Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.318.2017.2.EN
z 19 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 listopada 2017 r. (data wpływu do Organu 9 listopada 2017 r.), uzupełnionym 27 grudnia 2017 r. i 2 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości rozpoznawania różnic kursowych wynikających z faktury krajowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości rozpoznawania różnic kursowych wynikających z faktury krajowej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 20 grudnia 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.318.2017.1.EN wysłano wezwanie do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 27 grudnia 2017 r. i 2 stycznia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – Sp. z o.o. prowadzi działalność w zakresie produkcji prefabrykowanych elementów keramzytowych do montażu budynków, które sklasyfikowane są zgodnie z PKD 23.61.Z - produkcja wyrobów budowlanych z betonu. Podklasa ta obejmuje produkcję prefabrykowanych elementów konstrukcyjnych dla budownictwa oraz inżynierii lądowej i wodnej, z betonu, cementu lub ze sztucznego kamienia. Spółka dodatkowo wykonuje usługi montażu budynków z produkowanych przez siebie prefabrykatów, które sklasyfikowane są jako usługi budowlano-montażowe zaszeregowane w grupie 41 PKD. Nabywcami usług i wyrobów Spółki są odbiorcy z całej Europy. Spółka dokonuje nabycia towarów i usług od kontrahentów w kraju i zagranicą. W niektórych krajach na terytorium Unii Europejskiej Spółka w związku z prowadzeniem działalności opodatkowanej jest zarejestrowana dla celów VAT (w Danii i Niemczech). W tych krajach Spółka rozlicza podatek od wartości dodanej w sposób przewidziany w ustawodawstwie danego kraju. W innych krajach Spółka nie posiada rejestracji dla celów podatku VAT i występuje o zwrot naliczonego podatku od wartości dodanej w ramach procedury VAT Refund, o których mowa w przepisach Dyrektywy Rady 2008/9/WE z 1 grudnia 2009 r.

Przy nabyciu od kontrahentów polskich Spółka często otrzymuje faktury z kwotami wyrażonymi w walucie obcej. Faktury te spełniają wymagania dotyczące wymaganych elementów na fakturze zgodnie z art. 106e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221, dalej: „u.p.t.u.”), w szczególności kwota podatku VAT jest przeliczona po kursie z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego u dostawcy i wyrażona jest w walucie krajowej. Zapłata takiej faktury następuje w ten sposób, że kwota netto zostaje uregulowana w walucie obcej z rachunku bankowego spółki prowadzonego w danej obcej walucie, a kwota podatku od towarów i usług w złotych z rachunku prowadzonego w walucie polskiej. Wnioskodawca reguluje niektóre z takich faktur w taki sposób, iż cała kwota należności obejmująca kwotę netto i podatek od towarów i usług regulowana jest w walucie obcej z rachunku bankowego prowadzonego w walucie. Spółka powzięła wątpliwość w kwestii możliwości zaliczenia do przychodów/kosztów podatkowych powstałych różnic kursowych przy opisanych wyżej transakcjach ze względu na różnicę w sposobie regulowania tych należności. Spółka nabywa również towary i usługi od dostawców zagranicznych z terenu Unii Europejskiej. Dla części nabywanych towarów i usług miejscem świadczenia jest terytorium położone poza krajem a nabycie to nie stanowi dla wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importu usług. Na fakturach dotyczących powyższych transakcji naliczony jest zagraniczny podatek od wartości dodanej. Spółka ma wątpliwości, czy wartość wskazana jako zagraniczny podatek VAT z faktur będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu i czy wpływ na uznanie za koszt uzyskania przychodu ma fakt, iż Spółka jest zarejestrowana do celów podatku od wartości dodanej w danym kraju.

Dodatkowo wątpliwości Spółki dotyczą kwestii powstania różnic kursowych powstających ze względu na różny termin przeliczenia waluty z dnia poniesienia kosztu/powstania przychodu a kursu waluty z terminu zapłaty należności/zobowiązania. Wątpliwości dotyczą możliwości uznania za przychód/koszt uzyskania przychodu różnicy kursowej od zagranicznego podatku od wartości dodanej wynikającego z faktur otrzymanych od zagranicznych dostawców, w których został wskazany zagraniczny podatek od towarów i usług i czy wpływ na uznanie za koszt uzyskania przychodów ma fakt zarejestrowania dla celów VAT w danym kraju. Dodatkowo Wnioskodawca rozważa nad wątpliwościami dotyczącymi konsekwencjami w podatku dochodowym od osób prawnych różnic kursowych powstałych w podatku należnym podatku od wartości dodanej powstałym ze sprzedaży towarów i usług na terytorium Unii Europejskiej.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 27 grudnia 2017 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że ustala różnice kursowe metodą podatkową.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy przy zapłacie należności wynikającej z faktury krajowej, w której należność w kwocie netto wyrażona jest w walucie obcej a kwota podatku od towarów i usług wyrażona jest w walucie polskiej, a zapłata jest dokonywana w taki sposób, że kwota netto regulowana jest w walucie obcej z rachunku prowadzonego w walucie obcej, a kwota podatku od towarów i usług w walucie polskiej z rachunku bankowego prowadzonego w walucie polskiej, powstaje różnica kursowa ze względu inny kurs przeliczenia waluty na moment poniesienia kosztu i kurs przeliczenia waluty na moment zapłaty należności kwoty netto oraz podatku od towarów i usług oraz czy ewentualnie tak powstała różnica kursowa stanowi przychód lub koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy przy zapłacie należności, o której mowa w pytaniu pierwszym, przy czym zapłata należności kwoty netto i podatku od towarów i usług dokonywana jest w walucie obcej z rachunku bankowego Spółki prowadzonego w tej walucie obcej, powstanie różnica kursowa stanowiąca przychód lub koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych?

(pytania oznaczone we wniosku nr 1-2)

Ad.1

Zgodnie z art. 15a różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe. Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.
   
   

Ujemne różnice kursowe powstają natomiast, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.
   
   

Przy obliczaniu różnic kursowych, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Wnioskodawca dokonuje nabycia udokumentowanego fakturą od krajowego dostawcy, w której kwota netto wyrażona jest w walucie obcej a kwota podatku od towarów i usług przeliczona jest według kursu z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego u dostawcy oraz płatność takiej faktury dokonywana jest w taki sposób, że kwota netto płacona jest w walucie obcej a kwota podatku od towarów i usług płacona jest w walucie polskiej.

Zdaniem Spółki przy takiej transakcji powstaje różnica kursowa wynikająca z różnych terminów przeliczenia waluty obcej na złote. Opisana wyżej faktura jest ujmowana w księgach Spółki z zastosowaniem kursu wskazanego na fakturze dostawcy. Następnie płatność takiej faktury dokonywana jest z rachunku bankowego Spółki prowadzonego w walucie polskiej. Kurs zastosowany do przeliczenia kwoty płatności na walutę obcą wynika z kursu faktycznie zastosowanego przez bank, co wskazane jest na wyciągu z rachunku bankowego. Zdaniem Spółki opisana różnica kursowa od kwoty netto stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym jeżeli jest to dodatnia różnica kursowa lub stanowi koszt uzyskania przychodu jeżeli różnica ta jest ujemna. W związku z wyrażeniem kwoty podatku od towarów i usług w złotych na kwocie podatku nie powstaje różnica kursowa.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli kwota podatku od towarów i usług, pomimo przeliczenia jej na fakturze przez dostawcę na walutę polską w całości regulowana jest w walucie obcej z rachunku bankowego prowadzonego w walucie powstaje wówczas różnica kursowa wynikająca z innego terminu przeliczenia jej na złote w momencie poniesienia kosztu i w momencie przeliczenia jej w terminie jej uregulowania. Zdaniem Wnioskodawcy, dodatnia różnica kursowa w części dotyczącej podatku od towarów i usług nie może zostać uznana za przychód, a ujemna różnica za koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował własne stanowisko w sprawie wskazując dodatkowo, że różnica kursowa powstająca ze względu na inny termin przeliczenia waluty obcej na walutę polską w momencie powstania kosztu oraz inny termin przeliczenia tych waluty w momencie uregulowania zobowiązania w części dotyczącej kwoty netto wynikającej z faktury stanowi koszt uzyskania przychodu lub przychód w podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast dodatnia różnica kursowa w części dotyczącej podatku od towarów i usług nie może zostać uznana za przychód a ujemna różnica za koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do zadanych pytań wyznaczających zakres rozpatrzenia wniosku przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie była kwestia prawidłowości zastosowanych przez Spółkę kursów walut.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r, podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Jak wynika z powyższego, ustalanie różnic kursowych na podstawie przepisów podatkowych‚ należy uznać za podstawowy sposób wykazywania przychodów i kosztów podatkowych z tytułu różnic kursowych, nie wymagający zawiadomienia urzędu skarbowego.

W myśl art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5 (…).
   
   

Stosownie do art. 15a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5 (…).
   
   

Natomiast na mocy art. 15a ust. 4 ww. ustawy, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Powołane powyżej przepisy art. 15a ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźnie określają sytuacje, kiedy powstają różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, a mianowicie m.in.:

• gdy wartość przychodu należnego w walucie obcej w dniu jego powstania dla celów podatkowych jest inna niż jego wartość w dniu faktycznego otrzymania;
• gdy wartość kosztu podatkowego w walucie obcej w dniu jego zarachowania jest inna niż jego wartość w dniu zapłaty;
• wartość środków (wartości pieniężnych) w walucie obcej w dniu ich nabycia (wpływu na rachunek bankowy) jest inna niż ich wartość w dniu ich wypływu z tego rachunku.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca – Sp. z o.o. prowadzi działalność w zakresie produkcji prefabrykowanych elementów keramzytowych do montażu budynków. Przy nabyciu od kontrahentów polskich Spółka często otrzymuje faktury z kwotami wyrażonymi w walucie obcej. Faktury te spełniają wymagania dotyczące wymaganych elementów na fakturze w szczególności kwota podatku VAT jest przeliczona po kursie z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego u dostawcy i wyrażona jest w walucie krajowej. Zapłata takiej faktury następuje w ten sposób, że kwota netto zostaje uregulowana w walucie obcej, a kwota podatku od towarów i usług w złotych. Wnioskodawca reguluje niektóre z takich faktur w taki sposób, iż cała kwota należności obejmująca kwotę netto i podatek od towarów i usług regulowana jest w walucie obcej z rachunku bankowego prowadzonego w walucie.

Mając na uwadze powyższe za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż różnica kursowa powstająca ze względu na inny termin przeliczenia waluty obcej na walutę polską w momencie powstania kosztu oraz inny termin przeliczenia tych walut w momencie uregulowania zobowiązania w części dotyczącej kwoty netto wynikającej z faktury (która wyrażona jest w walucie obcej), stanowi koszt uzyskania przychodu lub przychód w podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się natomiast do kwestii powstania różnic kursowych w związku z zapłatą wskazanego we wniosku podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, że – co do zasady – podatek ten nie wywołuje żadnych skutków na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody nie uważa się należnego podatku od towarów i usług. Przychodem nie jest również, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 10 tej ustawy, zwrócona różnica podatku od towarów i usług.

Stosownie natomiast do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, podatku od towarów i usług (poza enumeratywnie wyliczonymi wyjątkami), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Ponieważ, postanowienia art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 1 i 2 mają zastosowanie do ustalania różnic kursowych od przychodów należnych i otrzymanych w walutach obcych oraz kosztów poniesionych i zapłaconych w walutach obcych, nie znajdą zastosowania w odniesieniu do kwot podatku od towarów i usług.

Reasumując, ustawodawca w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyraźnie wskazał sytuacje, w których możliwe jest ustalanie różnic kursowych dla celów podatkowych. Różnice kursowe, powstałe w sytuacjach, które nie mieszczą się w przedmiotowym katalogu, nie mogą wpływać na wysokość osiąganych przychodów oraz ponoszonych kosztów.

W związku z powyższym, z uwagi na to, że dla potrzeb podatku dochodowego przychodem i kosztem podatkowym są – co do zasady – kwoty netto, kwota podatku od towarów i usług nie ma wpływu na dochód podlegający opodatkowaniu. W konsekwencji, w tym zakresie, nie rozpoznaje się podatkowych różnic kursowych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zauważyć należy, że jeżeli Wnioskodawca reguluje zobowiązania z rachunku prowadzonego w walucie obcej (walutowego), mogą wystąpić również zdefiniowane w art. 15a ust. 2 pkt 3 i art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych różnice kursowe w uproszczeniu określane jako „różnice kursowe od tzw. własnych środków pieniężnych”.

Wyjaśnić bowiem należy, że ww. różnice kursowe nie są wielkościami statystycznymi, lecz mają charakter realny, ściśle związany z samą operacją wyzbycia się waluty. Przy ustalaniu różnic kursowych od własnych środków pieniężnych nie ma decydującego znaczenia za co podatnik płaci, istotny jest tu sam fakt wypływu waluty z rachunku walutowego.

W myśl art. 15a ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego.

Mając zatem na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że zapłata przez Wnioskodawcę za fakturę wyrażoną w walucie obcej z rachunku walutowego, może skutkować powstaniem różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 3 oraz art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiących odpowiednio przychody podatkowe (jako dodatnie różnice kursowe) albo koszty uzyskania przychodów (jako ujemne różnice kursowe) Spółki.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 3-6 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.