Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.226.2017.1.SR
z 5 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty uzyskanej z Danii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty uzyskanej z Danii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od 1 stycznia 2007 r. do 10 października 2008 r. pracował w Danii. Numer identyfikacyjny CPR ‒ …., system ubezp. ….. Wnioskodawca był zatrudniony w …... Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie w DKK (koronach duńskich) opodatkowane podatkiem dochodowym według skali podatkowej obowiązującej w Danii. Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie. Krajem stałego zamieszkania jest Polska. W okresie zatrudnienia w Danii miejscem zameldowania i zamieszkania była Polska. Miejsce zamieszkania w okresie zatrudnienia w Danii ‒ ……. Z każdego miesięcznego wynagrodzenia pracodawca Wnioskodawcy potrącał należny podatek dochodowy oraz składkę na ubezpieczenie emerytalno-rentowe.

Od 1 marca 2016 r. Wnioskodawca otrzymuje „socjal pensjon renta”, płaconą w „01/40 z pełnej pensjon – emerytura, renta”. Organem wypłacającym jest … CVR no. …. Renta ta wypłacana jest na podstawie duńskiego systemu emerytalno-rentowego w ramach duńskiego prawa o ubezpieczeniach społecznych. Do wymaganych dokumentów o przyznanie ww. świadczenia Wnioskodawca dołączył dokument potwierdzający wysokość Jego emerytury w Polsce oraz emerytury Jego żony.

We wniosku Wnioskodawca przedstawia wyliczenia dotyczące wypłaty „social pension renta”.

W Danii kwota wolna wynosi 45 000 DKK. Wysokość otrzymywanej renty socjalnej nie przekracza progu podatkowego, a więc jest wolna - zwolniona od podatku dochodowego w Danii. Renta socjalna z Danii jest przelewana na konto bankowe Wnioskodawcy w Polsce. Bank od tej kwoty pobiera podatek dochodowy, jako podwójne opodatkowanie tj. w kraju pierwszym i drugim.

W grudniu 2016 r. Wnioskodawca otrzymał zwrot nadpłaty ponad 300 zł, po potrąceniu podatku polskiego i składki zdrowotnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien płacić podatek dochodowy w Polsce, skoro w Danii zwolniony jest od płacenia podatku, w myśl zasady unikania podwójnego opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ w Danii zwolniony jest od opodatkowania „socjal pension renta”, to w Polsce nie powinien być opodatkowany z tego tytułu w myśl zasady o unikaniu podwójnego opodatkowania. W Danii kwota wolna wynosi 45 000 DKK.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli umowa międzynarodowa przewiduje zwolnienie, to jest ono bezpośrednio przenoszone do prawa polskiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 10 października 2008 r. pracował w Danii. Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie w koronach duńskich (DKK) opodatkowane podatkiem dochodowym według skali podatkowej obowiązującej w Danii. Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie. Krajem stałego zamieszkania jest Polska. W okresie zatrudnienia w Danii miejscem zameldowania i zamieszkania była Polska. Z każdego miesięcznego wynagrodzenia pracodawca Wnioskodawcy potrącał należny podatek dochodowy oraz składkę na ubezpieczenie emerytalno-rentowe. Od 1 marca 2016 r. Wnioskodawca otrzymuje „socjal pensjon renta”, a organem wypłacającym jest …. Renta ta wypłacana jest na podstawie duńskiego systemu emerytalno-rentowego w ramach duńskiego prawa o ubezpieczeniach społecznych. Do wymaganych dokumentów o przyznanie ww. świadczenia Wnioskodawca dołączył dokumenty potwierdzające wysokość emerytury w Polsce. W Danii kwota wolna wynosi 45 000 DKK. Wysokość otrzymywanej przez Wnioskodawcę renty socjalnej nie przekracza tego progu podatkowego, a więc w Danii jest wolna od podatku dochodowego. Renta socjalna z Danii jest przelewana na konto bankowe Wnioskodawcy w Polsce. Bank od tej kwoty pobiera podatek dochodowy jako podwójne opodatkowanie tj. w kraju pierwszym i drugim. W grudniu 2016 r. Wnioskodawca otrzymał zwrot nadpłaty ponad 300 zł, po potrąceniu podatku polskiego i składki zdrowotnej.

Stosownie do art. 17 ust. 1 Konwencji z dnia 6 grudnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2003 r. Nr 43, poz. 368, z późn. zm.), świadczenia pieniężne otrzymywane przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w ramach systemu ubezpieczeń społecznych drugiego Umawiającego się Państwa albo w ramach jakiegokolwiek innego systemu, z wyjątkiem funduszy utworzonych przez to drugie Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W świetle powyższego, świadczenia pieniężne otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce w ramach systemu ubezpieczeń społecznych Danii mogą być opodatkowane zarówno w państwie miejsca zamieszkania tj. w Polsce, jak i w państwie źródła tj. w Danii.

Postanowienie w Konwencji, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje bowiem, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 lit. a) ww. Konwencji, w przypadku Polski podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Danii, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.

Jeżeli zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód (art. 22 ust. 1 lit. c) Konwencji).

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, że do renty otrzymywanej przez Wnioskodawcę z Danii ma zastosowanie przepis art. 17 ust. 1 polsko-duńskiej Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania. Oznacza to, że renta jest opodatkowana zarówno w Danii jak i w Polsce.

Jednakże w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w art. 22 ust. 1 lit. a) ww. Konwencji (metoda wyłączenia z progresją) w związku z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 27 ust. 8 ww. ustawy, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych ‒ podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz przytoczone przepisy prawne należy wskazać, że dochód Wnioskodawcy z renty duńskiej może być opodatkowany zarówno w Danii, jak i w Polsce. Jednakże, w Polsce należy zastosować tzw. metodę wyłączenia z progresją określoną w art. 22 ust. 1 lit. a) i c) Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku w związku z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochody Wnioskodawcy z tej renty powinny być jednak wykazane w zeznaniu podatkowym w celu określenia tzw. stopy procentowej podatku należnego od pozostałych dochodów. To oznacza, że będą miały wpływ na zobowiązanie podatkowe należne od dochodów uzyskanych w danym roku podatkowym.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Pomimo że Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu otrzymywanej z Danii renty, to Jego stanowiska nie można było uznać za prawidłowe, ponieważ przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej stwierdził cyt. „Ponieważ w Danii zwolniony jestem od opodatkowania socjal pension renta – to w Polsce nie powinienem być opodatkowany z tego tytułu ‒ w myśl zasady o unikaniu podwójnego opodatkowania”. Z argumentacji Wnioskodawcy wynika, że nie powinien być opodatkowany w Polsce, ze względu na to, że w Danii jest zwolniony z podatku (dochód z renty nie przekracza kwoty wolnej). Tutejszy Organ zauważa, że okoliczność nieprzekraczania przez dochód z renty ‒ kwoty wolnej w Danii, nie jest podstawą do nieopodatkowania ww. dochodu w Polsce.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do weryfikacji i oceny dokumentów załączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto, w odniesieniu do przedstawionych we wniosku kwot, tutejszy Organ informuje, że ewentualne obliczenia nie należą do kompetencji tutejszego Organu. Zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Natomiast prawidłowość, bądź nieprawidłowość wyliczeń podlega weryfikacji przez właściwy organ podatkowy w toku, np. postępowania kontrolnego, postępowania podatkowego, czy też czynności sprawdzających.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ‒ Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.