2017.10.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.393.2017.2.AW
z 30 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2017 r. (data wpływu 23 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 października 2017 r. (data wpływu 27 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla sprzedaży gotowej biżuterii, jak i nabycia jej półproduktów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla sprzedaży gotowej biżuterii, jak i nabycia jej półproduktów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 października 2017 r. o przedstawienie opisu sprawy, doprecyzowanie pytań oraz własne stanowisko w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie wskazany w piśmie z dnia 26 października 2017 r.).

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaje towary w postaci biżuterii ze złota (o próbie 333 tysięcznych lub większej) i srebra. Sprzedawane towary jubilerskie stanowią kompletne i wykończone produkty biżuteryjne, tj.: kolczyki, wisiorki, bransolety itp.

Towar sprzedawany jest podmiotom zarejestrowanym jako czynni podatnicy VAT, a transakcja jest udokumentowana fakturą. Nabywana biżuteria oraz towary jubilerskie stanowią kompletne i wykończone produkty (nie są to części/elementy biżuterii czy wyrobów jubilerskich).

Wnioskodawca również w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa towary w postaci półproduktów ze srebra oraz ze złota (o próbie 333 tysięcznych lub większej). Nabywane towary jubilerskie stanowią niekompletne i niewykończone produkty biżuteryjne. Towary sprzedawane są przez podmioty zarejestrowane jako czynni podatnicy VAT, a transakcje udokumentowane są fakturami.

Nabywana biżuteria oraz towary jubilerskie stanowią niekompletne i niewykończone półprodukty, są to części/elementy biżuterii ze srebra lub złota.

Ponadto Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaje towary w postaci biżuterii ze złota (o próbie 333 tysięcznych lub większej) i srebra często z użyciem innych materiałów, tj.: sznureczki bawełniane, kamienie naturalne, kryształki itp. Sprzedawane towary jubilerskie stanowią kompletne i wykończone produkty biżuteryjne, np. bransolety.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dostawy towarów, będące przedmiotem sprawy, nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biżuteria oraz wyroby jubilerskie sprzedawane, jak i nabywane przez Wnioskodawcę, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, są sklasyfikowane do PKWiU 32.12.13.0 – „biżuteria i jej części oraz pozostałe wyroby jubilerskie i ich części, ze złota i srebra lub platerowane metalem szlachetnym”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (doprecyzowane w piśmie z dnia 26 października 2017 r.).

Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. Wnioskodawca jako sprzedawca sprzedający gotową biżuterię srebrną (PKWiU ex 32.12.13) lub złotą (PKWiU ex 32.12.13) innemu podmiotowi, będącemu czynnym płatnikiem VAT, ma obowiązek rozliczania podatku VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług?
Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. Wnioskodawca jako nabywca kupujący półprodukty ze srebra (PKWiU ex 32.12.13) lub złota (PKWiU ex 32.12.13) od innego podmiotu będącego czynnym płatnikiem VAT, ma obowiązek rozliczania podatku VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług?
Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. Wnioskodawca jako sprzedawca sprzedający gotową biżuterię srebrną z elementami wykonanymi z innych materiałów, tj. sznurek, kamienie naturalne, kryształy (PKWiU ex 32.12.13) innemu podmiotowi będącemu czynnym płatnikiem VAT, ma obowiązek rozliczania podatku VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w piśmie z dnia 26 października 2017 r.):

Ad 1

Sprzedaż wyrobów jubilerskich, o których mowa we wniosku, nie będzie podlegała opodatkowaniu na zasadzie odwrotnego obciążenia VAT, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Obowiązanym do naliczenia VAT z tego tytułu będzie dostawca towarów według stawki 23%.

Obowiązujący aktualnie katalog towarów objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia od dnia 1 stycznia 2017 r. został rozszerzony o kolejne towary, których sprzedaż powinna być opodatkowana przez ich nabywcę na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Katalog ten obejmuje m.in. wyroby jubilerskie (pkt 28d ex 32.12.13.0).

Towary objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia zdefiniowane zostały jako: „Biżuteria i jej części oraz pozostałe wyroby jubilerskie i ich części, ze złota i srebra lub platerowane metalem szlachetnym – wyłącznie części biżuterii i części pozostałych wyrobów jubilerskich ze złota, srebra i platyny, tj. niewykończone lub niekompletne wyroby jubilerskie i wyraźne części biżuterii, w tym pokrywane lub platerowane metalem szlachetnym”.

Przedmiotowe towary jubilerskie sklasyfikowane zostały pod symbolem ex 32.12.13.0, przy czym ustawodawca dla potrzeb rozliczenia VAT dokonał modyfikacji opisu tego towaru, jaki stosowany jest wyłącznie na potrzeby PKWiU, wprowadzając dodatkowy zapis: „wyłącznie części biżuterii i części pozostałych wyrobów jubilerskich ze złota, srebra i platyny, tj. niewykończone lub niekompletne wyroby jubilerskie i wyraźne części biżuterii, w tym pokrywane lub platerowane metalem szlachetnym”.

W ocenie Wnioskodawcy oznacza to, że mechanizm odwrotnego obciążenia nie obejmuje biżuterii stanowiącej kompletny i gotowy do użycia produkt, a zawęża się wyłącznie do towarów, które bez dalszej obróbki nie mogą stanowić gotowego produktu.

Oznacza to, że Wnioskodawca w momencie sprzedaży gotowych wyrobów ze srebra i złota jest zobowiązany do naliczenia podatku VAT w wysokości 23% i w tym przypadku nie może stosować mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Ad 2

Sprzedaż półproduktów jubilerskich, o których mowa we wniosku, będzie podlegała opodatkowaniu na zasadzie odwrotnego obciążenia VAT, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Sprzedawca półproduktów ze srebra i złota jest zwolniony z naliczenia podatku VAT, a obowiązek rozliczenia podatku VAT przechodzi na nabywcę towarów.

W ocenie Wnioskodawcy oznacza to, że mechanizm odwrotnego obciążenia dotyczy wyłącznie towarów, które bez dalszej obróbki nie mogą stanowić gotowego produktu, a nie obejmuje biżuterii stanowiącej gotowy do użycia produkt.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

nabywcą ww. towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;
dostawcą ww. towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy;
dostawca tych towarów nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy;
dostawa ww. towarów nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy.

Spełniając wszystkie powyższe warunki oznacza to, że Wnioskodawca w momencie kupna niekompletnych, niewykończonych wyrobów ze srebra i złota, nabywa towary na zasadach mechanizmu odwrotnego obciążenia, bez naliczonego podatku VAT w wysokości 23%.

Ad 3

W ocenie Wnioskodawcy oznacza to, że mechanizm odwrotnego obciążenia nie obejmuje biżuterii stanowiącej kompletny produkt. Nawet w przypadku gdy dany wyrób nie jest w całości wykonany ze srebra, ale łącząc różne materiały nadal jest gotową do użytku biżuterią.

Oznacza to, że Wnioskodawca w momencie sprzedaży gotowych wyrobów ze srebra z elementami z innych materiałów (niemetali szlachetnych) jest zobowiązany do naliczenia podatku VAT w wysokości 23% i w tym przypadku nie może stosować mechanizmu odwrotnego obciążenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji czynności dokonanej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował dokonywane czynności do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. 32.12.13.0. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. l4b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent bądź dostawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu czy towaru do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu bądź zakresu świadczonych usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pod pojęciem sprzedaży – na mocy art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei w świetle art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1c ustawy, w przypadku dostaw towarów wymienionych w poz. 28a-28c załącznika nr 11 do ustawy przepis ust. 1 pkt 7 stosuje się, jeżeli łączna wartość tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekracza kwotę 20 000 zł.

Jak wynika z art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Ustawodawca w załączniku nr 11 do ustawy zawierającym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w pozycji 28d wymienił towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 32.12.13.0 „Biżuteria i jej części oraz pozostałe wyroby jubilerskie i ich części, ze złota i srebra lub platerowane metalem szlachetnym – wyłącznie części biżuterii i części pozostałych wyrobów jubilerskich ze złota, srebra i platyny, tj. niewykończone lub niekompletne wyroby jubilerskie i wyraźne części biżuterii, w tym pokrywane lub platerowane metalem szlachetnym”.

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważa się, że zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2017 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem sprzedawanych towarów.

Z uwagi na fakt, że symbol dotyczący towarów z poz. 28d załącznika nr 11 do ustawy zawiera dodatkowe oznaczenie „ex”, należy wskazać, że na podstawie art. 2 pkt 30 ustawy, zakres wyrobów lub usług znajdujący się w tej pozycji jest węższy niż określony w danym grupowaniu PKWiU.

Zatem umieszczenie zapisu ex przy symbolu PKWiU ma na celu zawężenie stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia tylko do danego wyrobu z danego grupowania.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

W niniejszej sprawie są to towary z poz. 28d ww. załącznika, które są sklasyfikowane według PKWiU pod symbolem ex 32.12.13.0. Zatem mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie tylko i wyłącznie do dostawy danego wyrobu z powyższego grupowania, tj. do części biżuterii i części pozostałych wyrobów jubilerskich ze złota, srebra i platyny, będących niewykończonymi lub niekompletnymi wyrobami jubilerskimi i wyraźnymi częściami biżuterii, w tym pokrywanymi lub platerowanymi metalem szlachetnym.

W konsekwencji mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, pod warunkiem łącznego spełnienia następujących przesłanek:

dokonującym ich dostawy jest podatnik, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy,
nabywcą jest zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT,
dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy lub art. 122 ustawy.

W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony, to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą spoczywa na dostawcy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, sprzedaje towary w postaci biżuterii ze złota i srebra. Sprzedawane towary jubilerskie stanowią kompletne i wykończone produkty biżuteryjne, tj.: kolczyki, wisiorki, bransolety itp.

Wnioskodawca sprzedaje również towary w postaci biżuterii ze złota i srebra często z użyciem innych materiałów, tj.: sznureczki bawełniane, kamienie naturalne, kryształki itp. Sprzedawane ww. towary jubilerskie stanowią kompletne i wykończone produkty biżuteryjne, np. bransolety.

Sprzedawana ww. biżuteria oraz towary jubilerskie stanowią zatem kompletne i wykończone produkty (nie są to części/elementy biżuterii czy wyrobów jubilerskich).

Ponadto Wnioskodawca nabywa towary w postaci półproduktów ze srebra oraz ze złota. Nabywane towary jubilerskie stanowią niekompletne i niewykończone produkty biżuteryjne. Towary sprzedawane są przez podmioty zarejestrowane jako czynni podatnicy VAT, a transakcje udokumentowane są fakturami. Nabywana biżuteria oraz towary jubilerskie stanowią niekompletne i niewykończone półprodukty, są to części/elementy biżuterii ze srebra lub złota.

Powyższe dostawy towarów, będące przedmiotem sprawy, nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy lub art. 122 ustawy.

Biżuteria oraz wyroby jubilerskie sprzedawane, jak i nabywane przez Wnioskodawcę, zgodnie z PKWiU mieszczą się pod symbolem 32.12.13.0 – „biżuteria i jej części oraz pozostałe wyroby jubilerskie i ich części, ze złota i srebra lub platerowane metalem szlachetnym”.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia, w sytuacji gdy sprzedaje gotową biżuterię, jak i nabywa półprodukty jubilerskie ze złota lub srebra, które mieszczą się według PKWiU pod jednym symbolem 32.12.13.0.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży zarówno gotowej biżuterii złotej lub srebrnej, jak i gotowej biżuterii srebrnej z elementami wykonanymi z innych materiałów, nie jest zobowiązany do zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla ww. transakcji, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że pomimo spełnienia warunków dotyczących statusu podatkowego nabywcy i dostawcy oraz sklasyfikowania ww. towarów do PKWiU 32.12.13.0 wskazanego pod poz. 28d załącznika nr 11 do ustawy, to sprzedawany towar nie mieści się w zawężeniu określonym przez ustawodawcę dla tego grupowania. Ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – będące przedmiotem dostawy towary jubilerskie stanowią kompletną i wykończoną gotową biżuterię, a nie jej części lub elementy jak definiuje zawężenie grupowania.

Tym samym, stanowisko w zakresie pytania nr 1 i nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w sytuacji, gdy Wnioskodawca dokonuje nabycia towarów w postaci półproduktów ze złota lub srebra sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU ex 32.12.13.0, stanowiących – jak wskazał Zainteresowany – części/elementy biżuterii ze srebra lub złota, które są biżuterią lub towarami jubilerskimi niekompletnymi i niewykończonymi, jest on zobowiązany – zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy – do rozliczenia podatku VAT. Zatem w tym przypadku, dla transakcji nabycia ww. towarów ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, z uwagi na fakt, że zostały one wymienione w poz. 28d załącznika nr 11 do ustawy, jako „biżuteria i jej części oraz pozostałe wyroby jubilerskie i ich części, ze złota i srebra lub platerowane metalem szlachetnym – wyłącznie części biżuterii i części pozostałych wyrobów jubilerskich ze złota, srebra i platyny, tj. niewykończone lub niekompletne wyroby jubilerskie i wyraźne części biżuterii, w tym pokrywane lub platerowane metalem szlachetnym”.

Wobec tego stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług, tj. 23%.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin