2017.08.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.198.2017.1.AT
z 7 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wliczenia do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów cła oraz innych opłat pobieranych przez organy celne – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie wliczenia do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów cła oraz innych opłat pobieranych przez organy celne.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Główny przedmiot działalności stanowi świadczenie na rzecz innych przedsiębiorców kompleksowych usług spedycyjnych, polegających na czynnościach faktycznych i prawnych związanych z organizacją transportu towarów z miejsca położonego poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przeznaczenia na terytorium Polski lub innego Państwa Członkowskiego Unii Europejskiej.

Przewaga konkurencyjna Wnioskodawcy polega na skupieniu w swojej działalności gospodarczej kompetencji w zakresie obsługi ładunków morskich, drogowych, lotniczych i kolejowych, profesjonalnej obsługi przez agentów celnych, a także dysponowaniu szeregiem certyfikatów: świadectwa AEO, licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy oraz członkostwa w Polskiej Izbie Spedycji i Logistyki oraz International Federation of Freight Forwarders Associations (FIATA).

W przedsiębiorstwie Wnioskodawcy funkcjonuje agencja celna jako odrębny dział, sporządzający na rzecz klientów zgłoszenia celne oraz dokonujący innych formalności związanych z nadaniem towarom przeznaczeń celnych. W niektórych przypadkach Wnioskodawca (jako agencja celna) dokonuje zgłoszeń celnych jako tzw. przedstawiciel pośredni, czyli we własnym imieniu, ale na rachunek poszczególnych klientów. W konsekwencji, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów.

Opis stanu faktycznego nr 1.

Towary zostały przetransportowane drogą morską do portu w …. Następnie towary zostały objęte procedurą składu celnego i przez pewien czas były przechowywane w składzie celnym w ….

Później towary zostały objęte procedurą tranzytu i przewiezione transportem drogowym do innego składu celnego w Polsce. W tym miejscu towary zostały objęte procedurą dopuszczenia do obrotu i uzyskały status towarów wspólnotowych.

Agencja celna Wnioskodawcy, jako przedstawiciel pośredni, we własnym imieniu sporządziła zgłoszenie celne do procedury dopuszczenia towarów do obrotu na terytorium Unii Europejskiej, które następnie złożyła do …. Niezbędnym warunkiem nadania towarom statusu wspólnotowego było określenie wartości celnej w oparciu o przepisy art. 70 i n. Unijnego Kodeksu Celnego. Podstawę do określenia wartości celnej towarów deklarowanych przez Wnioskodawcę do odpraw celnych stanowiły dokumenty handlowe otrzymane od poszczególnych klientów (w tym faktury sprzedaży towarów) oraz stosowne oświadczenie klienta Wnioskodawcy o wysokości kosztów dodatkowych.

Gestia transportowa w całości należała do kupującego. Z importem towarów były związane niżej wymienione dodatkowe koszty dostawy, nieobjęte ceną sprzedaży towarów:

prowizja pośrednika i spedytora, organizujących wysyłkę towarów z miejsca nadania położonego w państwie trzecim (tj. poza terytorium Unii Europejskiej),
fracht morski z tytułu transportu na trasie z terytorium państwa trzeciego do pierwszego miejsca przeznaczenia położonego na terytorium Polski, tj. portu morskiego w …,
różne dodatki frachtowe, związane z transportem morskim, o którym mowa w lit. b) powyżej,
ubezpieczenie ładunku w transporcie, o którym mowa w lit. b) powyżej,
opakowanie towarów, w tym najem kontenerów, w trakcie całego transportu,
THC czyli opłata portowa za wyładunek towarów ze statku,
inne opłaty za rozładunek towarów w terminalu portowym w …,
ISPS - opłata na podniesienie ogólnego poziomu bezpieczeństwa w porcie morskim i w żegludze,
opłata za przechowywanie towarów w magazynie czasowego składowania i w składzie celnym, w tym manipulacje, czyli przemieszczanie kontenera w ramach magazynu,
cło i inne opłaty pobierane przez organ celny,
wynagrodzenie agencji celnej za dokonanie zgłoszeń celnych do procedur składu celnego, tranzytu oraz dopuszczenia do obrotu,
opłata dokumentacyjna za wystawienie konosamentu i za wymianę konosamentu,
dodatkowe pozycje na zgłoszeniu celnym (pkt pierwotnie oznaczony jako ł),
opłata za skanowanie kontenerów (pkt pierwotnie oznaczony jako m),
wynagrodzenie za uczestnictwo w rewizji celnej towarów (pkt pierwotnie oznaczony jako n),
opłata za sfinansowanie należności celno-podatkowych przez agencję celną za klienta (pkt pierwotnie oznaczony jako o),
rozformowanie kontenera zawierającego towary różnych klientów w magazynie portowym (pkt pierwotnie oznaczony jako p),
składowanie towarów w magazynie innym niż wskazany w pkt i) powyżej, po dopuszczeniu towarów do obrotu (pkt pierwotnie oznaczony jako q),
usługi na towarach jednego klienta: paletyzacja, konfekcjonowanie towarów, rozformowanie kontenera w magazynie innym niż wskazany w pkt i) powyżej, po dopuszczeniu towarów do obrotu (pkt pierwotnie oznaczony jako r),
demurrage, ewentualnie opłata za wcześniejsze podjęcie ładunku z terminala portowego (pkt pierwotnie oznaczony jako s),
transport drogowy do kolejnego miejsca przeznaczenia (transport krajowy lub wewnątrzwspólnotowy), znanego na moment dokonania importu towarów (pkt pierwotnie oznaczony jako t),
ubezpieczenie towarów w transporcie, o którym mowa w punkcie poprzednim (pkt pierwotnie oznaczony jako u),
detention, czyli opłata za niezwrócenie pustego kontenera w terminie wolnym od opłaty (pkt pierwotnie oznaczony jako v),
rozładunek towarów w kolejnym miejscu przeznaczenia (pkt pierwotnie oznaczony jako w),
sprzątanie kontenera po rozładunku (pkt pierwotnie oznaczony jako x),
naprawa kontenera (pkt pierwotnie oznaczony jako y).

Po dopuszczeniu towarów do obrotu mogą powstać również inne koszty niż wymienione powyżej, czego nie można przewidzieć na datę dokonania importu towarów.

W momencie dokonania importu towarów znane było inne miejsce przeznaczenia położone na terytorium Unii Europejskiej, w rozumieniu art. 30b ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Wysokość wszystkich wyżej wymienionych kosztów była znana na moment sporządzania przez Agencję celną Wnioskodawcy zgłoszenia do procedury dopuszczenia do obrotu. Paletyzacja oraz konfekcjonowanie towarów zostały wykonane na życzenie klienta, a nie na potrzeby transportu towarów do drugiego miejsca przeznaczenia w Polsce.

Opis stanu faktycznego nr 2.

Towary zostały przetransportowane drogą morską do portu w … i rozładowane w terminalu morskim, stanowiącym magazyn czasowego składowania. Towary opuściły magazyn czasowego składowania w ramach procedury dopuszczenia do obrotu. Tak samo jak w stanie faktycznym nr 1, agencja celna Wnioskodawcy, jako przedstawiciel pośredni, we własnym imieniu sporządziła zgłoszenie celne do procedury dopuszczenia towarów do obrotu na terytorium Unii Europejskiej, które następnie złożyła do …, określając jednocześnie wartość celną towarów w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego nr 1.

W stosunku do towarów powstały koszty wymienione w opisie stanu faktycznego nr 1, z wyjątkiem kosztów przechowywania towarów w składzie celnym oraz kosztów zgłoszeń do procedur składu celnego i tranzytu. Na moment sporządzenia zgłoszenia celnego do procedury dopuszczenia do obrotu powstały już koszty wymienione w opisie stanu faktycznego nr 1 w pkt od a) do l), a także n) (pkt pierwotnie oznaczony jako m) i o) (pkt pierwotnie oznaczony jako n). Na ten moment znane były również przyszłe koszty wymienione w pkt u) (pkt pierwotnie oznaczony jako t), v) (pkt pierwotnie oznaczony jako u) oraz x) (pkt pierwotnie oznaczony jako w). Znana była również część kosztów objętych pkt q) (pkt pierwotnie oznaczony jako p), tj. kosztów rozformowania kontenera (wynagrodzenie za tę usługę ustalane jest metodą kosztorysową). Wysokość pozostałych kosztów nie była możliwa do określenia.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytanie:

Które z kosztów dostawy, wymienionych w opisie stanu faktycznego w poszczególnych punktach, Wnioskodawca powinien włączać do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu towarów?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, że przedstawiony w niniejszym wniosku stan faktyczny nie odpowiada zagadnieniu będącemu przedmiotem interpretacji ogólnej Ministra Finansów nr PT2.8101.1.2015.SJK.20 z dnia 28 września 2015 roku (dalej: Interpretacja Ogólna). Z treści Interpretacji Ogólnej wynika w sposób jednoznaczny, iż do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów należy wliczać opłaty THC, jak również załadunek, przeładunek i wyładunek. Niemniej jednak Interpretacja Ogólna nie odnosi się do pozostałych kosztów dostawy wymienionych w niniejszym wniosku. W szczególności w oparciu o Interpretację Ogólną nie jest możliwe stwierdzenie, które elementy należy uwzględniać spośród kosztów dostawy, ponoszonych w pierwszym miejscu przeznaczenia.

Minister Finansów wskazał, iż „do podstawy opodatkowania powinny być wliczone te koszty dodatkowe, które związane są przede wszystkim bezpośrednio z transportem sprowadzanych towarów”. Sposób sformułowania Interpretacji Ogólnej nakazuje przyjąć, iż wyliczenie zawarte w dwóch kolejnych zdaniach przedmiotowego dokumentu nie ma charakteru wyczerpującego. Tym samym w oparciu o Interpretację Ogólną nie jest możliwe ustalenie zupełnego katalogu kosztów dostawy, które mieszczą się w podstawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu towarów. Należy również zauważyć, iż Interpretacja Ogólna została wydana w stanie prawnym sprzed 1 stycznia 2016 roku, kiedy to nie obowiązywał jeszcze art. 14a § 1a ustawy - Ordynacja podatkowa. W konsekwencji co najmniej wątpliwym jest, czy Interpretację Ogólną można uznać za akt administracyjny, o którym mowa we wprowadzonym z dniem 1 stycznia 2016 roku art. 14b § 5a ustawy - Ordynacja podatkowa, zwłaszcza że ustawa nowelizująca wprowadzająca obydwa ww. przepisy do porządku prawnego nie zawiera żadnego przepisu przejściowego regulującego tę materię.

W ocenie Wnioskodawcy, do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów należy zaliczyć następujące koszty dostawy:

opłata

Podstawa opodatkowania importu towarów nie obejmuje następujących kosztów dostawy:

opłata

Koszty wymienione w pkt od a) do h) mieszczą się w zakresie kosztów dodatkowych ponoszonych do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium Polski. Wszystkie te elementy kalkulacyjne powstają jeszcze przed dotarciem towarów do pierwszego miejsca przeznaczenia towarów na terytorium Polski, którym jest magazyn czasowego składowania znajdujący się w porcie morskim w ….

Z treści art. 30b ust. 4 ustawy o VAT wynika, iż do podstawy opodatkowania importu towarów należy wliczać nie tylko koszt samego transportu towarów do innego miejsca przeznaczenia towarów, znanego na moment dokonania importu towarów, lecz wszystkie koszty, których wystąpienie jest bezpośrednim skutkiem tego transportu. Do takich kosztów należy zaliczyć wydatki wymienione w pkt q) (pkt pierwotnie oznaczony jako p), w pkt od t) (pkt pierwotnie oznaczony jako s) do v) (pkt pierwotnie oznaczony jako u) oraz od x) (pkt pierwotnie oznaczony jako w) do z) (pkt pierwotnie oznaczony jako y) powyżej. Wcześniejsze pobranie towarów z terminalu to czynność niezbędna do terminowego dostarczenia towarów. Ubezpieczenie transportu zabezpiecza interesy właściciela ładunku na wypadek szkody powstałej w transporcie, a zatem wynika bezpośrednio z samego wykonywania transportu. Sprzątanie i rozładunek kontenera po rozładunku stanowi bezpośredni skutek uprzedniego wykorzystania tego opakowania do konkretnego transportu towarów.

Detention wprawdzie ma związek z transportem towarów, jednak niemożliwe jest jego uwzględnienie w podstawie opodatkowania, gdyż koszt ten jest możliwy do określenia dopiero po zwrocie kontenera.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r, poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika (art. 29a ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.

W przypadku towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów przetworzonych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu w ramach uszlachetniania biernego są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów przetworzonych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło i podatek akcyzowy (art. 30b ust. 2 ustawy).

Jak stanowi art. 30b ust. 4 ustawy, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3a, obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia - o ile nie zostały włączone do wartości celnej - ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.

Brzmienie art. 30b ust. 4 ustawy o VAT, obowiązujące od 1 stycznia 2014 r. wskazuje, iż nie tylko wymienione jako przykładowe w tym przepisie koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia powinny być uwzględnione przy określaniu podstawy opodatkowania dla potrzeb VAT, lecz również inne koszty, o ile nie zostały włączone do wartości celnej a są ponoszone do określonego miejsca przeznaczenia.

Na podstawie art. 30b ust. 6 ustawy, do podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3a, dolicza się opłaty oraz inne należności, jeżeli organy celne mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu towarów.

Istotną kwestią w przedmiotowej sprawie jest wyjaśnienie pojęcia wartości celnej w kontekście określenia podstawy opodatkowania w przypadku opodatkowania importu towarów podatkiem od towarów i usług. Ustawa o podatku od towarów i usług nie odnosi się do tego zagadnienia, zatem w niezbędnym zakresie zastosowanie mają przepisy prawa Unii Europejskiej, a w szczególności Unijny Kodeks Celny, który został wprowadzony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającym Unijny Kodeks Celny (Dz. U. UE L z dnia 10 października 2013 r.)

Zgodnie z art. 69 Unijnego Kodeksu Celnego, Do celów stosowania wspólnej taryfy celnej oraz środków pozataryfowych, ustanowionych w przepisach unijnych regulujących określone dziedziny wymiany towarowej, wartość celna towarów określana jest zgodnie z przepisami art. 70 i 74.

W myśl art. 70 Kodeksu, zasadniczą podstawą wartości celnej towarów jest wartość transakcyjna, tj. cena faktycznie zapłacona lub należna za towary, gdy zostały one sprzedane w celu wywozu na obszar celny Unii, w razie potrzeby skorygowana.

W przypadku importu towarów, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie zostały zwarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 2a „Miejsce świadczenia przy imporcie towarów”, działu V.

Jak wynika z art. 26a ust. 1 ustawy, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Według ust. 2 tego artykułu, w przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej jedną z następujących procedur:

uszlachetniania czynnego,
odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych,
składowania celnego,
tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed objęciem towarów jedną z procedur celnych,
wolnego obszaru celnego

miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny nr 1 oraz treść przywołanych przepisów prawa wskazać należy, że skoro Spółka, świadcząc kompleksowe usługi na rzecz innych przedsiębiorców (kompleksowe usługi spedycyjne), jako agencja celna sporządza zgłoszenia celne oraz dokonuje innych formalności na rzecz klientów na terytorium Polski (dopuszczenie do obrotu ma miejsce na terytorium Polski w składzie celnym, po uprzednim ich objęciu procedurą składu celnego, czasowym przechowaniu oraz następnie transporcie z innego składu celnego w … do tego składu w ramach procedury tranzytu) zatem – stosownie do treści art. 26a ust. 2 ustawy – miejscem ich opodatkowania jest Polska. W podstawie opodatkowania, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, należy ująć powstałe (tu: w momencie dopuszczenia do obrotu – należności publicznoprawne, tj. cło i inne opłaty pobierane przez organ celny – tu: pkt j). W tej sytuacji bowiem zastosowanie znajduje norma art. 30b ust. 1 w zw. z ust. 6 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny nr 2 oraz treść przywołanych przepisów prawa wskazać należy, że skoro Spółka, świadcząc kompleksowe usługi na rzecz innych przedsiębiorców (kompleksowe usługi spedycyjne), jako agencja celna sporządza zgłoszenia celne oraz dokonuje innych formalności na rzecz klientów na terytorium Polski (dopuszczenie do obrotu ma miejsce na terytorium Polski w składzie celnym, po uprzednim ich objęciu procedurą składu celnego, czasowym przechowaniu oraz następnie transporcie z innego składu celnego w … do tego składu w ramach procedury tranzytu) zatem – stosownie do treści art. 26a ust. 2 ustawy – miejscem ich opodatkowania jest Polska. W tej sytuacji analogicznie jak w stanie faktycznym nr 1 w podstawie opodatkowania, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, należy ująć powstałe (tu: w momencie dopuszczenia do obrotu – należności publicznoprawne, tj. cło i inne opłaty pobierane przez organ celny – tu: pkt j). W tym przypadku bowiem zastosowanie znajduje norma art. 30b ust. 1 w zw. z ust. 6 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że w kwestii kosztów dodatkowych wliczanych do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu wskazanych w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 28 września 2015 r. nr PT2.8101.1.2015.SJK.20 wydano postanowienie nr 0115-KDIT1-3.4012.198.2017.2.AT.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin