Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.533.2017.1.RS
z 9 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 29 września 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania najmu nieruchomości po likwidacji działalności i braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego przy nabyciu ww. nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2017 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 29 września 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania najmu nieruchomości po likwidacji działalności i braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego przy nabyciu ww. nieruchomości.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie m. in. produkcji odzieży oraz jej sprzedaży. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zarejestrował się jako czynny podatnik VAT. Przychody uzyskiwane z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej są rozliczane przy zastosowaniu podatku liniowego (tj. wykazywane w deklaracji PIT 36L).

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, w której prowadzona jest ww. działalność. Wnioskodawca zamierza dokonać aportu przedsiębiorstwa do spółki osobowej z wyłączeniem nieruchomości, kredytów związanych z tymi nieruchomościami, dodatkowo Wnioskodawca rozważa wyłączenie znaków towarowych z substratu przedsiębiorstwa (dalej: przedsiębiorstwo). Następnie Wnioskodawca planuje przekazanie nieruchomości do majątku prywatnego.

Wnioskodawca po wyłączeniu nieruchomości do majątku prywatnego, ma zamiar zawrzeć umowy wynajmu jako osoba prywatna poza prowadzoną działalnością (na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych), a osiągane z tego tytułu przychody opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 8,5% i rozliczać w deklaracji PIT-28. Równocześnie jako osoba fizyczna ma zamiar pozostać zarejestrowany jako podatnik VAT i opodatkować tym podatkiem usługi najmu nieruchomości.

Wnioskodawca nie wyklucza możliwości zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano we wniosku i jego uzupełnieniu następujące pytania:

1. Czy na gruncie VAT Wnioskodawca będzie zobowiązany opodatkować podatkiem od towarów i usług najem nieruchomości, jeżeli umowy najmu nie będą zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?
2. Czy Wnioskodawca będzie miał obowiązek korekty podatku odliczonego przy zakupie powyższych nieruchomości, w momencie przekazania nieruchomości do majątku prywatnego, będąc w dalszym ciągu podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu najmu tychże nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym we wniosku i jego uzupełnieniu, prawidłowe jest stanowisko, że dokonywane usługi najmu nieruchomości będą opodatkowane VAT. Nie wystąpi obowiązek korekty podatku naliczonego przy zakupie przedmiotowej nieruchomości, nawet w sytuacji w której zakończyłby działalność gospodarczą na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ad 1

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54. poz 535, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Pojęcia „podatnika” oraz „działalności gospodarczej” na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. I tak, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy stwierdzić, że najem nieruchomości w świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy traktować jako działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, zaś Wnioskodawca działa w charakterze podatnika.

Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

W związku z powyższym świadczona przez Wnioskodawcę usługa najmu nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nawet wówczas gdy umowy najmu nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Ad 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
• eksport towarów,
• import towarów na terytorium kraju,
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 5 ust. 3 ww. ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Dodatkowo należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim jakby była właścicielem tego dobra.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w szczególności:

• przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników członków organów stanowiących osób prawnych członków stowarzyszenia,
• wszelkie inne darowizny,

• jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji nie dojdzie do nieodpłatnego przekazania przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na jego cele osobiste. Uzasadnione jest to tym, że na gruncie VAT (i tylko na gruncie VAT) przedsiębiorca nadal będzie prowadził działalność gospodarczą, a tym samym nie dojdzie do czynności określonej w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie ciążył na nim obowiązek zapłaty należnego podatku od przedmiotowych nieruchomości w sytuacji likwidacji działalności gospodarczej na gruncie updof tym samym powyższe zdarzenie przyszłe będzie dla niego obojętne na gruncie VAT.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej, zaprzestania przez podatnika o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 4 ww. ustawy o VAT, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 14 ust. 5 ww. ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wnioskodawca nie wyklucza w najbliższej przyszłości dokonać likwidacji działalności gospodarczej, w której posiada budynek wykazany w ewidencji środków trwałych, który był wykorzystywany do tej działalności, a dodatkowo przysługiwało mu odliczenie VAT od wartości początkowej. Wnioskodawca jednocześnie nadal będzie dokonywał wynajmu nieruchomości, z tytułu tych czynności będzie on w dalszym ciągu podatnikiem VAT a zatem na gruncie ustawy o VAT (i tylko ustawy o VAT) nadal będzie prowadził działalność gospodarczą. Tym samym nie będzie zobowiązany do sporządzenia remanentu likwidacyjnego (spisu z natury), o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym nie będzie spoczywał na nim obowiązek odprowadzenia podatku należnego w związku z zakończeniem działalności na gruncie podatku dochodowego.

Generalna zasada dotycząca możliwości odleżenia podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą. W przepisie tym wskazano, że w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 119 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10 ustawy o VAT (za pomocą Współczynnika Struktury Sprzedaży dalej „WSS”). z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony za pomocą WSS, dla zakończonego roku podatkowego.

Przywołany wyżej obowiązek korekty dotyczy nabytych świadczeń, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł.

Oznacza to, że podatnicy wykorzystujący nabywane świadczenia, które są zaliczane przez nich do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wpisane do ewidencji środków trwałych, których wartość przekracza 15 000 zł, które są wykorzystywane jednocześnie do czynności dających prawo do odliczenia podatku, jak i niedających takiego prawa, są zobowiązani do dokonania rocznej korekty podatku.

Zgodnie z przywołanymi regulacjami wysokość korekty ustalona jest przez iloczyn 1/5 kwoty podatku naliczonego związanego z nabyciem tych środków trwałych (1/10 w przypadku nieruchomości oraz praw wieczystego użytkowania) oraz wartość WSS obliczonego zgodnie z art. 90 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2 nastąpi sprzedaż towarów lub usług o których mowa w ust. 2 lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14 uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Z kolei art. 91 ust. 5 ustawy o VAT wskazuje, że w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy. Stosownie do art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4 zostaną

• opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się ze dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi,
• zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku tub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, zgodnie z którym przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi dokonał takiego obniżenia albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Art. 91 ust. 7a ustawy o VAT określa, że w przypadku towarów i usług które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów jeżeli zaliczone zostały do środków trwałych lub wartość niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączenie tych których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł korekty, o której mowa w ust. 7 dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadki, kiedy usługi najmu będą u niego nadal opodatkowane VAT, nie dojdzie tym samym do zmiany przeznaczenia nieruchomości, od której przy zakupie odliczył VAT, co z kolei skutkuje brakiem obowiązku korekty podatku naliczonego przy zakupie nieruchomości.

Reasumując powyższe, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku należnego ani korekty podatku naliczonego związanego z przedmiotowymi nieruchomościami w następstwie zakończenia działalności gospodarczej na gruncie podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.