2017.09.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPP2/4512-482/16-6/BW
z 20 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 20 marca 2017r. sygn. akt I SA/Kr 105/17 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 21 czerwca 2017r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku 20 czerwca 2016r. (data wpływu 27 czerwca 2016r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy od czynszu najmu niezabudowanej działki płaconego przez najemcę Wnioskodawca powinien doliczyć podatek VAT oraz wystawić fakturę VAT, a także czy Wnioskodawca powinien widnieć na fakturze jako sprzedawca jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy od czynszu najmu niezabudowanej działki płaconego przez najemcę Wnioskodawca powinien doliczyć podatek VAT oraz wystawić fakturę VAT, a także czy Wnioskodawca powinien widnieć na fakturze jako sprzedawca.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest radcą prawnym i został ustanowiony przez Sąd Rejonowy dla /…./ do pełnienia funkcji kuratora spadku. Do dnia wniosku nie jest ustalony krąg spadkobierców po zmarłym i w związku z tym przed ww. Sądem toczy się postępowanie w przedmiocie sprawowania nadzoru nad spadkiem nieobjętym i czynnościami kuratora. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Jako kurator spadku Wnioskodawca ma obowiązek m.in. poszukiwania spadkobierców po zmarłym właścicielu nieruchomości, nawiązywania z nimi kontaktu oraz gromadzenia dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania spadkowego w sądzie. Przed sądem Wnioskodawca jest zobowiązany do składania sprawozdania ze swoich postępów w tym zakresie.

W skład masy spadkowej wchodzą udziały we współwłasności nieruchomości zabudowanych budynkami wielomieszkaniowymi - kamienicami na /…/, w których lokale mieszkalne Wnioskodawca jako kurator wynajmuje osobom trzecim.

Kamienica przy ul. /…/ - najemcy uiszczają na rzecz Kuratora przypadająca na Jego rzecz część czynszów najmu.

Kamienica przy ul. /…/ - zarząd sprawuje ustanowiony zarządca sądowy, który raz do roku, po zatwierdzeniu sprawozdania, wypłaca współwłaścicielom oraz kuratorowi sądowemu przypadający na ich rzecz udział w zysku (po pokryciu kosztów, remontów i wynagrodzenia zarządcy).

Spadkobiercy zmarłego, po którym został ustanowiony kurator spadku, jakkolwiek dotychczas nieustaleni, osiągają z tego tytułu przychód. Część tego przychodu przeznaczona jest na utrzymanie nieruchomości. Dochody po pokryciu wydatków gromadzone są na odrębnym rachunku bankowym.

Nie można wykluczyć przypadku, gdy spadek przypadnie na rzecz Skarbu Państwa lub właściwej miejscowo Gminy, jeżeli nie uda się ustalić spadkobierców.

W skład masy spadkowej wchodzi również niezabudowana działka przy ul. /…/. Ww. działka na podstawie umowy najmu jest wykorzystywana przez najemcę w działalności gastronomiczno-usługowej jako ogródek przy restauracji.

W związku z powyższym, w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2):

Czy do czynszu najmu niezabudowanej działki płaconego przez najemcę Wnioskodawca powinien doliczyć podatek VAT, czy powinien wystawiać fakturę oraz składać deklaracje VAT? Kto powinien widnieć na fakturze jako sprzedawca?

Stanowisko Wnioskodawcy (w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2):

Kurator spadku nie jest zobowiązany do naliczania i pobierania podatku VAT z tytułu wynajmowanej nieruchomości oraz wystawiania faktury. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Kurator spadku jest zarządcą spadku ustanowionym przez sąd i nie uzyskuje bezpośrednio korzyści z umowy najmu, a jego działalność w tym zakresie nie ma charakteru zarobkowego. Kurator spadku uzyskuje niewielkie wynagrodzenie za pełnienie funkcji kuratora spadku po zatwierdzeniu przez Sąd i rocznego sprawozdania - wynagrodzenie jest wypłacane przez Sąd z sum budżetowych Skarbu Państwa (w takim przypadku jest pobierana przez Sąd zaliczka na poczet podatku dochodowego), bądź wynagrodzenie ma być pobrane z masy spadkowej (pod warunkiem wyrażenia zgody przez Sąd), a w takim przypadku kurator sam odprowadza zaliczkę na poczet podatku dochodowego.

Wynagrodzenie nie jest uzależnione od wysokości pobranych czynszów najmu.

W dniu 27 września 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy interpretację indywidualną znak: IBPP2/4512-482/16-1/JJ, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione w tej sprawie jest nieprawidłowe.

Pismem z 21 października 2016r. złożonym na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Wnioskodawca wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa w związku z wydaną interpretacją z 27 września 2016r. znak: IBPP2/4512-482/16-1/JJ, poprzez zmianę przedmiotowej interpretacji w zakresie określenia, czy od czynszu najmu niezabudowanej działki płaconego przez najemcę Wnioskodawca powinien doliczyć podatek VAT oraz wystawić fakturę VAT, a także czy Wnioskodawca powinien widnieć na fakturze jako sprzedawca, poprzez uznanie stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 22 listopada 2016r.. znak: IBPP2/4512-482/16-2/JJ stwierdził brak podstaw do zmiany ww. interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z 27 września 2016r. znak: IBPP2/4512-482/16-1/JJ, a tym samym podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w zaskarżonej interpretacji.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 27 września 2016r. znak: IBPP2/4512-482/16-1/JJ złożył, kierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, skargę z dnia 4 stycznia 2017 (data wpływu 10 stycznia 2017r.), w której wniósł uchylenie zaskarżonej interpretacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 20 marca 2017 r. sygn. akt I SA/Kr 105/17 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 27 września 2016r. znak: IBPP2/4512-482/16-1/JJ.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego wniosek Strony w zakresie określenia czy od czynszu najmu niezabudowanej działki płaconego przez najemcę Wnioskodawca powinien doliczyć podatek VAT oraz wystawić fakturę VAT, a także czy Wnioskodawca powinien widnieć na fakturze jako sprzedawca wymaga ponownego rozpatrzenia przez organ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz wyroku WSA w Krakowie z 20 marca 2017r. sygn. akt I SA/Kr 105/17 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest radcą prawnym i został ustanowiony przez Sąd Rejonowy dla /…/ do pełnienia funkcji kuratora spadku. Do dnia wniosku nie jest ustalony krąg spadkobierców po zmarłym i w związku z tym przed ww. Sądem toczy się postępowanie w przedmiocie sprawowania nadzoru nad spadkiem nieobjętym i czynnościami kuratora.

W skład masy spadkowej wchodzi m.in. niezabudowana działka przy ul. /…/. Ww. działka na podstawie umowy najmu jest wykorzystywana przez najemcę w działalności gastronomiczno-usługowej jako ogródek przy restauracji.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy usługa najmu nieruchomości powinna być przez niego jako kuratora spadku dokumentowana fakturą VAT, a w konsekwencji czy jako kurator spadku jest on podatnikiem podatku VAT w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach zarządu majątkiem spadkowym.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy na wstępie wskazać, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Uprawnienia kuratora wynikają z art. 666 do 668 ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2014r., poz. 101 ze zm.).

Zgodnie z art. 666 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, do czasu objęcia spadku przez spadkobiercę sąd czuwa nad całością spadku, a w razie potrzeby ustanawia kuratora spadku.

Zgodnie z art. 667 § 1 k.p.c. kurator spadku powinien starać się o wyjaśnienie, kto jest spadkobiercą, i zawiadomić spadkobierców o otwarciu spadku.

Kurator spadku zarządza majątkiem spadkowym pod nadzorem sądu spadku. Do sprawowania zarządu stosuje się odpowiednio przepisy o zarządzie w toku egzekucji z nieruchomości (art. 667 § 2 k.p.c.).

W myśl art. 668 k.p.c. sąd spadku może nakazać sprzedaż należących do spadku rzeczy ruchomych, które są narażone na zepsucie albo których przechowanie pociąga za sobą nadmierne koszty. Sprzedaż nastąpi w sposób przewidziany dla sprzedaży ruchomości w toku egzekucji, chyba że sąd określi inny sposób sprzedaży.

Na podstawie art. 667 k.p.c. można stwierdzić, że kurator sprawuje zarząd majątkiem spadkowym. Zarząd ten sprawowany jest pod nadzorem sądu i do jego sprawowania należy odpowiednio stosować przepisy o zarządzie w toku egzekucji z nieruchomości.

Podstawę prawną działalności sądowego zarządcy nieruchomości stanowią przepisy art. 933-941 ustawy Kodeks postępowania cywilnego.

Zgodnie z art. 935 § 1 k.p.c. zarządca zajętej nieruchomości obowiązany jest wykonywać czynności potrzebne do prowadzenia prawidłowej gospodarki. Ma on prawo pobierać zamiast dłużnika wszelkie pożytki z nieruchomości, spieniężać je w granicach zwykłego zarządu oraz prowadzić sprawy, które przy wykonywaniu takiego zarządu okażą się potrzebne. W sprawach wynikających z zarządu nieruchomością zarządca może pozywać i być pozywany.

W myśl art. 935 § 2 k.p.c. zarządcy wolno zaciągać tylko takie zobowiązania, które mogą być zaspokojone z dochodów z nieruchomości i są gospodarczo uzasadnione.

Natomiast czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu zarządca może wykonywać tylko za zgodą stron, a w jej braku - za zezwoleniem sądu, który przed wydaniem postanowienia wysłucha wierzyciela, dłużnika i zarządcę, chyba że zwłoka groziłaby szkodą (art. 935 § 3 k.p.c.).

Zarządca odpowiada za szkodę wyrządzoną na skutek nienależytego wykonywania obowiązków (art. 938 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego).

Zgodnie z art. 939 § 1 k.p.c. zarządca może żądać wynagrodzenia oraz zwrotu wydatków, które w związku z zarządem poniósł z własnych funduszów. Wysokość wynagrodzenia sąd określi odpowiednio do nakładu pracy i dochodowości nieruchomości.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy na gruncie niniejszej sprawy należy mieć na uwadze rozważania Sądu zawarte w zapadłym w niniejszej sprawie wyroku WSA w Krakowie z 20 marca 2017r. sygn. akt I SA/Kr 105/17.

W ww. wyroku Sąd zauważył, że zagadnienie, którego dotyczy niniejsza sprawa było już przedmiotem rozstrzygania przez sądy administracyjne, w tym przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Rozpoznający przedmiotową sprawę Sąd wskazał, że w pełni podziela pogląd prawny wyrażony przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 marca 2015 r. sygn. akt I FSK 2169/13. Otóż w wyroku tym Sąd zauważył, że chociaż w praktyce, kurator spadku występuje w obrocie pod własnym imieniem, zamiast przyszłych spadkobierców, to nie można uznać, że prowadzi on tym samym samodzielnie działalność gospodarczą z tytułu wynajmu zarządzoną nieruchomością i jest w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług. W takiej sytuacji kurator w dalszym ciągu jest tylko zarządcą spadku ustanowionym przez sąd i nie uzyskuje bezpośrednio korzyści z umowy najmu, a jego działalność w tym zakresie nie ma charakteru zarobkowego (zgodnie z art. 667 k.p.c. jego zadania to wyjaśnienie kto jest spadkobiercą, zawiadomienie spadkobierców o otwarciu spadku oraz zarząd nad majątkiem spadkowym pod nadzorem sądu spadku), co wyklucza uznanie go za podatnika VAT w odniesieniu do świadczenia tych usług.

Sąd wskazał, że podobne stanowisko, tyle że w odniesieniu do zarządcy sądowego zajmującego się zarządem nieruchomością będącą przedmiotem współwłasności, zajął Naczelny Sąd Administracyjny wyrokach z dnia 2 kwietnia 2012 r. sygn. akt I FSK 820/11 oraz z dnia 28 czerwca 2012 r. sygn. akt I FSK 1538/11.

Sąd wyjaśnił, że zarządca nieruchomości (unormowania zawarte w art. 935 – 941 K.p.c., szczegółowo określają pozycję prawną zarządcy) obowiązany jest wykonywać czynności potrzebne do prowadzenia prawidłowej gospodarki. Ma prawo pobierać zamiast właścicieli pożytki z nieruchomości, spieniężać je w granicach zwykłego zarządu oraz prowadzić sprawy, które przy wykonywaniu takiego zarządu okażą się potrzebne. W sprawach wynikających z zarządu nieruchomością zarządca może pozywać i być pozywany. Zarządcy wolno zaciągać tylko takie zobowiązania, które mogą być zaspokojone z dochodów z nieruchomości i są gospodarczo uzasadnione (vide art. 935 § 1 i 2 k.p.c.). Do wydzierżawienia nieruchomości potrzebna jest zgoda stron, a w jej braku – zezwolenie sądu (vide zdanie ostatnie art. 936 k.p.c.). Zarządca nieruchomości składa sądowi w wyznaczonych terminach co najmniej raz w roku oraz po ukończeniu zarządu sprawozdania ze swych czynności, jak również udokumentowane sprawozdania rachunkowe. Sąd zatwierdza sprawozdania zarządcy albo odmawia ich zatwierdzenia w całości lub w części (art. 937 k.p.c.). Zarządca odpowiada za szkodę wyrządzoną na skutek nienależytego wykonywania obowiązków. Może być ukarany grzywną przez sąd w razie nie złożenia w terminie sprawozdania lub nie wykonania innych wydanych przez sąd poleceń (art. 939 k.p.c.). Wysokość wynagrodzenia zarządcy określa sąd odpowiednio do nakładu pracy i dochodowości nieruchomości. Roszczeń o wynagrodzenie za sprawowanie zarządu i o zwrot poniesionych w związku z zarządem wydatków nie można dochodzić powództwem (vide art. 939 § 1 i 4 k.p.c).

Brzmienie powyższych przepisów, stosowanych odpowiednio do zarządu majątkiem spadkowym sprawowanego przez kuratora spadku, zdaniem Sądu wyraźnie wskazuje, że kurator spadku, sprawując zarząd majątkiem spadkowym, co prawda działa na zlecenie i pod nadzorem sądu, jednak czyni to na rzecz spadkobierców - właścicieli nieruchomości. Odbiorcami usług kuratora spadku są więc spadkobiercy - właściciele nieruchomości, wchodzącej w skład masy spadkowej i podlegającej zarządowi kuratora spadku, a przedmiotem usługi są czynności zarządu. Jedną z tych czynności jest bezspornie zawieranie na rzecz spadkobierców - współwłaścicieli, umów najmu lokali i podejmowanie działań niezbędnych do wykonania tych umów.

Sąd wskazał, że jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w przywołanym już wyżej wyroku sygn. akt I FSK 820/11 „czynności najmu wykonywanych w ramach zarządu nie można odrywać od czynności samego zarządu, najem nieruchomości bowiem odbywa się w ramach czynności zarządu”. Takie oderwanie czynności najmu byłoby „nie do pogodzenia nie tylko z samym charakterem czynności wykonywanych przez zarządcę wyznaczonego przez sąd, ale przede wszystkim z definicją obrotu zawartą zarówno w przepisach krajowych, jak i wspólnotowych".

Sąd podkreślił, że zarządca sądowy/kurator spadku otrzymuje wynagrodzenie za wykonywane czynności, które określane jest przez sąd. Natomiast pobrany czynsz najmu, jak trafnie podniósł skarżący w skardze, nie stanowi w żaden sposób dochodu kuratora. Całość uzyskiwanego czynszu jest gromadzona na rachunku bankowym ustalonym przez sąd spadku na poczet masy spadkowej należnej domniemanym spadkobiercom. Ostatecznym beneficjentem pobranego czynszu są więc spadkobiercy, a kurator za swoje działanie otrzymuje wynagrodzenie ustalone przez sąd, które nie jest w żaden sposób uzależnione od wysokości pobranego czynszu.

Dodatkowo Sąd zauważył, że Naczelny Sąd Administracyjny w przywołanym już wyroku z dnia 2 kwietnia 2012 r. sygn. I FSK 820/11 porównał także sytuację zarządy sądowego do sytuacji syndyka, zarządcy, czy nadzorcy sądowego powoływanych przez sąd w trybie ustawy z 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. Nr 60 poz. 535 ze zm.). Zauważono, że w odniesieniu do syndyka w piśmiennictwie przyjmuje się, że syndyk jest samodzielnym organem postępowania upadłościowego powołanym przez sąd w celu realizacji zadań ściśle przez prawo upadłościowe określonych pod nadzorem sędziego-komisarza i sądu, w interesie wierzycieli i upadłego, syndyk działa na zlecenie sądu wyrażone w postanowieniu o jego powołaniu. Wykonywanie tego zlecenia jest przez sąd oceniane oraz wynagradzane (vide A. Hrycaj, Odpowiedzialność syndyka masy upadłości, Prawo Spółek, nr 9/2003, s. 41). Sąd wskazał, że w wyroku z 25 marca 2010 r. sygn. akt I FSK 323/09 (opubl. w LEX nr 579780) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że syndyk w sensie materialnoprawnym działa w interesie wierzycieli, a także upadłego, co oznacza, że podejmuje w tym postępowaniu czynności, z których podmioty te uzyskują jakąś korzyść, z czego oczywiście nie wynika, że wszystkie czynności wykonywane przez syndyka w tym postępowaniu są realizowane po ich myśli, gdyż syndyk częstokroć, musi swoimi poczynaniami godzić sprzeczne interesy uczestników tego postępowania. A zatem w tym znaczeniu, w jakim wierzyciele oraz upadły są odbiorcami czynności syndyka, w wyniku których odnoszą korzyść majątkową (chociażby tylko potencjalną) - są oni beneficjentami usługi syndyka, jako organu realizującego zadania nałożone na niego przepisami prawa upadłościowego i naprawczego - realizowanej w oparciu o zlecenie sądu.

Podsumowując powyższe rozważania Sąd stwierdził, że skarżący dokonując czynności zarządu majątkiem spadkowym nie osiąga żadnych korzyści z najmu, bowiem przedmiot najmu nie należy do niego. Z wszystkich umów zawieranych na rzecz spadkobierców kurator musi się rozliczać. Jedyną kwotą w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, jaką otrzymuje jest kwota wynagrodzenia i tylko ona może podlegać opodatkowaniu.

W związku z powyższym skarżącemu nie można przypisać statusu podatnika podatku VAT z tytułu zawartej umowy najmu przedmiotowej działki z tego tylko powodu, że to on występuje w obrocie reprezentując interesy właścicieli (spadkobierców).

Tego rodzaju stan rzeczy wynika z przywołanych uregulowań dotyczących zarządu nieruchomością, mających odpowiednie zastosowanie do zarządu majątkiem spadkowym, które nie mogą zmienić ekonomicznego sensu dokonywanych czynności, a co za tym idzie wpłynąć na zakres i wysokość obowiązku podatkowego.

Jednocześnie Sąd podkreślił, iż dla istoty rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie bez znaczenia pozostaje okoliczność czy kuratorowi uda się odnaleźć osoby z kręgu spadkobierców, albowiem w przypadku braku spadkobierców z rodziny spadkodawcy zgodnie z dyspozycją art. 935 k.c. spadek przypada gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy jako spadkobiercy ustawowemu. Jeżeli zaś ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy w Rzeczypospolitej Polskiej nie da się ustalić albo ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy znajdowało się za granicą, spadek przypada Skarbowi Państwa jako spadkobiercy ustawowemu.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz wskazane przepisy prawa, a także uwzględniając stanowisko Sądu wyrażone w ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 20 marca 2017r. sygn. akt I SA/Kr 105/17, należy stwierdzić, że Wnioskodawca (kurator spadku) nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie czynności wykonywanych w ramach zarządu majątkiem spadkowym.

(w przedmiotowej sprawie w zakresie wynajmowania nieruchomości) a w konsekwencji, że nie jest zobowiązany do naliczania i pobierania podatku VAT oraz składania deklaracji VAT z tytułu wynajmowanej nieruchomości a także wystawiania faktur VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Tut. Organ pragnie podkreślić, że ciężar wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego spoczywa na składającym wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Organ podatkowy nie może w tym względzie zastępować Wnioskodawcy – nie jest on bowiem uprawniony ani do zakreślania granic stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), ani do ustalania we własnym zakresie, czy podany przez Wnioskodawcę stan faktyczny odpowiada stanowi rzeczywistemu. Organ wydający interpretację bazuje zatem wyłącznie na tym, co poda Wnioskodawca. Tym samym to Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za przedstawiony przez siebie stan faktyczny i ewentualne negatywne konsekwencje przedstawienia opisu w sposób niezgodny z rzeczywistością. Jednocześnie zaznacza się, że ochronę daje wyłącznie interpretacja wydana do stanu faktycznego tożsamego ze stanem rzeczywistym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin