Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.576.2017.2.AR
z 19 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2017 r. (data wpływu 30 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2017 r. (data wpływu 3 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 grudnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o podanie adresu w systemie elektronicznym ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina nabyła w drodze spadku po osobie fizycznej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego pozostającego w zasobach spółdzielni mieszkaniowej. Przedmiotowe prawo zostało nabyte na mocy postanowienia Sądu Rejonowego. Niniejsze orzeczenie sądu stało się prawomocne i wykonalne z dniem 25 października 2016 r.

Powyższe prawo do lokalu ustanowione zostało przez spółdzielnię mieszkaniową w roku 1992. W roku 2000, na podstawie umowy notarialnej, nastąpiło przeniesienie tego prawa pomiędzy osobami fizycznymi.

Gmina zamierza zbyć nabyte prawo do lokalu w drodze przetargu.

Od dnia nabycia przez Gminę spadku do momentu zbycia prawa, lokal mieszkalny nie był i nie będzie oddany do użytkowania.

Nie wystąpiło więc pierwsze zasiedlenie, gdyż zgodnie z definicją pierwszego zasiedlenia pierwszym nabywcą lub użytkownikiem jest taka osoba, która staje się nabywcą lub użytkownikiem budynku, budowli lub ich części w konsekwencji czynności podlegającej opodatkowaniu.

Gminie nie przysługiwało też prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bowiem nabycie nastąpiło w drodze spadku.

Wnioskodawca nie ponosił i nie planuje poniesienia wydatków na ulepszenie przedmiotowego lokalu mieszkalnego.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 grudnia 2017 r. o poniższe informacje, będące uzupełnieniem opisu sprawy:

1. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Gmina zamierza zbyć nabyte prawo do lokalu mieszkalnego w drodze przetargu w roku 2018.
3. Z wiedzy, jaką posiada Wnioskodawca, wynika, że pierwsze zajęcie, oddanie w używanie lokalu mieszkalnego nastąpiło w roku 1992 poprzez zbycie na rzecz osoby fizycznej przez Spółdzielnię Mieszkaniową spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. W roku 2000 na podstawie aktu notarialnego nastąpiło przeniesienie tego prawa na inną osobę fizyczną.
   Doprecyzowując, Gmina nabyła lokal w procesie spadkobrania po osobie fizycznej, zmarłej w roku 2013. Na mocy art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, zaś spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, potwierdzenie tego faktu nastąpiło zaś postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 3 października 2016 r.
4. Pierwsze zajęcie lokalu (oddanie w użytkowanie lokalu) nastąpiło w roku 1992, od tego czasu do planowanej dostawy niewątpliwie upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
   Zdaniem Wnioskodawcy, wobec faktów, iż przed wejściem w życie obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług, czynność ustanowienia, czy też przeniesienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, zaś czynność nabycia spadku w dalszym ciągu nie jest nim obciążona, do dnia dzisiejszego nie nastąpiło oddanie w użytkowanie lokalu na podstawie czynności opodatkowanej. W związku z powyższym Wnioskodawca uznaje zatem, że zbycie przedmiotowego prawa, będzie na gruncie ustawy o podatku VAT dokonane w ramach pierwszego zasiedlenia.
5. Lokal mieszkalny będący przedmiotem sprzedaży nie był i nie jest oddany do użytkowania. W związku z czym nie był wykorzystywany do działalności zwolnionej od podatku VAT.
6. Lokal mieszkalny będący przedmiotem sprzedaży nie był i nie jest oddany do użytkowania a co za tym idzie nie był i nie jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę do celów działalności gospodarczej.
7. Lokal mieszkalny będący przedmiotem dostawy jest w złym stanie technicznym nadający się do kapitalnego remontu. Od momentu nabycia w drodze spadku Wnioskodawca nie poniósł i nie planuje poniesienia wydatków na ulepszenie ww. lokalu mieszkalnego.
8. Lokal mieszkalny będący przedmiotem sprzedaży nie był ulepszany (od momentu nabycia w drodze spadku Wnioskodawca nie poniósł i nie planuje poniesienia wydatków na ulepszenie ww. lokalu mieszkalnego).
9. Lokal mieszkalny będący przedmiotem dostawy nie był udostępniany przez Wnioskodawcę na podstawie umowy najmu/dzierżawy.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynność zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego podlega zwolnieniu od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, ze zm.), z którego podatnik nie może zrezygnować na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność polegająca na zbyciu przez Gminę spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, na gruncie ustawy o VAT jest dostawą towarów zgodnie z art. 7 ust. pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, ze zm.).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym m.in. stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 7 ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni lokalu lub własności domu jednorodzinnego, a także zbycie tych praw.

W kwestii zastosowania zwolnienia od podatku VAT, Gmina uznaje, że zrównanie przez ustawodawcę zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu z dostawą towarów pozwala, aby zbycie przedmiotowego prawa objąć zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.
   
   

Gmina spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nabyła w drodze spadku, do momentu zbycia lokal nie był i nie będzie oddany do użytkowania w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu, zatem zbycie przedmiotowego prawa, będzie na gruncie ustawy o VAT, dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia.

W ocenie Gminy, nie można więc zastosować zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. l pkt 10 ustawy o VAT. Natomiast, Gmina uważa, że w opisanym stanie można zastosować art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

W zaistniałym stanie, Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia, gdyż przedmiotowe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zostało nabyte w drodze spadku. Nie poniesiono też wydatków na ulepszenie lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym, w ocenie Gminy, czynność zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego podlega zwolnieniu od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt l0a cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów .

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Zgodnie z ust. 1 pkt 7 ww. artykułu, przez dostawę towarów rozumie się zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W świetle powyższego sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu traktować należy jak dostawę, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W świetle powyższych przepisów, nieruchomość gruntowa, jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w przepisach warunki.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.
   
   

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywą 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Z kolei, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Ponadto w przypadku towarów (do których zaliczają się również nieruchomości) może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, o ile zostaną spełnione warunki wskazane w tym przepisie.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r., dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina nabyła w drodze spadku po osobie fizycznej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego pozostającego w zasobach spółdzielni mieszkaniowej. Przedmiotowe prawo zostało nabyte na mocy postanowienia Sądu Rejonowego, które stało się prawomocne i wykonalne w październiku 2016 r.

Powyższe prawo do lokalu ustanowione zostało przez spółdzielnię mieszkaniową w roku 1992. W roku 2000, na podstawie umowy notarialnej, nastąpiło przeniesienie tego prawa pomiędzy osobami fizycznymi. Gmina zamierza zbyć nabyte prawo do lokalu w drodze przetargu w roku 2018.

Od dnia nabycia przez Wnioskodawcę spadku do momentu zbycia prawa, lokal mieszkalny nie był i nie będzie oddany do użytkowania.

Gminie nie przysługiwało też prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bowiem nabycie nastąpiło w drodze spadku.

Wnioskodawca nie ponosił i nie planuje poniesienia wydatków na ulepszenie przedmiotowego lokalu mieszkalnego.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z wiedzy jaką posiada Wnioskodawca wynika, że pierwsze zajęcie, oddanie w używanie lokalu mieszkalnego nastąpiło w roku 1992 poprzez zbycie na rzecz osoby fizycznej przez Spółdzielnię Mieszkaniową spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. W roku 2000 na podstawie aktu notarialnego nastąpiło przeniesienie tego prawa na inną osobę fizyczną.

Gmina nabyła lokal w procesie spadkobrania po osobie fizycznej, zmarłej w roku 2013.

Pierwsze zajęcie lokalu (oddanie w użytkowanie lokalu) nastąpiło w roku 1992, od tego czasu do planowanej dostawy niewątpliwie upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Lokal mieszkalny będący przedmiotem sprzedaży nie był i nie jest oddany przez Zainteresowanego do użytkowania. Nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do działalności zwolnionej od podatku VAT ani do celów działalności gospodarczej.

Lokal mieszkalny będący przedmiotem dostawy jest w złym stanie technicznym, nadający się do kapitalnego remontu. Od momentu nabycia w drodze spadku Zainteresowany nie poniósł i nie planuje poniesienia wydatków na ulepszenie ww. lokalu mieszkalnego.

Lokal mieszkalny będący przedmiotem sprzedaży nie był ulepszany (od momentu nabycia w drodze spadku Wnioskodawca nie poniósł i nie planuje poniesienia wydatków na ulepszenie ww. lokalu mieszkalnego).

Przedmiotowy lokal nie był udostępniany przez Zainteresowanego na podstawie umowy najmu/dzierżawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy czynność zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego będzie podlegać zwolnieniu od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, z którego podatnik nie może zrezygnować na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy.

Z analizy przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa wynika, że w przypadku przedmiotowej dostawy Wnioskodawca działać będzie w charakterze podatnika. Z uwagi na fakt, iż do pierwszego zasiedlenia nieruchomości w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług dojdzie w momencie sprzedaży lokalu mieszkalnego przez Wnioskodawcę (z wniosku nie wynika, aby do pierwszego zasiedlenia doszło wcześniej), dostawa ta nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednakże skoro przy nabyciu prawa do przedmiotowego lokalu mieszkalnego nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT oraz Zainteresowany nie poniósł i nie planuje poniesienia wydatków na ulepszenie ww. lokalu mieszkalnego w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej, możliwe będzie zastosowanie zwolnienia od podatku, w myśl powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Podsumowując, czynność zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego stanowiąca czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy że tut. organ oparł niniejsze rozstrzygnięcie na przyjęciu jako element opisu sprawy, że do pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług dojdzie w momencie sprzedaży przez Wnioskodawcę spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Na mocy przepisu art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W świetle powyższego tut. Organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny i projektowane zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja straci zatem swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.