2017.10.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.169.2017.3.MD
z 13 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) − Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 13 czerwca 2017 r. (data wpływu – 19 czerwca 2017 r.), uzupełnionym 12 września 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych depozytu nieprawidłowego środków pieniężnych − jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2017 r. został złożony ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych depozytu nieprawidłowego środków pieniężnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym, w piśmie z 18 sierpnia 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.297.2017.1.IK, 0111-KDIB4.4014.169.2017.2.MD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 12 września 2017 r.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania: A. Sp. z o.o. (Składający);
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: M. Limited (Przechowawca)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowanym będącym stroną postępowania w rozumieniu art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej jest spółka A. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej zwana: Spółką). Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług oraz posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy od całości swoich dochodów niezależnie od miejsca ich osiągania.

Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania jest natomiast spółka M. Limited z siedzibą na Cyprze (dalej zwana: M). M. jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla potrzeb tego podatku na Cyprze, jak również posiada tam nieograniczony obowiązek podatkowy od całości swoich dochodów niezależnie od miejsca ich osiągania. M. nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce, jak również nie posiada w Polsce nieograniczonego obowiązku podatkowego od całości swoich dochodów niezależnie od miejsca ich osiągania.

Zainteresowani zamierzają rozpocząć wspólne świadczenie usług elektronicznych, w szczególności takich jak: rejestracja domen internetowych, przechwytywanie domen internetowych, wystawianie domen internetowych na aukcję w oparciu o serwis internetowy (dalej zwany: Serwisem) dostępny na stronie internetowej. Obecnie ww. usługi w oparciu o Serwis świadczy tylko M.

Serwis działa w ten sposób, że podmiot zainteresowany skorzystaniem z usług oferowanych przez Serwis rejestruje się w Serwisie, co skutkuje otworzeniem dla niego indywidualnego konta. Podmiot taki następnie loguje się do Serwisu za pomocą loginu i hasła obranych podczas rejestracji. Na potrzeby wniosku podmiot zainteresowany skorzystaniem z usług oferowanych przez Serwis, który zarejestrował się w Serwisie nazywany będzie dalej Użytkownikiem. Użytkownikami Serwisu mogą być osoby fizyczne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby prawne. Serwis działa w oparciu o regulamin, który jest każdorazowo akceptowany przez Użytkownika w momencie zamówienia usługi.

Korzystanie z usług Serwisu jest odpłatne, tj. Użytkownik chcąc zamówić usługę w Serwisie musi zapewnić na swoim koncie w Serwisie odpowiednią ilość środków pieniężnych, tj. taką ilość, która pozwoli na opłacenie wynagrodzenia za usługę zamówioną przez Użytkownika, a wykonaną przez Serwis. W tym celu Użytkownik wpłaca określoną kwotę na rachunek bankowy M. Po zidentyfikowaniu wpłaty środki te są widoczne na koncie Użytkownika w Serwisie. Użytkownik może swobodnie dysponować środkami znajdującymi się na swoim koncie w Serwisie, tj. może przeznaczyć je na dowolną usługę oferowaną przez Serwis lub zlecić wypłatę tych środków np. na swój rachunek bankowy. Innymi słowy, dopóki Użytkownik nie zleci wykonania usługi, M. nie jest uprawniony do rozporządzania środkami znajdującymi się na koncie Użytkownika. Dopiero po zamówieniu usługi M. pobiera z konta Użytkownika środki pieniężne tytułem wynagrodzenia za tę usługę i wykonuje usługę.

Jak wskazano wyżej Zainteresowani planują rozpocząć wspólne świadczenie usług w oparciu o Serwis. Zakładany model przewiduje, że usługi oferowane przez Serwis mogą być świadczone zarówno przez M., jak i przez Spółkę. Decyzję o skorzystaniu z usługi wykonanej przez M. lub przez Spółkę podejmował będzie Użytkownik, tj. Użytkownik poprzez interfejs Serwisu dokonywał będzie wyboru usługodawcy.

W przypadku, w którym jako usługodawca zostałby wybrany M., on byłby stroną umowy o świadczenie usług z Użytkownikiem. W takim przypadku M. wykonywałby usługę na rzecz Użytkownika. W przypadku, w którym jako usługodawca zostałaby wybrana Spółka, ona byłaby stroną umowy o świadczenie usług z Użytkownikiem. W takim przypadku Spółka wykonywałaby usługę na rzecz Użytkownika.

W związku z zamiarem rozpoczęcia wspólnego świadczenia usług przez M. oraz Spółkę, Zainteresowani przewidują, że Użytkownik nadal będzie wpłacał środki pieniężne na rachunek bankowy M., przy czym w przypadku, w którym Użytkownik zamówi usługę od Spółki i w konsekwencji Spółce należne będzie od Użytkownika wynagrodzenie za usługę, Spółka korzystała będzie z rachunku bankowego M. W takim przypadku środki pieniężne znajdujące się na rachunku bankowym M. w momencie, kiedy wynagrodzenie za usługę stałoby się należne Spółce stawałyby się własnością Spółki, tyle że byłyby przez określony czas przechowywane na rachunku bankowym M. Po upływie ustalonego okresu, np. miesięcznego, M. przelewał będzie Spółce na jej rachunek bankowy kwotę stanowiącą równowartość środków pieniężnych należnych Spółce z tytułu wykonanych usług, przechowywanych do tej pory na rachunku bankowym M. Za ww. udostępnienie przez M. rachunku bankowego na rzecz Spółki w celu tymczasowego przechowywania środków pieniężnych należnych Spółce za wykonane usługi, M. pobierał będzie od Spółki wynagrodzenie dokumentowane fakturą wystawioną dla Spółki. Wynagrodzenie zostanie ustalone na poziomie rynkowym. Powyższe znajdzie odzwierciedlenie w umowie o współpracy zawartej pomiędzy Zainteresowanymi.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowani wskazali, że:

Wyrażany w orzecznictwie sądowym pogląd, zgodnie z którym dokonanie wpisu (uznania) na rachunku bankowym pełni funkcję konstytutywną, stanowi materialnoprawną przesłankę rozporządzania przez posiadacza środkami pieniężnym zgromadzonymi na rachunku bankowym. Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z 4 października 2007 r., sygn. akt: V CSK 255/07. Podobnie – w sprawie dotyczącej zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z umową depozytu nieprawidłowego – wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 20 kwietnia 2010 r., sygn. akt: III SA/Po 108/10 utrzymanym następnie w mocy wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 czerwca 2011 r.. sygn. akt: II FSK 1722/10. W wyroku tym wskazano, że „(...) Nie jest też tak, że złożenie środków pieniężnych B. W. na rachunku bankowym jego córki było zdarzeniem indyferentnym prawnie. Także strony postępowania wiązały z tym zdarzeniem określone skutki prawne, w szczególności realizowany przez K. W. obowiązek zwrotu powierzonych pieniędzy. W tej sytuacji nie ma żadnych wątpliwości, co do tego, że stosunek prawny istniał.

Natomiast uprawnienie K. W. do rozporządzania pieniędzmi oddanymi jej na przechowanie wynika już tylko ze sposobu przechowywania środków pieniężnych, jaki strony ustaliły. Zgodnie z art. 725 Kodeksu cywilnego przez umowę rachunku bankowego bank zobowiązuje się względem posiadacza rachunku, na czas oznaczony lub nieoznaczony, do przechowywania jego środków pieniężnych oraz, jeżeli umowa tak stanowi, do przeprowadzania na jego zlecenie rozliczeń pieniężnych. W konsekwencji z chwilą uznania rachunku K. W. kwotą l.000.000 zł nabyła ona uprawnienie do swobodnego rozporządzania tymi środkami. Wpis na rachunku bankowym stanowi materialnoprawną przesłankę rozporządzania przez posiadacza środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku bankowym (...)”.

Spółka oraz M. interpretują ww. regulacje prawne w ten sposób, że z momentem uznania rachunku bankowego jednego podmiotu środkami pieniężnymi należnymi drugiemu podmiotowi oddanymi „na przechowanie”, ten pierwszy podmiot ma prawo do rozporządzania tymi środkami pieniężnymi, niezależnie od uzgodnionych przez oba podmioty umownych zasad korzystania z tych środków, np. umownego zakazu korzystania z tych środków. Wynika to z natury umowy rachunku bankowego, sprowadzającej się m.in. do tego. że w sytuacji, w której rachunek bankowy posiadacza zostaje uznany pieniędzmi oddanymi „na przechowanie” dochodzi do „wymieszania” środków pieniężnych znajdujących się na rachunku bankowym i nie jest możliwe jednoznaczne stwierdzenie, że operacje na rachunku bankowym realizowane po uznaniu rachunku bankowego nie są realizowane ze środków pieniężnych oddanych „na przechowanie”.

Choć strony nie przewidują, by umowa łącząca M. i Spółkę zawierała postanowienia o tym, że M. może swobodnie korzystać ze środków pieniężnych należnych Spółce zgromadzonych na rachunku bankowym M., to w świetle ww. argumentacji wydaje się, że jakiekolwiek postanowienia umowne w tym zakresie nie mają prawnego znaczenia z punktu widzenia prawa do rozporządzania środkami pieniężnymi i w takiej sytuacji należy uznać, że M. będzie uprawniona do rozporządzania środkami pieniężnymi Spółki zgormadzonymi na rachunku bankowym M. Odpowiadając zatem na pytanie Organu Spółka wskazała, że – z uwagi na charakter umowy rachunku bankowego – M. będzie miała prawo do rozporządzania środkami pieniężnymi należnymi Spółce zgromadzonymi na rachunku bankowym M. w okresie od momentu, w którym Spółka wykona usługę na rzecz Użytkownika Serwisu, tj. od momentu, w którym środki pieniężne wpłacone przez Użytkownika staną się należne Spółce do momentu przelania tych środków przez M. na rachunek wskazany przez Spółkę.

M. będzie uprawniona do dysponowania środkami Spółki należnymi Spółce za wykonywane usługi zgromadzonymi na rachunku bankowym M. Powyższe – jak wskazano wyżej – wynika z natury umowy rachunku bankowego.

Przechowywanie środków pieniężnych należnych Spółce na rachunku bankowym M. nie będzie miało charakteru umowy przechowania, o której mowa w art. 835 Kodeksu cywilnego. Wynika to z tego, że umowa przechowania, o której mowa w art. 835 Kodeksu cywilnego dotyczy wyłącznie rzeczy i to rzeczy oznaczonych co do tożsamości. Nie może ona zatem dotyczyć pieniędzy. Ponadto, umowa ta zakłada obowiązek zwrotu tej samej (a nie takiej samej) rzeczy, co w przypadku pieniędzy zgormadzonych na rachunku bankowym nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 845 Kodeksu cywilnego, jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu. Jednocześnie, co jednolicie podkreśla się w doktrynie prawa umowa depozytu nieprawidłowego może mieć charakter nieodpłatny jak i odpłatny (tak, np. A. Kidyba w: Kodeks Cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania – część szczególna. LEX 2014): „(...) Umowa depozytu nieprawidłowego jest umową dwustronnie zobowiązującą. Może mieć charakter odpłatny bądź nieodpłatny (...)”. Zainteresowani wskazali, że przechowywanie środków pieniężnych należnych Spółce na rachunku bankowym M. będzie miało charakter odpłatnej umowy depozytu nieprawidłowego, o której mowa w art. 845 Kodeksu cywilnego. Wynikać będzie to z tego, że określona ilość środków pieniężnych należnych Spółce będzie znajdować się na rachunku M., a po upływie określonego przez strony okresu, M. zobowiązana będzie zwrócić Spółce taką samą ilość środków pieniężnych, tj. przelać na wskazany przez M. rachunek bankowy Spółki. Ponadto, jak wskazano wyżej, z istoty umowy rachunku bankowego wynika, że M. będzie miała prawo do rozporządzania środkami pieniężnymi Spółki zgromadzonymi na rachunku bankowym M. Jak wskazano wyżej, czynność będzie miała charakter odpłatny, tj. Spółka zobowiązana będzie do zapłaty wynagrodzenia za udostępnienie przez M. rachunku bankowego M. celem przechowywania środków pieniężnych Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest, że – zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – w stosunku do M. nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z przechowywaniem na swoim rachunku bankowym środków pieniężnych stanowiących własność Spółki z tytułu usług wykonanych na rzecz Użytkowników z uwagi na to, że Spółka jako druga strona transakcji będzie zwolniona od opodatkowania tej usługi podatkiem od towarów i usług?

Mając na uwadze przedmiot niniejszej interpretacji, tj. podatek od czynności cywilnoprawnych, Organ poniżej przywołał stanowisko Zainteresowanych odnoszące się tylko do podatku od czynności cywilnoprawnych, czyli do pytania oznaczonego nr 3.

Zdaniem Zainteresowanych, usługa depozytu nieprawidłowego jest czynnością opodatkowaną podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Podatnikiem z tytułu tej czynności jest przechowawca zgodnie z art. 4 pkt 7 ww. ustawy. W niniejszej sprawie przechowawcą będzie M.

M. zaznacza jednak, że zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) cyt. ustawy, nie podlegają podatkowi, czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W niniejszej sprawie nie mamy do czynienia z umową spółki ani jej zmianą, jak również z umową sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych ani z umową sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach.

W konsekwencji nie zachodzi negatywna przesłanka, która uniemożliwia skorzystanie z przepisu art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie jak to zostało wskazane wyżej, z uwagi na to, że jedna ze stron umowy depozytu nieprawidłowego (Spółka) będzie z tytułu tej czynności zwolniona od podatku od towarów i usług, występująca w niniejszej sprawie czynność depozytu nieprawidłowego nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W konsekwencji odnośnie ww. pytania stanowisko Zainteresowanych jest takie, że w stosunku do M. nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z przechowywaniem na swoim rachunku bankowym środków pieniężnych stanowiących własność Spółki z tytułu usług wykonanych na rzecz Użytkowników z uwagi na to, że Spółka jako druga strona transakcji będzie zwolniona od opodatkowania tej usługi podatkiem od towarów i usług.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowani przytoczyli fragment interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych w podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych depozytu nieprawidłowego środków pieniężnych (pyt. oznaczone we wniosku nr 3). W zakresie pytań nr 1-2 dotyczących podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z dnia 13 października 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.297.2017.2.IK.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150), podatkowi temu podlegają umowy depozytu nieprawidłowego.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 7, obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie depozytu nieprawidłowego – na przechowawcy.

Jak wynika z powołanych przepisów – depozyt nieprawidłowy podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na przechowawcy.

Przy czym, stosownie do art. 1 ust. 4 cyt. ustawy, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona (z uwzględnieniem wyjątków wskazanych w tym przepisie).

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Ze zdarzenia przedstawionego we wniosku wynika, że Zainteresowani zamierzają rozpocząć wspólne świadczenie usług elektronicznych, w szczególności takich jak: rejestracja domen internetowych, przechwytywanie domen internetowych, wystawianie domen internetowych na aukcję w oparciu o serwis internetowy (dalej zwany: Serwisem) dostępny na stronie internetowej. Korzystanie z usług Serwisu jest odpłatne, tj. Użytkownik chcąc zamówić usługę w Serwisie musi zapewnić na swoim koncie w Serwisie odpowiednią ilość środków pieniężnych, tj. taką ilość, która pozwoli na opłacenie wynagrodzenia za usługę zamówioną przez Użytkownika, a wykonaną przez Serwis. W tym celu Użytkownik wpłaca określoną kwotę na rachunek bankowy M. W związku z zamiarem rozpoczęcia wspólnego świadczenia usług przez M. oraz Spółkę, Zainteresowani przewidują, że Użytkownik będzie wpłacał środki pieniężne na rachunek bankowy M., przy czym w przypadku, w którym Użytkownik zamówi usługę od Spółki i w konsekwencji Spółce należne będzie od Użytkownika wynagrodzenie za usługę, Spółka korzystała będzie z rachunku bankowego M. W takim przypadku środki pieniężne znajdujące się na rachunku bankowym M. w momencie, kiedy wynagrodzenie za usługę stałoby się należne Spółce stawałyby się własnością Spółki, tyle że byłyby przez określony czas przechowywane na rachunku bankowym M. Po upływie ustalonego okresu, np. miesięcznego, M. przelewał będzie Spółce na jej rachunek bankowy kwotę stanowiącą równowartość środków pieniężnych należnych Spółce z tytułu wykonanych usług, przechowywanych do tej pory na rachunku bankowym M. Za ww. udostępnienie przez M. rachunku bankowego na rzecz Spółki w celu tymczasowego przechowywania środków pieniężnych należnych Spółce za wykonane usługi, M. pobierał będzie od Spółki wynagrodzenie dokumentowane fakturą wystawioną dla Spółki. Przechowywanie środków pieniężnych należnych Spółce na rachunku bankowym M. będzie miało charakter odpłatnej umowy depozytu nieprawidłowego, o której mowa w art. 845 Kodeksu cywilnego. Wynikać będzie to z tego, że określona ilość środków pieniężnych należnych Spółce będzie znajdować się na rachunku M., a po upływie określonego przez strony okresu, M. zobowiązana będzie zwrócić Spółce taką samą ilość środków pieniężnych, tj. przelać na wskazany przez M. rachunek bankowy Spółki. Ponadto, z istoty umowy rachunku bankowego wynika, że M. będzie miała prawo do rozporządzania środkami pieniężnymi Spółki zgromadzonymi na rachunku bankowym M. Jak wskazano wyżej, czynność będzie miała charakter odpłatny, tj. Spółka zobowiązana będzie do zapłaty wynagrodzenia za udostępnienie przez M. rachunku bankowego M. celem przechowywania środków pieniężnych Spółki.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek powyższe zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umowy depozytu nieprawidłowego podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy depozytu nieprawidłowego podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacją ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 13 października 2017 r., znak: 0111-KDIB3-1.4012.297.2017.2.IK w zakresie podatku od towarów i usług – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że cyt.: „ (…) nabywana przez Wnioskodawcę usługa depozytu nieprawidłowego, z tytułu której Wnioskodawca będzie podatnikiem zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust.1 pkt 40 ustawy o VAT. ”

Zatem, skoro czynności obejmujące depozyt nieprawidłowy będą podlegały zwolnieniu z podatku od towarów i usług, to do umowy depozytu nieprawidłowego znajdzie zastosowanie wyłączenie z opodatkowania określone w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Na przechowawcy nie będzie zatem z tego tytułu ciążył obowiązek podatkowy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego przysługuje prawo do wniesienia skargi z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin