Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.338.2017.1.JF
z 31 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2017 r. (data wpływu 18 września 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oddania w nieodpłatne użytkowanie nieruchomości własnej jednostce organizacyjnej –jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oddania w nieodpłatne użytkowanie nieruchomości własnej jednostce organizacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, zwany dalej Wnioskodawcą, jest duszpasterską instytucją charytatywną Kościoła Katolickiego w Polsce, erygowaną przez Konferencję Episkopatu Polski, nawiązującą w swojej działalności do tradycji sprzed 1950 roku. Wnioskodawca prowadzi działalność na podstawie przepisów prawa, regulujących zasady działania kościelnych osób prawnych, a także zasady działania organizacji prowadzących działalność pożytku publicznego, w tym przede wszystkim na podstawie:

1. ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej (tekst jednolity: Dz.U. z 2013 r., poz. 1169 z późniejszymi zmianami),
   
2. ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (tekst jednolity: Dz.U. z 2016, poz. 1817 z późniejszymi zmianami).
   
   

Celem Wnioskodawcy jest kościelna działalność miłosierdzia realizowana w zakresie potrzeb duchowych i materialnych człowieka oraz działalność pożytku publicznego w sferze zadań określonych w Statucie, w tym działalność charytatywna i humanitarna pełniona w duchu poszanowania osoby ludzkiej bez względu na wyznanie, światopogląd, narodowość, rasę i przekonanie.

Zgodnie ze statutem Wnioskodawca może podejmować następujące zadania:

1. krzewienie i ożywianie miłości chrześcijańskiej wobec jednostek i grup społecznych;
   
2. dokształcanie i formacja osób duchownych i świeckich, w tym pracowników Wnioskodawcy i wolontariuszy;
   
3. organizowanie i prowadzenie szkoleń, kursów, konferencji, seminariów - wspierających osoby i grupy społeczne, w tym bezrobotnych i zagrożonych bezrobociem, niepełnosprawnych;
4. analizowanie przyczyn ludzkiej biedy, zakresu jej występowania, opracowywanie programów i środków zaradczych zmierzających do jej usuwania;
   
5. organizowanie szeroko rozumianej działalności charytatywnej i charytatywno-opiekuńczej, promocji zatrudnienia i integracji społeczno-zawodowej, systematyzowanie jej form i podejmowanie działań na rzecz potrzebujących, w szczególności: rodziny, dzieci, młodzieży, chorych, seniorów, niepełnosprawnych, samotnych matek, bezrobotnych, ofiar przemocy, uzależnionych, migrantów i uchodźców, ofiar klęsk żywiołowych w kraju i za granicą oraz epidemii i konfliktów zbrojnych;
   
6. świadczenie i organizowanie pomocy materialnej dla osób, rodzin, grup społecznych oraz środowisk;
   
7. organizowanie wypoczynku dzieciom i młodzieży z rodzin ubogich, zagrożonych biedą i patologią a także z rodzin polonijnych;
   
8. wspieranie wyrównywania szans edukacyjnych dzieci i młodzieży;
   
9. organizowanie pomocy doraźnej i rozwojowej na terenie Polski i za granicą;
10. pomoc w organizowaniu powrotów dobrowolnych cudzoziemcom.
    
    

Wnioskodawca posiada status organizacji pożytku publicznego i prowadzi działalność pożytku publicznego na podstawie swojego statutu. Jest to nieodpłatna działalność statutowa pożytku publicznego, przy czym Wnioskodawca może prowadzić także działalność statutową odpłatną. Wnioskodawca dysponuje środkami publicznymi, prywatnymi, w tym np. darowiznami dla realizacji zadań statutowych, a także odpisem 1% podatku dochodowego do osób fizycznych. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

„P...”, zwana dalej P. lub Jednostką, jest jednostką organizacyjną Wnioskodawcy, wyodrębnioną ze struktur Wnioskodawcy na podstawie art. 55 ust. 8 w związku z art. 12 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity: Dz.U. z 2013 r., poz. 1169 z późniejszymi zmianami). P. jest powołana do realizacji tych samych celów statutowych co Wnioskodawca, tym bardziej że działa w ramach osobowości prawnej Wnioskodawcy oraz pełni funkcję jednostki zabezpieczającej ekonomiczne wykorzystanie majątku Wnioskodawcy, z którego dochody służą wyłącznie realizacji celów statutowych określonych w statucie Wnioskodawcy. P. prowadzi działalność gospodarczą, na podstawie regulaminu zatwierdzonego przez Dyrektora Wnioskodawcy. Przedmiotem działalności gospodarczej Jednostki jest:

• PKD 32. Produkcja rozmaitych artykułów: świec i podobnych artykułów, sztucznych kwiatów, owoców i liści, akcesoriów do sztuk magicznych i żartów, ręcznych sit i przesiewaczy, manekinów krawieckich itp. (32.99.Z),
  

• PKD 55. Zakwaterowanie,
  

• PKD 58. Działalność wydawnicza,
  

• PKD 59. Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych, nagrań dźwiękowych i muzycznych,
  

• PKD 68.2 Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,
  

• PKD 80. Edukacja,
  

• PKD 85. Ochrona zdrowia i pomoc społeczna,
  

• PKD 86. Opieka zdrowotna,
  

• PKD 91. Działalność bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostała działalność związana z kulturą,
  

• PKD 92. Działalność związana z kulturą, rekreacją i sportem,
  

• PKD 94. Działalność organizacji członkowskich.
  
  
  

Dochody wypracowane przez P. przeznacza się na cele statutowe określone w statucie Wnioskodawcy, a w szczególności na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

P. nie ma samodzielnej osobowości prawnej i prowadzi działalność w ramach kościelnej osobowości prawnej Wnioskodawcy, nie mniej jednostka została uznana decyzją Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 maja 2003 r. za odrębny podmiot podatkowy (decyzja nr PD-4218-93/WD/03), na podstawie art. 55 ust. 8 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. P. składa do Urzędu Skarbowego deklarację CIT-8.

W celu poszerzenia działalności P., Wnioskodawca planuje zezwolić umową na nieodpłatne użytkowanie nieruchomości Wnioskodawcy wraz z wyposażeniem, w celu jej odpłatnego udostępniania podmiotom trzecim, z czego dochody, będą wykorzystywane na cele statutowe Wnioskodawcy. Przy nabyciu, budowie i remoncie nieruchomości, którą planuje się przekazać w nieodpłatne użytkowanie, nie występowało prawo do odliczenia lub zwrotu podatku VAT. Za użytkowanie nieruchomości Wnioskodawca nie będzie pobierać żadnego wynagrodzenia. Z uzyskiwanych dochodów P. będzie realizować cele statutowe Wnioskodawcy np. poprzez ich finansowanie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zezwolenie Wnioskodawcy na nieodpłatne użytkowanie nieruchomości, przez jednostkę organizacyjną Wnioskodawcy, tj. przez P., stanowić będzie czynność opodatkowaną podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W myśl postanowień art. 8 ust. 2 ustawy o podatku VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
   
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Ze względu na wyżej przedstawiony stan przyszły Wnioskodawca uważa, że analiza przepisów art. 8 ust. 2 ustawy na gruncie opisanej sprawy, wskazuje na przyszłe uznanie nieodpłatnego użyczenia nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz własnej (ale odrębnej podatkowo) jednostki organizacyjnej za czynność, która nie będzie podlegać ustawie o podatku VAT. Analiza ta w kontekście wskazanego opisu sprawy pozwala na jednoznaczne wskazanie, że oddanie P., nieruchomości do nieodpłatnego korzystania nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatne świadczenie usług przewidziane w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku VAT, ponieważ w związku z nabyciem, budową i remontem przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia lub zwrotu podatku VAT.

W omawianej sprawie należy rozważyć, czy zastosowanie znajdzie przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. W związku z powyższym konieczne jest ustalenie celu nieodpłatnego oddania do korzystania opisanej nieruchomości, gdyż jedynie nieodpłatne świadczenie związane z prowadzoną działalnością Wnioskodawcy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wykazano w opisie sprawy celem oddania nieruchomości jest efektywne wykorzystanie gospodarcze majątku stanowiącego własność Wnioskodawcy. Zawarta umowa zobowiąże P. do dokonywania napraw i innych niezbędnych nakładów związanych z użytkowaniem nieruchomości, zaś po zakończeniu trwania umowy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zwrotu poniesionych kosztów w okresie eksploatacji.

Ze względu na przedstawiony opis sprawy oraz treść przywołanych przepisów prawa, należy uznać, że przyszłe nieodpłatne oddanie nieruchomości do korzystania P. nie będzie stanowić czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT przewidzianej w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy. Trudno bowiem uznać, że nieodpłatne oddanie do korzystania z nieruchomości w wyżej opisanym stanie przyszłym będzie stanowiło ich użycie do celów innych niż prowadzona przez Wnioskodawcę działalność. Opisana we wniosku nieruchomość będzie nadal wykorzystywana dla celów zgodnych z działalnością statutową Wnioskodawcy (tj. prowadzenia centrum charytatywno-edukacyjnego). W związku z powyższym Wnioskodawca planuje zawarcie umowy, na podstawie której odda do nieodpłatnego korzystania przedmiotową nieruchomość. Powyższe jest uzasadnione efektywnym wykorzystaniem nieruchomości, ponoszeniem nakładów (bez konieczności zwrotu) przez P., oraz przeznaczeniem całości uzyskanych dochodów z jej użytkowania na cele statutowe Wnioskodawcy.

W związku z powyższym należy uznać, że nieodpłatne oddanie P. odbywać się będzie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę „działalności”, której celem jest również prowadzenie efektywnej gospodarki posiadanym majątkiem (nieruchomością).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
   
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Analiza powyższego przepisu prowadzi do wniosku, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania oddania nieruchomości wraz z wyposażeniem w użytkowanie własnej Jednostce organizacyjnej, która będąc organizacyjnie wyodrębnioną ze struktur Wnioskodawcy, prowadzi działalność gospodarczą w ramach osobowości prawnej Wnioskodawcy (na podstawie regulaminu zatwierdzonego przez Wnioskodawcę), a dochody służą wyłącznie realizacji celów statutowych Wnioskodawcy.

Należy zwrócić uwagę, że Jednostka organizacyjna Wnioskodawcy będzie prowadziła działalność gospodarczą z wykorzystaniem użyczonej nieruchomości, a pobierane dochody przeznaczy na cele statutowe Wnioskodawcy, tj. kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze. Wnioskodawca wskazuje, że Jednostka pełni funkcję zabezpieczającą ekonomiczne wykorzystanie majątku Wnioskodawcy i przekazaną nieruchomość będzie odpłatnie udostępniać podmiotom trzecim.

Pojęcie użytkowania zostało uregulowane w przepisach Kodeksu cywilnego. Użytkowanie stanowi ograniczone prawo rzeczowe, a jego przedmiotem mogą być rzeczy (nieruchomości i ruchomości) oraz prawa. Zgodnie z treścią art. 252 Kodeksu cywilnego, rzecz można obciążyć prawem do jej używania i do pobierania jej pożytków (użytkowanie).

Nie można więc zgodzić się z tezą Wnioskodawcy, że oddanie nieruchomości Jednostce do odpłatnego udostępnienia podmiotom trzecim nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na to, że samo użyczenie jest nieodpłatne.

Tut. Organ podziela pogląd Wnioskodawcy, że w rozpatrywanej sprawie koniecznym jest ustalenie celu oddania do korzystania opisanej nieruchomości, gdyż jedynie nieodpłatne świadczenie związane z prowadzoną działalnością Wnioskodawcy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto należy zwrócić uwagę na wskazanie Wnioskodawcy, że „celem oddania nieruchomości jest efektywne wykorzystanie gospodarcze majątku stanowiącego własność Wnioskodawcy”.

Oddanie omawianej we wniosku Nieruchomości do użytkowania Jednostce spowoduje, że podmiot ten stanie się beneficjentem działania Wnioskodawcy, które stanowi usługę. Wnioskodawca bowiem przekazuje jednostce nieruchomość w celu osiągania pożytków. Zatem w omawianym przypadku czynność polegająca na oddaniu nieruchomości do używania, stanowi odpłatne świadczenie usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Zatem w rozpatrywanej sprawie wbrew opinii Wnioskodawcy nie mamy do czynienia z nieodpłatnym oddaniem nieruchomości do korzystania. Jak wskazuje Wnioskodawca, dochód uzyskany z nieruchomości zostanie przekazany Wnioskodawcy przez prowadzący działalność gospodarczą podmiot pełniący funkcję jednostki zabezpieczającej ekonomiczne wykorzystanie majątku Wnioskodawcy. W konsekwencji należy stwierdzić, że w tej sytuacji w zamian za oddanie nieruchomości do korzystania Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie od Jednostki, co oznacza, że usługa ta będzie odpłatna.

Zatem w omawianym przypadku należy uznać, że Wnioskodawca dokona odpłatnego świadczenia usługi w postaci oddania nieruchomości do korzystania jednostce, co podlega opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy jako świadczenie odpłatne. Tym samym przepisy art. 8 ust. 2 ustawy nie znajdą tu zastosowania. Dochody otrzymywane przez Wnioskodawcę mające być wykorzystywane na cele statutowe stanowią odpłatność z tytułu przekazania nieruchomości w użytkowanie celem czerpania pożytków. Nie ma przy tym znaczenia, w jaki sposób zostaną wykorzystane dochody czerpane z oddania nieruchomości Jednostce - w szczególności czy zostaną wykorzystane na czynności statutowe czy też w inny sposób. Nie ma również znaczenia to, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu, budowie i remoncie nieruchomości mającej być przedmiotem przekazania Jednostce.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.