2017.10.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.227.2017.3.JN
z 27 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2017 r. (data wpływu 26 czerwca 2017 r.) uzupełnionym pismami z dnia 24 sierpnia 2017 r. (data wpływu 29 sierpnia 2017 r.), z dnia 24 sierpnia 2017 r. (data wpływu 31 sierpnia 2017 r.) oraz z dnia 22 września 2017 r. (data wpływu 27 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

nieprawidłowe – w zakresie określenia podstawy do obliczenia podatku od towaru i usług w ramach nabywanej usługi objętej odwrotnym obciążeniem (zdarzenie przyszłe II),
prawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z wystawionej przez podwykonawcę faktury (zdarzenie przyszłe II),
prawidłowe – w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanej usługi dotyczącej usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego (zdarzenie przyszłe III),
nieprawidłowe – w zakresie określenia podstawy do obliczenia podatku od towaru i usług w ramach nabywanej usługi (zdarzenie przyszłe III),
prawidłowe – w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanej usługi dotyczącej usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego (zdarzenie przyszłe IV),
nieprawidłowe – w zakresie określenia podstawy do obliczenia podatku od towaru i usług w ramach nabywanej usługi (zdarzenie przyszłe IV),
nieprawidłowe – w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanej usługi dotyczącej usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego (zdarzenie przyszłe V),
nieprawidłowe – w zakresie określenia podstawy do obliczenia podatku od towaru i usług w ramach nabywanej usługi (zdarzenie przyszłe V),
nieprawidłowe – w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanej usługi dotyczącej usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego (zdarzenie przyszłe VI).

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresach: określenia podstawy do obliczenia podatku od towaru i usług w ramach nabywanej usługi objętej odwrotnym obciążeniem (zdarzenie przyszłe II), prawa do odliczenia podatku naliczonego z wystawionej przez podwykonawcę faktury (zdarzenie przyszłe II), zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanej usługi dotyczącej usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego (zdarzenie przyszłe III), określenia podstawy do obliczenia podatku od towaru i usług w ramach nabywanej usługi (zdarzenie przyszłe III), zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanej usługi dotyczącej usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego (zdarzenie przyszłe IV), określenia podstawy do obliczenia podatku od towaru i usług w ramach nabywanej usługi (zdarzenie przyszłe IV), zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanej usługi dotyczącej usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego (zdarzenie przyszłe V), określenia podstawy do obliczenia podatku od towaru i usług w ramach nabywanej usługi (zdarzenie przyszłe V), zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanej usługi dotyczącej usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego (zdarzenie przyszłe VI), określenia podstawy do obliczenia podatku od towaru i usług w ramach nabywanej usługi (zdarzenie przyszłe VI). Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 sierpnia 2017 r. (data wpływu 29 sierpnia 2017 r.) oraz pismem z dnia 24 sierpnia 2017 r. (data wpływu 31 sierpnia 2017 r.) o opis sprawy, pytania, stanowisko własne oraz brakującą opłatę, a także pismem z dnia 22 września 2017 r. (data wpływu 27 września 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, stanowisko własne oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu z dnia 24 sierpnia 2017 r.).

Zdarzenie przyszłe I (i treść wspólna dla podpunktów b-e)
Wnioskodawca jest producentem systemów przeciwsłonecznych (dalej produkt) i podejmuje się też wykonania usług polegających na ich montażu wraz z dostawą (w budynkach na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej). Zgodnie z wyjaśnieniem otrzymanym z GUS, numery PKWiU przypisane tym usługom montażu będą zgodne z numerami PKWiU wskazanymi w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług.
Usługi te Wnioskodawca będzie świadczyć w następującej konfiguracji:
Podwykonawca Wnioskodawcy -> Wnioskodawca (jako podwykonawca) -> generalny wykonawca -> inwestor lub użytkownik.
W związku z wykonanymi usługami Wnioskodawca będąc podwykonawcą generalnego wykonawcy będzie wystawiał mu faktury z odwrotnym obciążeniem (podatek VAT rozlicza nabywca usługi – generalny wykonawca). Podobnie będzie nabywając w ramach świadczenia tych usług usługi od podwykonawców (np. świadczących mu usługi montażu lub udostępniających mu podnośnik wraz z operatorem – usługi objęte PKWiU wymienionym w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług), w związku z tym Wnioskodawca ma obowiązek rozliczenia tych usług w ramach odwrotnego obciążenia (podatek od towarów i usług w ramach odwrotnego obciążenia rozlicza Wnioskodawca).
Zdarzenie przyszłe II
Przy opisanej w punkcie a. treści zdarzenia przyszłego dalszy podwykonawca (będący podwykonawcą Wnioskodawcy) wystawi Wnioskodawcy za swoje usługi (objęte również odwrotnym obciążeniem) fakturę z podatkiem od towarów i usług (w kwocie brutto, wskazując kwotę netto i należny VAT), zamiast w kwocie netto i z adnotacją „odwrotne obciążenie”.
Zdarzenie przyszłe III
Przy opisanej w punkcie a. treści zdarzenia przyszłego, po zakończeniu ww. robót montażowych w terminach rękojmi i gwarancji powstanie konieczność naprawy lub regulacji zamontowanego produktu, jednakże przyczyna tej naprawy lub regulacji będzie niezawiniona przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca będzie za wykonanie tej usługi pobierał od generalnego wykonawcy wynagrodzenie właściwe dla tej naprawy, jako wynagrodzenie odrębne od należnego za wykonane i odebrane wcześniej usługi montażowe. Przy wykonaniu tych czynności Wnioskodawca będzie korzystał z podwykonawcy, który będzie świadczył Wnioskodawcy usługę objętą załącznikiem nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług. Podwykonawca wystawi za swoje usługi fakturę z 23% stawką podatku od towarów i usług.
Zdarzenie przyszłe IV
Przy opisanej w punkcie a. treści zdarzenia przyszłego, po zakończeniu ww. robót montażowych w terminach rękojmi i gwarancji powstanie konieczność regulacji lub naprawy zamontowanego produktu. Wykonując te czynności Wnioskodawca będzie usuwał wady wynikające z wadliwości montażu. Czynności te Wnioskodawca będzie miał obowiązek wykonać w związku z obowiązkami wynikającymi z umowy pierwotnie wiążącej go z generalnym wykonawcą. Przy wykonaniu tych czynności Wnioskodawca będzie korzystał z podmiotu trzeciego, który będzie świadczył Wnioskodawcy usługę objętą załącznikiem nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług. Ten usługodawca wystawi za swoje usługi fakturę z 23% stawką podatku od towarów i usług.
Zdarzenie przyszłe V
Przy opisanej w punkcie a. treści zdarzenia przyszłego, po zakończeniu ww. robót montażowych w terminach rękojmi i gwarancji powstanie konieczność regulacji lub naprawy zamontowanego produktu. Wnioskodawca będzie usuwał wadę spowodowaną wadliwością samego zamontowanego produktu. Czynności te Wnioskodawca będzie miał obowiązek wykonać w związku z obowiązkami wynikającymi z umowy pierwotnie wiążącej go z generalnym wykonawcą. Przy wykonaniu tych czynności Wnioskodawca będzie korzystał z podmiotu trzeciego, który będzie świadczył Wnioskodawcy usługę wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług. Ten usługodawca wystawi za swoje usługi fakturę z 23% stawką podatku od towarów i usług.
Zdarzenie przyszłe VI
Wnioskodawca jako producent w ramach gwarancji będzie zobowiązany do regulacji lub naprawy sprzedanego produktu (w tym wymontowania i ponownego zamontowania produktu). Wnioskodawca nie wykonywał usługi montażu a jedynie sprzedał produkt. Wnioskodawca będzie usuwał wadę produktu. Nie będzie pobierał za te usługi dodatkowej opłaty, poza już pobraną ceną z tytułu sprzedaży produktu. Przy wykonaniu tych czynności Wnioskodawca będzie korzystał z podmiotu trzeciego, który będzie dla niego świadczył usługi objęte załącznikiem nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług. Ten usługodawca wystawi za swoje usługi fakturę z 23% stawką podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu z dnia 27 września 2017 r. Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na poniższe pytania:

Czy Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny?
Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
Czy podwykonawca/y Wnioskodawcy jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9 ustawy?
Podwykonawcą Wnioskodawcy ma być podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług czynny, u którego sprzedaż nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o podatku od towarów i usług.
Czy numer PKWiU przypisany usłudze naprawy lub regulacji zamontowanego produktu w zdarzeniu przyszłym III – wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz generalnego wykonawcy w ramach usunięcia wady – będzie zgodny z numerem PKWiU wskazanym w załączniku nr 14 do ustawy?
Numer PKWiU tej usługi jest zgodny, jak wynika z wyjaśnień otrzymanych z GUS, z numerem PKWiU wskazanym w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług.
Czy numer PKWiU przypisany usłudze naprawy lub regulacji zamontowanego produktu w zdarzeniu przyszłym IV – wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz generalnego wykonawcy w ramach usunięcia wady – będzie zgodny z numerem PKWiU wskazanym w załączniku nr 14 do ustawy?
Numer PKWiU tej usługi jest zgodny, jak wynika z wyjaśnień otrzymanych z GUS, z numerem PKWiU wskazanym w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług.
Czy numer PKWiU przypisany usłudze naprawy lub regulacji zamontowanego produktu w zdarzeniu przyszłym V – wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz generalnego wykonawcy w ramach usunięcia wady – będzie zgodny z numerem PKWiU wskazanym w załączniku nr 14 do ustawy?
Numer PKWiU tej usługi jest zgodny, jak wynika z wyjaśnień otrzymanych z GUS, z numerem PKWiU wskazanym w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 24 sierpnia 2017 r.).

Ad. b – W sytuacji, gdy podwykonawca wystawi Wnioskodawcy fakturę z podatkiem od towarów i usług, a usługa budowlana jest objęta odwrotnym obciążeniem, to czy podstawą do obliczenia przez Wnioskodawcę należnego podatku (w ramach odwrotnego obciążenia) jest kwota netto czy brutto oraz czy Wnioskodawca może odliczyć podatek naliczony wskazany w tej błędnie wystawionej (z VAT) przez podwykonawcę fakturze?
Ad. c – Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym dokonując usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego Wnioskodawca ma obowiązek rozliczenia otrzymanej od podmiotu trzeciego faktury w ramach odwrotnego obciążenia, a jeżeli tak, to czy gdyby w takiej sytuacji otrzymał fakturę w kwocie brutto to powinien w ramach odwrotnego obciążenia obliczyć podatek należy od kwoty netto czy brutto?
Ad. d – Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym dokonując usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego Wnioskodawca ma obowiązek rozliczenia otrzymanej od podmiotu trzeciego faktury w ramach odwrotnego obciążenia, a jeżeli tak, to czy gdyby w takiej sytuacji otrzymał fakturę w kwocie brutto to powinien w ramach odwrotnego obciążenia obliczyć podatek należy od kwoty netto czy brutto?
Ad. e – Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym dokonując usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego Wnioskodawca ma obowiązek rozliczenia otrzymanej od podmiotu trzeciego faktury w ramach odwrotnego obciążenia, a jeżeli tak, to czy gdyby w takiej sytuacji otrzymał fakturę w kwocie brutto to powinien w ramach odwrotnego obciążenia obliczyć podatek należy od kwoty netto czy brutto?
Ad. f – Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym dokonując usunięcia wady produktu przy pomocy podmiotu trzeciego Wnioskodawca ma obowiązek rozliczenia otrzymanej od podmiotu trzeciego faktury w ramach odwrotnego obciążenia, a jeżeli tak, to czy gdyby w takiej sytuacji otrzymał fakturę w kwocie brutto to powinien w ramach odwrotnego obciążenia obliczyć podatek należy od kwoty netto czy brutto?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. b – W ramach procedury odwróconego obciążenia Wnioskodawca powinien naliczyć należny podatek od towarów i usług od kwoty netto i wezwać sprzedawcę usługi do korekty faktury. Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia z takiej faktury podatku od towarów i usług, jako że faktury nie dokumentują w sposób prawidłowy dokonanej transakcji.
Ad. c – Wnioskodawca świadczy usługę na rzecz ostatecznego nabywcy, nie jest podwykonawcą, wobec czego transakcja ta powinna zostać przez Wnioskodawcę opodatkowana według stawki 23%, a przed tym powinien on uzyskać pisemne potwierdzenie, że będzie świadczyć usługę jako wykonawca. Natomiast podwykonawca Wnioskodawcy na swoje usługi ma wystawić fakturę z odwrotnym obciążeniem. Jeżeli podwykonawca wystawi błędnie fakturę z podatkiem od towarów i usług to Wnioskodawca powinien postąpić jak w punkcie 1) powyżej, tj. w ramach procedury odwróconego obciążenia Wnioskodawca powinien naliczyć należny podatek od towarów i usług od kwoty netto i wezwać sprzedawcę usługi do korekty faktury. Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia z takiej faktury podatku od towarów i usług, jako że faktury nie dokumentują w sposób prawidłowy dokonanej transakcji.
Ad. d (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu z dnia 22 września 2017 r.). – W przypadku, gdy Wnioskodawca działając w ramach rękojmi lub gwarancji korzysta z usług podmiotu trzeciego (np. montażysta lub podnośnika z operatorem), mimo że Wnioskodawca nie obciąży kosztami wykonania tej usługi dalszego podmiotu, to usługi świadczone przez podmiot trzeci na rzecz Wnioskodawcy w ramach pierwotnej usługi są objęte odwrotnym obciążeniem. Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli otrzymałby od podmiotu trzeciego fakturę w kwocie brutto, to powinien rozliczyć odwrotne obciążenie od kwoty netto.
Ad. e (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu z dnia 22 września 2017 r.). – W przypadku, gdy Wnioskodawca działa w ramach rękojmi lub gwarancji i korzysta z usług podmiotu trzeciego (np. montażysta lub podnośnika z operatorem), skoro nie obciąża kosztami wykonania tej usługi dalszego podmiotu, to usługi świadczone przez podmiot trzeci na rzecz Wnioskodawcy nie będą objęte odwrotnym obciążeniem, ale odpowiednią stawką podatku od towarów i usług (23% lub 8%). W takim przypadku Wnioskodawca lub podmiot trzeci nie jest podwykonawcą, ale jest odpowiednio ostatecznym nabywcą oraz wykonawcą. Jeżeli jednak odwrotne obciążenie miałoby zastosowanie, to otrzymując fakturę z kwotą VAT Wnioskodawca powinien rozliczyć odwrotne obciążenie od kwoty netto.
Ad. f (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu z dnia 22 września 2017 r.). – Wnioskodawca świadczy usługę na rzecz ostatecznego nabywcy lub użytkownika produktu, w ramach rękojmi lub gwarancji wobec czego wykonujący dla Wnioskodawcy usługę podmiot trzeci ma obowiązek wystawić fakturę bez odwrotnego obciążenia ze stawką VAT 23% lub 8%. Zdaniem Wnioskodawcy, odwrotne obciążenie nie ma w tym przypadku zastosowania i powinien otrzymać fakturę wskazującą kwotę netto i odpowiednią stawkę podatku od towarów i usług. Jeżeli jednak odwrotne obciążenie miałoby zastosowanie, to otrzymując fakturę z kwotą VAT Wnioskodawca powinien rozliczyć odwrotne obciążenie od kwoty netto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest:

nieprawidłowe – w zakresie określenia podstawy do obliczenia podatku od towaru i usług w ramach nabywanej usługi objętej odwrotnym obciążeniem (zdarzenie przyszłe II),
prawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z wystawionej przez podwykonawcę faktury (zdarzenie przyszłe II),
prawidłowe – w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanej usługi dotyczącej usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego (zdarzenie przyszłe III),
nieprawidłowe – w zakresie określenia podstawy do obliczenia podatku od towaru i usług w ramach nabywanej usługi (zdarzenie przyszłe III),
prawidłowe – w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanej usługi dotyczącej usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego (zdarzenie przyszłe IV),
nieprawidłowe – w zakresie określenia podstawy do obliczenia podatku od towaru i usług w ramach nabywanej usługi (zdarzenie przyszłe IV),
prawidłowe – w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanej usługi dotyczącej usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego (zdarzenie przyszłe V),
nieprawidłowe – w zakresie określenia podstawy do obliczenia podatku od towaru i usług w ramach nabywanej usługi (zdarzenie przyszłe V),
nieprawidłowe – w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanej usługi dotyczącej usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego (zdarzenie przyszłe VI).

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 556 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.) – zwanej dalej Kodeksem cywilnym – sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia).

Zgodnie natomiast z art. 556¹ § 1 Kodeksu cywilnego – wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:

nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia;
nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;
nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia;
została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

Stosownie do art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego – udzielenie gwarancji następuje przez złożenie oświadczenia gwarancyjnego, które określa obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy rzecz sprzedana nie ma właściwości określonych w tym oświadczeniu. Oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone w reklamie.

Obowiązki gwaranta mogą w szczególności polegać na zwrocie zapłaconej ceny, wymianie rzeczy bądź jej naprawie oraz zapewnieniu innych usług (art. 577 § 2 Kodeksu cywilnego).

Jeżeli została udzielona gwarancja co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że gwarant jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w oświadczeniu gwarancyjnym (art. 577 § 3 Kodeksu cywilnego).

Obowiązek wykonania napraw na rzecz klienta z tytułu rękojmi lub gwarancji wynika więc wprost z przepisów Kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa sprzedaży łącząca sprzedającego i kupującego oraz skutki przewidziane w tym zakresie w przepisach tego kodeksu.

Z powyższego wynika, że przysługujące nabywcy uprawnienia z tytułu gwarancji bądź rękojmi są nierozerwalnie związane z transakcją sprzedaży i jako forma zabezpieczenia interesów nabywcy stanowią element stosunku prawnego jaki łączy sprzedawcę i kupującego. Oznacza to, że ewentualne świadczenia sprzedawcy obowiązanego do rękojmi bądź gwaranta wykonywane w razie ujawnienia się wad fizycznych rzeczy w okresie gwarancji bądź rękojmi stanowią jedynie realizację jego zobowiązań z tytułu rękojmi bądź udzielonej gwarancji mających na celu zapewnienie nabywcy rzeczy niezakłóconego korzystania z rzeczy sprzedanej w przypadku, gdy rzecz ta okaże się wadliwa. Świadczenia te nie mogą być więc traktowane jako dodatkowe świadczenia dokonywane na rzecz nabywcy rzeczy w oderwaniu od transakcji sprzedaży rzeczy.

W myśl art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług, realizowane przez wykonawcę na rzecz inwestora podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę, natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

W przypadku występowania dalszych „podzleceń” podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia „podzleconych” usług na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” – wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego, podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Podwykonawca to dalszy wykonawca prac częściowych lub całościowych, w ramach zleconej przez Inwestora na rzecz głównego wykonawcy inwestycji. A zatem podwykonawca jest podatnikiem działającym na zlecenie głównego wykonawcy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest producentem systemów przeciwsłonecznych (dalej produkt). Podejmuje się też wykonania usług polegających na ich montażu wraz z dostawą (w budynkach na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej). Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Zgodnie z wyjaśnieniem otrzymanym z GUS, numery PKWiU przypisane tym usługom montażu będą zgodne z numerami PKWiU wskazanymi w załączniku nr 14 do ustawy.

Usługi montażu Wnioskodawca będzie świadczyć w następującej konfiguracji:

Podwykonawca Wnioskodawcy -> Wnioskodawca (jako podwykonawca) -> generalny wykonawca -> inwestor lub użytkownik.

W związku z wykonanymi usługami Wnioskodawca będąc podwykonawcą generalnego wykonawcy będzie wystawiał mu faktury z odwrotnym obciążeniem. Ponadto Wnioskodawca w ramach świadczenia usług będzie nabywać usługi od podwykonawców (np. świadczących mu usługi montażu lub udostępniających mu podnośnik wraz z operatorem – usługi objęte PKWiU wymienionym w załączniku nr 14 do ustawy). Podwykonawcy Wnioskodawcy będą podatnikami podatku od towarów i usług zarejestrowanymi jako podatnicy podatku od towarów i usług czynni, u których sprzedaż nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

W zdarzeniu przyszłym II – dalszy podwykonawca (będący podwykonawcą Wnioskodawcy) wystawi Wnioskodawcy za świadczone usługi, które objęte są odwrotnym obciążeniem, fakturę z podatkiem od towarów i usług (w kwocie brutto, wskazując kwotę netto i należny VAT), zamiast w kwocie netto i z adnotacją „odwrotne obciążenie”.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik obowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług (...).

Zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy – faktura nie zawiera, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca – danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punktach 12-14 wymieniono:

stawkę podatku (pkt 12),
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14),

a ponadto, w pkt 18 wskazano, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Zatem w sytuacji gdy podatnikiem jest nabywca usługi, wówczas podatnik świadczący usługę wystawia na rzecz tego nabywcy fakturę, która nie uwzględnia stawki i kwoty podatku oraz sumy sprzedaży netto, powinna być jednak opatrzona adnotacją „odwrotne obciążenie”.

W tym miejscu wskazać należy, że faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają znaczenie dowodowe.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego należy stwierdzić, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że związek zakupu z czynnością opodatkowaną jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, pozbawiających podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na mocy art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy – nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Zatem w sytuacji gdy zostały wystawione faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w tej fakturze w części dotyczącej tych czynności.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego II wynika, że usługi świadczone przez podwykonawcę dla Wnioskodawcy objęte są mechanizmem odwrotnego obciążenia. Tym samym faktura wystawiona przez podwykonawcę na rzecz Wnioskodawcy, dotycząca wykonanych usług budowlanych, nie powinna zawierać stawki i kwoty podatku. Zatem jeżeli podwykonawca wystawi fakturę z wykazanym podatkiem od towarów i usług, będzie ona nieprawidłowa.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym II znajdzie zatem zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, ponieważ faktura wystawiona przez podmiot trzeci na rzecz Wnioskodawcy nie powinna zawierać kwoty podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku z nieprawidłowo wystawionej faktury przez podwykonawcę (pytanie 1).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Niemniej jednak Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego ze złożonej deklaracji podatkowej. Należy bowiem wskazać, że w przypadku usług objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia, ich nabywca ma obowiązek rozliczyć podatek należny. Przy czym jak wynika z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca.

Tym samym określony przez Wnioskodawcę, jako nabywcę usług objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia, podatek należny stanowi jednocześnie podatek naliczony, który podlega odliczeniu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także kwestii zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanych od podmiotów trzecich usług wskazanych w załączniku nr 14 do ustawy dla mogących zaistnieć sytuacji.

I tak, w sytuacji pierwszej – oznaczonej w złożonym wniosku jako zdarzenie przyszłe III – po zakończeniu robót montażowych w terminach rękojmi i gwarancji może powstać konieczność naprawy lub regulacji zamontowanego produktu, jednak przyczyna tej naprawy lub regulacji będzie niezawiniona przez Wnioskodawcę. Za wykonanie tej usługi Wnioskodawca będzie pobierał od generalnego wykonawcy wynagrodzenie właściwe dla tej naprawy, jako wynagrodzenie odrębne od należnego za wykonane i odebrane wcześniej usługi montażowe. Przy wykonaniu tych czynności Wnioskodawca będzie korzystał z podwykonawcy, który będzie świadczył na jego rzecz usługę objętą załącznikiem nr 14 do ustawy.

W przypadku usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Przy czym ponownie należy wskazać, że podwykonawca to podmiot, któremu inny podmiot (główny wykonawca) w ramach otrzymanego zlecenia (np. od inwestora), powierzył wykonanie części lub całości prac budowlanych.

Wobec tego aby uznać, że w realizacji inwestycji budowlanej uczestniczy podwykonawca muszą wystąpić dwa rodzaje zleceń: pierwotne zlecenie udzielone przez inwestora głównemu wykonawcy oraz zlecenie udzielone przez głównego wykonawcę na rzecz kolejnego podmiotu, który pełni właśnie funkcję podwykonawcy.

Usługa polegająca na naprawie lub regulacji zamontowanego produktu – w przypadku kiedy przyczyna tej naprawy lub regulacji niezawiniona będzie przez Wnioskodawcę – wykonywana przez niego na rzecz generalnego wykonawcy, stanowić będzie – jak wskazał Wnioskodawca – odrębną usługę. Powyższe pozwala zatem przyjąć, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca będzie głównym wykonawcą usługi polegającej na naprawie lub regulacji produktu w stosunku do zlecającego wykonanie tej usługi, natomiast podmiot trzeci działać będzie względem Wnioskodawcy w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca nie będzie ostatecznym odbiorcą usługi wymienionej w załączniku nr 14 do ustawy nabywanej od podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy, tym samym zostanie spełniony warunek określony w art. 17 ust. 1h ustawy i podmiot trzeci świadczyć będzie względem Wnioskodawcy usługę jako podwykonawca. W konsekwencji usługa polegająca na naprawie lub regulacji produktu realizowana przez podwykonawcę na rzecz Wnioskodawcy podlegać będzie opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, a podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku będzie Wnioskodawca jako nabywca usługi.

Zatem w opisanym zdarzeniu przyszłym III, dokonując usunięcia wady przy pomocy podmiotu trzeciego Wnioskodawca będzie miał obowiązek rozliczenia podatku w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia z tytułu nabywanej usługi (pytanie 2).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższej kwestii w zdarzeniu przyszłym II jest prawidłowe.

Kolejne dwie sytuacje dotyczą wykonywania na rzecz Wnioskodawcy usług objętych załącznikiem nr 14 do ustawy, polegających na wykonaniu regulacji lub naprawy zamontowanego produktu. Jednakże pierwsza z nich – oznaczona w złożonym wniosku jako zdarzenie przyszłe IV – ma miejsce, gdy wada wynikać będzie z wadliwości montażu. Natomiast w sytuacji – oznaczonej w złożonym wniosku jako zdarzenie przyszłe V – wada spowodowana będzie wadliwością zamontowanego produktu.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że przepisy ustawy nie różnicują zasad opodatkowania podatkiem VAT w zależności od tego, czy usługi budowlane są realizowane w trakcie fazy wykonawczej inwestycji, czy też w okresie istnienia rękojmi lub gwarancji.

Co do zasady opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatne świadczenie usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie pozostające w bezpośrednim związku ze świadczoną usługą. Z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

W przedstawionych sytuacjach podmioty trzecie będą wykonywały na zlecenie Wnioskodawcy usługi mieszczące się w załączniku nr 14 do ustawy, dotyczące regulacji lub naprawy zamontowanego produktu. Usługi te stanowić będą odpłatne świadczenie usług i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

W dalszej części niniejszej interpretacji należy ustalić, czy dane usługi są rozliczane zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia, czy też zastosowanie ma ogólna zasada rozliczenia podatku VAT. W każdym konkretnym przypadku należy zatem zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy jest świadczona przez podwykonawcę.

Okoliczności sprawy wskazują jednoznacznie, że Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz generalnego wykonawcy usługi opodatkowane na zasadach odwrotnego obciążenia. Po zakończeniu robót montażowych w terminach rękojmi i gwarancji powstanie konieczność regulacji lub naprawy zamontowanego produktu. Wykonując te czynności Wnioskodawca będzie usuwał wady wynikające z wadliwości montażu oraz wady spowodowane wadliwością samego zamontowanego produktu. Czynności te Wnioskodawca będzie miał obowiązek wykonać w związku z obowiązkami wynikającymi z umowy pierwotnie wiążącej go z generalnym wykonawcą. Przy wykonaniu tych czynności Wnioskodawca będzie korzystał z podmiotów trzecich, które będą świadczyły Wnioskodawcy usługi objęte załącznikiem nr 14 do ustawy.

Należy stwierdzić, że w przedstawionych sytuacjach dany podmiot trzeci, wykonując usługę zleconą przez Wnioskodawcę, będzie działać względem niego w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Należy zauważyć, że w oparciu o rękojmię i gwarancję udzieloną głównemu wykonawcy przez Wnioskodawcę, podmiotem zobowiązanym do wykonania usługi (naprawy lub regulacji) z tytułu usunięcia ujawnionej wady będzie jedynie Wnioskodawca. Usługa ta nie będą stanowić odrębnej usługi, a umowa zawarta z podmiotem trzecim będzie jedynie konsekwencją stosunku prawnego istniejącego między Wnioskodawcą (podwykonawcą), a nabywcą (głównym wykonawcą). Wnioskodawca nie będzie nabywał usługi od podmiotu trzeciego w celu zaspokojenia własnych potrzeb, lecz po to by wywiązać się z obowiązków wynikających z rękojmi i gwarancji udzielonej nabywcy na wykonane przez siebie prace. Powyższe pozwala zatem przyjąć, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca będzie podwykonawcą usługi w stosunku do nabywcy, natomiast dany podmiot trzeci działać będzie względem Wnioskodawcy w charakterze dalszego podwykonawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania oraz przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przedstawionych sytuacjach (zdarzenie przyszłe IV i V) dla nabywanych usług wystąpi mechanizm odwrotnego obciążenia. Powyższe wynika z tego, że usunięcie przez podmiot trzeci (podwykonawcę Wnioskodawcy) ujawnionej wady produktu z tytułu udzielonej przez Wnioskodawcę (podwykonawcę) nabywcy (głównemu wykonawcy) rękojmi i gwarancji, spełni dyspozycje wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. Jak już wyjaśniono usunięcie ujawnionej wady produktu zostanie zlecone przez Wnioskodawcę – występującego w analizowanej sprawie jako podwykonawca, podmiotom trzecim – występującym w charakterze jego podwykonawców. Jednocześnie przedmiotowe usługi mieścić się będą się w załączniku nr 14 do ustawy.

Tym samym w przedstawionych zdarzeniach przyszłych IV i V, Wnioskodawca dokonując usunięcia wady przy pomocy podmiotów trzecich będzie miał obowiązek rozliczenia podatku w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 8
w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy z tytułu nabywanych usług (pytanie 3 i 4).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższej kwestii w zdarzeniu przyszłym IV jest prawidłowe, z kolei w zdarzeniu przyszłym V jest nieprawidłowe.

W zdarzeniu przyszłym VI Wnioskodawca jako producent w ramach gwarancji będzie zobowiązany do regulacji lub naprawy sprzedanego produktu (w tym wymontowania i ponownego zamontowania produktu). Wnioskodawca nie wykonywał usługi montażu a jedynie sprzedał produkt. Wnioskodawca będzie usuwał wadę produktu. Nie będzie pobierał za te usługi dodatkowej opłaty, poza już pobraną ceną z tytułu sprzedaży produktu. Przy wykonaniu tych czynności Wnioskodawca będzie korzystał z podmiotu trzeciego, który będzie świadczył dla niego usługi objęte załącznikiem nr 14 do ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia, w przypadku, gdy będzie on zobowiązany w ramach gwarancji do regulacji lub naprawy sprzedanego produktu.

Jak już wcześniej wskazano, uprawnienia z tytułu gwarancji są nierozerwalnie związane z transakcją sprzedaży i jako forma zabezpieczenia interesów nabywcy stanowią element stosunku prawnego jaki łączy sprzedawcę i kupującego. Oznacza to, że ewentualne świadczenia sprzedawcy do gwaranta wykonywane w razie ujawnienia się wad fizycznych rzeczy w okresie gwarancji stanowią jedynie realizację jego zobowiązań z tytułu udzielonej gwarancji, mających na cel zapewnienie nabywcy rzeczy niezakłóconego korzystania z rzeczy sprzedanej w przypadku, gdy rzecz ta okaże się wadliwa. Świadczenia te nie mogą być traktowane jako dodatkowe świadczenia dokonywane na rzecz nabywcy rzeczy w oderwaniu od transakcji sprzedaży rzeczy.

Ponownie należy wskazać, że podwykonawca to podmiot, któremu inny podmiot (główny wykonawca) w ramach otrzymanego zlecenia (np. od inwestora), powierzył wykonanie części lub całości prac budowlanych.

Aby stwierdzić, czy w realizacji danej inwestycji uczestniczy podwykonawca muszą wystąpić dwa rodzaje zleceń: pierwotne zlecenie udzielone głównemu wykonawcy oraz zlecenie udzielone przez głównego wykonawcę na rzecz kolejnego podmiotu, który pełni właśnie funkcję podwykonawcy. Tym samym konieczne jest uwzględnienie funkcji poszczególnych podmiotów uczestniczących w realizacji inwestycji budowlanej oraz charakteru relacji pomiędzy nimi.

Jak wskazał Wnioskodawca, w zdarzeniu przyszłym VI dokona on jedynie sprzedaży produktu.

W przypadku, gdy nabyta usługa nie będzie nabywana w ramach świadczenia przez Wnioskodawcę usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (związana będzie ze sprzedażą produktu – dostawą towaru), to nie znajdzie do niej zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia. W tej konkretnej sytuacji nie będziemy mieli bowiem do czynienia z powierzeniem podmiotowi trzeciemu wykonania części prac zleconych Wnioskodawcy. W konsekwencji, podmiot trzeci nie będzie działał w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Oznacza to, że w tym przypadku usługa nabywana przez Wnioskodawcę powinna być opodatkowana na zasadach ogólnych.

Podsumowując, w zdarzeniu przyszłym VI Wnioskodawca dokonując usunięcia wady sprzedanego produktu przy pomocy podmiotu trzeciego nie będzie rozliczał podatku w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy z tytułu nabytej usługi (pytanie 5).

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest nieprawidłowe, ze względu na użytą przez niego argumentację (połączenie nabytej usługi ze świadczoną przez Wnioskodawcę usługą, co w zdarzeniu przyszłym VI nie wystąpi – Wnioskodawca jedynie sprzeda towar).

Wątpliwości Wnioskodawcy w zdarzeniu przyszłym II-VI dotyczą również określenia podstawy do obliczenia podatku od towaru i usług w ramach nabywanych usług objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia, gdyby w takim przypadku Wnioskodawca otrzymał od podmiotów trzecich faktury w kwotach brutto.

Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przypadku danego świadczenia (dostawy towaru, świadczenia usługi) za podstawę opodatkowania uznać należy wszystko co stanowi zapłatę wynikającą z całości świadczenia pieniężnego pobieranego przez dostawcę/wykonawcę od nabywcy.

Jak wcześniej wskazano, usługi nabywane przez Wnioskodawcę od podmiotów trzecich w zdarzeniu przyszłym II-V objęte będą mechanizmem odwrotnego obciążenia. Zatem otrzymane przez Wnioskodawcę faktury nie powinny zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 12-14 ustawy.

Jeżeli jednak dany podmiot trzeci wystawi fakturę z wykazanymi kwotami wartości sprzedaży netto, podatku VAT oraz brutto, to Wnioskodawca powinien w ramach odwrotnego obciążenia obliczyć podatek należny od kwoty brutto, czyli kwoty należności ogółem – kwoty do zapłaty.

Podsumowując, w zdarzeniu przyszłym II-V przy nabywaniu usług objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia podstawą do obliczenia przez Wnioskodawcę podatku należnego będą kwoty brutto wynikające z wystawionych przez podmioty trzecie faktur (pytanie 1-4).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie w zdarzeniu przyszłym II-V jest nieprawidłowe.

Dodatkowo należy wskazać, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca otrzyma od sprzedawców faktury korygujące, będzie zobowiązany do dokonania stosownych korekt wykazanych wcześniej transakcji.

Biorąc pod uwagę to, że do nabywanej usługi dotyczącej regulacji lub naprawy sprzedanego produktu w zdarzeniu przyszłym VI nie będzie miał zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia, odpowiedź dotycząca kwestii określenia podstawy do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu jej nabycia stała się bezprzedmiotowa (pytanie 5).

Jednocześnie należy wskazać, że pytanie podatkowe wyznacza zakres przedmiotowy wniosku. W związku z powyższym tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Zatem inne kwestie wynikające z przedstawionego stanowiska własnego Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste stany faktyczne sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywały się będą z opisem zdarzeń przyszłych podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informuje się jednocześnie, że w zakresie sposobu potwierdzania działania Wnioskodawcy jako podwykonawcy w ramach świadczonej usługi zostało wydane postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 27 października 2017 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.461.2017.1.JN.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin