Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.525.2017.2.MP
z 14 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2017 r. (data wpływu 5 października 2017 r.), uzupełnionym w dniu 27 października 2017 r. (data wpływu 3 listopada 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 16 października 2017 r. (doręczone w dniu 20 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy Lokali wraz z udziałami we współwłasności gruntu oraz pomieszczeniami przynależnymi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy Lokali wraz z udziałami we współwłasności gruntu oraz pomieszczeniami przynależnymi.

Wniosek uzupełniono w dniu 27 października 2017 r. (data wpływu 3 listopada 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 16 października 2017 r. (doręczone w dniu 20 października 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna [dalej: Wnioskodawca lub Spółka] jest polskim rezydentem podatkowym będącym czynnym podatnikiem VAT. Spółka rozpoczęła inwestycję polegającą na budowie osiedla budynków mieszkalnych dwulokalowych w zabudowie jednorodzinnej wolnostojącej [dalej: Budynki]. Budynki znajdować się będą na wspólnej działce gruntowej, której podstawowym przeznaczeniem jest zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna.

W ramach inwestycji powstaje również jeden budynek jednolokalowy nie jest on jednak przedmiotem niniejszego zapytania Wnioskodawcy.

Budynki będą składać się z dwóch lokali mieszkalnych zajmujących kondygnacje 0 i 1, oddzielonych od fundamentów aż po dach ścianą akustyczną [dalej: Lokale]. Lokale będą stanowić niezależne od siebie części Budynku z osobnym wejściem z poziomu gruntu, bez części wspólnych. Lokale zostaną wyposażone w odrębne instalacje wodne, kanalizacyjne, elektryczne i grzewcze. Wizualnie i z punktu widzenia klienta Lokale w Budynkach będą stanowić osobne domy i w taki sposób będą prezentowane w materiałach reklamowych/marketingowych Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie posługiwał się hasłem reklamowym „W tej inwestycji czeka na Ciebie wymarzony dom”.

Budynki będą kwalifikowane do klasy 1110 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, tj. „budynki mieszkalne jednorodzinne”.

Do każdego Lokalu przynależeć będzie garaż z przynajmniej jednym miejscem postojowym oraz pomieszczenie gospodarcze. Na kondygnacji 0 lokale będą stykać się ze sobą garażem, natomiast na kondygnacji 1 - pomieszczeniem gospodarczym. Części mieszkalne lokali nie będą więc ze sobą bezpośrednio sąsiadować.

Powierzchnia użytkowa każdego z Lokali (uwzględniająca garaż oraz pomieszczenie gospodarcze) nie będzie przekraczać 300 m².

Zgodnie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r., poz. 1892) wraz ze sprzedażą Lokalu na nabywcę przejdą również pomieszczenia przynależne (w tym garaż) oraz udział w gruncie stanowiącym nieruchomość wspólną.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 16 października 2017 r. w sprawie uzupełnienia wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 20 września 2017 r., Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny:

1. Przedmiotem dostawy będzie Lokal wraz z pomieszczeniami przynależnymi niemieszkalnymi (garaż oraz pomieszczenie gospodarcze), stanowiącymi zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r., poz. 1892) części składowe lokalu. Do każdego z obu Lokali w Budynku przynależeć będą odrębne garaże oraz pomieszczenia gospodarcze - w Budynku nie będzie zatem części wspólnych. Lokal z pomieszczeniami przynależnymi będzie stanowił jeden przedmiot własności. Każdy z Budynków będzie położony na odrębnej nieruchomości gruntowej. Nieruchomość gruntowa będzie stanowić współwłasność właścicieli Lokali na niej zlokalizowanych. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością Lokalu.
2. Garaż i pomieszczenie gospodarcze będą stanowić jako części składowe lokalu jego integralną część. Będą one wraz z Lokalem jednym przedmiotem własności. Wejścia do tych pomieszczeń będą łączyć je bezpośrednio z Lokalem. Do pomieszczenia gospodarczego nie będzie innego wejścia. W przypadku garażu będzie jedynie zewnętrzna brama wyjazdowa.
3. Lokal i pomieszczenia przynależne będą stanowić jeden przedmiot własności, zatem ich sprzedaż odbywać się będzie w ramach jednej umowy.
4. Pomieszczenia przynależne nie będą mogły być samodzielnym przedmiotem obrotu.
5. Pomieszczenia przynależne będą objęte wraz z Lokalem jedną księgą wieczystą.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż wyżej opisanych Lokali (wraz z udziałami we współwłasności gruntu oraz pomieszczeniami przynależnymi) będzie podlegać opodatkowaniu 8% stawką VAT ?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż wyżej opisanych lokali będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki 8%.

Art. 29a ust. 8 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r, poz. 710 ze zm.) [dalej: ustawa o VAT] wskazuje, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Dla ustalenia prawidłowej stawki przesądzające będą więc przepisy odnoszące się do Lokali.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT stawkę 8% stosuje się do dostawy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Definicja tego budownictwa ujęta jest natomiast w art. 41 ust. 12a i ust. 12b ustawy o VAT. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części (z wyłączeniem lokali użytkowych), których powierzchnia użytkowa nie przekracza:

• 300 m² w przypadku budynków mieszkalnych jednorodzinnych;
  

• 150 m² w przypadku lokali mieszkalnych.
  
  
  

W celu określenia, który limit obowiązuje w opisanym stanie faktycznym istotne jest zweryfikowanie, czy Lokale, które Wnioskodawca planuje sprzedawać będą w rozumieniu ustawy o VAT budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi, czy jedynie lokalami mieszkalnymi.

Zgodnie z art. 2 ust. 12 ustawy o VAT przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z powyższych regulacji wynika więc, że „obiekty budownictwa mieszkaniowego”, będące częścią budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy, to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - PKOB (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z pózn. zm.) [dalej: Rozporządzenie] wynika zaś, że w dziale 11 sklasyfikowane są budynki mieszkalne z podziałem na trzy grupy: budynki mieszkalne jednorodzinne (grupa 111), budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (grupa 112) oraz budynki zbiorowego zamieszkania (113). Klasa „budynki mieszkalne jednorodzinne” obejmuje: (1) samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach, rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp.; (2) domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

Skoro przepisy ustawy o VAT w celu interpretowania terminu budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym odsyłają do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, to również art. 41 ust. 12b należy rozpatrywać w oparciu o siatkę pojęciową zawartą w PKOB.

Powyższe potwierdził m. in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 5 grudnia 2013 roku, (sygn. akt I FSK 1721/12), wskazując, że pojęcie „budynek jednorodzinny mieszkalny”, jako przedmiot dostawy w rozumieniu art. 41 ust. 12b pkt 1 u.p.t.u., powinno być interpretowane zgodnie z opisem zawartym w dziale 11 grupa 111 PKOB. Natomiast pod pojęciem „lokal mieszkalny”, w rozumieniu art. 41 ust. 12b pkt 2 u.p.t.u. należy rozumieć taki „obiekt budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym”, w rozumieniu art. 41 ust. 12a u.p.t.u., który nie mieści się w opisie budynku jednorodzinnego mieszkalnego zawartym w dziale 11 grupa 111 PKOB. Będą to np. lokale mieszkalne w budynkach wielomieszkaniowych (dział 11 grupa 112 PKOB).

Zgodnie z Rozporządzeniem klasa „budynki mieszkalne jednorodzinne” obejmuje samodzielne budynki mieszkalne. Budynkiem samodzielnym mogą być natomiast budynki połączone ze sobą jeśli są oddzielone od innych jednostek ścianą przeciwpożarową od fundamentu po dach. Gdy nie ma ściany przeciwpożarowej, budynki połączone między sobą uważane są za budynki odrębne, jeśli mają własne wejścia, są wyposażone w instalacje i są oddzielnie wykorzystywane.

Lokale tworzące Budynek, które Wnioskodawca planuje sprzedawać będą posiadać odrębne wejścia z poziomu gruntu, zostaną wyposażone w odrębne instalacje, będą przedmiotami odrębnej własności oraz będą oddzielnie wykorzystywane ze względu na fakt, że wizualnie i ekonomicznie będą osobnymi domami. Lokale te będą więc spełniać wszystkie niezbędne warunki określone w Rozporządzeniu, do uznania ich za odrębne budynki, a tym samym za samodzielne mieszkalne budynki jednorodzinne.

Wskazane okoliczności przemawiają więc za tym, że dla sprzedaży opisanych we wniosku Lokali wraz z udziałem we współwłasności gruntu zastosowanie znajdzie obniżona 8% stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 12-12c w zw. z art. 41 ust. 2, art. 146a pkt 2 i art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, z uwzględnieniem ograniczenia wynikającego z art. 41 ust. 12b pkt 1 ustawy.

Stanowisko Spółki znajduje swoje potwierdzenie również w najnowszych interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 października 2016 r., sygn. 1462-IPPP1.4512.740.2016.1.AW wskazano, że zainteresowany będzie dokonywał sprzedaży wyszczególnionych w budynku lokali mieszkalnych. Wskazane lokale mieszkalne ww. budynku jednorodzinnym (dwulokalowym) o charakterze bliźniaczym będą miały własne wejście z poziomu gruntu, własne instalacje i będą oddzielnie wykorzystywane. Należy tym samym zgodzić się z Wnioskodawcą, że przedmiotem sprzedaży w aspekcie ekonomicznym będą domy mieszkalne jednorodzinne co potwierdza klasyfikacja PKOB - gdyż zgodnie z oświadczeniem Zainteresowanego budynki opisane we wniosku mieszczą się w dziale 11. Zatem wskazane okoliczności sprawy prowadzą do uznania, że dla sprzedaży opisanych we wniosku lokali mieszkalnych w budynkach jednorodzinnych (dwulokalowych) o charakterze bliźniaczym wraz z udziałem we współwłasności gruntu zastosowanie znajdzie obniżona 8% stawka podatku VAT.

Analogiczne wnioski wypływają również z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 8 lutego 2017 r., sygn. 1462-IPPP3.4512.960.2016.1.IG, w której stwierdzono, że zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż domów jednorodzinnych wraz z udziałem w nieruchomości gruntowej na której ten budynek będzie posadowiony, jednak z przyczyn wynikających z warunków określonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla tego obszaru wynika, że Zainteresowany będzie dokonywał sprzedaży wyszczególnionych w budynku lokali mieszkalnych. Wskazane lokale mieszkalne ww. budynku jednorodzinnym (dwulokalowym) o charakterze bliźniaczym będą miały własne wejście z poziomu gruntu, własne instalacje i będą oddzielnie wykorzystywane. Należy tym samym zgodzić się z Wnioskodawcą, że przedmiotem sprzedaży w aspekcie ekonomicznym będą domy mieszkalne jednorodzinne co potwierdza klasyfikacja PKOB - gdyż zgodnie z oświadczeniem Zainteresowanego budynki opisane we wniosku mieszczą się w dziale 11. Zatem wskazane okoliczności sprawy prowadzą do uznania, że dla sprzedaży opisanych we wniosku lokali mieszkalnych w budynkach jednorodzinnych (dwulokalowych) o charakterze bliźniaczym wraz z udziałem we współwłasności gruntu zastosowanie znajdzie obniżona 8% stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 12-12c w zw. z art. 146a pkt 2 i art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Podobnie stwierdził również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach z dnia 7 czerwca 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.133.2017.1.MT oraz z dnia 18 lipca 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.298.2017.1.KR.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 16 października 2017 r. w sprawie uzupełnienia wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 20 września 2017 r., Wnioskodawca wskazał:

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż Lokali (wraz z pomieszczeniami przynależnymi) opisanych we wniosku o wydanie interpretacji oraz niniejszym uzupełnieniu będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki 8%.

Jak zostało wskazane w uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego - pomieszczenia przynależne stanowią integralną część Lokalu i nie mogą stanowić odrębnego od Lokalu przedmiotu obrotu. Biorąc pod uwagę, że nie zostanie przekroczony limit powierzchni umożliwiający zakwalifikowanie transakcji do tzw. społecznego programu mieszkaniowego sprzedaż Lokali (wraz z pomieszczeniami przynależnymi) powinna być opodatkowana stawką 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz.1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie dyspozycji art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%
   
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – w myśl dyspozycji art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
   
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
   
   

Na podstawie art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z powyższych regulacji wynika, że „obiekty budownictwa mieszkaniowego”, będące częścią budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy, to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - PKOB (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z pózn. zm.) wynika zaś, że w dziale 11 sklasyfikowane są budynki mieszkalne z podziałem na trzy grupy: budynki mieszkalne jednorodzinne (grupa 111), budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (grupa 112) oraz budynki zbiorowego zamieszkania (113). Klasa „budynki mieszkalne jednorodzinne” obejmuje: (1) samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach, rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp.; (2) domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

Ponadto, zgodnie z objaśnieniami do PKOB budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

W przypadku budynków połączonych między sobą (np. domy bliźniacze lub szeregowe), budynek jest budynkiem samodzielnym, jeśli jest oddzielony od innych jednostek ścianą przeciwpożarową od fundamentu po dach. Gdy nie ma ściany przeciwpożarowej, budynki połączone między sobą uważane są za budynki odrębne, jeśli mają własne wejścia, są wyposażone w instalacje i są oddzielnie wykorzystywane.

Zgodnie z objaśnieniami Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem:

1. powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów;
2. powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych;
3. powierzchni komunikacji, np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki.
   
   

Część „mieszkaniowa” budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie itp.).

Należy zauważyć, że budynek mieszkalny jednorodzinny, zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332 z późn. zm.), to budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30 % powierzchni całkowitej budynku.

Zauważyć również należy, że ustawa o VAT oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy zatem posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r., poz. 1892 z późn.zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych (...). Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Treść przywołanych wyżej przepisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi, które związane są z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na pobyt stały w sposób funkcjonalny, polegający na wykorzystaniu całej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, a pomieszczeniami przynależnymi, które chociaż w sensie prawnym stanowią część lokalu mieszkalnego, jednak w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi.

Jak wynika z powyższego, ww. ustawa rozróżnia pojęcia lokali mieszkalnych i lokali o innym charakterze. Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia „lokal użytkowy” zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1422). Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem lokalu użytkowego należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Mieszkaniem – stosownie do § 3 pkt 9 ww. rozporządzenia – jest zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego.

Pod pojęciem pomieszczenia technicznego – zgodnie z pkt 12 wskazanego wyżej paragrafu – należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku, natomiast przez pomieszczenie gospodarcze – pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia).

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), za część składową nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością. Z kolei art. 47 § 1 k.c. stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Zatem, pod pojęciem „lokal mieszkalny”, w rozumieniu art. 41 ust. 12b pkt 2 ustawy o VAT należy rozumieć taki „obiekt budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym”, w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, który nie mieści się w opisie budynku jednorodzinnego mieszkalnego zawartym w dziale 11 grupa 111 PKOB.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca rozpoczął inwestycję polegającą na budowie osiedla budynków mieszkalnych dwulokalowych w zabudowie jednorodzinnej wolnostojącej [dalej: Budynki]. Budynki znajdować się będą na wspólnej działce gruntowej, której podstawowym przeznaczeniem jest zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna.

Budynki będą składać się z dwóch lokali mieszkalnych zajmujących kondygnacje 0 i 1, oddzielonych od fundamentów aż po dach ścianą akustyczną [dalej: Lokale]. Lokale będą stanowić niezależne od siebie części Budynku z osobnym wejściem z poziomu gruntu, bez części wspólnych. Lokale zostaną wyposażone w odrębne instalacje wodne, kanalizacyjne, elektryczne i grzewcze. Wizualnie i z punktu widzenia klienta Lokale w Budynkach będą stanowić osobne domy i w taki sposób będą prezentowane w materiałach reklamowych/marketingowych Wnioskodawcy.

Budynki będą kwalifikowane do klasy 1110 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, tj. „budynki mieszkalne jednorodzinne”.

Do każdego Lokalu przynależeć będzie garaż z przynajmniej jednym miejscem postojowym oraz pomieszczenie gospodarcze. Na kondygnacji 0 lokale będą stykać się ze sobą garażem, natomiast na kondygnacji 1 - pomieszczeniem gospodarczym. Części mieszkalne lokali nie będą więc ze sobą bezpośrednio sąsiadować.

Powierzchnia użytkowa każdego z Lokali (uwzględniająca garaż oraz pomieszczenie gospodarcze) nie będzie przekraczać 300 m².

Zgodnie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r., poz. 1892) wraz ze sprzedażą Lokalu na nabywcę przejdą również pomieszczenia przynależne (w tym garaż) oraz udział w gruncie stanowiącym nieruchomość wspólną.

Przedmiotem dostawy będzie Lokal wraz z pomieszczeniami przynależnymi niemieszkalnymi (garaż oraz pomieszczenie gospodarcze), stanowiącymi zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r., poz. 1892) części składowe lokalu. Do każdego z obu Lokali w Budynku przynależeć będą odrębne garaże oraz pomieszczenia gospodarcze - w Budynku nie będzie zatem części wspólnych. Lokal z pomieszczeniami przynależnymi będzie stanowił jeden przedmiot własności. Każdy z Budynków będzie położony na odrębnej nieruchomości gruntowej. Nieruchomość gruntowa będzie stanowić współwłasność właścicieli Lokali na niej zlokalizowanych. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością Lokalu.

Garaż i pomieszczenie gospodarcze będą stanowić jako części składowe lokalu jego integralną część. Będą one wraz z Lokalem jednym przedmiotem własności. Wejścia do tych pomieszczeń będą łączyć je bezpośrednio z Lokalem. Do pomieszczenia gospodarczego nie będzie innego wejścia. W przypadku garażu będzie jedynie zewnętrzna brama wyjazdowa. Lokal i pomieszczenia przynależne będą stanowić jeden przedmiot własności, zatem ich sprzedaż odbywać się będzie w ramach jednej umowy. Pomieszczenia przynależne nie będą mogły być samodzielnym przedmiotem obrotu. Pomieszczenia przynależne będą objęte wraz z Lokalem jedną księgą wieczystą.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stawki podatku VAT dla dostawy ww. Lokali wraz z udziałem we współwłasności gruntu oraz pomieszczeniami przynależnymi.

Jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, Lokale tworzące Budynek, które Wnioskodawca planuje sprzedawać będą posiadać odrębne wejścia z poziomu gruntu, zostaną wyposażone w odrębne instalacje, będą przedmiotami odrębnej własności oraz będą oddzielnie wykorzystywane ze względu na fakt, że wizualnie i ekonomicznie będą osobnymi domami. Lokale te będą więc spełniać wszystkie niezbędne warunki do uznania ich za odrębne budynki, a tym samym za samodzielne mieszkalne budynki jednorodzinne. Zgodzić zatem należy się w Wnioskodawcą, że przedmiotem sprzedaży w aspekcie ekonomicznym będą domy mieszkalne jednorodzinne o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m², co potwierdza również wskazana klasyfikacja PKOB.

Zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność (usługę lub dostawę), to nie powinna ona być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku czynności o charakterze złożonym, o wysokości zastosowanej stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych czynności. Ocena tej okoliczności winna odbywać się przy tym w oderwaniu od treści umowy łączącej strony, a jedynie w oparciu o to, czy dokonywane przez podatnika czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Sama wola stron umowy, tzn. określenie w jej treści, że celem transakcji jest nabycie świadczenia kompleksowego, a nie poszczególnych wyodrębnionych świadczeń, nie decyduje o zakresie opodatkowania podatkiem VAT.

W sytuacji, z jaką mamy do czynienia w rozpatrywanej sprawie, w ramach jednej transakcji nastąpi sprzedaż obiektu budownictwa mieszkaniowego (Lokalu) wraz z pomieszczeniami przynależnym w postaci garażu i pomieszczenia gospodarczego objętych jedną księgą wieczystą i w ramach zawarcia jednej umowy. Pomieszczenia przynależne będą stanowić pomieszczenia integralnie związane z prawem własności Lokalu mieszkalnego.

W konsekwencji, sprzedaż opisanych we wniosku Lokali mieszkalnych w budynkach jednorodzinnych (dwulokalowych) w zabudowie jednorodzinnej wolnostojącej wraz z udziałem we współwłasności gruntu oraz pomieszczeniami przynależnymi stanowić będzie jednolite świadczenie, dla którego zastosowanie znajdzie obniżona 8% stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 12-12c w zw. z art. 146a pkt 2 i art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 , 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach – (art. 47 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.