INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29.09.2011 r. (data wpływu 07.10.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT nabywanych przez Bank usług pomocniczych, związanych z pośrednictwem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.10.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania nabywanych przez Bank usług pomocniczych, związanych z pośrednictwem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oferuje i świadczy na rzecz swoich klientów (dalej: „Klienci”) usługi pośrednictwa finansowego m.in. z zakresu zawierania transakcji dotyczący opcji walutowych. Zgodnie z ustawą z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (dalej: „Ustawa o instrumentach finansowych”), opcje walutowe to instrumenty finansowe zapewniające ochronę przed ryzykiem zmiany kursów walut. Generalnie, w ramach takiego instrumentu finansowego nabywca otrzymuje prawo kupna bądź sprzedaży waluty w przyszłości po kursie ustalonym z góry.

W procesie konstruowania opcji walutowej niezwykle ważny jest właściwy (odpowiadający potrzebom Klienta i jednocześnie umożliwiający Bankowi osiągnięcie zysku) dobór parametrów opcji (m.in. data zapadalności, kurs realizacji). Po stronie Banku musi istnieć możliwość dokonania analizy wpływu zmiany wartości takich parametrów na wartość opcji, która to analiza jest konieczna do zaoferowania Klientowi opcji walutowej.Proces doboru parametrów instrumentu pochodnego bazuje na wielowątkowej i wielopłaszczyznowej inżynierii finansowej. Proces ten, ze względu na swoją złożoność i stopień skomplikowania, nie jest możliwy do przeprowadzenia wyłącznie przy wykorzystaniu zasobów, którymi dysponuje Bank.Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, iż Bank był zainteresowany posiadaniem w swojej ofercie opcji walutowych, Bank postanowił skorzystać ze wsparcia zewnętrznego podmiotu z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki (dalej: „Spółka US” lub „Usługodawca”).

Usługa nabywana przez Bank od Spółki US polega w szczególności na wsparciu w konstruowaniu opcji walutowych poprzez umożliwienie wyceny opcji dla zaproponowanych przez Bank parametrów opcji (dalej: „Usługa”). Usługa nabywana przez Bank od Spółki US umożliwia dobór optymalnych parametrów opcji i tym samym stanowi element usługi świadczonej przez Bank w zakresie zawierania transakcji dotyczących opcji walutowych.

Jakkolwiek proces doboru właściwych parametrów opcji walutowych zasadniczo nie wymaga wykorzystania systemów transmisji danych, to jednak brak po stronie Banku zasobów kadrowych posiadających niezbędną specjalistyczną wiedzę wymusza korzystanie z zewnętrznego wsparcia w tym zakresie, w takiej dostępnej na rynku formie. Dodatkowo takie rozwiązanie znacząco zmniejsza ryzyko operacyjne po stronie Banku, m.in. poprzez ograniczenie możliwości błędu ludzkiego. Ponadto rozwiązanie to znacząco wpływa na efektywność działań Banku przy oferowaniu opcji walutowych.Z tytułu świadczenia powyżej opisanej usługi Wnioskodawca wypłacał Usługodawcy wynagrodzenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiona powyżej Usługa polegająca na wsparciu w konstruowaniu opcji walutowych poprzez umożliwienie wyceny opcji dla zaproponowanych przez Bank parametrów opcji, nabywana przez Bank od Spółki US, objęta była zakresem zwolnienia od podatku VAT, na gruncie regulacji Ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r....

Stanowisko Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa polegająca na wsparciu w konstruowaniu opcji walutowych poprzez umożliwienie wyceny opcji dla zaproponowanych przez Bank parametrów opcji nabywana przez Bank od Spółki US, podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie Ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

1. Brzmienie przepisów ustawy o VAT i klasyfikacja przedmiotowej usługi na gruncie PKWiU

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1) Ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Wśród usług wymienionych w przywołanym załączniku, pod pozycją 3, wskazano usługi pośrednictwa finansowego zawarte w sekcji J, działach 65-67 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Zgodnie z art. 8 ust. 3 Ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej zasadniczo są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, aby odpowiedzieć na pytanie, czy nabywana Usługa podlega zwolnieniu z VAT należy ustalić, czy znajduje się ona w katalogu usług zwolnionych wymienionych w załączniku nr 4 do Ustawy o VAT, a konkretnie, czy stanowi ona jedną z kategorii usług zawartych w sekcji J w działach 65-67 PKW1U.

O prawidłowości klasyfikacji nabywanej przez Bank Usługi, jako usługi pomocniczej związanej z pośrednictwem finansowym, zdaniem Wnioskodawcy, przesądza jej charakter. Nabywana Usługa polega bowiem na wsparciu działalności Banku w procesie oferowania i świadczenia usługi finansowej w postaci opcji walutowej. W świetle powyższego należy stwierdzić, że bez czynności podejmowanych przez Usługodawcę nie byłoby możliwe wykonywanie w sposób skuteczny, efektywny oraz bezpieczny działalności pośrednictwa finansowego przez Bank w tym zakresie.

Dokonując formalnej analizy możliwości klasyfikacji wsparcia udzielanego przez Usługodawcę, jako usługi pomocniczej w stosunku do pośrednictwa finansowego, należy wskazać, iż za taką usługę mogą zostać uznane usługi pomocnicze do usług wymienionych w dziale 65 PKWiU. Należy w tym miejscu wskazać, iż działalność banków komercyjnych sklasyfikowana jest właśnie w dziale 65, zatytułowanym „Usługi pośrednictwa finansowego”.

O pomocniczym charakterze przedmiotowej Usługi w stosunku do usług finansowych świadczy w szczególności fakt, że wszystkie podejmowane w jej ramach działania realizowane są w ścisłym związku z działalnością wykonywaną przez Bank (tj. działalnością z zakresu pośrednictwa finansowego). Ma ona na celu wsparcie tej działalności w obszarze świadczenia usług pośrednictwa finansowego w postaci opcji walutowych. Z punktu widzenia Banku, czynności Usługodawcy umożliwiają świadczenie usług finansowych, tj. Bank nie mógłby oferować i świadczyć w obecnym zakresie usług pośrednictwa finansowego polegających na oferowaniu opcji walutowych bez wsparcia Usługodawcy.

W ocenie Banku, usługami pomocniczymi w stosunku do usług pośrednictwa finansowego są usługi, w ramach których wykonywane są czynności faktyczne lub prawne związane ze świadczeniem usług pośrednictwa finansowego, co niewątpliwie ma miejsce w odniesieniu do usługi będącej przedmiotem niniejszego wniosku.

W opinii Wnioskodawcy Usługa nabywana przez Bank, sprowadzająca się do wsparcia Banku w zakresie wykonywanej przez niego działalności pośrednictwa finansowego (poprzez wykonywanie szeregu czynności składających się na proces oferowania i świadczenia usług pośrednictwa finansowego), stanowi usługę pomocniczą związaną z pośrednictwem finansowym w rozumieniu PKWiU.

W konsekwencji powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, Usługa opisana w przedstawionym powyżej stanie faktycznym na gruncie PKWiU powinna zostać sklasyfikowana w sekcji J w grupowaniu 67.13.10-00.90 (według PKWiU z 1997 r.), tj. jako usługa pomocnicza związana z pośrednictwem finansowym, pozostała gdzie indziej niesklasyfikowana.

W świetle powyższego, Bank pragnie zaznaczyć, że jakkolwiek treść załącznika nr 4 do Ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. wyłącza ze zwolnienia szereg usług pośrednictwa finansowego, w tym usługi klasyfikowane do grupowania PKWiU 1997 r. 67.13.10-00.20, Usługa nabywana przez Bank nie należy do katalogu wyłączonych ze zwolnienia z VAT. Charakter nabywanej Usługi nie pozwala bowiem na przyporządkowanie jej do którejkolwiek z kategorii usług pośrednictwa finansowego, wobec których zwolnienie z VAT nie ma zastosowania.

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż odwołanie do PKWiU umieszczone w załączniku nr 4 do ustawy o VAT ma w procesie ustalania prawa do objęcia danej usługi zakresem zwolnienia z VAT znaczenie pomocnicze. Wykładni przepisu art. 43 należy bowiem dokonywać w zgodzie z odpowiednimi zapisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej jako: „Dyrektywa 112”). W tym kontekście, zdaniem Wnioskodawcy, niezależnie od faktu zaklasyfikowania Usługi do grupowania PKWiU 67.13.10-00.90 należy uznać, że omawiana Usługa stanowi usługę zwolnioną z VAT na podstawie przepisów prawa wspólnotowego, a w szczególności Dyrektywy 112 (co zostało udowodnione w dalszej części uzasadnienia). Uznanie, że Usługa nabywana przez Bank nie jest objęta zakresem zwolnienia przewidzianym regulacją art. 43 Ustawy o VAT, podczas gdy możliwość zastosowania zwolnienia dla takich usług przewiduje Dyrektywa 112, prowadziłoby do sytuacji, w której wykładnia przepisów krajowych byłaby sprzeczna z prawem wspólnotowym. Zgodnie z treścią szeregu orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako: „TSUE”) taka sprzeczność jest niedopuszczalna (m.in. w sprawach: Haaga 32/74, Mazzalai v. Ferrovia del Renon 11/75, Felicitas v Finanzamt fur Verkehrsteuem 270/81, Wendelboe v L.J. Musie 19/83, Habermann-Beltemiann v. Arbeiterwohlfarth C-421/92).

Od dnia 1 maja 2004 r. Polska stała się członkiem Unii Europejskiej, a tym samym przyjęła cały dorobek prawny Wspólnoty, w tym wspólnotowe uregulowania dotyczące prawa podatkowego. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, także w przypadku dokonywania klasyfikacji usług finansowych w celu oceny możliwości zastosowania zwolnienia z VAT uregulowania wspólnotowe nie mogą zostać pominięte. Wynika to przede wszystkim z nadrzędności prawa wspólnotowego wobec prawa krajowego oraz harmonizacji w zakresie podatku VAT w ramach Unii Europejskiej, która skutkuje koniecznością wykładni krajowych przepisów z zakresu VAT w sposób zapewniający zbieżność z treścią i celem regulacji wspólnotowych. Wnioskodawca pragnie zauważyć, że konieczność uwzględniania przepisów prawa wspólnotowego w interpretacji uregulowań krajowych została potwierdzona zarówno w doktrynie jak i w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych.

Przykładowo, w uzasadnieniu do wyroku z dnia 4 kwietnia 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: „WSA”) we Wrocławiu zaznaczył, że „przepisy dyrektywy zawierają upoważnienie i zobowiązanie państwa członkowskiego do wykonania dyrektywy poprzez ustanowienie stosownych przepisów powszechnie obowiązujących. Obowiązek odpowiedniego stosowania i wykładni prawa wewnętrznego stanowionego w wykonaniu dyrektywy wynika bowiem z doktryny effet utile (zasada efektywności) i przepisu art. 10 TWE (zasada solidarności – lojalności). Ustalenie celu i rezultatu, który musi być osiągnięty, odbywa się w drodze wykładni nie tylko wszystkich przepisów dyrektywy, lecz także jej preambuły. Wykładnia prowspólnotowa, interpretacja prawa krajowego w świetle tekstu oraz celu dyrektywy, po to by osiągnąć rezultat o którym mowa w art. 249 TWE, stanowi obowiązek nie tylko sądów krajowych, ale również organów administracji. Wykładnia prowspólnotowa powinna iść tak daleko, jak to jest możliwe, aby osiągnąć rezultat założony w dyrektywie.”

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, iż dokonując wykładni przepisów dotyczących prawa podatnika do zastosowania zwolnienia z VAT, należy oprzeć się również na przepisach prawa wspólnotowego.Zwolnienie usług finansowych z VAT na gruncie przepisów prawa wspólnotowego i orzecznictwa TSUE.

Jak wskazano powyżej, zwolnienie nabywanej przez Bank Usługi znajduje, zdaniem Wnioskodawcy, potwierdzenie także na gruncie prawa wspólnotowego, w szczególności Dyrektywy 112. Uregulowany treścią art. 135 Dyrektywy 112 zakres zwolnienia, ze względu na pojawiające się rozbieżności interpretacyjne, został doprecyzowany w orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. TSUE wielokrotnie podkreślił, że, aby usługi stanowiące element usługi zwolnionej mogły zostać uznane na gruncie Dyrektywy VAT za zwolnione usługi finansowe, muszą one stanowić: i) odróżniającą się całość, ii) być specyficzne dla transakcji zwolnionych oraz iii) mieć podstawowe znaczenie dla ich realizacji (i.a. sprawy C-2/95 Sparekassernes Datacenter przeciwko Skatteministeriet oraz C-235/00 Commisioners of Customs Excise przeciwko CSC Financial Services Ltd.).

Usługa świadczona przez Spółkę US, na rzecz Banku, niewątpliwie:

• stanowi odróżniającą się całość, o czym świadczy fakt, iż jako spójna całość mogła zostać przekazana przez Bank (pomimo, iż z perspektywy nabywcy usługi finansowej stanowi jej integralną całość);
• jest specyficzna dla transakcji zwolnionych, o czym świadczy jej ścisły związek oraz dopasowanie do wykonywanych przez Bank usług finansowych oraz fakt, że wykonywanie przedmiotowej Usługi przez Spółkę US pozbawione byłoby sensu ekonomicznego oraz logicznego w oderwaniu od operacji wykonywanych przez Bank (innymi słowy wykonywane przez Spółkę US czynności dla Banku, przynoszą korzyści ekonomiczne tylko, jeżeli służą wykonaniu usług finansowych przez Bank, w innym przypadku byłyby pozbawione ekonomicznego sensu);
• jest niezbędna dla realizacji przez Bank usług finansowych na rzecz Klientów Banku (Bank pozbawiony Usługi, zostałby pozbawiony możliwości świadczenia usług finansowych w sposób efektywny i bezpieczny, a w konsekwencji nie mógłby ich świadczyć w ogóle).
  
  

W konsekwencji powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, również biorąc pod uwagę przepisy wspólnotowe z zakresu podatku VAT, nie ulega wątpliwości, że nabywana Usługa objęta była zakresem zwolnienia od podatku VAT na gruncie regulacji Ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.

Biorąc pod uwagę nie tylko dokonaną przez podatnika klasyfikację na gruncie PKWiU i przepisy Ustawy o VAT, ale również interpretację prawa Wspólnotowego, zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że nabywana przez niego Usługa podlegała zwolnieniu od VAT na gruncie regulacji Ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów – stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy – należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Dla szczegółowego określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym stawek podatkowych dla świadczonych usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Należy zauważyć, że w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, ze zm.).

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod pozycją 3 ww. załącznika wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU Sekcja J ex (65-67), tj. usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
   
   

Użycie przez ustawodawcę oznaczenia „ex” przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danego wyrobu lub usługi z danego grupowania.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca oferuje i świadczy na rzecz swoich klientów usługi pośrednictwa finansowego, m.in. z zakresu zawierania transakcji dotyczących opcji walutowych. W procesie konstruowania opcji walutowej ważny jest właściwy, tj. odpowiadający potrzebom klienta i jednocześnie umożliwiający Bankowi osiągnięcie zysku, dobór parametrów opcji. Proces doboru parametrów instrumentu pochodnego bazuje na wielowątkowej i wielopłaszczyznowej inżynierii finansowej. Ze względu na złożoność i stopień skomplikowania powyższego procesu, Wnioskodawca postanowił skorzystać ze wsparcia z zewnętrznego podmiotu z siedzibą w Stanach Zjednoczonych.

Usługa nabywana przez Bank od spółki polega w szczególności na wsparciu w konstruowaniu opcji walutowych poprzez umożliwienie wyceny opcji dla zaproponowanych przez Bank parametrów opcji. Usługa ta umożliwia dobór optymalnych parametrów opcji i tym samym stanowi element usługi świadczonej przez Bank w zakresie zawierania transakcji dotyczących opcji walutowych.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał ponadto dla powyższej usługi klasyfikację według PKWiU z 1997 r. w grupowaniu 67.13.10-00.90 jako usługa pomocnicza związana z pośrednictwem finansowym, pozostała gdzie indziej niesklasyfikowana.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz wskazaną klasyfikację należy stwierdzić, że nabywane przez Wnioskodawcę usługi korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z pozycją 3 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić, czy nabywane przez Bank usługi korzystają ze zwolnienia od podatku do dnia 31 grudnia 2010 r., jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji usług wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o grupowanie statystyczne wskazane przez Wnioskodawcę w opisie sprawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.