Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.381.2017.2.JM
z 24 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2017 r. (data wpływu 13 września 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2017 r. (data nadania 10 października 2017 r., data wpływu 11 października 2017 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 29 września 2017 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.381.2017.1.JM (data nadania 2 października 2017 r., data doręczenia 6 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków z indywidualnego konta emerytalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków z indywidualnego konta emerytalnego.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 29 września 2017 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.381. 2017.1.JM (data nadania 2 października 2017 r., data doręczenia 6 października 2017 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie, w zakresie przepisów jakiej ustawy ma być wydana interpretacja. Jeżeli interpretacja miała być wydana tylko w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to należało doprecyzować stan faktyczny. Jeżeli interpretacja miała być wydana tylko w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wówczas należało: wskazać przepisy prawa podatkowego, a w szczególności ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będących przedmiotem interpretacji indywidualnej, sformułować pytania w formie pytającej, które powinny być związane z przepisami prawa podatkowego, a w szczególności ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będącymi przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz przyporządkowane do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego odnośnie sformułowanych pytań w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Jeżeli interpretacja miała być wydana w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wówczas należało uzupełnić wszystkie elementy wskazane powyżej, a także dokonać dodatkowej opłaty w kwocie 40 zł i przedłożyć kserokopię dowodu jej uiszczenia.

Pismem z dnia 10 października 2017 r. (data nadania 10 października 2017 r., data wpływu 11 października 2017 r.) Wnioskodawca wskazał, że interpretacja ma być wydana tylko w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 21 § 58a a nie § 58b) oraz uzupełnił powyższe elementy wezwania w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W okresie od 1987 – do 2006 r. Wnioskodawca przebywał i pracował w USA, a od 2007 r. jest rezydentem Polski. Wnioskodawca ma podwójne obywatelstwo polskie i amerykańskie i corocznie składa zeznania podatkowe w obu tych krajach. W zeznaniu PIT-36 w pozycji D1 punkt 9 Wnioskodawca wykazał sumę dochodów uzyskanych w tym roku podatkowym oraz sumę pochodzącą z likwidacji (zamknięcia) Jego indywidualnego emerytalnego konta oszczędnościowego, które miał w ramach pracowniczego tzw. „planu 401k” pracując w USA. Po zapoznaniu się z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – niestety już po złożeniu zeznania podatkowego – Wnioskodawca uznał, że popełnił błąd zaliczając transfer jego oszczędności emerytalnych, jako dochód osiągnięty w 2016 r. i podlegający opodatkowaniu w Polsce. Indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego (plan 401k) Wnioskodawca posiadał od 1994 r. Na to konto Wnioskodawca wpłacał miesięcznie kilka procent zarobionych pieniędzy przez 9 lat do końca 2002 r. Wpłacane sumy były zwolnione od podatku, a po osiągnięciu wieku emerytalnego przy ich dystrybucji Wnioskodawca zapłacił w USA zryczałtowany podatek w wysokości 20% zgromadzonej sumy. Wiek emerytalny Wnioskodawca osiągnął w 2011 r. i w marcu 2016 r. podjął decyzję o likwidacji konta i przelaniu środków tam zgromadzonych na konto bankowe. Wnioskodawca dodał, że było to jedyne indywidualne konto oszczędności emerytalnych jakie posiadał.

Ponadto w uzupełnieniu z dnia 10 października 2017 r. (data nadania 10 października 2017 r., data wpływu 11 października 2017 r.) Wnioskodawca poinformował, że wypłata środków nastąpiła z oszczędności gromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym w ramach planu 401k i nie był to emerytalny fundusz kapitałowy. Według wiedzy Wnioskodawcy plan 401k nie jest pracowniczym planem emerytalnym takim jak działający w państwach Unii Europejskiej i innych państwach EOG. Oszczędności gromadzone na indywidualnym koncie emerytalnym (plan 401k) i ich dystrybucja nie są związane z amerykańskim systemem ubezpieczeń społecznych i nie mają wpływu na wysokość amerykańskiej emerytury (SSA) wypłacanej po osiągnięciu wieku emerytalnego. Oszczędzanie w ramach planu 401k jest decyzją dobrowolną, samemu ustala się wysokość miesięcznych wpłat (znając roczny limit tych wpłat) oraz termin i sposób wypłaty zgromadzonych środków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy środki pochodzące z transferu oszczędności emerytalnych podlegają opodatkowaniu w Polsce?
   
2. Czy dzień likwidacji konta 22 marca 2016 r. ma wpływ na uznanie takich oszczędności jako dochód do opodatkowania w 2016 r. w rozumieniu polskiego prawa podatkowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

W świetle obowiązujących w Polsce przepisów podatkowych (ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, art. 21, paragraf 58b) transfer środków zgromadzonych na indywidualnym emerytalnym koncie oszczędnościowym nie powinien podlegać opodatkowaniu w Polsce. Przebywając w USA od 1987 r. do 2006 r. Wnioskodawca nie miał żadnych obowiązków finansowych w stosunku do Polski.

Ad. 2

Dzień likwidacji konta oszczędności emerytalnych (który zależał wyłącznie od decyzji Wnioskodawcy) nie powinien mieć wpływu na uznanie transferowanych środków jako dochód uzyskany w 2016 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości,
5. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
6. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym albo instytucji wspólnego inwestowania, w których co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
   
   

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 7 lit. b) Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178), określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski” oznacza jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z polskim prawem jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi polskiemu jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w okresie od 1987 – do 2006 r. Wnioskodawca przebywał i pracował w USA, a od 2007 r. jest rezydentem Polski. Wnioskodawca ma podwójne obywatelstwo polskie i amerykańskie i corocznie składa zeznania podatkowe w obu tych krajach.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia związana z opodatkowaniem kwoty pochodzącej z likwidacji (zamknięcia) indywidualnego emerytalnego konta oszczędnościowego, które miał w ramach pracowniczego tzw. „planu 401k” pracując w USA. Wiek emerytalny Wnioskodawca osiągnął w 2011 r. i w marcu 2016 r. podjął decyzję o likwidacji konta i przelaniu środków tam zgromadzonych na konto bankowe. Było to jedyne indywidualne konto emerytalne jakie Wnioskodawca posiadał. Plan 401k nie był emerytalnym funduszem kapitałowym i nie był pracowniczym planem emerytalnym takim jak działający w państwach Unii Europejskiej i innych państwach EOG. Oszczędności gromadzone na indywidualnym koncie emerytalnym (plan 401k) i ich dystrybucja nie są związane z amerykańskim systemem ubezpieczeń społecznych i nie mają wpływu na wysokość amerykańskiej emerytury (SSA) wypłacanej po osiągnięciu wieku emerytalnego. Oszczędzanie w ramach planu 401k jest decyzją dobrowolną, samemu ustala się wysokość miesięcznych wpłat (znając roczny limit tych wpłat) oraz termin i sposób wypłaty zgromadzonych środków.

Dla oceny skutków podatkowych otrzymywanych przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej środków pieniężnych w wyniku likwidacji indywidualnego konta emerytalnego w ramach planu emerytalnego 401k prowadzonego na terytorium Stanach Zjednoczonych Ameryki, należy odwołać się do umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania wypłat związanych z uzyskiwaniem świadczeń z planu emerytalnego. Oznacza to, że dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (w Polsce) może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo (USA) z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa (z USA) i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Przepis art. 5 ust. 2 umowy stanowi, że postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
   
   

Stosownie do art. 5 ust. 3 umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z powyższych przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód z tytułu otrzymywanego świadczenia z planu emerytalnego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, osoby mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Należy podkreślić, że dochód ten może być również opodatkowany w państwie, z którego jest wypłacany (w Stanach Zjednoczonych Ameryki).

Kwestia eliminowania podwójnego opodatkowania jest możliwa dzięki zastosowaniu właściwej metody unikania podwójnego opodatkowania.

I tak w myśl art. 20 ust. 1 polsko – amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Powyższe oznacza, że podatnik mający miejsce zamieszkania w Polsce (nieograniczony obowiązek podatkowy) a uzyskujący świadczenia z planu emerytalnego ze Stanów Zjednoczonych będzie miał obowiązek opodatkować ten dochód w Polsce, jednak od podatku obliczonego zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi będzie mógł odliczyć podatek zapłacony w Stanach Zjednoczonych.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zauważyć, że w myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle art. 30a ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a od dochodu oszczędzającego na indywidualnym koncie emerytalnym z tytułu zwrotu albo częściowego zwrotu, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, środków zgromadzonych na tym koncie.

Stosownie do art. 30a ust. 7 cyt. ustawy, dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.

Zgodnie z art. 30a ust. 8 ww. ustawy, dochodem, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, jest różnica między kwotą stanowiącą wartość środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym a sumą wpłat na indywidualne konto emerytalne.

Dochód ten podlega opodatkowaniu w momencie zwrotu środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 58a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z tytułu oszczędzania na indywidualnym koncie emerytalnym, uzyskane w związku z:

1. gromadzeniem i wypłatą środków przez oszczędzającego,
2. wypłatą środków dokonaną na rzecz osób uprawnionych do tych środków po śmierci oszczędzającego,
3. wypłatą transferową

- z tym, że zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku, gdy oszczędzający gromadził oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym koncie emerytalnym, chyba że przepisy te przewidują taką możliwość.

Biorąc powyższe przepisy pod uwagę należy uznać, że możliwość zwolnienia pewnych świadczeń emerytalnych przyznana została wyłącznie wypłatom tych świadczeń związanych z polskim systemem emerytalnym.

Literalne brzmienie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uniemożliwia ich zastosowanie do dochodów otrzymywanych z zagranicy. Powołany wyżej przepis odnosi się do indywidualnych kont emerytalnych, których status prawny uregulowany został w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1205), która określa zasady gromadzenia oszczędności na indywidualnych kontach emerytalnych, zwanych „IKE”, oraz dokonywania wpłat, wypłat transferowych, wypłat i zwrotu środków zgromadzonych na tych kontach.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że nie ma podstaw prawnych do zastosowania ww. przepisów do wypłat świadczeń zagranicznych. Zatem nie ma możliwości zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym świadczeń otrzymywanych z zagranicznych planów emerytalnych.

Kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwoty podatku zapłaconego za granicą, o których mowa w ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a (art. 30a ust. 11 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 45 ust. 3b ustawy, w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz powołany wyżej stan prawny stwierdzić zatem należy, że zwrot oszczędności z planu emerytalnego (indywidualnego konta emerytalnego) ze Stanów Zjednoczonych Ameryki podlegają opodatkowaniu w Polsce oraz w Stanach Zjednoczonych. W Polsce środki te podlegają opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Nie ma bowiem możliwości zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym świadczeń otrzymywanych z zagranicznych planów emerytalnych. Przy czym, dochodem z tytułu zwrotu środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym jest różnica pomiędzy kwotą stanowiącą wartość zgromadzonych środków a sumą wpłat na indywidualne konto emerytalne. Dochód ten podlega opodatkowaniu w momencie zwrotu środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym, czyli w przypadku Wnioskodawcy w marcu 2016 r. Unikając podwójnego opodatkowania Wnioskodawca ma prawo odliczyć od podatku należnego kwotę podatku zapłaconego w Stanach Zjednoczonych. Odliczenie nie może przekroczyć kwoty polskiego podatku. W przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie przedmiotowe wynikające z treści art. 21 ust. 1 pkt 58a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.