INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2011 r. (data wpływu: 24 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 listopada 2011 r. (data wpływu: 7 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 listopada 2011 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Spółki są między innymi:

• wynajem nieruchomości na własny rachunek,
• wynajem maszyn i urządzeń biurowych i sprzętu komputerowego,
• usługi poligraficzne.
  
  

Wnioskodawca zawarł ze swoim kontrahentem umowy na:

1. wynajem komputerów na szkolenie,
2. wynajem sali szkoleniowej,
3. wydruk i dostawę materiałów szkoleniowych (notatniki, długopisy, teczki i identyfikatory).

Zgodnie z zapisami umowy, Spółka została poinformowana, że środki na realizację umowy są współfinansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Z zapisów umownych ani innych dokumentów i oświadczeń od odbiorcy nie wynikało jaki jest procent współfinansowania środkami publicznymi.

Po wykonaniu usług najmu oraz wydruku wystawione zostały faktury ze stawką podatku VAT 23%.

Obecnie nabywca towarów i usług poinformował Spółkę, że środki na realizację zawartych umów są finansowane w 100% z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, a wykonane usługi związane były z usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego. Jednocześnie poproszono o przesłanie faktur korygujących stawkę podatku od towarów i usług.

W piśmie uzupełniającym z dnia 2 listopada 2011 r. wskazano, że Spółka:

• jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,
• nie świadczy usług w zakresie kształcenia i wychowania,
• nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych,
• nie prowadzi szkoleń, których celem jest kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy świadczeniu usług w zakresie najmu i wydruku oraz dostawy materiałów szkoleniowych, w przypadku gdy u nabywcy, usługi te i towary związane były ze świadczeniem usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług i/lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy świadczeniu usług w zakresie najmu i wydruku oraz dostawy materiałów szkoleniowych, w przypadku gdy u nabywcy, usługi te i towary związane były ze świadczeniem usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i/lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z definicją słownika języka polskiego PWN, ścisły należy rozumieć jako bliski, bezpośredni. W ocenie Wnioskodawcy występuje bezpośredni związek pomiędzy dostarczonymi przez niego materiałami szkoleniowymi oraz świadczonymi usługami w zakresie najmu ze świadczonymi przez nabywcę usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego.

Zarówno najem sali szkoleniowej, komputerów oraz dostawa materiałów szkoleniowych, była ściśle związana z usługą kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, ponieważ:

1. sala szkoleniowa w danych godzinach wykorzystywana była przez nabywcę usługi na szkolenie w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego,
2. dostarczone materiały szkoleniowe przekazane były uczestnikom szkolenia w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego,
3. wynajęte komputery wykorzystywane były w trakcie szkolenia w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego przez uczestników tego szkolenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W tym kontekście wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

   - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 82 ustawy z dnia o systemie oświaty, osoby fizyczne i prawne mogą zakładać placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu placówek publicznych.

Placówki niepubliczne mogą zatem być zakładane i prowadzone przez osoby fizyczne lub osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego.

W tym miejscu wskazać należy, iż dla zastosowania zwolnienia wynikającego z powyższego przepisu nie jest konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ponadto, zwolnienie określone w powyżej wskazanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, ma zastosowanie wyłącznie do usług kształcenia wymienionych w zaświadczeniu właściwego organu o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

   - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, w myśl art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Co istotne, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe – o czym stanowi art. 43 ust. 17a ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady nr 1777/2005 , które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności Spółki są między innymi: wynajem nieruchomości na własny rachunek, wynajem maszyn i urządzeń biurowych i sprzętu komputerowego oraz usługi poligraficzne.

Wnioskodawca zawarł ze swoim kontrahentem umowy na: wynajem komputerów na szkolenie, wynajem sali szkoleniowej, a także wydruk i dostawę materiałów szkoleniowych (notatniki, długopisy, teczki i identyfikatory).

Nabywca towarów i usług poinformował Spółkę, że środki na realizację zawartych umów są finansowane w 100% z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, a wykonane usługi związane były z usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego. Jednocześnie poproszono o przesłanie faktur korygujących stawkę podatku od towarów i usług.

Ponadto, Spółka:

• jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,
• nie świadczy usług w zakresie kształcenia i wychowania,
• nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych,
• nie prowadzi szkoleń, których celem jest kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe.
  
  

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż ze zwolnienia od podatku od towarów i usług mogą korzystać usługi szkoleniowe, które:

1. są usługami w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty lub
2. są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz są:
1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub
3. finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Natomiast, aby dostawa towarów i świadczenie usług ściśle związanych z usługami w zakresie kształcenia i wychowania lub kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, mogły korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy ww. przepisów muszą być dokonywane przez ten sam podmiot, który świadczy usługę podstawową.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka nie świadczy usług w zakresie kształcenia i wychowania, nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, a ponadto nie prowadzi szkoleń, których celem jest kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe.

Analizując zatem przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż realizowane przez Wnioskodawcę usługi nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 oraz pkt 29 ustawy. Ponadto, aby możliwe było skorzystanie z ze zwolnienia z art. 43 ust. 17a ustawy, usługi muszą być świadczone przez te same podmioty, które świadczą usługę podstawową, co w przedmiotowej sprawie nie ma miejsca, bowiem podmiotem realizującym usługę podstawową jest kontrahent Wnioskodawcy.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu sprawy w odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie należy stwierdzić, że Wnioskodawca w rozpatrywanej sprawie nie jest uprawniony do zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy świadczeniu usług w zakresie najmu i wydruku oraz dostawy materiałów szkoleniowych, bowiem ww. usługi nie korzystają ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 oraz pkt 29 ustawy, a ponadto Zainteresowany nie jest podmiotem uprawnionym do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 17a ustawy.

Wskazać ponadto należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisanym stanie faktycznym, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Zatem tut. Organ nie oceniał kwestii możliwości zastosowania ze zwolnienia od podatku z tytuł świadczonych usług przez kontrahenta.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.