Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.552.2017.1.EA
z 12 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJAINDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2017 r. (data wpływu 16 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 11 października, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu planowanych wydatków na realizację projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu planowanych wydatków na realizację projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Projekt pn. „….” został zrealizowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego …. 2007-2013, oś priorytetowa 4. Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast, działanie 4.2 Rewitalizacja miast. Termin realizacji: 2011-2012. Beneficjentem jest Gmina Miejska …., a realizatorem Urząd Miejski w ….. (jednostka organizacyjna Gminy Miejskiej …..).

Celem projektu jest wzmocnienie miast o wysokim potencjale rozwojowym jako atrakcyjnych centrów przedsiębiorczości, usług i zamieszkiwania.

Projekt dotyczy zagospodarowania oraz poprawy funkcjonalności ruchu pieszego oraz estetyki przestrzeni publicznych, tworzenia miejsc przyczyniających się do tworzenia stref bezpieczeństwa i zapobiegania przestępczości na obszarze rewitalizowanym (rejon ul. …. i ul. …..). Podstawowym i ogólnie określonym rezultatem realizacji projektu jest możliwość korzystania przez turystów oraz mieszkańców ….. z nowozagospodarowanego zrewitalizowanego obiektu. Realizacja projektu w sposób pośredni wpłynęła na podniesienie atrakcyjności gospodarczej i turystycznej Województwa ……. W ramach projektu dokonano wycinki drzew i krzewów, nasadzenie nowych drzew i krzewów, roboty ziemne, prace budowlane (murarskie, betoniarskie, tynkarskie i okładzinowe), wykonanie alejek (ciągów pieszych i pieszo- jezdnych), wykonano fontannę, odnowiono schody, renowacja ściany murku piwnicy, montaż ławek, koszy i urządzeń na placu zabaw, montaż oświetlenia. Wybudowano miejsca postojowe, które poprawiły warunki komunikacyjne w mieście i zapewnienie odpowiedniego dojazdu do budynków mieszkalnych i usługowych. Stworzono teren do aktywnego spędzania czasu, dzięki placu zabaw i fontannie. W wyniku realizacji inwestycji powstał nowy obiekt rekreacyjny- park wraz z parkingiem.

Powierzchnia zagospodarowania parku zajmuje obszar 3,2184 ha. Powierzchnia parkingu zajmuje obszar 0,2488 ha. Ogółem powierzchnia zagospodarowania parku wraz z parkingiem wynosi 3,4672 ha. Teren jest ogólnodostępny, nie jest prowadzona tam działalność, która podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina Miejska … (podmiot realizujący projekt - faktury są wystawione na Urząd Miejski w …. z NIP-em Urzędu) będzie miała możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, inwestycję realizował Urząd Miejski w …., który po zakończeniu realizacji projektu nie będzie dokonywał tam czynności, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym Urząd Miejski w …. nie może dokonać odliczenia podatku VAT, dlatego też jest on kosztem kwalifikowanym. Nie jest możliwe odzyskanie podatku naliczonego poprzez jego odliczenie zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 2017 r., poz. 1221). Zrealizowana inwestycja nie ma związku z czynnościami opodatkowanymi w ramach dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Uprzednio powyższe kwestie były uregulowane w analogiczny sposób w:

1. rozdziale 9 oraz § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), które obowiązywało od dnia 1 stycznia 2011 r. do 5 kwietnia 2011 r.;
2. rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), które obowiązywało od dnia 6 kwietnia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie zostanie spełniony, gdyż wydatki w ramach projektu – jak wskazuje treść wniosku – nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto Wnioskodawcy nie będzie przysługiwał zwrot podatku, gdyż z wniosku wynika, że opisane środki nie są środkami, o których mowa w powołanym rozporządzeniu.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie odnosi się do kwestii możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie barku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.