2017.10.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.262.2017.2.BK
z 26 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 14 sierpnia 2017 r. (data wpływu 17 sierpnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 września 2017 r. (data wpływu w dniu 12 września 2017 r.) i z dnia 21 października 2017 r. (data wpływu 25 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia daty nabycia nieruchomości i zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny uzupełniony w dniu 12 września 2017 r. oraz 25 października 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia daty nabycia nieruchomości i zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowaną będącą stroną postępowania:

Stefanię Ł.;

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Ryszarda Ł.

przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi spadkobiercami otrzymała w spadku po rodzicach nieruchomość rolną o pow. łącznej 1,6779 ha, jako działki o numerach ewidencyjnych 61, 118, 130 położoną w obrębie Nr .. miasta S.;

Ryszard Ł. – udział w 1/2 części (w tym 1/2 udziału po zmarłym w dniu 9 października 1981 r. ojcu - postanowienie w sprawie nabycia spadku z dnia 12 lutego 1991 r. oraz 1/2 udziału po zmarłej w dniu 17 listopada 1995 r. matce – postanowienie w sprawie nabycia spadku z dnia 15 lipca 2013 r.),
Stefania Ł. – udział w 1/4 części po zmarłym w dniu 9 października 1981 r. ojcu (postanowienie w sprawie nabycia spadku z dnia 12 lutego 1991 r.),
Władysław Ł. – udział w 1/4 części po zmarłym w dniu 9 października 1981 r. ojcu (postanowienie w sprawie nabycia spadku z dnia 12 lutego 1991 r.).

Obecnie wszystkie działki w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta przeznaczone są pod budownictwo jednorodzinne oraz drogi zbiorcze dojazdowe, lokalne.

W dniu 8 kwietnia 2015 r. spadkobiercy zawarli umowę notarialną o dział spadku i dokonali całkowitego działu spadku po swoich rodzicach w ten sposób, że:

nieruchomość – działkę oznaczoną numerem ewidencyjnym 130 o pow. 0,3955 ha nabywa na wyłączną własność Władysław Ł.,
nieruchomość oznaczoną jako działki o numerach ewidencyjnych 61 o pow. łącznej 0,1328 ha oraz 118 o pow. łącznej 1,1496 ha nabywa w udziale wynoszącym 2/3 części Ryszard Ł., a Stefania Ł. w 1/3 części.

Działu spadku dokonano bez obowiązku spłat i dopłat. Wartość otrzymanych nieruchomości mieści się w udziale jaki przysługiwał przed dokonaniem tej czynności prawnej.

Wnioskodawczyni wskazała, że działka o numerze ewidencyjnym 118 podzielona została na działki budowlane i drogi od nr 118/1 do 118/15. W wyniku podziału geodezyjnego wydzielone zostały działki nr 118/1, 118/2, 118/3 o łącznej pow. 0,0732 ha przeznaczone pod drogi publiczne. Działki te z mocy prawa przeszły na własność miasta z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna, tj. 29 kwietnia 2016 r. (zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami). Dla działek została założona księga wieczysta i jako właściciel zostało wpisane miasto S.

Stosownie do treści art. 98 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami za przejęcie działki przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem a organem. Protokół uzgodnień w sprawie określenia wysokości odszkodowania został zawarty 10 lipca 2017 r. a odszkodowanie zostało wypłacone.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Którą datę należy uznać za datę nabycia do rozliczenia podatku w związku ze sprzedażą działek?

Czy odszkodowanie za przejęcie działki pod drogi publiczne podlega opodatkowaniu, czy też jest zwolnione z podatku dochodowego?

Zdaniem Zainteresowanych – w zakresie pytania pierwszego - datą nabycia dla Stefanii Ł. jest data śmierci ojca, tj. 9 października 1981 r., natomiast dla Ryszarda Ł. – data śmierci ojca, tj. 9 października 1981 r. do 1/2 części udziału oraz data śmierci matki, tj. 17 listopada 1995 r. do 1/2 części udziału, bez względu na to, w jakiej dacie wydano postanowienie w sprawie nabycia spadku i w jakiej dacie dokonano działu spadku i zniesienia współwłasności.

W zakresie pytania drugiego - uważają – że są zwolnieni z podatku dochodowego. Odszkodowanie korzysta ze zwolnienia zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika niewymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy- przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powołany przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym uzyskany z tego tytułu przychód w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W związku z tym, dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi spadkobiercami otrzymała w spadku po rodzicach nieruchomość rolną o pow. łącznej 1,6779 ha, jako działki o numerach ewidencyjnych 61, 118, 130 położoną w obrębie Nr X miasta S.;

Ryszard Ł. – udział w 1/2 części (w tym 1/2 udziału po zmarłym w dniu 9 października 1981 r. ojcu - postanowienie w sprawie nabycia spadku z dnia 12 lutego 1991 r. oraz 1/2 udziału po zmarłej w dniu 17 listopada 1995 r. matce – postanowienie w sprawie nabycia spadku z dnia 15 lipca 2013 r.),
Stefania Ł. – udział w 1/4 części po zmarłym w dniu 9 października 1981 r. ojcu (postanowienie w sprawie nabycia spadku z dnia 12 lutego 1991 r.),
Władysław Ł. – udział w 1/4 części po zmarłym w dniu 9 października 1981 r. ojcu (postanowienie w sprawie nabycia spadku z dnia 12 lutego 1991 r.).

Obecnie wszystkie działki w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta przeznaczone są pod budownictwo jednorodzinne oraz drogi zbiorcze dojazdowe, lokalne.

W dniu 8 kwietnia 2015 r. spadkobiercy zawarli umowę notarialną o dział spadku i dokonali całkowitego działu spadku po swoich rodzicach w ten sposób, że:

nieruchomość – działkę oznaczoną numerem ewidencyjnym 130 o pow. 0,3955 ha nabywa na wyłączną własność Władysław Ł.,
nieruchomość oznaczoną jako działki o numerach ewidencyjnych 61 o pow. łącznej 0,1328 ha oraz 118 o pow. łącznej 1,1496 ha nabywa w udziale wynoszącym 2/3 części Ryszard Ł., a Stefania Ł. w 1/3 części.

Działu spadku dokonano bez obowiązku spłat i dopłat. Wartość otrzymanych nieruchomości mieści się w udziale jaki przysługiwał przed dokonaniem tej czynności prawnej.

W związku z powyższym wskazać należy, że zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Istotny zatem dla podatku dochodowego, z punktu widzenia ustalenia daty nabycia nieruchomości jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Stosownie zaś do art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Powyższe oznacza, że do momentu dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególny, spadkobiercom przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego.

Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego).

Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom.

Z kolei w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Natomiast zgodnie z art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze działu spadku, zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

Dokonując zatem w świetle powyższego oceny skutków prawnych przedstawionego w sprawie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w szczególności uwzględniając, że dokonany w 2015 r. dział spadku odbył się bez spłat i dopłat a wartość nabytych w drodze działu spadku nieruchomości mieściła się w udziale jaki przysługiwał w majątku wspólnym przed dokonaniem tej czynności prawnej uznać należy, że nie skutkował on nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym za datę nabycia nieruchomości w przypadku jej sprzedaży - należy przyjąć datę otwarcia spadku, czyli datę śmierci spadkodawców (rodziców) – odpowiednio dla Ryszarda Ł. – (datę śmierci ojca - 9 października 1981 r. i 17 listopada 1995 r. – datę śmierci matki), dla Wnioskodawczyni – datę śmierci ojca – 9 października 1981 r. bez względu na to, w jakiej dacie wydane zostały postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, jak również w jakiej dacie dokonany został dział spadku.

Tym samym ewentualna sprzedaż nieruchomości nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy, gdyż nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

Odnosząc się natomiast do otrzymanego odszkodowania za przejęcie przez miasto działek z przeznaczeniem pod drogi publiczne zauważyć należy, że odszkodowanie stanowi co do zasady przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten należy kwalifikować do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, tj. inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Treść zacytowanego przepisu wskazuje, że warunkiem niezbędnym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest otrzymanie m.in. odszkodowania, które przyznane zostało stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r., poz. 2147 z późn. zm.), działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe – z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne.

Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych.

Natomiast na podstawie ust. 3 tegoż przepisu, za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Przepis art. 131 stosuje się odpowiednio. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.

Z powyższego wynika, że za przejęte działki Wnioskodawczyni i Ryszard Ł. otrzymali odszkodowanie, które zostało wypłacone w oparciu o przepisy o gospodarce nieruchomościami.

Zaznaczyć należy jednak, że zwolnienie przewidziane w cytowanym wyżej art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

W sytuacji, gdy spełniony zostanie tylko jeden z ww. warunków albo żaden z nich wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

W omawianej sprawie przedmiotowa nieruchomość nabyta została w drodze spadku, co nie pozwala na ustalenie ceny nabycia. Biorąc zatem powyższe po uwagę uznać należy, że nie została spełniona co najmniej jedna z przesłanek wyłączających zastosowanie analizowanego zwolnienia.

W konsekwencji przychód uzyskany tytułem odszkodowania za przejęcie na własność Miasta S. działek pod drogi publiczne, w wysokości uzgodnionej w protokole uzgodnień korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Tym samym dokonana przez tut. organ analiza oparta została na zawartym we wniosku oświadczeniu, że wartość otrzymanych nieruchomości mieściła się w udziale jaki przysługiwał Zainteresowanym przed dokonaniem działu spadku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zainteresowanej będącej stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin