Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.161.2017.2.AMN
z 20 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2017 r. (data wpływu 12 lipca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 20 września 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 5 września 2017 r. znak 0112-KDIL3-1.4011.161.2017.1.AMN na podstawie art. 169 § 1 i art. 155 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 8 września 2017 r., wniosek uzupełniono w dniu 20 września 2017 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 14 września 2017 r.). W niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 144 § 3 Ordynacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką akcyjną. W ramach działalności gospodarczej prowadzi sieć sklepów pod marką „X”, oferujących sprzęty RTV, AGD, elektronikę i inne towarzyszące produkty i usługi (tzw. „elektromarkety”). Elektromarkety „X” są prowadzone bezpośrednio przez Wnioskodawcę lub przez jego spółki zależne oraz powiązane. Wnioskodawca prowadzi również elektromarket on-line (e-commerce) dostępny pod adresem (…).

Wnioskodawca planuje przeprowadzanie w sieci ww. elektromarketów szeregu akcji promocyjnych, które byłyby związane z udziałem polskich sportowców (zarówno indywidualnie, jak i zespołowo) w różnego rodzaju imprezach sportowych, zwłaszcza tych „wielkich” (np. Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej, Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej EURO, Letnie oraz Zimowe Igrzyska Olimpijskie, Mistrzostwa Świata, Mistrzostwa Europy lub inne najważniejsze imprezy (rozgrywki) sportowe w innych popularnych dyscyplinach sportowych, np. siatkówce, piłce ręcznej, skokach narciarskich, kolarstwie).

Mechanizm planowanych akcji promocyjnych ma się opierać na obiecaniu klientom sieci „X” nagrody lub innej korzyści (np. zwrotu ceny za zakupione produkty), jeśli polski sportowiec lub zespół osiągnie określony wynik na imprezie sportowej. Jako przykład można wskazać następujący mechanizm: kup przed mistrzostwami telewizor o wartości minimum 1.000 zł, a jeśli Reprezentacja Polski awansuje do półfinału Mistrzostw Świata, otrzymasz zwrot zapłaconej ceny. Zasady poszczególnych akcji promocyjnych mogłyby być modyfikowane w zależności od imprezy sportowej, której by dotyczyły (np. przy indywidualnych dyscyplinach sportowych nagrody mogłyby być wydawane w razie zdobycia złotego medalu przez polskiego sportowca, pobicia przez niego rekordu Polski itp.), jednakże w każdym przypadku oparte byłyby na schemacie: określony wynik polskiego sportowca lub zespołu na imprezie sportowej skutkuje nagrodą dla wszystkich klientów sklepów (elektromarketów), którzy w okresie akcji spełnili warunki udziału w promocji.

Uczestnikami planowanych akcji promocyjnych mogłyby być wyłącznie zamieszkałe w Polsce osoby fizyczne, które dokonują zakupów w sieci sklepów (elektromarketów) „X” w celach niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub zawodową (konsumenci). Uczestnikami planowanych akcji promocyjnych nie będą mogły być osoby, które są pracownikami Wnioskodawcy, niezależnie od podstawy prawnej zatrudnienia - nie wyłączając umowy zlecenia czy umowy o dzieło.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął uzasadnione wątpliwości w kwestii opodatkowania nagród wydawanych w planowanych akcjach promocyjnych, zwłaszcza odnośnie tego jaką stawkę podatku należy zastosować do takich nagród, a także jaki byłby tryb rozliczenia należnego podatku.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że obok sieci sklepów pod marką „X”, które zostały opisane we wniosku z dnia 7 lipca 2017 r., Wnioskodawca prowadzi również inne elektromarkety on-line (e-commerce), w tym zwłaszcza elektromarkety dostępne pod adresami: www.electro.pl oraz www.avans.pl. Wnioskodawca planuje przeprowadzanie opisanych we wniosku akcji promocyjnych na takich samych zasadach również w innych swoich sklepach internetowych (elektromarketach on-line) i oferować również ich klientom możliwość uzyskania nagrody lub innej korzyści (np. zwrotu ceny za zakupione produkty) jeśli polski sportowiec lub zespół osiągnie określony wynik na imprezie sportowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek, aby dla każ

dej z osób nagrodzonych w planowanych promocjach sporządzić informację podatkową według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodu i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przesłać tę informację podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania?

Pytanie wynika z uzupełnienia wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) nie zobowiązywałby go do pobierania zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, Wnioskodawca jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą będzie zobowiązany zgodnie z art. 42a ustawy o PIT wystawić wszystkim osobom, którym wyda (wypłaci) nagrody lub inne korzyści w akcjach promocyjnych, informacje podatkowe PIT-8C przesłać te informacje w ustawowym terminie samym nagrodzonym osobom, a także właściwym naczelnikom urzędów skarbowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o PIT zawiera w art. 10 ust. 1 katalog źródeł przychodów, wśród których wymienia w pkt 9 inne źródła. Zgodnie zaś z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, uważa się w szczególności nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Mechanizm planowanych przez Wnioskodawcę akcji promocyjnych nie pozwala na zakwalifikowanie ich do żadnego z typów akcji, które na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają szczególnym zasadom opodatkowania. Nie stanowią one zwłaszcza konkursów, gdyż pomiędzy uczestnikami nie występuje żaden element rywalizacji o nagrodę. Przeciwnie, założeniem akcji promocyjnych jest nagrodzenie wszystkich osób, które dokonają zakupów towarów oferowanych w sklepach, jeśli polscy sportowcy uzyskają określony wynik na imprezie sportowej (lub przekazanie im innej korzyści). Akcje promocyjne planowane przez Wnioskodawcę nie będą również w opinii Wnioskodawcy stanowiły sprzedaży premiowych, ponieważ nagrody (lub inne korzyści) nie byłyby wydawane za sam zakup towarów. Obok tego warunku musiałoby dojść od uzyskania określonego wyniku na imprezie przez polskiego sportowca lub sportowców.

Nie jest zatem możliwe zakwalifikowanie nagród (korzyści) uzyskiwanych przez uczestników planowanych akcji do żadnego z typów dochodów podlegających szczególnym zasadom rozliczenia, a uczestnicy nie będą związani z Wnioskodawcą stosunkiem pracy lub innym stosunkiem zatrudnienia. W tej sytuacji według Wnioskodawcy nagrody lub inne korzyści otrzymywane w ramach planowanych przez niego akcji promocyjnych przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumentów) będą stanowiły dla nich przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o PIT i będą podlegały opodatkowaniu na zasadach ogólnych (według skali), zgodnie z art. 27 ustawy o PIT oraz w trybie art. 42a ustawy o PIT. Oznacza to, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia dla każdej z ww. osób informacji podatkowej według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodu i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4 ustawy o PIT, przesłania tej informacji podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania.

Własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego wynika z uzupełnienia wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania.

W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

Z powyższych wyjaśnień wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Stosownie do art. 42a ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania (PIT-8C).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje przeprowadzanie w sieci elektromarketów szeregu akcji promocyjnych, które byłyby związane z udziałem polskich sportowców (zarówno indywidualnie, jak i zespołowo) w różnego rodzaju imprezach sportowych. Mechanizm planowanych akcji promocyjnych ma się opierać na obiecaniu klientom sieci elektromarketów nagrody lub innej korzyści (np. zwrotu ceny za zakupione produkty), jeśli polski sportowiec lub zespół osiągnie określony wynik na imprezie sportowej. Jako przykład można wskazać następujący mechanizm: kup przed mistrzostwami telewizor o wartości minimum 1.000 zł, a jeśli Reprezentacja Polski awansuje do półfinału Mistrzostw Świata, otrzymasz zwrot zapłaconej ceny. Zasady poszczególnych akcji promocyjnych mogłyby być modyfikowane w zależności od imprezy sportowej, której by dotyczyły, jednakże w każdym przypadku oparte byłyby na schemacie: określony wynik polskiego sportowca lub zespołu na imprezie sportowej skutkuje nagrodą dla wszystkich klientów sklepów (elektromarketów), którzy w okresie akcji spełnili warunki udziału w promocji. Uczestnikami planowanych akcji promocyjnych mogłyby być wyłącznie zamieszkałe w Polsce osoby fizyczne, które dokonują zakupów w sieci sklepów Wnioskodawcy w celach niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub zawodową (konsumenci). Uczestnikami planowanych akcji promocyjnych nie będą mogły być osoby, które są pracownikami Wnioskodawcy.

Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęć konkurs oraz nagroda, wobec czego w celu ich określenia uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku języka polskiego, PWN (http: sjp.pwn.pl) konkurs jest to przedsięwzięcie dające możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp., natomiast nagroda to dyplom, odznaczenie, pieniądze lub wartościowy przedmiot będące formą uznania lub wyróżnienia za osiągnięcia, zwycięstwo w konkursie, w zawodach, itp. Z definicji tych wynika, że jakieś przedsięwzięcie można określić mianem konkursu jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Również ważnym jak element współzawodnictwa jest strona formalna całego przedsięwzięcia. Konieczne jest bowiem sporządzenie regulaminu konkursu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców.

W tym miejscu należy wskazać, że motywowanie, jako element zarządzania, polega na takim wykorzystywaniu mechanizmów motywacji, by zapewniały zaangażowanie sprzedawców określonych towarów na rzecz sukcesu organizacji. Polega na wpływaniu na postawy i zachowania człowieka za pośrednictwem określonych bodźców. Celem systemu motywacyjnego jest zachęcenie do podejmowania zachowań korzystnych oraz unikania zachowań niekorzystnych z punktu widzenia całości.

Wobec powyższego skoro w przedmiotowej sprawie klientom będą obiecane nagrody lub inne korzyści (np. zwrot za zakupione produkty), jeśli polski sportowiec lub zespół osiągnie określony wynik na imprezie sportowej, to należy uznać, że działania w ramach programu promocyjnego nie zawierają elementu rywalizacji i współzawodnictwa pomiędzy klientami, zatem nie spełniają jednego z warunków niezbędnych do uznania go za konkurs.

Podobnie pojęcie „sprzedaży premiowej” nie występuje w żadnym akcie normatywnym.

Z definicji słownikowej języka polskiego PWN wynika, że sprzedaż to „odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określoną sumę.”

Ponadto umowa sprzedaży została zdefiniowana i uregulowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). I tak zgodnie z treścią art. 535 Kodeksu cywilnego, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Termin „premia”, „premiowa” nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych, ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś (internetowy Słownik języka polskiego, PWN). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik „premiowy” należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku określonego zakupu. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że „sprzedaż premiowa” jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii.

W przedmiotowej sprawie w ramach akcji promocyjnych związanych z udziałem polskich sportowców w różnego rodzaju imprezach sportowych, klientom Wnioskodawcy będą obiecywane nagrody lub inne korzyści (np. zwrot ceny za zakupione produkty), jeśli polski sportowiec lub zespół osiągnie określony wynik na imprezie sportowej, zatem klienci nie otrzymają nagród w zamian za samo dokonanie zakupu towarów lecz dodatkowo za uzyskanie określonego wyniku przez ww. sportowców, a co za tym idzie nie wystąpi w tej sytuacji sprzedaż premiowa.

Wobec powyższego nagrody lub inne korzyści otrzymywane w ramach planowanych przez Wnioskodawcę akcji promocyjnych przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumentów) będą stanowiły dla nich przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej. Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku obliczenia, poboru i odprowadzenia od tych świadczeń zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Natomiast zobowiązany będzie dla każdej z osób nagrodzonych w planowanych promocjach sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, zgodnie z art. 42a ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.