Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.128.2017.1.BK
z 14 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 września 2017 r. (data wpływu do Organu 28 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie sposobu przeliczenia zwrotu, o którym mowa we wniosku otrzymanego w walucie obcej oraz braku powstania różnic kursowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie

sposobu przeliczenia zwrotu, o którym mowa we wniosku otrzymanego w walucie obcej oraz braku powstania różnic kursowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest producentem systemów okiennych i roletowych oraz wchodzi w skład niemieckiej grupy kapitałowej zajmującej się produkcją systemów roletowych w całej Europie. Wnioskodawca oferuje rolety:

• w systemie do nowego budownictwa (w skrzynkach nadprożowych stanowiących element muru),
• w systemie mini zewnętrznym (dwie odmiany skrzynek: aluminium gięte i ciągnione),
• w systemie mini zewnętrznym okrągłym (nowoczesna forma zaokrąglonych skrzynek giętych lub ciągnionych),
• w systemie mini naokiennym (pasujące do wszystkich typów okien, które mocowane są na ramie okna),

a także zajmuje się produkcją systemów okiennych opartych na profilach niemieckiego producenta. Od 2015 r. Wnioskodawca przeniósł siedzibę i produkcję do nowo wybudowanego zakładu produkcyjnego. Ze względu na budowę nowego zakładu i chęć uruchomienia w nim produkcji systemów okiennych Wnioskodawca rozpoczął negocjacje z jednym z wiodących dostawców profili okiennych na rynku niemieckim i europejskim (dalej: „Dostawca”). Efektem negocjacji było ustalenie pomiędzy stronami w drodze porozumienia o współpracy, iż Dostawca udzieli Wnioskodawcy wsparcia inwestycyjnego polegającego m.in. na częściowym sfinansowaniu zakupu linii produkcyjnej. Wnioskodawca natomiast, dzięki nabyciu ww. linii produkcyjnej, będzie mógł rozpocząć produkcję okien, która to jest jego podstawową działalnością obok produkcji rolet. Wnioskodawca w produkcji tej wykorzystywać będzie profile dostarczane przez Dostawcę. Linia produkcyjna została przyjęta do użytkowania jako środek trwały 20 sierpnia 2015 r. Natomiast wydatki na nią zostały poniesione w transzach w okresie wcześniejszym. Do sierpnia 2015 r. wydatki na linię produkcyjną osiągnęły łącznie kwotę około 3 mln PLN. W wyniku uzgodnień na rachunek bankowy Wnioskodawcy wpłynął przelew od Dostawcy opiewający na ustaloną w porozumieniu kwotę. tj. 400 tys. EUR. Otrzymane środki pieniężne Wnioskodawca potraktował jako zwrot części wydatków poniesionych na nabycie środka trwałego (linii produkcyjnej). Otrzymana kwota dofinansowania w całości została przeznaczona na pokrycie sumy wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę przed dniem otrzymania tej kwoty. Wnioskodawca ustala różnice kursowe zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 1 w związku z art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano m.in. pytanie:

Według jakiego kursu należy przeliczyć kwotę otrzymanego od Dostawcy zwrotu oraz czy z tytułu tego zwrotu Wnioskodawca powinien rozpoznać różnice kursowe?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota zwrotu otrzymana w walucie obcej powinna zostać przeliczona na PLN wg kursu średniego Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania zwrotu, a otrzymanie zwrotu nie skutkuje wystąpieniem żadnej z sytuacji wskazanych w art. 15a ust. 2 i 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm., dalej: „ustawa CIT”) i w konsekwencji nie powoduje powstania podatkowych różnic kursowych.

Uzasadniając prezentowane stanowisko Wnioskodawca wskazał, iż przepisy art. 16g ust. 1 ustawy CIT wskazują, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się:

1. w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia,
2. w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.

Definicję ceny nabycia zawiera art. 16g ust. 3 ww. ustawy, który za cenę nabycia uważa kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego (...) do używania (...). Jednocześnie stosownie do art. 16g ust. 5 ustawy CIT, cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Tym samym w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uwzględnia się wyłącznie zrealizowane - do dnia przyjęcia niniejszych składników majątkowych do używania - różnice kursowe (powstałe zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 2 i art. 15a ust. 3 pkt 2 ustawy CIT), które korygują cenę nabycia lub koszt wytworzenia środka trwałego.

Od ustalonej na podstawie powyższych przepisów wartości początkowej środka trwałego (wyrażonej w PLN) Wnioskodawca dokonuje, zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy CIT. odpisów amortyzacyjnych.

Na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy CIT, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Natomiast według art. 15 ust. 1 ustawy CIT koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy CIT, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 15a ust. 2 ustawy CIT, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Zgodnie z art. 15a ust. 3 ustawy CIT, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Powyżej zacytowane przepisy art. 15a ust. 2 pkt 1-5 oraz ust. 3 pkt 1-5 ustawy CIT wymieniają sytuacje, kiedy powstają różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, a mianowicie:

• gdy wartość przychodu należnego w walucie obcej w dniu jego powstania dla celów podatkowych jest inna niż jego wartość w dniu faktycznego otrzymania,
• gdy wartość kosztu poniesionego w walucie obcej w dniu jego zarachowania jest inna niż jego wartość w dniu zapłaty,
• gdy wartość środków (wartości pieniężnych) w walucie obcej w dniu ich nabycia (wpływu na rachunek bankowy) jest inna niż ich wartość w dniu ich wypływu z tego rachunku,
• wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego (jej) udzielenia jest inna niż jego (jej) wartość w dniu zwrotu,
• wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego (jej) otrzymania jest inna niż jego (jej) wartość w dniu spłaty.
  
  

Należy wskazać, że unormowania zawarte w art. 15a ustawy CIT stanowią wyczerpujący zestaw reguł, które są niezbędne do wyliczenia dodatnich oraz ujemnych różnic kursowych. Katalog ten jest katalogiem wyczerpującym, tj. zamkniętym. Natomiast istota podatkowych różnic kursowych jest następująca: dodatnie różnice kursowe wpływają na przychody, tj. zwiększają przychody, a ujemne różnice kursowe wpływają na koszty podatkowe, tj. zwiększają koszty uzyskania przychodów.

Mając na względzie powołane powyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, zdaniem Wnioskodawcy, zwrot otrzymany w walucie obcej nie spełnia kryteriów, które na gruncie podatkowym (tj. art. 15a ust. 2 i 3 ustawy CIT) powodowałyby powstanie różnic kursowych.

Odnosząc się natomiast do kwestii samego zwrotu, w ocenie Wnioskodawcy, należy go przeliczyć wg kursu średniego Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania dopłaty (winno być: zwrotu).

Zdaniem Wnioskodawcy, prezentowane przez niego stanowisko w zakresie powstania różnic kursowych oraz kursu po jakim należy przeliczyć otrzymany zwrot wydatków znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 stycznia 2015 r. Znak: ILPB4/423-255/11/15-S/ŁM oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 sierpnia 2014 r. sygn. akt II FSK 1978/12, który potwierdził stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu zaprezentowane w wyroku z 13 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 166/12 wskazujące, iż: „ Według art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3. Zwrócenie uwagi (w przytoczonym unormowaniu), że różnice kursowe wynikają z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 (...) nakazuje traktowanie katalogu przypadków jako wyczerpującego. Tymczasem ani w przepisie art. 15a ust. 2, ani w art. 15a ust. 3 - nie została wskazana sytuacja objęta wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Jak zasadnie wyjaśnił w zaskarżonej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w P.. w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uwzględnia się wyłącznie zrealizowane - do dnia przyjęcia przedmiotowych składników majątkowych do używania - różnice kursowe, powstałe zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 2 i art. 15a ust. 3 pkt 2. które korygują cenę nabycia lub koszt wytworzenia środka trwałego. Wynika to z przepisu art. l6g ust. 5 p.d.o.p.

Tak więc otrzymana przez spółkę dopłata już po przyjęciu składnika majątkowego do używania i po rozpoczęciu odpisów amortyzacyjnych nie powoduje powstania różnic kursowych w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dopłata ta powinna być przeliczona na złote, stosownie do art. 12 ust. 2 p.d.o.p. a mianowicie według kursu średniego Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania dopłaty. Uzyskana w ten sposób kwota w złotych winna zostać odniesiona do wartości początkowej środka trwałego w celu obliczenia, jaka część odpisów amortyzacyjnych podlega korekcie w ramach kosztów uzyskania przychodów.”

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, otrzymany zwrot wydatków powinien rozpoznać w kwocie przeliczonej po średnim kursie Narodowego Banku Polskiego z dnia poprzedzającego otrzymanie dopłaty (winno być: zwrotu). Jednocześnie samo otrzymanie dopłaty (winno być: zwrotu) nie spowoduje u niego obowiązku rozpoznania jakichkolwiek różnic kursowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.