Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.287.2017.2.EK
z 24 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2017 r. (data wpływu 11 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 września 2017 r. (data wpływu 4 października 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku od towarów i usług dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę polegających na nauce i doskonaleniu pływania oraz jazdy na nartach – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku od towarów i usług dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę polegających na nauce i doskonaleniu pływania oraz jazdy na nartach. Wniosek uzupełniono pismem z dnia pismem z dnia 29 września 2017 r. (data wpływu 4 października 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 września 2010 r. Wnioskodawca świadczy usługi polegające na nauce i doskonaleniu pływania przez instruktorów i trenerów pływania z przygotowaniem pedagogicznym w grupach oraz indywidualnie na wynajętym basenie.

Zainteresowany wydzierżawia tory, na których w grupach 8-9 osobowych uczy pływania oraz doskonali poznane już techniki pływania u dzieci i młodzieży.

Od 2012 r. Wnioskodawca bierze udział w przetargach na naukę pływania w całej Polsce (…) polegających na przeprowadzeniu zajęć nauki doskonalenia pływania dla szkół oraz realizowaniu zadań szkółek pływackich należących do właścicieli obiektu (OSiR, MOSIR itp.).

Zainteresowany obsługiwał i obsługuje do dziś instruktorsko zajęcia na basenach gmin, z którymi ma podpisaną umowę.

Również od początku istnienia firmy, Wnioskodawca zajmuje się nauką i doskonaleniem techniki jazdy na nartach. Od 2012 r. jest również organizatorem turystyki, organizuje obozy zimowe i letnie dla dzieci i młodzieży.

Pismem z dnia 29 września 2017 r. (data wpływu 4 października 2017 r.) w odpowiedzi na zadane poniżej pytania Wnioskodawca wskazał następujące odpowiedzi:

1. Czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?
   Odpowiedź: Tak, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług.
2. Czy świadczone usługi polegające na nauce i doskonaleniu pływania oraz jazdy na nartach Wnioskodawca prowadzi osobiście czy zatrudnieni przez niego na podstawie umów cywilno-prawnych instruktorzy i trenerzy?
   Odpowiedź: Wnioskodawca realizuje usługi osobiście oraz zatrudnia instruktorów i trenerów na podstawie umów cywilno-prawnych.
3. Z kim Wnioskodawca zawiera umowy o świadczenie ww. usług, tj.: czy w przypadku nauczania dzieci i młodzieży na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym z ich rodzicami czy też z uczestnikami nauczania na poziomie wyższym lub też z innymi podmiotami?
   Odpowiedź: Umowy są zawierane:
   • w przypadku osób niepełnoletnich z ich opiekunami prawnymi (w tym z rodzicami);
   • w przypadku osób pełnoletnich z nimi samymi bezpośrednio;
   • z gminami (przetargi na naukę pływania, realizacja zajęć nauki pływania dla Szkół Podstawowych z danej gminy).
4. Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą określonymi w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, przepisach o systemie oświaty oraz przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 59, z późn. zm.)? Jeśli tak, to należy podać podstawę prawną świadczonych usług.
   Odpowiedź: Działalność nie podlega pod żadne z wymienionych (nie podlega kontroli kuratorium oświaty, MOPS itp.).
5. Czy Wnioskodawca jest klubem sportowym, związkiem sportowym oraz związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu?
   Odpowiedź: Wnioskodawca nie jest żadnym z wymienionych.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku od towarów i usług należy opodatkować usługi polegające na nauce i doskonaleniu pływania oraz usługi nauki i doskonalenia techniki jazdy na nartach?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że Wnioskodawca wystąpił do GUS o zakwalifikowanie świadczonych usług do odpowiedniej klasyfikacji i otrzymał pisemną informację (w załączeniu kserokopia niniejszej interpretacji), że świadczone usługi są kwalifikowane w PKWiU 85.51.10.0 „usługi w zakresie pozaszkolnych form edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych”.
2. W zakresie orzecznictwa należy zaznaczyć, że Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 31 marca 2016 r. o sygnaturze I FSK 1565/14 zajął się powyższym problemem gdzie wprost określił, że powyższe usługi powinny być zwolnione od podatku od towarów i usług. W swym orzeczeniu zaznaczył, że polski rząd nieprawidłowo zaimplementował (patrz pkt 5.9 uzasadnienia) w polskim prawodawstwie art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. z 11 grudnia 2006 r. Nr L 347, s. 1 i nast. z późn. zm.; dalej: dyrektywa 112) (pkt 5.4 uzasadnienia).,br>Należy zauważyć, że zakres przepisu art. 132 dyrektywy 112, który reguluje zwolnienia z VAT o charakterze obligatoryjnym i dotyczy zwolnień z VAT pewnych rodzajów działalności w interesie ogólnym.
   Przesłanką zwolnienia usług wykonywanych w interesie publicznym z VAT jest fakt, że w większości przypadków usługi te stanowią realizację zadań, jakie ciążą na państwie wobec jego obywateli (por. K. Sachs i R. Namysłowski, „Dyrektywa VAT. Komentarz”, s. 565). Przepis art. 132 dyrektywy 112 nie wyłącza jednak ze stosowania VAT wszystkich rodzajów działalności wykonywanych w interesie ogólnym, lecz jedynie tych, które są w nim wymienione i opisane w nim w sposób bardzo szczegółowy (wyrok TS Stichting Kinderopvang Enschede, C-415/04, EU:C:2006:95, pkt 14).
   Ponadto z orzecznictwa Trybunału wynika, że zwolnienia, o których mowa w art. 132 dyrektywy 112, stanowią autonomiczne pojęcia prawa Unii, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich (zob. wyrok TS Verigen Transplantation Service lnternational, C-156/09. EU:C:2010:695, pkt 22 i przytoczone tam orzecznictwo). Dodatkowo wskazuje się, że pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 132 dyrektywy 112 powinny być interpretowane w sposób zawężający.Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami, jakim służą owe zwolnienia, oraz powinna spełniać wymogi zasady neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system VAT. Tym samym owa zasada interpretacji zawężającej nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień z rzeczonego art. 132 dyrektywy 112, powinny być interpretowane w sposób, który czyniłby je bezskutecznymi (zob. w szczególności wyrok TS Zimmermann, C-174/11, EU:C:2012:716, pkt 22 i przytoczone tam orzecznictwo).
   W żadnym jednak razie o prawie do zwolnienia podatkowego nie może przesądzać zakwalifikowanie określonej usługi do odpowiedniego grupowania statystycznego albowiem przepis art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 112 nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznej przy definiowaniu zakresu przedmiotowego zwolnienia. Trybunał wyraźnie stwierdził, że art. 132 dyrektywy 112 nie tylko reguluje, jakie czynności należy zwolnić od podatku, lecz także, jakie czynności nie mogą być zwolnione (wyrok TS Zimmermann, EU:C:2012:716, pkt 51).
   Należy zaznaczyć, że komercyjny charakter danej działalności nie wyklucza, w kontekście art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 112, aby miała ona charakter działalności użyteczności publicznej (zob. wyroki TS: Hoffmann, C-144/00, EU:C:2003:192, pkt 38; Kingscrest Associates i Montecello, C-498/03, EU:C:2005:322, pkt 31; MDDP, C-319/12, EU:C:2013:778, pkt 27).
   Podobnie pojęcie „podmiotu” wymienione w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 112 jest co do zasady wystarczająco szerokie, aby objąć także podmioty prywatne mające cel zarobkowy (zob. wyrok TS: Kingscrest Associates i Montecello, EU:C:2005:322, pkt 35; MDDP, EU:C:2013:778, pkt 28).
   Zgodnie z Dyrektywą 112 świadczone przez Wnioskodawcę usługi podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług.
3. W związku ze zmianą treści przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy zaznaczyć, że NSA, rozstrzygając, czy w 2008 r. usługi nauki pływania są opodatkowane czy zwolnione z VAT, odwołał się do przepisów unijnych. Od tego czasu dyrektywa VAT nie była w zakresie zwolnień od podatku w żaden sposób modyfikowana.
   Zatem, przyjmując rozstrzygnięcie NSA za prawidłowe również i dzisiaj, należy uznać, że tego rodzaju usługi są zwolnione od podatku, niezależnie od nowelizacji ustawy o VAT.
   W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że przedmiotowe usługi wymienione w pytaniu korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 132 ust. 1 lit i Dyrektywy 112 od początku prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy zarówno osobiście, jak i przez instruktorów i trenerów pływania usługi polegające na nauce i doskonaleniu pływania z przygotowaniem pedagogicznym w grupach oraz indywidualnie na wynajętym basenie. Zainteresowany, wydzierżawia tory, na których w grupach 8-9 osobowych uczy pływania oraz doskonali poznane już techniki pływania u dzieci i młodzieży. Wnioskodawca zajmuje się również nauką i doskonaleniem techniki jazdy na nartach. Zainteresowany jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Usługi polegające na nauce i doskonaleniu jazdy na nartach Wnioskodawca prowadzi osobiście oraz zatrudnia instruktorów i trenerów na podstawie umów cywilno-prawnych. W odpowiedzi na pytanie tut. organu „Z kim Wnioskodawca zawiera umowy o świadczenie ww. usług, tj.: czy w przypadku nauczania dzieci i młodzieży na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym z ich rodzicami czy też z uczestnikami nauczania na poziomie wyższym lub też z innymi podmiotami?”, Zainteresowany wskazał, że umowy są zawierane:

• w przypadku osób niepełnoletnich z ich opiekunami prawnymi (w tym z rodzicami);
• w przypadku osób pełnoletnich z nimi samymi bezpośrednio;
• z gminami (przetargi na naukę pływania, realizacja zajęć nauki pływania dla Szkół Podstawowych z danej gminy).
  
  

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 59),
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
   
   

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Natomiast na podstawie art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

W tym miejscu podkreślić należy, że w odpowiedzi na pytanie tut. Organu, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą określonymi w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, przepisach o systemie oświaty oraz przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 59, z późn. zm.)? Jeśli tak, to należy podać podstawę prawną świadczonych usług, Wnioskodawca wskazał, że działalność nie podlega pod żadne z wymienionych (nie podlega kontroli kuratorium oświaty, MOPS itp.).

W związku z powyższym, do usług świadczonych przez Zainteresowanego nie znajdzie zastosowania żaden z ww. przepisów.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Z dniem 1 września 2017 r. na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 60), powyższy przepis otrzymał następujące brzmienie: zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Z powyższego przepisu wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku jest nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego, np. z rodzicami uczniów. Przykładem takiej usługi jest udzielanie korepetycji. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku jednak, gdy nauczyciele świadczący usługi nauczania są zatrudnieni przez inny podmiot, to nie łączy ich bezpośrednia relacja umowna z uczniami, lecz z podmiotem zatrudniającym.

W tym miejscu należy wskazać na wyrok TSUE, sprawa C-473/08 z dnia 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz, w którym Trybunał stwierdził, że nauczyciele świadczący usługi w ramach kursów organizowanych przez podmiot trzeci nie mogą zostać uznani za osoby nauczające „prywatnie” w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. j VI Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE). W wyroku tym wskazano także, że „Thomas Eulitz działał jako nauczyciel w ramach kursu szkoleniowego proponowanego przez podmiot trzeci – EIPOS. W świetle ustaleń sądu krajowego podmiot ten – a nie Thomas Eulitz – pełnił obowiązki instytucji szkoleniowej, w ramach której ten ostatni nauczał oraz świadczył usługi szkoleniowe uczestnikom rzeczonych kursów” (pkt 52). Przywołany wyżej przepis umożliwia nauczycielom zwolnienie od podatku od towarów i usług świadczonych przez nich usług nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym. Zwolnienie to odnosi się zatem do usług nauczania, które obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez te szkoły lub uczelnie wyższe. Musi istnieć tu zatem zgodność realizowanego w ramach prywatnego nauczania materiału z materiałem przewidzianym w programie nauczania w wymienionych placówkach oświatowych.

W orzeczeniu C-445/05 Trybunał również wskazał, że pojęcie edukacja szkolna i uniwersytecka nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie, zdaniem Trybunału przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacji szkolnej i uniwersyteckiej” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób.

Trybunał w powyższym orzeczeniu wyznaczył szeroki zakres interpretacyjny pojęcia edukacja szkolna i uniwersytecka, z uwagi na różny sposób organizacji systemu nauczania w państwach członkowskich. Polski ustawodawca zwolnił od podatku VAT nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące wyłącznie kształcenie powszechne lub wyższe.

Zatem, jeżeli Wnioskodawca świadczy usługi nauki i doskonalenia pływania oraz nauki i doskonalenia nauki jazdy na nartach na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym osobiście jako nauczyciel, w przypadku osób niepełnoletnich kiedy umowy są zawierane z ich opiekunami prawnymi (w tym z rodzicami) i w przypadku osób pełnoletnich kiedy umowy są zawierane z nimi samymi bezpośrednio, to usługi te zwolnione są od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, ponieważ są one usługami prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, wykonywanymi przez Wnioskodawcę na własny rachunek.

Natomiast w sytuacji, gdy zleceniodawcą usług nauki i doskonalenia pływania będzie gmina i faktura dokumentująca świadczenie tych usług wystawiona będzie na gminę, która zleciła świadczenie usługi, Wnioskodawcy nie łączy bezpośrednia relacja umowna z uczniami (rodzicami), bowiem usługi nauki i doskonalenia pływania Wnioskodawca świadczy na zlecenie gminy. Tak więc przedmiotowych usług Wnioskodawca nie świadczy na własny rachunek. Tym samym, ww. usługi w zakresie nauki i doskonalenia pływania nie podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

W związku z tym ww. usługi nie korzystają ze zwolnienia, a jako niewymienione ani w ustawie, ani w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, do usług, co do których można zastosować obniżoną stawkę podatku VAT, podlegają opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Ponadto należy stwierdzić, że usług nauki i doskonalenia pływania oraz nauki i doskonalenia nauki jazdy na nartach, świadczone przez zatrudnionych przez Wnioskodawcę trenerów i instruktorów z przygotowaniem pedagogicznym (zleceniobiorców), nie korzystają ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, z uwagi na to, że nie łączy ich bezpośrednia relacja umowna z nabywcami usług, lecz z Zainteresowanym, jako zatrudniającym i zlecającym im wykonanie ww. usług.

W związku z powyższym należy przeanalizować, czy w opisanym przypadku spełnione zostaną przesłanki do skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

I tak, art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

1. są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
2. świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

– z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

W myśl art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Mając na uwadze, że Wnioskodawca nie jest klubem sportowym, związkiem sportowym oraz związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, to w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania również powołany powyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

W związku z tym usługi nauki i doskonalenia pływania oraz nauki i doskonalenia techniki jazdy na nartach świadczone przez zatrudnionych przez Wnioskodawcę trenerów i instruktorów nie korzystają ze zwolnienia, a jako niewymienione ani w ustawie, ani w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, do usług, co do których można zastosować obniżoną stawkę podatku VAT, podlegają opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Dodatkowo tut organ wyjaśnia, że przepis art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy Rady 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), na który powołuje się Wnioskodawca w stanowisku własnym nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie, ponieważ dotyczy zwolnienia przez państwa członkowskie kształcenia dzieci lub młodzieży, kształcenia powszechnego lub wyższego, kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzonego przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Natomiast przepis art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy jest odzwierciedleniem w polskich przepisach regulacji art. 132 ust. 1 lit. j ww. Dyrektywy, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności opodatkowania usług świadczonych przez Wnioskodawcę jako organizatora turystyki (organizacji obozów zimowych i letnich dla dzieci i młodzieży).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.