Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.454.2017.2.JŻ
z 31 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2017 r. (data wpływu6 września 2017 r.), uzupełnionym w dniu 4 października 2017 r. (data wpływu 10 października 2017 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 21 września 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu27 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia przy zakupie laptopów i tabletów w celu realizacji zadań własnych Gminy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia przy zakupie laptopów i tabletów w celu realizacji zadań własnych Gminy. Wniosek uzupełniony został w dniu 4 października 2017 r. (data wpływu10 października 2017 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 21 września 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 27 września 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako zamawiający w rozumieniu ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych, prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia na dostawę sprzętu komputerowego do Zespołu Szkół Ogólnokształcących. Sprzęt komputerowy został szczegółowo wymieniony w załączonej do niniejszego wniosku Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (pkt 3. Opis przedmiotu zamówienia). Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2. W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Obowiązek rozliczenia przesunięty zostaje natomiast na podmiot, na rzecz którego dokonywana jest dostawa. Przedmiotem zamówienia realizowanego przez wnioskodawcę jest m.in. dostawa laptopów oraz tabletów, które znajdują się pod pozycją 28a w załączniku nr 11 do ustawy z dnia o podatku od towarów i usług i podlegają tzw. odwróconemu opodatkowaniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy. Gmina dokonuje zamówienia na potrzeby Zespołu Szkół Ogólnokształcących realizując przy tym zadania własne, o których mowa w ustawie z dnia8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (art. 7 ust. 1 pkt 8). Dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku. Dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca poinformował, że co do zasady jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Przedstawione we wniosku pytanie dotyczy sytuacji, gdy dostawa na rzecz Wnioskodawcy laptopów i tabletów jest dokonywana w ramach jednolitej gospodarczo transakcji, o której mowa w art. 17 ustawy o VAT, w której łączna wartość towarów wymienionych w poz. 28a załącznika nr 11 do ustawy, bez kwoty podatku, przekracza kwotę 20.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zakup artykułów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów(w przedmiotowym przypadku laptopów i tabletów) w celu realizacji zadań własnych Gminy, niestanowiących działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT, należy objąć systemem odwrotnego opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie ze stanowiskiem wnioskodawcy, Gmina nie jest czynnym płatnikiem podatku VATw zakresie sprzętu komputerowego. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zatem w przypadku nabycia towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT transakcja nie jest objęta odwrotnym obciążeniem, podatek należny wykazuje sprzedawca, a gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-743/14-4/NS z 24 listopada 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził: „Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że: dokonanego zakupu artykułu wymienionego w załączniku nr 11 do ustawy, tj. ceownika zimnogiętego o symbolu PKWiU 24.33.11.0, w celu realizacji zadań własnych Gminy niestanowiących działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, nie należy obejmować systemem odwrotnego opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy; jeśli zakup ww. wyrobu miałby związek z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy, wówczas zostałby spełniony warunek, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy o VAT, gdyż nabywcą byłby podatnik, o którym mowa w art. 15, a zatem w tym przypadku miałby zastosowanie system odwrotnego obciążenia”.

Gmina nabywa towar wymieniony w załączniku nr 11 do ustawy o VAT w ramach wykonywania zadań nałożonych na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana, w związku z czym nie działa jako podatnik VAT, czyli nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy i nie może też być uznana za podatnika VAT czynnego w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Tym samym nie ma obowiązku naliczenia podatku VAT należnego od dostawy na jej rzecz towaru wymienionego w załączniku nr 11 do ustawy, a transakcja nie podlega odwrotnemu obciążeniu.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku wskazano, że w podanym stanie faktycznym Gmina nie powinna być uznawana za podatnika w rozumieniu ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina dokonując zakupu towaru (z załącznika nr 11 do ustawy o VAT) dla Zespołu Szkół Ogólnokształcących nie występuje w tej transakcji jako podatnik, ponieważ realizuje zadanie nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa (zadanie własne wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r.) i jest to czynność niestanowiąca działalności gospodarczej w rozumieniu VAT.

Wynika to z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, który mówi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o który m mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywca jest podatnik, o którym mowa w art. 15. zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.
   
   

W tej sytuacji nie jest spełniony warunek wynikający z art. 17 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy o VAT i zakup nie może być objęty systemem odwróconego obciążenia i należy go opodatkować po stronie sprzedającego stosowną stawką VAT. Stanowisko to potwierdza jednoznacznie interpretacja indywidualna nr ILPP1/443-743/14-4/NS z dnia 24 listopada 2014 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą,o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, iż organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.
   
   

Zgodnie z art. 17 ust. 1c ustawy, w przypadku dostaw towarów wymienionych w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy przepis ust. 1 pkt 7 stosuje się, jeżeli łączna wartość tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekracza kwotę 20.000 zł.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Ustawodawca w załączniku nr 11 do ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia2017 r., zawierającym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy,w pozycji 28a wymienił towary zgrupowane pod symbolem PKWiU ex 26.20.11.0 – przenośne maszyny do automatycznego przetwarzania danych, o masie <= 10 kg, takie jak: laptopy i notebooki; komputery kieszonkowe (np. notesy komputerowe) i podobne - wyłącznie komputery przenośne, takie jak: tablety, notebooki, laptopy.

Stosownie do art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Ponieważ jednak symbole dotyczące towarów z poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy zawierają dodatkowe oznaczenie „ex” to oznacza to, zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, że zakres wyrobów lub usług znajdujący się w tej pozycji jest węższy niż określony w danym grupowaniu PKWiU.

Tak więc art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, zgrupowanych pod symbolem PKWiU ex 26.20.11.0 – komputery przenośne, takie jak: tablety, notebooki, laptopy, również występujące pod innymi nazwami handlowymi np. palmtopy, netbooki, minibooki, chromebooki, ultrabooki, jeżeli dostawa tych towarów dokonana na rzecz jednego nabywcy przez jednego dostawcę w ramach jednolitej gospodarczo transakcji przekroczy, bez kwoty podatku, kwotę 20 000 zł. Przy tym do transakcji musi dochodzić pomiędzy dwoma podatnikami VAT czynnymi, a dostawy towarów nie mogą być objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 i w art. 122 ustawy.

Za jednolitą gospodarczo transakcję, o której mowa w ust. 1c, uznaje się transakcję obejmującą umowę, w ramach której występuje jedna lub więcej dostaw towarów wymienionych w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy, nawet jeżeli są one dokonane na podstawie odrębnych zamówień lub wystawianych jest więcej faktur dokumentujących poszczególne dostawy (art. 17 ust. 1d ustawy).

Za jednolitą gospodarczo transakcję, o której mowa w ust. 1c, uznaje się również transakcję obejmującą więcej niż jedną umowę, o której mowa w ust. 1d, jeżeli okoliczności towarzyszące tej transakcji lub warunki, na jakich została ona zrealizowana, odbiegały od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie towarami wymienionymi w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy (art. 17 ust. 1e ustawy).

Zatem, zastosowanie mechanizmu odwróconego obciążenia, wobec dostaw towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy ma miejsce w sytuacji gdy:

• dostawca jest podmiotem o którym mowa w art. 15 ustawy niekorzystającym z tzw. zwolnienia podmiotowego od podatku,
  

• nabywca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym,
  

• dostawa nie jest objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy (zwolnienia dla towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT oraz dla dostaw złota inwestycyjnego),
  

• w przypadku, gdy przedmiotem dostawy są towary wymienione w poz. 28a załącznika nr 11 do ustawy o VAT łączna wartość tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekracza kwotę 20 000 zł.
  
  
  

W tym miejscu podnieść należy, że - jak już wskazano w niniejszej interpretacji - stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy nie są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Jeżeli wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych nie znajduje zastosowania przedstawione wyłączenie z kategorii podatników tego podatku.

Jeżeli zatem organ władzy publicznej jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny (z tytułu wykonywania przez niego czynności podlegających opodatkowaniu), wówczas z tytułu nabywania towarów objętych mechanizmem odwróconego obciążenia podatkiem VAT podatnik ten powinien rozliczać się zgodnie z reżimem tego mechanizmu, bez względu na cel w jakim- w konkretnym przypadku - dokonuje zakupu, tj. czy zakup jest realizowany w związku z działalnością jako podatnika VAT, czy też będzie służył działalności wykonywanej jako organ władzy publicznej (przy spełnieniu pozostałych przesłanek przewidzianych w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy oraz w przypadku, gdy przedmiotem dostawy są towary wymienione w poz. 28 - 28c załącznika nr 11 do ustawy o VAT w art. 17 ust. 1c ustawy).

Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku. Dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT. Jednocześnie, dostawa na rzecz Wnioskodawcy laptopów i tabletów jest dokonywana w ramach jednolitej gospodarczo transakcji, o której mowa w art. 17 ustawy o VAT, w której łączna wartość towarów wymienionych w poz. 28a załącznika nr 11 do ustawy, bez kwoty podatku, przekracza kwotę 20.000 zł. Zatem obowiązek zapłaty podatku należnego z tytułu nabycia towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy przy spełnieniu przesłanek przewidzianych w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy ciąży na Wnioskodawcy, bez względu na fakt, że zakupy będą dokonywane w związku z realizacją zadań statutowych, tj. na potrzeby Zespołu Szkół Ogólnokształcących. Tak więc Wnioskodawca nabywając od podatnika VAT czynnego towary wymienione w poz. 28a załącznika nr 11 do ustawy w ramach jednolitej gospodarczo transakcji na kwotę powyżej 20 000 zł bez kwoty podatku, zobowiązany będzie do rozliczenia transakcji z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Tym samym w przedstawionym przypadku, Wnioskodawca dokonując nabycia towarów wymienionych w poz. 28a załącznika nr 11 do ustawy w związku z realizacją zadań statutowych, jest podatnikiem w rozumieniu zapisów art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, a co za tym idzie, ma obowiązek naliczania i odprowadzania podatku VAT należnego od zakupionych towarów.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę na poparcie własnego stanowiska interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-743/14-4/NS z 24 listopada 2014 r. należy zwrócić uwagę na fakt, że rozstrzygnięcie w niej zawarte nie dotyczy nabycia artykułów wymienionych w poz. 28a załącznika nr 11 do ustawy. Natomiast, interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest tym bardziej zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu. Jednocześnie, należy wskazać, że w identycznym stanie prawnym i identycznym stanie faktycznym rozstrzygnięcia powinny być identyczne. Cel ten osiągany jest poprzez zastosowanie odpowiednich przepisów Ordynacji podatkowej. Zauważyć w tym miejscu należy, że interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 tej ustawy, zgodnie z którym „Szef Krajowej Informacji Skarbowej może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość (.,.)”. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydawane przez upoważnione do tego organy każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Informacji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana. Za chybione należałoby uznać domaganie się wydania pozytywnego dla siebie rozstrzygnięcia tylko z powodu zajęcia przez Organ w interpretacjach wydanych dla innych podmiotów, na gruncie podobnego czy też tego samego stanu faktycznego, odmiennego stanowiska. Podkreślić należy, że nieracjonalnym byłoby trwanie przez organ wydający interpretacje w pierwotnie błędnie zajętym stanowisku, co miałoby go obligować jednocześnie do wydawania kolejnych rozstrzygnięć w tym samym kształcie, utrwalając tym samym prawnie wadliwe stanowisko. Co więcej, takie zobowiązanie poddawałoby w wątpliwość sens wyposażania organu podatkowego w instrument prawny, o którym mowa w art. 14e § 1 ustawy Ordynacja podatkowa znajdujący zastosowanie właśnie w przypadkach zaistnienia konieczności rewizji zajętego stanowiska, w szczególności w kontekście aktualnego orzecznictwa administracyjnego oraz wyroków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.