Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.139.2017.1.MS
z 6 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 lipca 2017 r. (data wpływu 7 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawca korzystając ze zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji fotowoltaicznych zużywanej na własne potrzeby jest zobowiązany:

• do rejestracji na potrzeby podatku akcyzowego - jest nieprawidłowe,
• do składania comiesięcznych deklaracji dla podatku akcyzowego - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawca korzystając ze zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji fotowoltaicznych zużywanej na własne potrzeby jest zobowiązany do rejestracji oraz do składania comiesięcznych deklaracji dla podatku akcyzowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie uchwały Rady Gminy z dnia 29 października 2009 r. Gmina powołała z dniem 30 grudnia 2009 r. samorządowy zakład budżetowy - Zakład Gospodarki Komunalnej Gminy S. (dalej: „Zakład”).

ZGK działa w szczególności na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej, ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, oraz statutu Zakładu (dalej: „Statut”), określającego m.in. szczegółowy zakres działania, organizację oraz gospodarkę finansową ZGK.

ZGK, jako samorządowy zakład budżetowy, nie posiada odrębnej od Gminy osobowości prawnej. Stosownie do art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej, Gmina poprzez ZGK wykonuje zadania własne o charakterze użyteczności publicznej polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Zgodnie z § 2 Statutu, stosownie do art. 14 ustawy o finansach publicznych, Zakład wykonuje bowiem zadania Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej w tym m.in. w zakresie zbiorowego dostarczania wody i odprowadzania ścieków na terenie Gminy; eksploatacji i konserwacji urządzeń wodociągowych, oczyszczalni ścieków, urządzeń kanalizacji sanitarnej; budowy sieci i przyłączy wodociągowych, budowy sieci i przyłączy kanalizacyjnych.

ZGK odpłatnie wykonuje zlecone mu zadania własne Gminy, pokrywając koszty swojej działalności między innymi z przychodów własnych, uzyskiwanych z tytułu realizacji tych zadań, w tym z pobieranych opłat za dostarczoną wodę i odprowadzone ścieki. ZGK przypisano odrębny rachunek bankowy oraz obowiązek prowadzenia własnej księgowości w określonym zakresie. Podstawą gospodarki finansowej Zakładu jest roczny plan finansowy, obejmujący przychody i koszty określone w uchwale Rady Gminy oraz zasady w przepisach powszechnie obowiązujących, głównie w ustawie o finansach publicznych i ustawie o rachunkowości. Plan ten podlega na zatwierdzeniu przez Radę Gminy podczas uchwalania budżetu Gminy.

Gmina zainstalowała na budynku Stacji wodociągowej panele fotowoltaiczne, gdzie moc zainstalowanej mikroinstalacji wynosi 39,52kW. Zakład nie posiada koncesji na wytwarzanie energii. Wytwarzana energia będzie zużywana na potrzeby własne, związane z uzdatnianiem wody, a powstałe nadwyżki będą sprzedawane do spółki obrotu energią (X), która w świetle obowiązujących przepisów nie jest odbiorcą końcowym.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od akcyzy, Zakład zwolniony jest z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużytej na własne potrzeby energii, którą wytwarza za pomocą paneli fotowoltaicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pomimo zwolnienia z akcyzy Zakład ma obowiązek rejestracji jako podatnik podatku akcyzowego i składania comiesięcznych deklaracji dla podatku akcyzowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż Zakład na podstawie § 5 rozporządzenia korzysta ze zwolnienia z obowiązku uiszczania opłaty akcyzowej za energię elektryczną, składanie zerowych deklaracji jest niezasadne.

Z obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb podatku akcyzowego zwolnione zostały podmioty produkujące energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW. Konieczność składania deklaracji i prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej jest szczególnie uciążliwa w sytuacji, gdy wytwórca energii nie jest podatnikiem z tytułu żadnej innej czynności. Prowadzenie ewidencji i składanie wielostronicowych zerowych deklaracji jest całkowicie zbędne i niepotrzebnie obciąża zarówno wytwórcę energii, jak i administrację skarbową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

• za nieprawidłowe w zakresie obowiązku rejestracji na potrzeby podatku akcyzowego,
• za nieprawidłowe w zakresie obowiązku składania comiesięcznych deklaracji dla podatku akcyzowego.
  
  

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r., poz. 43, ze zm.; dalej jako: „ustawa”) – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 33 załącznika nr 1 do ustawy została wymieniona energia elektryczna o kodzie CN 2716 00 00.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm.), z wyłączeniem:

1. spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 719, 831, 904) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
2. towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1636, 1948 i 1997),
3. giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
4. spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.
   
   

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.
   
   

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Stosowanie do art. 16 ust. 7a ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej

-za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1. upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument – w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
3. nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.
   
   

W myśl art. 24 ust. 2 ustawy przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6, 7 lub 7a, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Stosowanie § 5 ust. 1 rozporządzania Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 195, z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzaniem, zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

Zgodnie z § 5 ust. 2 rozporządzania w przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. poz. 478) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 478, z późn zm.) o odnawialnych źródłach energii odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest samorządowym zakładem budżetowym.

Gmina działając poprzez Wnioskodawcę wykonuje zadania własne o charakterze użyteczności publicznej polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Gmina zainstalowała na budynku Stacji wodociągowej panele fotowoltaiczne, gdzie moc zainstalowanej mikroinstalacji wynosi 39,52kW. Wnioskodawca nie posiada koncesji na wytwarzanie energii. Wytwarzana energia będzie zużywana na potrzeby własne, związane z uzdatnianiem wody, a powstałe nadwyżki będą sprzedawane do spółki obrotu energią (X), która w świetle obowiązujących przepisów nie jest odbiorcą końcowym.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od akcyzy, Wnioskodawca zwolniony jest z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużytej na własne potrzeby energii, którą wytwarza za pomocą paneli fotowoltaicznych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy Wnioskodawca w związku z wytworzeniem energii elektrycznej w zainstalowanej mikroinstalacji zobowiązany jest dokonać rejestracji na potrzeby podatku akcyzowego.

Na podstawie cytowanego powyżej art. 16 ust. 1 ustawy podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego. Jednocześnie stosowanie do art. 16 ust. 7a ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że w niniejszym przypadku Wnioskodawca będzie zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej posiada zainstalowane na budynku Stacji wodociągowej panele fotowoltaiczne, gdzie moc zainstalowanej mikroinstalacji wynosi 39,52kW. Jednocześnie Wnioskodawca stwierdził, że sprzedaje nadwyżki wytworzonej energii elektrycznej zatem w niniejszym przypadku nie znajdzie zastosowanie art. 16 ust. 7a ustawy z uwagi na niespełnienie warunku niedostarczania energii elektrycznej do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii. Zatem stwierdzić należy, że w związku z tym, iż Wnioskodawca wyprodukowaną we własnym zakresie energię elektryczną sprzedaje, co powoduje dostarczanie tej energii elektrycznej do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, Wnioskodawca będzie miał obowiązek zarejestrowania się na potrzeby podatku akcyzowego w trybie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że nie będzie zobowiązany do rejestracji dla potrzeb podatku akcyzowego należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ustalenia czy Wnioskodawca zobowiązany jest składać do właściwego organu podatkowego deklaracje w zakresie podatku akcyzowego.

Odnosząc się do przedmiotowych wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadku, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3. Ponadto stosownie do art. 24 ust. 2 ustawy przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6, 7 lub 7a, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1. Na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

Jak wskazała we wniosku, Wnioskodawca nie posiada koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej. Zużycie przez Wnioskodawcę energii elektrycznej, wyprodukowanej przy użyciu paneli fotowoltaicznych o łącznej mocy nie przekraczającej 1 MW, będzie korzystało ze zwolnienia od akcyzy na podstawie § 5 rozporządzania.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz przepis art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do złożenia deklaracji podatkowej w związku z zużyciem energii elektrycznej wyprodukowanej we własnym zakresie. Deklarację podatkową według ustalonego wzoru składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej. Wskazać należy, że w analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 24 ust. 2 ustawy, bowiem Wnioskodawca nie posiada koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku składania comiesięcznych deklaracji dla podatku akcyzowego należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.