Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.261.2017.1.IM
z 18 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2017 r. (data wpływu 19 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z wejściem w życie od 1 stycznia 2016 roku art. 26a ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 roku o ochronie przeciwpożarowej (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 736 z późn. zm.) i wydanego na jego podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych Administracji z dnia 24 grudnia 2015 roku w sprawie przyznawania rekompensaty pieniężnej albo wyrównania członkowi ochotniczej straży pożarnej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2348) Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej ponosi koszt wypłaty rekompensaty pieniężnej albo wyrównania, o którym mowa w rozporządzeniu w przypadku członka ochotniczej straży pożarnej (dalej: OSP) włączonej do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. Zgodnie z art. 26a ust. 2 ustawy o ochronie przeciwpożarowej rekompensata pieniężna przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy w wysokości 1/30 minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2008 oraz z 2016 poz. 1265). Zgodnie z art. 26a ust. 4 ww. ustawy rekompensatę, przysługującą członkowi OSP włączonej do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, ustala i wypłaca właściwy komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej. W przypadku gdy członkowi OSP przysługiwałaby rekompensata przyznana w wysokości wyższej niż otrzymane wynagrodzenie albo otrzymany zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne, na jego wniosek, wypłaca się wyrównanie do wysokości rekompensaty (art. 26a ust. 5 ww. ustawy).

Członka OSP nie łączy z Komendą Wojewódzką stosunek pracy ani służby.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wartość rekompensaty pieniężnej i wyrównania dla członka OSP podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) jest zwolniona z opodatkowania? Czy zatem na Komendzie ciąży obowiązek wystawienia informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych – PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody członków Ochotniczych Straży Pożarnych, uzyskane z tytułu uczestnictwa w szkoleniach, akcjach ratowniczych i akcjach związanych z likwidowaniem klęsk żywiołowych są zwolnione z opodatkowania. Rekompensata pieniężna oraz wyrównanie wypłacane członkom OSP są rodzajem świadczenia wypłacanego w następstwie doznania uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku podczas udziału w działaniach ratowniczych lub ćwiczeniach, więc bezpośrednim tytułem do wypłaty świadczeń jest uszczerbek na zdrowiu.

Inne rekompensaty zwolnione z opodatkowania na podstawie ww. ustawy są wymienione wprost (art. 21 ust. 1 pkt 52, 53, 101 oraz art. 52d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zdaniem tutejszej komendy przedmiotowe świadczenia podlegają opodatkowaniu, w następstwie czego należy wystawić informację PIT-8C dla członka OSP otrzymującego rekompensatę oraz wyrównanie rekompensaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody członków Ochotniczych Straży Pożarnych, uzyskane z tytułu uczestnictwa w szkoleniach, akcjach ratowniczych i akcjach związanych z likwidowaniem klęsk żywiołowych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu, działając na podstawie art. 26a ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2017 r., poz. 736, z późn. zm.) i wydanego na jego podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 grudnia 2015 r. w sprawie przyznawania rekompensaty pieniężnej albo wyrównania członkowi ochotniczej straży pożarnej (Dz. U. z 2015 r., poz. 2348) Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej ponosi koszt wypłaty rekompensaty pieniężnej albo wyrównania, o którym mowa w rozporządzeniu w przypadku członka ochotniczej straży pożarnej włączonej do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.

Zgodnie z treścią art. 26 ust. 1 ww. ustawy o ochronie przeciwpożarowej, członkowi ochotniczej straży pożarnej, który w związku z udziałem w działaniach ratowniczych lub ćwiczeniach doznał uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku, za czas niezdolności do pracy, za który nie zachował prawa do wynagrodzenia albo nie otrzymał zasiłku chorobowego albo świadczenia rehabilitacyjnego na podstawie odrębnych przepisów, przysługuje, na jego wniosek, rekompensata pieniężna, zwana dalej „rekompensatą”.

W myśl art. 26 ust. 2 ww. ustawy, rekompensata przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy w wysokości 1/30 minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2015 r. poz. 2008 oraz z 2016 r. poz. 1265).

Rekompensatę, przysługującą członkowi ochotniczej straży pożarnej włączonej do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, ustala i wypłaca właściwy komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej (art. 26a ust. 4 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się do wszelkich świadczeń, których tytułem jest uczestnictwo w szkoleniach, akcjach ratowniczych i akcjach związanych z likwidowaniem klęsk żywiołowych.

Według wydania internetowego Słownika Języka Polskiego (http://sjp.pwn.pl/) pojęcie „tytuł” oznacza m.in. „podstawa czegoś łub powód do czegoś”, zatem to oznacza, że wolne od opodatkowania są przychody, których podstawą czy też powodem do otrzymania jest uczestnictwo w szkoleniach, akcjach ratowniczych i akcjach związanych z likwidowaniem klęsk żywiołowych.

W przypadku rekompensaty pieniężnej i wyrównania na związek z udziałem w działaniach ratowniczych lub ćwiczeniach wskazuje wprost w swej dyspozycji przepis art. 26a ustawy o ochronie przeciwpożarowej. Świadczenia przysługują „członkowi ochotniczej straży pożarnej, który w związku z udziałem w działaniach ratowniczych łub ćwiczeniach doznał uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku”.

Należy zwrócić uwagę, że przepis art. 26a został wprowadzony do ustawy z dniem 1 stycznia 2016 r. w tym samym rozdziale (rozdziale 5 „Uprawnienia strażaków jednostek ochrony przeciwpożarowej i członków ochotniczych straży pożarnych”), w którym uregulowano ekwiwalent pieniężny wypłacany za każdą godzinę udziału w takim działaniu tub szkoleniu.

Zgodnie natomiast z uzasadnieniem do projektu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. o zmianie ustawy o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2015 r. poz. 867), którą dodano art. 26a, „ Projektowana ustawa zmierza do usunięcia dysproporcji między uprawnieniami strażaków różnych formacji, a ponadto do zabezpieczenia społecznego strażaków nieposiadających żadnego tytułu ubezpieczenia społecznego, na wypadek powstania u nich niezdolności do pracy wywołanej uszczerbkiem na zdrowiu powstałym w związku z udziałem w działaniach ratowniczych lub w ćwiczeniach. W obecnym stanie prawnym, ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, w art. 26 ust. 1, ogranicza uprawnienia strażaka jednostki ochrony przeciwpożarowej, a także członka ochotniczej straży pożarnej, który w związku z udziałem w działaniach ratowniczych lub ćwiczeniach doznał uszczerbku na zdrowiu łub poniósł szkodę w imieniu, jedynie do:

• jednorazowego odszkodowania w razie doznania stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu,
• renty z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy,
• odszkodowania z tytułu szkody w mieniu.
  
  

Przywołany powyżej przepis nie przewiduje żadnych świadczeń dla strażaka jednostki ochrony przeciwpożarowej w przypadku powstania jego niezdolności do pracy wywołanej uszczerbkiem na zdrowiu powstałym w związku z jego udziałem w działaniach ratowniczych lub w ćwiczeniach. Obecne uregulowanie skutkuje mniej poważnymi skutkami w przypadku strażaków zatrudnionych w tym charakterze na podstawie umów o pracę lub też posiadających inny tytuł ubezpieczenia społecznego, na przykład z tytułu zatrudnienia lub prowadzenia własnej działalności gospodarczej. W przypadku jednak braku takiego tytułu, strażak jednostki ochrony przeciwpożarowej w okresie niezdolności do pracy nie uzyskuje obecnie żadnego świadczenia, z którego mógłby utrzymać siebie lub osoby dla siebie najbliższe, jednocześnie zaś nie może podjąć żadnego zatrudnienia, z uwagi na swoją niezdolność do pracy. Dla porównania, strażak Państwowej Straży Pożarnej, uczestniczący jednakowo w tych samych działaniach ratowniczych, który podobnie jak strażak-ochotnik odniósłby taki uszczerbek, przez cały okres choroby lub niezdolności do służby zachowałby uprawnienie do uposażenia w pełnej wysokości. (...).

W zakresie przewidywanych skutków społecznych, gospodarczych, finansowych i prawnych projektowanej zmiany stanu prawnego, wskazano na zatarcie poczucia społecznej niesprawiedliwości wynikającej z różnicowania uprawnień strażaków jednostek ochrony przeciwpożarowej, w tym strażaków-ochotników oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej, podczas gdy najczęściej biorą oni wspólnie udział w działaniach ratowniczych oraz narażeni są na jednakowe niebezpieczeństwo odniesienia uszczerbku na zdrowiu w ich trakcie. Dodatkowym atutem jest usunięcie barier powstrzymujących osoby uczące się lub bezrobotne przed członkostwem w jednostkach ochrony przeciwpożarowej, a w szczególności w ochotniczej straży pożarnej, związane z ich obawami co do ich zabezpieczenia społecznego, gdyby w następstwie urazu odniesionego w związku z działaniami ratowniczymi pozbawieni zostali możliwości zarobkowania lub poszukiwania zatrudnienia. (...)”.

Mając natomiast na uwadze, że w przypadku przychodów członków Ochotniczych Straży Pożarnych z tytułu uczestnictwa w szkoleniach lub akcjach ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zwolnienie przedmiotowe, należy zatem uznać, że obejmuje ono swoim zakresem również rekompensaty pieniężne i wyrównania, o których mowa w art. 26a ustawy o ochronie przeciwpożarowej.

Reasumując, wartość rekompensaty pieniężnej i wyrównania dla członka OSP na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolniona z opodatkowania, zatem na Komendzie nie ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.