Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-150/13/LŻ
z 13 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2012r. (data wpływu 29 października 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2012r. (data wpływu 24 stycznia 2013r.) oraz pismem z dnia 2 lutego 2013r. (data wpływu 7 lutego 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie właściwej stawki podatku VAT dla usług transportu krwi lub materiałów do badań diagnostycznych pojazdem uprzywilejowanym niebędącym ambulansem – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie właściwej stawki podatku VAT dla usług transportu krwi lub materiałów do badań diagnostycznych pojazdem uprzywilejowanym niebędącym ambulansem.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 stycznia 2013r. (data wpływu 24 stycznia 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 grudnia 2012r. znak: IBPP3/443-1185/12/LŻ oraz pismem z dnia 2 lutego 2013r. (data wpływu 7 lutego 2013r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 28 stycznia 2013r. znak: IBPP3/443-1185/12/LŻ.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismami z dnia 23 stycznia 2013r. i 2 lutego 2013r., ukształtował się następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy nr ... ze Szpitalem Wnioskodawca świadczy następujące usługi transportu sanitarnego:

• przewóz sanitarny pacjentów do innych szpitali,
• transport chorych na badania specjalistyczne i do stacji dializ,
• inne świadczenia wymagające transportu osób na zlecenie szpitala czyli transport pacjentów ze szpitala do miejsca zamieszkania za lecenie lekarza (osoby w pozycji leżącej lub siedzącej) pod opieką medyczną,
• transport krwi i preparatów krwiopochodnych „Na ratunek”,
• transport krwi i preparatów krwiopochodnych do szpitalnego banku krwi.
  
  

W sytuacji zagrożenia życia (na ratunek) kiedy zachodzi konieczność jak najszybszego dostarczenia krwi lub materiałów do badań diagnostycznych Wnioskodawca używa pojazdu uprzywilejowanego w ruchu drogowym nieposiadającego na wyposażeniu noszy, a tym samym nie będącym ambulansem wg PN. Wnioskodawca nadmienia, że taki transport odbywa się sporadycznie, zastosowanie pojazdu o małych gabarytach ma istotne znaczenie dla czasu przejazdu przez zatłoczone drogi zwłaszcza w godzinach szczytu. Chodzi o miasta oddalone o ok. 70 km od szpitala w …. Firmy składające oferty przetargowe dotyczące transportu krwi i preparatów krwiopochodnych stosują do tego zakresu usług zwolnienie z podatku VAT. Żadna z nich nie wykonuje usługi pojazdami wyposażonymi w nosze – są to samochody o małych gabarytach. Są więc konkurencyjne cenowo i wygrywają przetargi. Firmy naliczające VAT są odrzucane przez zamawiającego „wobec błędu w obliczeniach ceny”.

Ponadto w piśmie z dnia 2 lutego 2013r. Wnioskodawca wskazał, iż według Wnioskodawcy pojazd spełnia wymagania niezbędne do przewozu krwi, określone w § 19 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 9 września 2005r. w sprawie określenia sposobu i organizacji leczenia krwią w Zakładach Opieki Zdrowotnej (Dz. U. z 2005r. Nr 191 poz. 1607).

Usługi transportu sanitarnego w zakresie:

• przewozu leków, krwi i materiałów do badań diagnostycznych
  
• transport krwi „Na ratunek”, krwi i materiałów krwiopochodnych
  

zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004r. opisane wyżej usługi mieszczą się w grupowaniu: „usług przewozu osób chorych i niepełnosprawnych, krwi, organów, materiałów do badań, sprzętu medycznego, leków itp. w celu realizacji usług medycznych świadczone specjalnie przystosowanymi do tego celu samochodami lub samochodami nieprzystosowanymi

• o ile posiadają umowę z Zakładem Opieki Zdrowotnej PKWiU 85.14.14.-00.00. W związku z tym, że przedmiotowe usługi sklasyfikowane w PKWiU jako usługi 85.14.14.-00.00. są zwolnione z podatku VAT. (Interpretacji indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wydana dnia 14 czerwca 2010r. sygnatura IBPP3/443-203/10/IK).

W firmie Wnioskodawcy transport krwi odbywa się ambulansami spełniającymi cechy techniczne i jakościowe określone w PN. Jednak w sporadycznych przypadkach gdy należy dostarczyć krew „Na ratunek” używany jest pojazd KANGOO o małych gabarytach, znacznie skracający czas przejazdu przez zatłoczone miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane w piśmie z dnia 2 lutego 2013r.)

Jaka jest właściwa stawka podatku VAT dla usług transportu krwi lub materiałów do badań diagnostycznych pojazdem uprzywilejowanym niebędącym ambulansem?

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane w piśmie z dnia 2 lutego 2013r.):

Usługi transportu krwi wyżej opisane są zwolnione z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, iż w piśmie uzupełniającym wniosek (data wpływu 2 lutego 2013r.) Wnioskodawca doprecyzował zadane pytanie, jak też wyraził własne stanowisko adekwatne do zadanego pytania. Ponieważ ww. pismo Wnioskodawcy było konsekwencją wezwania tut. organu z dnia 28 stycznia 2013r. znak: IBPP3/443-1185/12/LŻ przyjęto, że pytania oraz własne stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w tym właśnie piśmie są ostateczne i w tej wersji zostały one przywołane powyżej. Podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie odnosi się do tej właśnie wersji pytania i stanowiska własnego Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2- 2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU).

Z dniem 1 stycznia 2011r. ustawodawca odstąpił od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, tym samym opisuje się poszczególne czynności zwolnione od podatku wskazując na ich cechy, charakter oraz okoliczności wykonania.

W art. 43 ust 1 pkt 20 ustawy o VAT, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku od towarów i usług dla usługi transportu sanitarnego.

Ponieważ ustawodawca na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie zdefiniował pojęcia transportu sanitarnego - zasadne jest odwołanie się do legalnej definicji tego pojęcia sformułowanej w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008r. Nr 164, poz. 1027, ze zm.) oraz pomocniczo do regulacji zawartych w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006r. (Dz. Urz. UE.L. Nr 347) i wypracowanej przez doktrynę prawa unijnego linii orzeczniczej w kwestii zwolnień od podatku od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, iż definicja transportu sanitarnego oraz pozostałe uregulowania dotyczące transportu sanitarnego zawarte w ww. ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, są wynikiem zmian wprowadzonych art. 172 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654), która weszła w życie z dniem 1 lipca 2011r.

Stosownie do art. 5 pkt 33a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, transport sanitarny oznacza przewóz osób albo materiałów biologicznych i materiałów wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych, wymagających specjalnych warunków transportu.

Natomiast w myśl art. 161b ww. ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2012r.) zawartego w Dziale VIa, transport sanitarny wykonywany jest specjalistycznymi środkami transportu lądowego, wodnego i lotniczego. Środki transportu sanitarnego, o których mowa w ust. 1, muszą spełniać cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane.

Zgodnie z art. 5 pkt 38 ww. ustawy, ze środków publicznych usługi transportu sanitarnego zostały zaliczone do świadczeń towarzyszących. Ponadto stosownie do art. 161c ust. 1 i 2 ww. ustawy, Fundusz oraz podmiot leczniczy zawierają umowy o wykonywanie usług transportu sanitarnego z podmiotami dysponującymi środkami transportu. Do umów, o których mowa w ust. 1 zawieranych przez Fundusz stosuje się odpowiednio przepisy działu VI.

Powołane przepisy obligują NFZ i podmioty lecznicze do zawierania umów o wykonywanie usług transportu sanitarnego, usługi te stanowią bowiem element świadczeń opieki zdrowotnej.

Należy również zauważyć, iż świetle art. 132 ust. 1 lit. p) Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zwolnione jest świadczenie usług transportu dla chorych lub rannych osób pojazdami do tego celu przeznaczonymi, przez odpowiednio upoważnione podmioty.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, iż usługi transportu dla chorych lub rannych na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa, jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, Wnioskodawca świadczy usługi transportu sanitarnego w zakresie:

• przewozu leków, krwi i materiałów do badań diagnostycznych
  
• transportu krwi „na ratunek”, krwi i materiałów krwiopochodnych.
  
  
  

W sytuacji zagrożenia życia (na ratunek) kiedy zachodzi konieczność jak najszybszego dostarczenia krwi lub materiałów do badań diagnostycznych używa pojazdu uprzywilejowanego w ruchu drogowym nieposiadającego na wyposażeniu noszy a tym samym niebędący ambulansem wg PN. Wnioskodawca nadmienia, że taki transport odbywa się sporadycznie, zastosowanie pojazdu o małych gabarytach ma istotne znaczenie dla czasu przejazdu przez zatłoczone drogi zwłaszcza w godzinach szczytu.

Z powyższego wynika, iż opisany we wniosku pojazd uprzywilejowany w ruchu drogowym wykorzystywany przez Wnioskodawcę do usług transportu sanitarnego leków, krwi i materiałów do badań diagnostycznych oraz materiałów krwiopochodnych i krwi „na ratunek”, nie posiadający na wyposażeniu noszy a tym samym niebędący ambulansem wg PN, nie spełnia cech technicznych i jakościowych określonych w Polskich Normach. Tym samym pojazd ten nie spełnia wymagań określonych w art. 161b ww. ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, niezbędnych dla uznania go za środek transportu sanitarnego.

Wnioskodawca wskazał, że według Wnioskodawcy pojazd spełnia wymagania niezbędne do przewozu krwi, określone w § 19 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 9 września 2005r. w sprawie określenia sposobu i organizacji leczenia krwią w Zakładach Opieki Zdrowotnej (Dz. U. z 2005r. Nr 191 poz. 1607).

Należy zauważyć, iż wskazane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 września 2005r. w sprawie określenia sposobu i organizacji leczenia krwią w Zakładach Opieki Zdrowotnej (Dz. U. z 2005r. Nr 191 poz. 1607) obowiązywało do dnia 1 lipca 2012r. Obecnie unormowania te zawarte są w § 20 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 11 grudnia 2012r. w sprawie leczenia krwią w podmiotach leczniczych wykonujących działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, w których przebywają pacjenci ze wskazaniami do leczenia krwią i jej składnikami (Dz. U z 2013r. poz. 5).

Zarówno jednak przepisy wskazane przez Wnioskodawcę jak i wynikające z obecnie obowiązującego rozporządzenia regulują warunki przewożenia krwi i jej składników, natomiast definicje transportu sanitarnego jak wskazano powyżej zawarto w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny w świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, że w sytuacji gdy do wykonywania przedmiotowych usług Spółka nie będzie używać specjalnych środków transportu, o których mowa w art. 161b ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, wówczas, na podstawie obowiązujących przepisów, nie będzie można uznać, iż Wnioskodawca świadczy usługi transportu sanitarnego w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 33a i art. 161b ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Z tego względu, świadczone przez Wnioskodawcę usługi transportu leków, krwi i materiałów do badań diagnostycznych oraz materiałów krwiopochodnych i krwi „na ratunek” nie będą w tym przypadku spełniały przesłanki pozwalającej na zastosowanie zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT tj. 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej sposobu udokumentowania usług transportu krwi lub materiałów do badań diagnostycznych pojazdem uprzywilejowanym niebędącym ambulansem według „PN” tj. zagadnienia podniesionego w piśmie uzupełniającym z dnia 2 lutego 2013r. zawarta zostanie w odrębnym rozstrzygnięciu.

Natomiast ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej zwolnienia z podatku VAT usług transportu sanitarnego wykonywanego przy użyciu środków transportu spełniających cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach – stosownie do art. 161b ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, została zawarta w interpretacji z dnia 4 lutego 2013r. o nr IBPP3/443-1185/12/LŻ .

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.