Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.568.2017.2.JS
z 31 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2017 r. (data wpływu 30 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 października 2017 r. (data wpływu 5 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku konieczności zapłaty podatku VAT w związku ze sprzedażą udziału we współwłasności działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku konieczności zapłaty podatku VAT w związku ze sprzedażą udziału we współwłasności działek oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 października 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, zadanie pytania, przedstawienie własnego stanowiska oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2008 Wnioskodawca nabył z majątku osobistego wspólnie z żoną, siostrą oraz jej mężem dwie działki o powierzchni 10 002 m² oraz 16 434 m², obręb … nr 10/45 i 10/96, w miejscowości … gmina …. Z uwagi na większy areał i ograniczone możliwości finansowe działki zostały zakupione przez nich wspólnie, tzn. rodzeństwo ze współmałżonkami, na zasadach współwłasności (każdy w równej części).

Działki zostały nabyte z myślą o przekazaniu ich w przyszłości dzieciom, w chwili gdy będą się usamodzielniać i zaczną prowadzić życie na własny rachunek. Niestety, po kilku latach okazało się, że ani dzieci Wnioskodawcy i Jego żony, ani dzieci siostry i jej męża nie wiążą swoich planów życiowych z Poznaniem. Jedna z córek Wnioskodawcy od 4 lat studiuje architekturę w Wielkiej Brytanii i planuje tam pozostać. Druga natomiast córka jest na 6 roku medycyny i w przyszłym roku, po ukończeniu studiów, planuje dołączyć do swojego partnera i wyjechać na stałe do Kanady. Podobnie dzieci siostry i jej męża. Ich córka, po skończeniu w tym roku medycyny na stałe wyjeżdża do Niemiec. Wiedząc o tych planach od jakiegoś czasu Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami próbowali pozbyć się działek. Niestety, dotychczasowa sprzedaż okazała się bezskuteczna. W związku z powyższym, żeby zwiększyć prawdopodobieństwo sprzedaży, postanowili podzielić działki na kilka mniejszych i będą próbować znaleźć nabywców w takiej formie. Z uwagi na sytuację życiową Wnioskodawca i Jego żona są zmuszeni pozbyć się majątku osobistego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 października 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT,
2. nie jest rolnikiem ryczałtowym,
3. nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.
4. Przedmiotowe działki to działki rolne, niezabudowane, które znajdują się na obszarze nieobjętym planem miejscowym zagospodarowania przestrzennego. Grunty te nie stanowią gospodarstwa rolnego,
5. Działka o nr 10/45 i powierzchni 1,0002 ha została podzielona w związku z postanowieniem nr … Urzędu Gminy …, w wyniku czego powstały działki o następujących numerach i powierzchni: nr 10/109 – 0,1543 ha, nr 10/110 – 0,1535 ha, 10/111 – 0,1664 ha, 10/112 – 0,1679 ha, 10/113 – 0,3284 ha, 10/114 – 0,0297 ha. Natomiast działka o nr 10/50 i powierzchni 1,6434 ha została podzielona w związku z postanowieniem nr … Urzędu Gminy … oraz …, w wyniku czego powstały działki o następujących numerach i powierzchni: 10/115 – 0,1064 ha, 10/116 – 0,1063 ha, 10/117 – 0,1063 ha, 10/118 – 0,1176 ha, 10/119 – 0,1176 ha, 10/120 – 0,1285 ha, 10/121 – 0,0980 ha, 10/122 – 0,0983 ha, 10/123 – 0,1413 ha, 10/124 – 0,2197 ha, 10/91 – 0,0821 ha, 10/92 – 0,0821 ha, 10/93 – 0,0821 ha, 10/94 – 0,1032 ha, 10/95 – 0,0539 ha.Na moment złożenia uzupełnienia wniosku, podział działek nie został wyniesiony w terenie. Wszystkie działki nadal mają charakter rolny.
6. W trakcie podziału nie dokonano zniesienia współwłasności i wszystkie działki nadal stanowią wspólną własność rodzeństwa ze współmałżonkami (.. – Wnioskodawca, …, …, Mariusz …), w równych częściach po 25%.
7. Zamiarem Wnioskodawcy (ich wspólnym zamiarem) jest odpłatne zbycie udziałów we wszystkich posiadanych działkach w ramach jednej transakcji, a jeżeli to z uwagi na uwarunkowania rynkowe będzie niemożliwe to wszystkich udziałów w ramach każdej działki.
8. Zbycie udziałów w poszczególnych działkach odbędzie się równolegle przez wszystkich współwłaścicieli na podstawie jednej umowy przenoszącej własność. Działki, które będą przedmiotem transakcji nie stanowią gospodarstwa rolnego i nie utracą charakteru rolnego.
9. Sprzedaż działek nie będzie dokonana w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.
10. Działki zostały nabyte w 2008 roku z myślą o przekazaniu ich w przyszłości dzieciom, w chwili gdy będą się usamodzielniać i zaczną prowadzić życie na własny rachunek. Nie zostały nabyte z myślą o odsprzedaży.
11. Wnioskodawca nie prowadził żadnej działalności gospodarczej mającej związek z działkami będącymi przedmiotem sprzedaży.
12. Teren, na którym znajdują się działki nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, dla działek będących przedmiotem sprzedaży nie wydano i nie ubiegano się o decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.
13. Do dnia złożenia wniosku Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży żadnej z działek.
14. Wnioskodawca nie posiada innych działek przeznaczonych do odsprzedaży.
15. Wnioskodawca nie udostępniał i nie będzie w przyszłości udostępniał działek innym osobom na podstawie umów najmu, dzierżawy, itp.
16. Wnioskodawca nie ponosił i nie będzie ponosił nakładów finansowych na uzbrojenie działek.
17. Wnioskodawca nie podejmował i nie podejmie żadnych działań marketingowych celem odsprzedaży działek.
18. Na moment złożenia uzupełnienia wniosku i do czasu sprzedaży działki będące przedmiotem sprzedaży są nieużytkiem.
19. Działki nigdy nie były i nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę na jakąkolwiek działalność.
20. W związku z nabyciem działek Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy sprzedaż nieruchomości, których Wnioskodawca jest współwłaścicielem, wymienionych i opisanych we wniosku, wiąże się z koniecznością zapłaty podatku od towarów i usług VAT lub podatku dochodowego od osób fizycznych PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), podatek VAT jest nienależny, ponieważ:

• zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 19 kwietnia 2012 r. o sygn. I FSK 1118/11, w którym stwierdzono, że przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga potwierdzenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą. W przypadku Wnioskodawcy z taką sytuacją nie mamy do czynienia;
  

• nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych). Z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku opisanym przez Wnioskodawcę;
  

• liczba i zakres transakcji nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą;
  

• podobnie okoliczność, że przed sprzedażą został dokonany podział gruntu na działki nie jest decydujący;
  

• Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15.09.2011 r. w sprawach C-180/10 oraz C-181/10 stwierdził między innymi, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej, a sama ich liczba i zakres transakcji nie ma charakteru decydującego. Również dokonanie podziału przed sprzedażą nie jest decydująca. Całość powyższych elementów odnosi się bowiem do zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał zauważył także, że zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży;
  

• inaczej byłoby, gdyby Wnioskodawca podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując swoje środki. Takie aktywne działania mogłyby polegać na przykład na uzbrojeniu terenu lub działaniach marketingowych. Wnioskodawca jednak nie podejmował takich działań.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga wyłącznie kwestię braku konieczności zapłaty podatku VAT w związku ze sprzedażą udziału we współwłasności działek.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność. Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 Kodeksu cywilnego współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Z kolei w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bez udziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Natomiast zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ww. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Stosownie do art. 43 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, czyniąc w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży działek podejmował/będzie podejmować aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.) (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Aby ocenić czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca z tytułu planowanej transakcji zbycia udziału we współwłasności działek, o których mowa we wniosku, nie będzie działać w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosić znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie bowiem całokształt okoliczności i ich zakres, wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału we współwłasności działek, o których mowa we wniosku, będzie stanowić zwykłe wykonywanie prawa własności, a Zainteresowany zbywając udział we współwłasności działek, stanowiących majątek prywatny będzie korzystał z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem osobistym.

Reasumując, należy uznać, że Wnioskodawca z tytułu planowanej transakcji zbycia udziału we współwłasności działek, o których mowa we wniosku, nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż udziału we współwłasności przedmiotowych działek, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla innych niż Wnioskodawca współwłaścicieli przedmiotowych działek, o których mowa w opisie sprawy.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku konieczności zapłaty podatku VAT w związku ze sprzedażą udziału w działkach, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.