Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.240.2017.3.MS
z 14 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 października 2017 r. (data wpływu 13 października 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu oraz przeliczenia przychodu na złote – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2017 r., wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu oraz przeliczenia przychodu na złote.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 6 października 2017 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.240.2017.1.MS (doręczonym w dniu 9 października 2017 r.) na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 13 października 2017 r. (data wpływu 13 października 2017 r.), nadanym za pośrednictwem elektronicznej platformy usług administracji publicznej ePUAP w dniu 13 października 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zawarł umowę o współpracy z kilkuletnim okresem trwania z pośrednikiem handlowym z siedzibą w Chinach kontynentalnych. Wnioskodawca i Pośrednik handlowy będą współpracowali w celu:

• zapewnienia chińskim producentom nowych rynków zbytu dla ich produktów;
  

• udostępnienia klientom z całego świata, głównie małym i średnim, możliwości zakupu dobrej jakości produktów chińskich po konkurencyjnych cenach i na profesjonalnych warunkach;
  

• zapewnienia tym klientom serwisu posprzedażowego w Chinach.
  
  

Pośrednik handlowy zobowiązał się w umowie m.in. do regularnego odwiedzania producentów chińskich, aby kontrolować procesy produkcyjne i kwestie jakości; do obsługiwania wizyt i spotkań przedstawicieli producentów chińskich z klientami, w tym potencjalnymi, w zakładach produkcyjnych, na targach handlowych itp. w Chinach; do bieżącego informowania Wnioskodawcy o wszystkich aspektach współpracy z producentami chińskimi.

Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za całość dokumentacji w szczególności handlowej, technicznej, prawniczej, za kalkulacje cenowe, serwis kliencki oraz będzie bieżąco informować Pośrednika handlowego o współpracy z klientami. Wnioskodawca będzie także proponował producentom chińskim ulepszone procedury działania, a pośrednik handlowy będzie te procedury wdrażał lub koordynował wdrażanie, gdy potrzebne będą działania w celu zapewnienia bardziej optymalnego serwisu klienckiego lub większej satysfakcji z produktów. Umowa o współpracy przewiduje, że całość wynagrodzenia od producenta chińskiego otrzyma Pośrednik handlowy z siedzibą w Chinach kontynentalnych. Będzie ono m.in. zależne od otrzymania zapłaty przez producenta chińskiego od znalezionego klienta lub podmiotu działającego w jego imieniu. Wnioskodawca otrzyma od Pośrednika handlowego przypadającą na niego część prowizji na podstawie faktury. Faktura wystawiona będzie przez Wnioskodawcę po zakończeniu miesiąca i będzie obejmowała przypadającą na Wnioskodawcę część prowizji otrzymanej przez Pośrednika handlowego w tym miesiącu. Koszty przekazania pieniędzy (np. prowizje bankowe) obciążą Pośrednika handlowego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 25 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.).

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest:

• 46.13.Z Działalność agentów zajmujących się sprzedażą drewna i materiałów budowlanych;
  

• 46.18.Z Działalność agentów specjalizujących się w sprzedaży pozostałych określonych towarów;
  

• 46.19.Z Działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju.
  
  

Strony umowy o współpracy przyjmują następujący model biznesowy dla współpracy między nimi: ze względu na to, że wielu małych i średnich klientów na całym świecie ma stale ograniczony dostęp do producentów chińskich, uzgadniają że ich współpraca mogłaby doprowadzić do wspierania klientów w uzyskaniu dobrej jakości produktów i serwisu posprzedażowego w Chinach, a także do zapewnienia chińskim producentom nowych rynków zbytu dla ich produktów, co w innym przypadku nie byłoby możliwe.

Pośrednik handlowy z siedzibą w Chinach jest odpowiedzialny za zaopatrzenie w produkty oraz bezpośrednią komunikację z producentami chińskimi, a Wnioskodawca jest odpowiedzialny za zdobywanie nowych klientów, wspieranie Pośrednika handlowego i producentów chińskich specjalistyczną wiedzą w zakresie zarządzania i wiedzą techniczną, a także polepszanie ich serwisu dla klientów i systemów zarządzania jakością. Głównym celem współpracy jest ułatwienie sprzedaży dobrej jakości produktów producentów chińskich klientom na całym świecie po konkurencyjnych cenach i na profesjonalnych warunkach w zakresie sprzedaży i zarządzania. Strony umowy o współpracy postanawiają ściśle ze sobą współpracować we wszystkich aspektach procesów przedsprzedażowych i posprzedażowych, informować się o kwestiach technicznych i jakościowych, a także podejmować wspólnie decyzje odnośnie wszystkich poziomów ich współpracy z producentami, dystrybutorami, zewnętrznymi agentami handlowymi, kontrolerami jakości i odbiorcami końcowymi.

Producenci powinni zostać dokładnie wybrani i skontrolowani przez Pośrednika handlowego z siedzibą w Chinach. Jeśli ich systemy zarządzania jakością lub działy sprzedaży wymagają ulepszeń, Wnioskodawca jest zobowiązany do przygotowania odpowiedniej dokumentacji, a także zaproponowania nowych ulepszonych procedur. Pośrednik handlowy jest odpowiedzialny za wdrożenie tych procedur w systemie producenta. Chodzi o przygotowywanie producentów chińskich do zapewnienia optymalnego serwisu klienckiego oraz satysfakcji z produktów.

Aktualnie do Wnioskodawcy ma zastosowanie forma opodatkowania, o której mowa w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Dokumentację transakcji z podmiotem powiązanym będzie prowadził, gdy ziszczą się warunki obligujące go do jej prowadzenia. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Umowa zawarta przez Wnioskodawcę z pośrednikiem handlowym została zawarta w styczniu bieżącego roku i jest wykonywana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ponadto we wniosku wskazano, że Wnioskodawcę z producentami chińskimi nie łączą żadne umowy. Wnioskodawca i Pośrednik handlowy z siedzibą w Chinach w ramach zawartej umowy o współpracy będą współpracować w różnych aspektach procesów przedsprzedażowych i posprzedażowych, wzajemnie się informować, a niektóre decyzje podejmować wspólnie. Wnioskodawca wyjaśnił również, że wdrożenie, względnie koordynowanie wdrożenia należy do obowiązków Pośrednika handlowego z siedzibą w Chinach, ale inicjatywa zaproponowania ulepszeń ma wyjść od Wnioskodawcy. Z umowy o współpracy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Pośrednikiem wynika miesięczny okres rozliczeniowy.

Wnioskodawca wskazał, że Prowizja Pośrednika handlowego z siedzibą w Chinach zależy od typu produktu, stawki prowizji są określane w aneksach do umowy o współpracy. Aneks może zostać zmieniony za zgodą obu stron umowy o współpracy. Prowizja jest należna, gdy producent chiński otrzyma wartość ceny sprzedanych produktów dzięki działaniom Pośrednika handlowego z siedzibą w Chinach (pośrednio będą to również działania Wnioskodawcy czy też innych podmiotów działających na jego zlecenie). Prowizja będzie płatna Pośrednikowi handlowemu z siedzibą w Chinach w walucie lokalnej, zgodnie z chińskimi przepisami księgowymi i podatkowymi.

Prowizja Wnioskodawcy: Udział procentowy w wynagrodzeniu otrzymanym przez Pośrednika handlowego z Siedzibą w Chinach. Podstawą fakturowania jest otrzymanie płatności od producenta chińskiego lub podmiotu działającego w jego imieniu przez Pośrednika handlowego z siedzibą w Chinach.

W dalszej części Wnioskodawca przedstawił opis przykładowej procedury transakcji handlowej, przeprowadzonej przez poszczególne podmioty w niej uczestniczące, w tym Wnioskodawcę i Pośrednika handlowego.

Potencjalny klient z Włoch zgłasza się do Wnioskodawcy z zapytaniem o wyszukanie w Chinach fabryki produkującej zlewozmywaki kuchenne. Wnioskodawca doprecyzowuje z klientem parametry poszukiwanego produktu, wymagania, jakość oraz targety cenowe. Wnioskodawca przesyła zapytanie do Pośrednika handlowego z siedzibą w Chinach w celu wyszukania odpowiedniego producenta chińskiego. Na tym etapie Pośrednik handlowy z siedzibą w Chinach wycenia produkty w różnych fabrykach w Chinach, a następnie przeprowadza audyt przygotowany wcześniej przez Wnioskodawcę. Na podstawie audytu i zaakceptowanego cennika wybierany jest producent, od którego klient będzie nabywał produkty. Potencjalny klient wyjeżdża do Chin w celu zapoznania się na miejscu z zarządzaniem, możliwościami produkcyjnymi i jakością wybranej fabryki. Na tym etapie Pośrednik handlowy z siedzibą w Chinach jest odpowiedzialny za zorganizowanie takiej wizyty w Chinach, tłumaczenia języka chińskiego i asystowanie podczas rozmów handlowych. Kompleksową obsługę klienta wykonuje Wnioskodawca (zamówienia, reklamacje, problemy techniczne, normy produktowo-jakościowe i ich różnice między Europą a Chinami itp.). Wnioskodawca po otrzymaniu zamówienia od klienta, przekazuje je bezpośrednio do producenta chińskiego. Jeśli fabryka nie posiada pracowników znających język angielski, Pośrednik handlowy z siedzibą w Chinach jest zobowiązany do tłumaczeń na język chiński. Wnioskodawca na każdym etapie wspiera producenta chińskiego w przygotowywaniu i sprawdzaniu dokumentacji techniczno-jakościowych dla klienta, usprawnianiu systemowego działania w celu sprawnej obsługi klienta oraz zapewnieniu jakości towarów. Po wyprodukowaniu zlewozmywaków kuchennych, Pośrednik handlowy z siedzibą w Chinach zobowiązany jest do kontroli jakości produktów w fabryce i rozwiązaniu ewentualnych problemów jakościowych w porozumieniu z Wnioskodawcą. Po akceptacji jakości wyprodukowanych towarów, fabryka wystawia fakturę sprzedaży dla klienta, sporządza dokumentację eksportową do odprawy celnej i wysyła towar do klienta.

Wnioskodawca podkreślił, że powyższy opis transakcji handlowej jest przykładowy. Wnioskodawca wskazał również, że wystawiana przez Wnioskodawcę faktura będzie fakturą VAT. Natomiast, walutą na fakturze będzie USD.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W którym okresie Wnioskodawca uzyskuje przychód i według jakiego kursu przeliczyć go na złote?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód należy wykazać w księgach podatkowych w ostatnim dniu miesiąca, po zakończeniu którego Wnioskodawca wystawia fakturę na rzecz Pośrednika handlowego z siedzibą w Chinach kontynentalnych. W szczególności nie może to być okres sprzedaży towarów przez producenta chińskiego na rzecz znalezionego klienta, okres otrzymania zapłaty przez producenta chińskiego od klienta, dzień otrzymania zapłaty przez Pośrednika handlowego od producenta chińskiego, ponieważ nie są to zdarzenia, które powodują, że wynagrodzenie Wnioskodawcy staje się należne. Z kolei okres, w którym Wnioskodawca otrzyma zapłatę od Pośrednika handlowego, to okres, w którym wynagrodzenie Wnioskodawcy jest już obliczone i należne. Przychód należy przeliczyć na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego miesiąca po zakończeniu którego Wnioskodawca wystawia fakturę. Wnioskodawca wskazał również, że trzeba także wziąć pod uwagę, że producenci chińscy i klienci będą umawiali się na odroczony termin płatności, niekiedy początek terminu będzie biegł dopiero od dostarczenia towaru do klienta, a transport z Chin do Europy lub Ameryki Południowej trwa nawet 40 dni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów.

Regulacja ta pozwala ujmować dla celów podatkowych przychody, które jeszcze nie zostały otrzymane przez podatnika, ale są mu należne, tj. stanowią przedmiot wymagalnych świadczeń. Świadczenie należne podatnikowi musi być przy tym skonkretyzowane i wynikać z treści zobowiązania, którego jest on stroną.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Ponadto, jako przychody należne – na podstawie art. 14 ust. 1 omawianej ustawy – mogą być ujmowane wyłącznie przychody związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika i z działami specjalnymi produkcji rolnej.

Natomiast moment zaliczenia uzyskanych z działalności gospodarczej przysporzeń do przychodów określają przepisy art. 14 ust. 1c, ust. 1e, ust. 1h i ust. 1i ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika generalna zasada, że co do zasady, przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych powstaje w dniu wykonania (w tym częściowego) usługi.

Ustawodawca przewidział również szczególną sytuację, gdy strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 1e ww. ustawy, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Przepis ten ma zastosowanie w przypadku usług o charakterze ciągłym, gdy strony uzgodnią, że regulowanie wzajemnych należności i zobowiązań między stronami będzie obejmować kolejne wskazane okresy świadczenia tych usług w czasie trwania umowy. W sytuacji, gdy postanowienia umowy, która jest wykonywana stale, w dłuższym – określonym bądź nieokreślonym czasie, przewidują, że wynagrodzenie wypłacane będzie w okresach rozliczeniowych (np. miesięcznych), to przychód z tytułu usług wykonywanych w ramach tej umowy powstaje zawsze w ostatnim dniu okresu wskazanego w umowie (lub na fakturze), jako okres rozliczeniowy. Wynika z tego, że określenie okresu rozliczeniowego pozostaje wyłącznie w gestii stron, które łączy stosunek cywilnoprawny.

Zgodnie z definicją słownikową (www.sjp.pwn.pl):

• „okres” to m.in. „czas, w którym ma miejsce jakieś zjawisko cykliczne i po jego upływie powtarza się jego przebieg”;
  

• „rozliczeniowy” to m.in. „dotyczący rozliczenia – uregulowania wzajemnych należności”;
  

• „rozliczenie” to „uregulowanie wzajemnych należności, zobowiązań między przedsiębiorstwem i dostawcami, dłużnikami i wierzycielami, pracodawcami i pracownikami itp.”.
  
  

Tym samym, pojęcie „okres rozliczeniowy” oznacza umownie zdefiniowany powtarzalny przedział czasowy, którego upłynięcie pociąga za sobą obowiązek uregulowania przez dane podmioty wzajemnych zobowiązań finansowych, np. miesiąc, kwartał, rok. Skutkiem tego o usługach ciągłych nie można mówić w przypadku stosunków umownych, które co prawda dotyczą oznaczonego przedziału czasowego, jednakże finansowe rozliczenie całości usługi następuje jednorazowo – nie dochodzi bowiem do periodycznych rozliczeń będących istotą stosowania regulacji art. 14 ust. 1e omawianej ustawy.

Usługi o charakterze ciągłym obejmują czynności polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do ich świadczenia. Wynikają one ze zobowiązania o charakterze ciągłym, które wytwarza trwały stosunek prawny i z którego wypływają obowiązki ciągłe bądź okresowe. Istotą usług o charakterze ciągłym jest stałe i powtarzalne zachowanie się osoby zobowiązanej do ich świadczenia, zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została ona zawarta.

Należy zauważyć ponadto, że przepisy podatkowe nie definiują pojęcia usług ciągłych. Zatem, w odniesieniu do usług rozliczanych okresowo (w okresach rozliczeniowych) – co powinno wynikać z ustaleń między stronami – za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną jako 46.13.Z Działalność agentów zajmujących się sprzedażą drewna i materiałów budowlanych; 46.18.Z Działalność agentów specjalizujących się w sprzedaży pozostałych określonych towarów; 46.19.2 Działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju. W celu ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej zawarł w styczniu bieżącego roku umowę o współpracy z kilkuletnim okresem trwania z pośrednikiem handlowym z siedzibą w Chinach kontynentalnych. Wnioskodawca i Pośrednik handlowy będą współpracowali w celu zapewnienia chińskim producentom nowych rynków zbytu dla ich produktów, udostępnienia klientom z całego świata, głównie małym i średnim, możliwości zakupu dobrej jakości produktów chińskich po konkurencyjnych cenach i na profesjonalnych warunkach, zapewnienia tym klientom serwisu posprzedażowego w Chinach. Z umowy o współprace zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Pośrednikiem wynika miesięczny okres rozliczeniowy. Umowa o współpracy przewiduje, że całość wynagrodzenia od producenta chińskiego otrzyma Pośrednik handlowy z siedzibą w Chinach kontynentalnych. Wnioskodawca otrzyma od Pośrednika handlowego przypadającą na niego część prowizji na podstawie faktury. Faktura wystawiona będzie przez Wnioskodawcę po zakończeniu miesiąca i będzie obejmowała przypadającą na Wnioskodawcę część prowizji otrzymanej przez Pośrednika handlowego w tym miesiącu. Wnioskodawca wskazał również, że wystawiana przez Wnioskodawcę faktura będzie fakturą VAT. Natomiast, walutą na fakturze będzie USD. Przychód Wnioskodawca przeliczy na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego miesiąca po zakończeniu którego Wnioskodawca wystawia fakturę.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że przychód z tytułu usług wykonywanych w ramach wskazanej we wniosku umowy o współpracy zawartej z Pośrednikiem chińskim, powstaje zawsze w ostatnim dniu okresu przyjętego przez strony umowy jako okres rozliczeniowy, bez względu na datę wypłaty prowizji, wystawienia faktury lub termin dokonania rozliczenia wykonanej usługi. Jednak okres rozliczeniowy determinuje okres, w którym wykonywana jest usługa a nie okres, w którym doszło do zapłaty prowizji Pośrednikowi handlowemu z siedzibą w Chinach kontynentalnych.

Nie można zatem uznać, że przychód u Wnioskodawcy powstaje w okresie płatności prowizji chińskiemu pośrednikowi, gdyż faktu powstania przychodu nie należy wiązać z terminem zapłaty.

Wskazać należy, że rozliczenia podatkowe podatników podatku dochodowego od osób fizycznych dokonywane są w walucie polskiej. Z tego względu, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawiera unormowania dotyczące zasad ujmowania – dla celów podatkowych – uzyskanych przychodów w walucie obcej (art. 11a ust. 1) oraz poniesionych kosztów uzyskania przychodów w walucie obcej (art. 11a ust. 2), tj. sposobu przeliczenia tych wartości na złote.

Stosownie do treści art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Powołane regulacje wskazują zatem, na konieczność zastosowania – dla celów przeliczenia na złote przychodów uzyskanych w walucie obcej – kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Przy czym, co istotne w niniejszej sprawie, zasada wyrażona w przepisie art. 11a ust. 1 dotyczy przychodów wyrażonych w walutach obcych. A zatem, w sytuacji gdy przychód został wyrażony w walucie obcej podatnik zobowiązany jest przychód ten przeliczyć według kursu średniego tej waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Zatem, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że przychód należy przeliczyć na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego miesiąca, po zakończeniu którego Wnioskodawca wystawia fakturę.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17. 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.