Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.378.2017.1.ISK
z 24 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2017 r. (data wpływu 4 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od 1 listopada 2000 r. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wykonuje usługi związane z pośrednictwem w obrocie nieruchomościami PKD 68.31.Z. Od 2004 roku do chwili obecnej Wnioskodawczyni jest zgłoszona jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Przychody uzyskane w roku 2016 nie przekroczyły kwoty 150 000 zł, bez podatku od towarów i usług, a prognozowana kwota przychodów za rok 2017 nie przekroczy kwoty 200 000 zł bez podatku od towarów i usług (przychody narastająco, na koniec 3 kwartału 2017 wynoszą ok. 53 000 zł bez podatku od towarów i usług).

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej świadczone są następujące usługi:

• przyjmowanie ofert dotyczących pośrednictwa w obrocie nieruchomościami,
  
• ustalanie z zamawiającymi warunków nabycia/zbycia nieruchomości, warunków najmu/dzierżawy nieruchomości,
  
• dokonywanie oględzin nieruchomości i sporządzanie ich opisu,
  
• badanie stanu prawnego nieruchomości w oparciu o dokumenty dostarczane przez klientów i księgi wieczyste,
  
• zbieranie informacji o nieruchomościach z katastru nieruchomości i innych prawnie dopuszczalnych źródeł,
  
• opracowywanie i upowszechnianie informacji o podsiadanych ofertach,
  
• dokonywanie prezentacji nieruchomości,
  
• wskazywanie stronom umowy dokumentów niezbędnych do jej spisania,
  
• przygotowywanie projektów umów najmu i dzierżawy nieruchomości i przedstawianie ich stronom,
  
• doprowadzenie stron umowy do spisania umowy notarialnej,
  
• zapewnienie organizacji obsługi umów sprzedaży.
  
  
  

Wnioskodawczyni nie świadczy usług doradczych, pomimo iż w ramach kodu PKD 68.31.Z dopuszcza się możliwość świadczenia usług doradczych (podklasa ta obejmuje działalność agencji obrotu nieruchomościami w zakresie:

• pośrednictwa w kupnie, sprzedaży i dzierżawie nieruchomości,
  
• doradztwa i szacowania wartości nieruchomości związanych z jej kupnem, sprzedażą lub dzierżawą.)
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczenie ww. usług z wyłączeniem usług doradczych, pomimo że są one przypisane do kodu PKD 68.31.Z, przy założeniu, że przychód uzyskany z ich świadczenia za rok 2017 nie przekroczy kwoty 200 000 zł bez podatku VAT, uprawnia Wnioskodawczynię do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na postawie art. 113 ust. 1 ustawy od towarów i usług, w roku 2018?

Zdaniem Wnioskodawczyni, brzmienie art. 113 ust. 13 pkt 2b „Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku (…) Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników: ( ) świadczących usługi: (…) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego”, nakazuje mniemać, że zwolnienia nie można zastosować do podatników, którzy faktycznie świadczą usługi doradcze, nie zaś do tych, których przedmiot działalności obejmuje również usługi doradcze, sklasyfikowane w PKD razem z usługami faktycznie przez nich wykonywanymi. Na tej podstawie Wnioskodawczyni uważa, że po spełnieniu dodatkowych warunków: czyli nie przekroczeniu limitu obrotów ze sprzedaży 200 000 zł bez podatku VAT w roku 2017, oraz po dokonaniu w odpowiednim terminie zawiadomienia Naczelnika Urzędu Skarbowego na druku VAT-R o zamiarze skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1, Wnioskodawczyni może z takiego zwolnienia skorzystać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
      
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      wyrobów tytoniowych,
      samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
      
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
      
   4. terenów budowlanych,
      
   5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
      
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
      
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy zauważyć, że o zwolnieniu, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami PKD 68.31.Z. Od 2004 roku do chwili obecnej Wnioskodawczyni jest zgłoszona jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Przychody uzyskane w roku 2016 nie przekroczyły kwoty 150 000 zł, bez podatku od towarów i usług, a prognozowana kwota przychodów za rok 2017 nie przekroczy kwoty 200 000 zł bez podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej świadczone są następujące usługi:

• przyjmowanie ofert dotyczących pośrednictwa w obrocie nieruchomościami,
  

• ustalanie z zamawiającymi warunków nabycia/zbycia nieruchomości, warunków najmu/dzierżawy nieruchomości,
  

• dokonywanie oględzin nieruchomości i sporządzanie ich opisu,
  

• badanie stanu prawnego nieruchomości w oparciu o dokumenty dostarczane przez klientów i księgi wieczyste,
  

• zbieranie informacji o nieruchomościach z katastru nieruchomości i innych prawnie dopuszczalnych źródeł,
  

• opracowywanie i upowszechnianie informacji o podsiadanych ofertach,
  

• dokonywanie prezentacji nieruchomości,
  

• wskazywanie stronom umowy dokumentów niezbędnych do jej spisania,
  

• przygotowywanie projektów umów najmu i dzierżawy nieruchomości i przedstawianie ich stronom,
  

• doprowadzenie stron umowy do spisania umowy notarialnej,
  

• zapewnienie organizacji obsługi umów sprzedaży.
  
  

Wnioskodawczyni nie świadczy usług doradczych, pomimo iż w ramach kodu PKD 68.31.Z dopuszcza się możliwość świadczenie usług doradczych.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą prawa do skorzystania w 2018 roku ze zwolnienia podmiotowego na postawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w odniesieniu do świadczonych usług opisanych we wniosku z wyłączeniem usług doradczych, pomimo że są one przypisane do kodu PKD 68.31.Z, przy założeniu, że przychód uzyskany z ich świadczenia za rok 2017 nie przekroczy kwoty 200 000 zł bez podatku VAT.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz przywołane przepisy stwierdzić należy, że skoro w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni nie będzie wykonywać usług doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, oraz wartość sprzedaży w 2017 roku nie przekroczy kwoty 200 000 zł, wówczas Wnioskodawczyni będzie przysługiwać prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy w 2018 roku o ile obowiązujące na dzień wydania interpretacji przepisy nie ulegną zmianie.

Zaznaczyć jednak należy, że w sytuacji, gdy wartość sprzedaży usług świadczonych przez Wnioskodawczynię przekroczy w trakcie roku podatkowego wskazaną w art. 113 ust. 1 ustawy kwotę 200.000 zł, bądź też Wnioskodawczyni w ramach działalności będzie wykonywała którąkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to Wnioskodawczyni, utraci prawo do zwolnienia podmiotowego w oparciu o przepis art. 113 ust. 1 ustawy o VAT

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.