Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.345.2017.1.KU
z 20 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2017 r. (data wpływu 4 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie formy opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie formy opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od dnia 20 października 1980 r. do dnia 12 lipca 2016 r. Wnioskodawczyni była zatrudniona w … Sp. z o.o. …. w charakterze lekarza pediatry w zakresie świadczeń w Podstawowej Opiece Zdrowotnej. W dniu 12 lipca 2016 r. Wnioskodawczyni przeszła na emeryturę. Od dnia 1 czerwca 2011 r. prowadzi również działalność gospodarczą – Prywatna praktyka lekarska. Po przejściu na emeryturę z dniem 1 sierpnia 2016 r. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła dwie umowy: zlecenia z byłym pracodawcą - w zakresie nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej oraz umowę na wykonywanie usług zdrowotnych na rzecz pacjentów ubezpieczonych w NFZ w Podstawowej Opiece Zdrowotnej. Pod koniec 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła pisemne oświadczenie i dokonała wyboru sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na 2016 r. Ponieważ przychody ze świadczenia usług od dnia 1 sierpnia 2016 r. na rzecz byłego pracodawcy były tożsame z wykonywanymi w ramach stosunku pracy, Wnioskodawczyni dokonała korekty zapłaconych zaliczek podatku dochodowego przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy, w związku z utratą prawa do opodatkowania w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie złożyła ponownie pisemnego oświadczenia o wyborze sposobu opodatkowania, zgodnie z art. 30c ww. ustawy na 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni ma prawo do opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w 2017 r. na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo że nie złożyła ponownego oświadczenia w sprawie wyboru opodatkowana w tej formie?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma Ona prawo do opodatkowania w 2017 r. dochodów uzyskanych w ramach działalności gospodarczej, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo tego że nie złożyła ponownego oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania. Wyboru opodatkowania tzw. „podatkiem liniowym” Wnioskodawczyni dokonała na 2016 r., jednakże w 2016 r. utraciła to prawo, ponieważ wykonywała usługi na rzecz byłego pracodawcy, które były tożsame z czynnościami wykonywanymi w ramach stosunku pracy. Wnioskodawczyni nie złożyła ponownego oświadczenia o wyborze tzw. „podatku liniowego”, gdyż art. 9a ust. 4 ww. ustawy mówi, że wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu o wyborze zasad określonych w art. 30c dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wnioskodawczyni nie zawiadomiła w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania, a jedynie utraciła prawo do opodatkowania tzw. „podatkiem liniowym” w 2016 r. z powodu świadczenia usług na rzecz byłego pracodawcy, które były tożsame z czynnościami wykonywanymi w ramach stosunku pracy w tym roku podatkowym.

Art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi, że podatnik ten traci w roku podatkowym prawo ..., a więc tylko w tym roku, w którym wykonał czynności odpowiadające czynnościom wykonywanym w ramach stosunku pracy. W 2017 r. Wnioskodawczyni nie wykonuje usług na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy (stosunek pracy ustał w 2016 r.), zatem w ocenie Wnioskodawczyni, przysługuje Jej prawo do opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej, zgodnie z art. 30c ww. ustawy. Ustawodawca w art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posłużył się zwrotem „zrezygnował”, a nie „zrezygnował lub utracił”. Rezygnacja nie jest pojęciem tożsamym z utratą prawa, co zostało wyraźnie rozgraniczone, np. w art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług: „Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia”. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawczyni, utrata prawa do opodatkowania, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest skuteczna tylko w roku podatkowym, w którym zaistniały okoliczności powodujące utratę tego prawa. Utrata prawa w roku podatkowym nie ma wpływu na wybór sposobu opodatkowania na rok podatkowy i lata następne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej (art. 9a ust. 2 ww. ustawy).

Według natomiast art. 9a ust. 4 ww. ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zawiadomienie o rezygnacji ze sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że podstawową formą opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów z działalności gospodarczej jest opodatkowanie według skali podatkowej. Wymieniona forma opodatkowania przysługuje z mocy ustawy i podatnik nie musi składać oświadczenia o jej wyborze. Złożenie stosownego oświadczenia, w określonym w przepisach terminie, jest natomiast warunkiem koniecznym dla możliwości skorzystania z opodatkowania w formie tzw. podatku liniowego.

Uregulowanie prawne zawarte w art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób niewątpliwy statuuje prawo podatnika do kontynuacji opodatkowania w sposób liniowy, bez potrzeby oświadczenia w tym zakresie w kolejnych latach podatkowych. Kontynuować jednak można tylko uprawnienie uprzednio nabyte i nieutracone, a więc art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie tylko do tych sytuacji, w których w roku poprzednim podatnik korzystał z opodatkowania tzw. podatkiem liniowym i prawa do korzystania z opodatkowania w tej formie nie utracił.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że od dnia 20 października 1980 r. do dnia 12 lipca 2016 r. Wnioskodawczyni była zatrudniona w … Sp. z o.o. w charakterze lekarza pediatry w zakresie świadczeń w Podstawowej Opiece Zdrowotnej. Prowadziła również działalność gospodarczą – Prywatna praktyka lekarska. Po przejściu na emeryturę z dniem 1 sierpnia 2016 r. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła dwie umowy: zlecenia z byłym pracodawcą - w zakresie nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej oraz umowę na wykonywanie usług zdrowotnych na rzecz pacjentów ubezpieczonych w NFZ w Podstawowej Opiece Zdrowotnej. Pod koniec 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła pisemne oświadczenie i dokonała wyboru sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na 2016 r. Ze względu na to, że świadczone usługi na rzecz byłego pracodawcy były tożsame z wykonywanymi w ramach stosunku pracy Wnioskodawczyni utraciła prawo do opodatkowania uzyskanych przychodów w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni dokonała korekty zapłaconych zaliczek podatku dochodowego przy zastosowaniu skali podatkowej. Natomiast nie złożyła ponownie pisemnego oświadczenia o wyborze sposobu opodatkowania, zgodnie z art. 30c ww. ustawy na 2017 r.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni po utracie prawa do opodatkowania podatkiem liniowym nie złożyła pisemnego oświadczenia o wyborze sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w ustawowym terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, tj. do 20 stycznia 2017 r., to nie ma prawa do opodatkowania tych dochodów w 2017 r. na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.