Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.548.2017.2.AJB
z 8 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2017 r. (data wpływu 29 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 października 2017 r. (data wpływu 25 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług transportowych na rzecz kontrahenta z kraju trzeciego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług transportowych na rzecz kontrahenta z kraju trzeciego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 października 2017 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podmiotem posiadającym siedzibę w Polsce, zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”) prowadzącym działalność w zakresie transportu krajowego i międzynarodowego. Spółka obsługuje system kontenerowych pociągów blokowych funkcjonujących pomiędzy polskimi i zachodnimi portami morskimi, a terminalami kontenerowymi w Polsce, z uwzględnieniem dowozu i odwozu transportem samochodowym z terminalu bezpośrednio do magazynu odbiorcy.

Spółka będzie świadczyć usługi transportowe na rzecz podatnika prowadzącego działalność na terytorium kraju trzeciego (poza Unią Europejską). Kontrahent Spółki nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności. Usługi transportowe będą dotyczyły towarów importowanych z kraju siedziby kontrahenta, tj. kraju trzeciego i będą stanowiły część transportu międzynarodowego, gdyż będą miały miejsce:

1. wyłącznie na terenie Polski (z terminala kontenerowego w Polsce do wskazanego miejsca docelowego w Polsce – np. magazynu odbiorcy); lub
2. na trasie Polska – kraj Unii Europejskiej (z terminala kontenerowego w Polsce do wskazanego miejsca docelowego na terenie UE – np. magazynu odbiorcy).
   
   

Spółka będzie posiadała międzynarodowy list przewozowy potwierdzający, że nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim.

Niemniej jednak mogą wystąpić trudności w pozyskaniu dokumentów celnych potwierdzających, że usługa transportowa Spółki została wliczona do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, gdyż kontrahent z kraju trzeciego stoi na stanowisku, iż usługi transportowe świadczone przez podmiot polski na rzecz podmiotu z kraju trzeciego, które stanowią element transportu międzynarodowego nie powinny być opodatkowane podatkiem VAT lub powinna być zastosowana stawka 0% bez konieczności gromadzenia dokumentów celnych.

W piśmie z dnia 18 października 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE.
2. Kontrahent Wnioskodawcy jest podatnikiem, o którym mowa w art. 28a ustawy VAT.

Kontrahent Wnioskodawcy spełnia definicję podatnika, o której mowa w art. 28a pkt 1 ustawy VAT, tj. jest podmiotem, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy VAT lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności.

1. Kontrahent, o którym mowa we wniosku o interpretację posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Chin.
2. Zgodnie z informacją wskazaną we wniosku o interpretację, Spółka otrzymała informacje od Kontrahenta, iż nie posiada on na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Jednocześnie Wnioskodawca nie posiada informacji o tym, czy Kontrahent posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, na terytorium innego niż Polska lub Chiny kraju. W ocenie Wnioskodawcy ta informacja nie jest konieczna do uzyskania przez Wnioskodawcę, ponieważ Wnioskodawca będzie świadczył usługi transportowe na rzecz siedziby działalności gospodarczej Kontrahenta, zlokalizowanej w Chinach.
3. Zgodnie z powyższą odpowiedzią na pytanie nr 4 Wnioskodawca będzie świadczył usługi transportowe wyłącznie na rzecz siedziby działalności gospodarczej Kontrahenta znajdującej się w Chinach.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka świadcząc usługi transportowe na terenie Polski na rzecz podatnika z kraju trzeciego, w przypadku, gdy usługi te są częścią transportu międzynarodowego, będzie mogła zastosować stawkę 0%, posiadając wyłącznie dokumenty, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy VAT?
2. Czy w przypadku, gdy Spółka będzie świadczyć usługi transportu towarów na rzecz podatnika z kraju trzeciego, w przypadku, gdy usługi te są częścią transportu międzynarodowego, przy czym usługi będą świadczone na trasie Polska – kraj UE, to miejscem świadczenia usług jest terytorium kraju trzeciego zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy VAT i Spółka nie jest zobligowana do gromadzenia dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W przypadku świadczenia usług transportowych na rzecz podatnika z kraju trzeciego, gdy transport ten dokonywany jest na terenie Polski, to miejscem świadczenia jest terytorium Polski zgodnie z art. 28f ust. 1 pkt 2 ustawy VAT. Z uwagi na fakt, iż transport ten jest częścią transportu międzynarodowego i dotyczy towarów importowanych, to Spółka miałaby prawo zastosować stawkę 0% pod warunkiem posiadania łącznie dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy VAT, w tym dokumentów celnych potwierdzających fakt wliczenia wartości usług transportowej do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Jeśli Spółka nie będzie posiadała ww. dokumentów celnych, nie będzie miała prawa do zastosowania preferencyjnej stawki 0%, ale powinna opodatkować transakcję stawką VAT krajową w wysokości 23%.
2. W przypadku świadczenia usług transportowych na rzecz podatnika z kraju trzeciego nieposiadającego na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności, w przypadku, gdy transport ten dokonywany jest z terytorium Polski na terytorium innego kraju UE, miejsce świadczenia usług jest określone zgodnie z ogólną zasadą określoną w art. 28b ust. 1 ustawy VAT. Tym samym Spółka na fakturze powinna wykazać jedynie kwotę netto usługi, bez podatku VAT, gdyż miejscem świadczenia usługi będzie terytorium kraju trzeciego.W tym przypadku nie ma znaczenia, iż transport dotyczy towarów importowanych i jest częścią transportu międzynarodowego, gdyż usługa ta nie jest opodatkowana w Polsce, dlatego też Spółka nie będzie zobligowana do gromadzenia dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy VAT.
   
   

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i la, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy VAT.

Powyższy przepis wskazuje na zasadę ogólną ustalenia miejsca świadczenia usług, która ma zastosowanie także do usług transportu towarów, przy czym w przypadku transportu towarów na rzecz podatnika z kraju trzeciego znajduje zastosowanie zastrzeżenie określone w art. 28f ust. 1a pkt 2 ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podatnika posiadającego na terytorium państwa trzeciego siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium państwa trzeciego stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości na terytorium kraju, jest terytorium kraju.

Oznacza to, że jedynie w przypadku transportu krajowego dokonywanego na rzecz podatnika z kraju trzeciego miejscem opodatkowania usługi jest terytorium Polski. Usługa taka jest co do zasady opodatkowana stawką 23%, o ile nie znajdą do niej zastosowania stawki obniżone określone w ustawie VAT lub w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1719, dalej jako: „Rozporządzenie”).

Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia do usług transportu towarów stosuje się obniżona stawkę 0%, jeżeli transport ten wykonywany jest w całości na terytorium kraju i stanowi część usługi transportu międzynarodowego. Prawo do zastosowania obniżonej stawki przysługuje stosownie do § 6 ust. 2 Rozporządzenia pod warunkiem posiadania przez podatnika (świadczącego usługę transportową) odpowiednich dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy VAT.

Jak wskazuje art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy VAT dokumentami uprawniającymi do zastosowania stawki 0%, są w przypadku transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora – list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora) z zastrzeżeniem pkt 2.

Zgodnie z pkt 2 art. 83 ust. 5 ustawy VAT w przypadku towarów importowanych dokumentami uprawniającymi do zastosowania obniżonej stawki są oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1 dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Konstrukcja powyższego przepisu sugeruje, że w przypadku towarów importowanych, niezbędne jest posiadanie zarówno dokumentów, o których mowa w pkt 1 jak i w punkcie 2 art. 83 ust. 5 ustawy VAT. Tym samym, brak dokumentów celnych wskazujących na fakt wliczenia wartości usługi transportowej do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów powoduje konieczność opodatkowania usługi transportowej świadczonej na terytorium Polski na rzecz podatnika z kraju trzeciego stawką krajową podatku VAT, tj. 23%.

Odmiennie sytuacja przedstawia się w przypadku usług transportowych świadczonych na rzecz podatnika z kraju trzeciego na trasie Polska – kraj UE. W tym przypadku do określenia miejsca świadczenia usługi znajduje zasada ogólna wyrażona w art. 28b ust. 1 ustawy VAT, zgodnie z którą miejscem świadczenia usług, w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. W tym przypadku będzie to terytorium kraju trzeciego.

Jest to zasada ogólna, do której nie znajdują zastosowania zasady szczególne wymienione w art. 28e art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy VAT. Tym bardziej nie mogą jej modyfikować przepisy Rozporządzenia lub inne przepisy ustawy VAT dotyczące stosowania stawek obniżonych, gdyż te przepisy dotyczą wyłącznie sytuacji, gdy miejscem świadczenia usług jest terytorium Polski.

Dlatego też, w przypadku świadczenia usług transportu towarów na rzecz podatnika z kraju trzeciego, gdy są one świadczone na trasie Polska – kraj UE, Spółka powinna wykazać na fakturze jedynie kwotę netto usługi bez podatku VAT, wraz z adnotacją „odwrotne obciążenie”, gdyż usługa ta jest opodatkowana z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, o ile zgodnie z przepisami kraju kontrahenta będzie on zobowiązany do rozliczenia takiego podatku.

W tej sytuacji, Spółka nie będzie także zobligowana do gromadzenia dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy VAT, gdyż dotyczą one jedynie przypadków usług, dla których miejscem świadczenia jest terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.