Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.550.2017.2.RM
z 16 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2017 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 13 października 2017 r.), uzupełnionym w dniu 21 grudnia 2017 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 21 grudnia 2017 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 13 grudnia 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 14 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zakupu kart podarunkowych za import usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zakupu kart podarunkowych za import usług.

Wniosek uzupełniony został w dniu 21 grudnia 2017 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 21 grudnia 2017 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 13 grudnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, uzupełnione w dniu 21 grudnia 2017 r.:

Wnioskodawca ma zarejestrowaną jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce i planuje dystrybucję kart podarunkowych (voucherów) w formie kodów (ciągów alfanumerycznych) za pomocą Internetu przez portal aukcyjny i w niedalekiej przyszłości przez własną stronę internetową.

Po zapłacie klienta przez portal aukcyjny lub stronę internetową Wnioskodawcy klient otrzyma kod w wiadomości, która zostanie wysłana na jego skrzynkę poczty elektronicznej (e-mail). Zapłata odbywałaby się bezpośrednio przelewem na konto firmowe Wnioskodawcy lub przez firmę pośredniczącą w szybkich płatnościach i ostatecznie również na konto firmowe Wnioskodawcy.

Karty podarunkowe dzieliłyby się na dwie grupy: karty podarunkowe doładowane określoną kwotą (np. karta 5 euro) oraz karty podarunkowe ukierunkowane na konkretną usługę, np. abonament 2 miesięczny do grania w określoną grę przez Internet. Wynagrodzeniem Wnioskodawcy z dystrybucji będzie marża jaką narzuci na poszczególne karty podarunkowe.

Firmy będące hurtowniami gier cyfrowych i kart podarunkowych znajdują się na terenie Hong Kongu, czyli poza Unią Europejską.

Zdarzenie przyszłe 1.

Wnioskodawca dokona zakupu kart podarunkowych od spółki z Hong Kongu będącej hurtownią kodów cyfrowych. Do zakupu nie jest wymagana żadna umowa z firmą z Hong Kongu.

Wnioskodawca zakupi np. 100 kodów kart podarunkowych , gdzie każda z nich będzie doładowana kwotą 5 euro. Przykładowa cena zakupu wynosiłaby 20,50 zł, a cena jaką ostateczny klient musiałby zapłacić Wnioskodawcy to, np. 25 zł, czyli zysk Wnioskodawcy to 4,50 zł na jednym kodzie karty podarunkowej.

Firma z Hong Kongu wystawiałaby dokument potwierdzający, że Wnioskodawca dokonał zakupu określonej ilości kart podarunkowych.

Firma z Hong Kongu nie emituje określonych kart podarunkowych jak również nie jest stroną, która akceptuje wymienione wyżej karty w postaci kodów jako środek płatniczy. Sklepem akceptującymi karty jako środek płatniczy jest platforma internetowa S. zajmująca się sprzedażą gier cyfrowych w swoim sklepie internetowym.

Podatek VAT jest doliczany do gry cyfrowej i rozliczany przez sklep S. w momencie, gdy klient Wnioskodawcy po dodaniu zakupionego od Wnioskodawcy kodu powiększy swoje saldo portfela S. o przykładowe 5 euro i zakupi grę od S., np. za 3 euro. W momencie zakupu gry przez klienta, S. uwzględni VAT w cenie gry i on się z tego rozliczy. Od samego początku, czyli od zakupu kodów od firmy z Hong Kongu, zakupu kodu od Wnioskodawcy przez klienta aż do dodania środków pieniężnych z karty poprzez wpisanie kodu na stronie konta S. kod jest tylko środkiem pieniężnym.

Zdarzenie przyszłe 2.

Wnioskodawca będzie dystrybutorem kart podarunkowych emitowanych przez spółkę z Hong Kongu w formie kodów cyfrowych. Spółka ta będzie również akceptować opisane karty podarunkowe jako środek płatniczy na własnej stronie internetowej, gdzie można dokonać zakupu gier cyfrowych.

Podatek VAT do sprzedanych przez spółkę z Hong Kongu gier jest doliczany w momencie zakupu samej gry na stronie internetowej danej spółki.

Wnioskodawca będzie rozprowadzać kody przez Internet na portalu aukcyjnym i na własnej stronie internetowej. Karty podarunkowe w formie kodów będą kartami pieniężnymi.

Cały proces dystrybucji będzie regulowany umową między Wnioskodawcą a spółką z Hong Kongu. Zapłata za karty/kody będzie dokonywana z wyprzedzeniem na kwoty równe kwotom znajdującym się na kartach, czyli za kartę 50 zł Wnioskodawca zapłaci 50 zł. Do tych kosztów dojdzie jeszcze kwota kilku procent za obsługę zamówienia i wydania kodów Wnioskodawcy, więc cena jaką musi zapłacić Wnioskodawca będzie wyższa niż kwota na karcie. Aby Wnioskodawca mógł zarobić będzie musiał rozprowadzać kody/karty po cenie wyższej niż wartość samej karty np. kartę 50 zł po 53 zł. Zakładając, że opłata transakcyjna za wydanie Wnioskodawcy karty do dystrybucji wynosiła 1%, czyli 0,50 zł i Wnioskodawca zapłaci w sumie 50,50 zł to przy sprzedaży karty za 53 zł zyskiem Wnioskodawcy będzie 2,50 zł.

Po przekazaniu Wnioskodawcy kart/kodów całe prawa do kart przechodzą na Wnioskodawcę i może je rozprowadzać na terenie Polski. Ze spółką z Hong Kongu Wnioskodawca nie rozlicza się później w żaden sposób, bo pieniądze otrzymuje ona na samym początku i nie interesuje się już tym, czy Wnioskodawcy uda się rozprowadzić kody, czy też nie.

W momencie zakupu kart do dalszej dystrybucji Wnioskodawca otrzyma notę księgową. W tym przypadku umowa opierać się będzie o przedpłatę ze strony Wnioskodawcy za karty.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W dwóch poniższych przypadkach - aby zamówić karty podarunkowe pieniężne Wnioskodawca musi zamówić je na siebie, dokonać przedpłaty i następnie rozprowadzić.

Do prowadzenia działalności/wykonywania tej poniższej usługi pasującym PKWiU jest numer 65.23.10-00.00.

Zdarzenie przyszłe 1.

Hurtownia kart podarunkowych z Hong Kongu nie posiada na terenie Polski stałego miejsca prowadzenia działalności. Z hurtownią nie trzeba podpisywać żadnej umowy na współpracę.

Jeśli Wnioskodawca reprezentujący swoją jednoosobową działalność gospodarczą będzie potrzebował zamówić określoną ilość sztuk kart podarunkowych to będzie musiał taką chęć przedstawić poprzez wiadomość e-mail opisując jakie karty podarunkowe i w jakiej ilości są mu potrzebne, a następnie wysłać wiadomość na firmowego e-maila. W odpowiedzi zwrotnej Wnioskodawca dostanie podaną cenę za całość i jeśli się zgodzi i będzie chciał złożyć zamówienie to musi zrobić przelew na podane konto. Wnioskodawca otrzyma "invoice", czyli fakturę w języku angielskim z danymi ich firmy, firmy Wnioskodawcy, nazwę kart podarunkowych, ilość oraz cenę do zapłacenia. Po otrzymaniu przez hurtownię przelewu, karty podarunkowe zostaną wysłane w formie cyfrowej jako zabezpieczony plik tekstowy lub jako zdjęcia z kodami z karty. Karta podarunkowa jest kartą z zawartą w niej określoną kwotą pieniężną. Wnioskodawca nie nabywa w ten sposób ani licencji, ani towaru lub usługi. Hurtownia nie jest instytucją płatniczą oraz nie ona emituje karty podarunkowe/bony.

Po otrzymaniu kart Wnioskodawca zamierza rozprowadzać je w sposób zautomatyzowany na firmowym koncie w serwisie , gdzie po otrzymaniu przelewu od klienta na konto , otrzyma on w ciągu kilku minut kartę podarunkową, za którą uiścił opłatę.

Oferta kart skierowana będzie do osób zamieszkujących terytorium Polski. Klient będący osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej ofertę Wnioskodawcy znajdzie w serwisie . Jako że działalność Wnioskodawcy ma na celu działalność w Internecie to nie będzie możliwości osobistego zakupu i płatności gotówką. Całe zdarzenie przebiegać będzie online, czyli przelew na portalu , a później do Wnioskodawcy. Jedyny udział człowieka to wystawienie lub wznowienie oferty na oraz uzupełnienie kodów w automacie, by wysyłka odbywała się sama. Realizacja karty odbywać się będzie na stronie www do tego przeznaczonej, np. jeśli karta dotyczy sklepu z grami cyfrowymi o nazwie S., to klient musi zalogować się na swoje konto w tym sklepie i wpisać kod karty podarunkowej w odpowiednim do tego miejscu co zwiększy jego środki pieniężne w portfelu konta i umożliwi dokonanie zakupów spośród ofert sklepu S.

Karta podarunkowa pieniężna nie jest towarem ani usługą więc nie można wystawić na nią dokumentu bo jest ona wydawana a nie sprzedawana. Dzięki środkom zawartym w karcie można dokonać zakupu jakiegoś produktu, ale to bezpośrednio na stronie sklepu, do którego karta jest przeznaczona.

Wynagrodzeniem Wnioskodawcy będzie prowizja/marża jaką doliczy do ceny karty za wydanie takiej karty klientowi końcowemu będącego osobą fizyczną nieposiadającą działalności gospodarczej.

Po każdej wydanej klientowi karcie kwotę prowizji Wnioskodawca będzie wpisywał w Ewidencji sprzedaży bezrachunkowej. Na koniec miesiąca całość zostanie zsumowana i wpisana do KPiR.

Zdarzenie przyszłe 2.

W tym przypadku również jest firma, która ma swoją siedzibę w Hong Kongu. Firma ta ma oddział w Polsce, lecz zajmuje się czymś innym niż karty podarunkowe. Umowa jaka wiąże Wnioskodawcę dotyczy siedziby głównej w Hong Kongu. Siedziba z Hong Kongu emituje karty podarunkowe z załadowaną określoną ilością pieniędzy.

Zamówienie kart podarunkowych odbywa się poprzez złożenie zamówienia wiadomością e-mail. Po potwierdzeniu dostępności określonej liczby kart Wnioskodawca może zrobić przelew będący przedpłatą za karty i dopiero po otrzymaniu przez tą firmę pieniędzy Wnioskodawca dostanie zabezpieczony plik w wiadomości e-mail z kodami kart w formie tekstowej/cyfrowej.

Firma z Hong Kongu do kwoty zapłaconej za karty dolicza dodatkowo 5% opłat za proces przygotowania i wysłania Wnioskodawcy tych kart w postaci kodów. Po przedpłacie Wnioskodawca dostanie notę księgową. Wnioskodawca płaci za karty więcej niż kwota zawarta w karcie.

Według umowy Wnioskodawca będzie mógł rozprowadzać karty tylko na terenie Polski i tylko na stronach wymienionych w umowie w tym na koncie i stronie www, która jeszcze nie powstała, ale adres został zarezerwowany.

Firma z Hong Kongu nie będzie wypłacać Wnioskodawcy wynagrodzenia. Po dokonaniu przedpłaty to w interesie Wnioskodawcy jest żeby rozprowadzić karty, ponieważ kontrahent zapłatę za karty dostaje na początku.

Wnioskodawca po otrzymaniu kodów musi ustawić ofertę w , dodać kody do automatu i czekać na to by klienci zakupili wszystkie karty. Nie ma w umowie konkretnie umówionej kwoty lub procentu ile Wnioskodawca może doliczyć za dystrybucję jako prowizję/marżę. W umowie licencję Wnioskodawca będzie miał na używanie znaku/loga firmy w celu reklamy kart podarunkowych.

Klientami będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności.

Po zapłacie przez automat wyśle klientowi kod karty, który na stronie sklepu należącego do firmy z Hong Kongu będzie mógł doładować swój portfel i z doładowanych środków będzie mógł dokonać zakupu gier cyfrowych lub innych kart podarunkowych jakie znajdują się na stronie sklepu firmy z Hong Kongu. Posiada ona wersje językowe sklepu z całego świata, także w języku polskim.

Prowizję/marżę Wnioskodawca będzie wpisywał do Ewidencji sprzedaży bezrachunkowej po każdorazowym wydaniu karty. Na koniec miesiąca całość zostanie zsumowana i wpisana do KPiR.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie oznaczone we wniosku nr 1:

Pytanie do Zdarzenia 1 i 2:

Czy zakup kart podarunkowych pieniężnych z Hong Kongu w celu dalszej odsprzedaży traktowany jest jako import usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zakup kart podarunkowych nie jest traktowany jako import usług, ponieważ karta podarunkowa pieniężna nie jest ani towarem ani usługą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
   
3. import towarów na terytorium kraju;
   
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zatem z dostawą towarów mamy do czynienia wówczas gdy dochodzi do przeniesienia na nabywcę prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach działalności gospodarczej. W świetle powołanych przepisów przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie, które nie jest dostawą towarów, świadczone na rzecz innego podmiotu. Jednocześnie jak wynika z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Zatem odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane wtedy, gdy pomiędzy świadczącym usługę i jej beneficjentem istnieje stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
   
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
     
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   

Stosownie do art. 17 ust. 1a ustawy - przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, planuje dystrybucję kart podarunkowych (voucherów) w formie kodów (ciągów alfanumerycznych), wyłącznie w sposób zautomatyzowany on-line, za pomocą Internetu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał dwa możliwe scenariusze planowanych transakcji, które opisał we wniosku jako Zdarzenie nr 1 oraz Zdarzenie nr 2.

Zdarzenie przyszłe nr 1 - Hurtownia kart podarunkowych z Hong Kongu, od której Wnioskodawca nabywa karty podarunkowe nie posiada na terenie Polski stałego miejsca prowadzenia działalności, nie jest instytucją płatniczą oraz nie emituje kart podarunkowych. Wnioskodawca składa we własnym imieniu zamówienie na karty podarunkowe, dokonuje wpłaty środków na wskazany rachunek bankowy i otrzymuje karty podarunkowe w formie cyfrowej jako zabezpieczony plik tekstowy lub jako zdjęcia z kodami z karty. Karta podarunkowa jest kartą z zawartą w niej określoną kwotą pieniężną. Wnioskodawca nie nabywa licencji, towaru ani usługi. Nabywca karty będzie ją realizował na przeznaczonej do tego stronie www np. jeśli karta dotyczy sklepu z grami cyfrowymi S., to klient musi zalogować się na swoje konto w tym sklepie, wpisać kod karty podarunkowej co zwiększy jego środki pieniężne w portfelu konta i umożliwi dokonanie zakupów spośród ofert sklepu S. Dzięki środkom zawartym w karcie można bezpośrednio na stronie sklepu, do którego karta jest przeznaczona dokonać zakupu jakiegoś produktu. Wynagrodzeniem Wnioskodawcy będzie prowizja/marża jaką doliczy do ceny karty za wydanie takiej karty końcowemu odbiorcy.

Zdarzenie przyszłe 2 - Hurtownia kart podarunkowych z siedzibą w Hong Kongu, posiada oddział w Polsce, który nie zajmuje się jednak kartami podarunkowymi. Umowa jaka wiąże Wnioskodawcę dotyczy siedziby głównej w Hong Kongu, która emituje karty podarunkowe z załadowaną określoną ilością pieniędzy. Wnioskodawca składa we własnym imieniu zamówienie na karty podarunkowe a następnie robi przelew będący przedpłatą za karty. Po otrzymaniu pieniędzy przez kontrahenta, Wnioskodawca dostanie zabezpieczony plik w wiadomości e-mail z kodami kart w formie tekstowej/cyfrowej. Firma z Hong Kongu do kwoty zapłaconej za karty dolicza dodatkowo 5% opłat za proces przygotowania i wysłania Wnioskodawcy kart w postaci kodów. Firma z Hong Kongu nie będzie wypłacać Wnioskodawcy wynagrodzenia. Po uiszczeniu opłaty za kartę przez klienta, poprzez automat wyśle klientowi kod karty, którym na stronie sklepu należącego do firmy z Hong Kongu, klient będzie mógł doładować swój portfel a z doładowanych środków będzie mógł dokonać zakupu gier cyfrowych lub innych kart podarunkowych jakie znajdują się na stronie sklepu firmy z Hong Kongu.

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy zakup kart podarunkowych z Hong Kongu stanowi import usług.

Zdaniem Wnioskodawcy zakup kart podarunkowych nie stanowi importu usług z uwagi na fakt, że karta podarunkowa pieniężna nie jest towarem ani usługą.

Organ podziela pogląd Wnioskodawcy, zgodnie z którym we wskazanym przypadku 1 i 2 karta podarunkowa pieniężna nie jest towarem ani usługą. W tych konkretnych przypadkach karty podarunkowe umożliwiają wyłącznie zwiększenie środków pieniężnych w portfelu konta na stronie sklepu. Jak wynika z opisu sprawy karty podarunkowe same w sobie nie zaspokajają żadnych potrzeb nabywcy a jedynie umożliwiają dokonanie w przyszłości zakupu dowolnych świadczeń na stronie sklepu. Dokonując nabycia karty podarunkowej jej nabywca nie zakupuje jeszcze żadnych świadczeń. Zakup karty podarunkowej umożliwia wyłącznie zwiększenie środków pieniężnych w portfelu konta na stanie sklepu. Następnie z doładowanych w oparciu o kartę podarunkową środków nabywca karty może dokonać zakupów z oferty sklepu.

W konsekwencji przedmiotowe karty podarunkowe nie mieszczą się w definicji towaru, w rozumieniu w art. 2 pkt 6 ustawy. Jednocześnie zakup wskazanych przez Wnioskodawcę podarunkowych kart podarunkowych nie stanowi świadczenia usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że zakup kart podarunkowych przez Wnioskodawcę od podmiotu z Hong Kongu (Zdarzenie nr 1 oraz Zdarzenie nr 2) nie stanowi importu usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, zgodnie z którym zakup kart podarunkowych nie stanowi importu usług należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy i rozstrzyga wyłącznie w zakresie uznania zakupu kart podarunkowych za import usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności uznania za import usług czynności związanych z obsługą zamówienia i wydania kodów Wnioskodawcy (proces przygotowania i wysłania), o którym mowa w Zdarzeniu przyszłym nr 2.

Ponadto wskazać należy, że w kwestii opodatkowania i dokumentowania prowizji wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Również w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.