Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.173.2017.1.MCZ
z 16 listopada 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) − Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 4 października 2017 r. (data wpływu – 6 października 2017 r.), uzupełnionym 20 i 27 października 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie określenia prawidłowego sposobu zgłoszenia nabycia własności nieruchomości w drodze dziedziczenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2017 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie określenia prawidłowego sposobu zgłoszenia nabycia własności nieruchomości w drodze dziedziczenia.

Wniosek uzupełniono 20 i 27 października 2017 r.

W uzupełnieniu Zainteresowani wskazali, że pytania oznaczone we wniosku nr 1, 2 i 3 dotyczą stanu faktycznego, a pytanie nr 4 dotyczy zdarzenia przyszłego.

We wniosku złożonym przez:

  • Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Panią E.M.;
  • Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana Z.M.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Postanowieniem z 31 lipca 2017 r. Sąd Rejonowy orzekł, że małżonkowie A.S. i L.S. (nieżyjący już dziadkowie Zainteresowanej będącej stroną postępowania i jej brata – Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania) nabyli w drodze zasiedzenia z dniem 22 czerwca 1978 r. prawo własności nieruchomości położonej w K., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Postanowienie to uprawomocniło się 12 września 2017 r.

L.S. (dziadek) zmarł 16 lipca 1982 r., a A.S. (babcia) zmarła 28 kwietnia 1987 r.

Postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku po L.S. (który nie zostawił testamentu) nie zostało przeprowadzone.

Natomiast postanowieniem z 15 lipca 2002 r., które uprawomocniło się 6 sierpnia 2002 r. Sąd orzekł, że spadek po A.S. na podstawie ustawy nabyły jej dzieci: U.M. (matka Zainteresowanych) i M.Z. po 1/2 części.

M.Z. zmarł (bezdzietnie) 10 lutego 1994 r. i zgodnie z postanowieniem Sądu z 30 kwietnia 2004 r., które uprawomocniło się 22 maja 2004 r., spadek po M.Z. nabyły: jego żona W.Z. i siostra U.M. (matka Zainteresowanych) po 1/2 części.

W.Z. zmarła (bezdzietnie) 27 lutego 1994 r. Postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku po niej nie zostało skutecznie przeprowadzone, mimo pozostawienia przez nią testamentu, w którym do spadku w całości powołała swego męża M.Z., a w przypadku gdyby on nie chciał lub nie mógł dziedziczyć (co nastąpiło wobec jego wcześniejszej śmierci) przez podstawienie powołała swoją szwagierkę U.M.

Zainteresowani dopiero wystąpią z wnioskiem do sądu o stwierdzenie, że spadek po L.S. (ich dziadku) na podstawie ustawy nabyli: jego żona A.S. oraz dzieci U.M. i M.Z. po 1/3 części, a spadek po W.Z. na podstawie testamentu w całości nabyła U.M. (matka Zainteresowanych).

Wniosek do sądu o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości złożyła U.M., która 7 czerwca 2017 r. zmarła w toku postępowania sądowego.

Na podstawie zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 14 czerwca 2017 r. spadek po zmarłej U.M. nabyły dzieci: córka E.M. (Zainteresowana będąca stroną postępowania) i syn Z.M. (Zainteresowany niebędący stroną postępowania), każde w 1/2 części, którzy jednocześnie zgłosili swój udział w postępowaniu sądowym o stwierdzenie zasiedzenia. W skład majątku spadkowego po U.M. wchodzi jedynie nieruchomość (zabudowana budynkiem mieszkalnym), o zasiedzeniu której przez A.S. i L.S. orzekł Sąd w postanowieniu z 31 lipca 2017 r.

Zainteresowani w celu skorzystania z ustawowego zwolnienia z podatku od spadków i darowizn zgłoszą nabycie w drodze dziedziczenia własności rzeczy właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, to jest od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Zainteresowani zgłaszając nabycie, o którym mowa w pkt 3 (pyt. 3), winni podać, że każdy z nich nabył 1/2 część z całości prawa własności nieruchomości, czy że każdy z nich nabył tylko 1/2 część z udziału w prawie własności nieruchomości odziedziczonego przez matkę Zainteresowanych (U.M.) w wyniku dotychczas stwierdzonego sądownie spadkobrania po A.S. i M.Z., a dalszych zgłoszeń każdy Zainteresowany winien dokonywać na zasadzie korekty dopiero po wydaniu przez sąd postanowień o stwierdzeniu nabycia przez U.M. spadku po L.S. i W.Z., gdy na podstawie tych orzeczeń będzie można stwierdzić, iż w wyniku kolejnych spadkobrań U.M. nabyła wszystkie udziały w prawie własności nieruchomości? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Zdaniem Zainteresowanych, zgodnie z art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu.

W niniejszym przypadku Zainteresowani wiedzą już o nabyciu przez każdego z nich po 1/2 części (z całości nieruchomości) pomimo braku sądowego stwierdzenia nabycia spadku po L.S. oraz po W.Z. Zainteresowani nabyli ją w spadku po matce, dlatego stoją na stanowisku, że w celu uzyskania zwolnienia od podatku, każdy z nich winien to nabycie zgłosić już w ustawowym terminie zgłoszenia SD-Z2, to jest w terminie 6 miesięcy od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej stanowisko Zainteresowanych do tej części zagadnienia, która objęta jest zakresem niniejszej interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Zainteresowanych zajętego na gruncie podatku od spadków i darowizn w zakresie określenia prawidłowego sposobu zgłoszenia nabycia własności nieruchomości w drodze dziedziczenia (pytanie nr 4). W pozostałym zakresie wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2017 r., poz. 833, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem dziedziczenia.

W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W przypadku nabycia majątku spadkodawcy w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku – art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 cyt. ustawy, w przypadku nabycia, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania, a następnie nabycie to stwierdzono pismem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma. Jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Stosownie do art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu.

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych z dnia 20 listopada 2015 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 2060).

Stosownie do § 2 pkt 1, 2, 6, 7, 8 i 9 ww. rozporządzenia, zgłoszenie, o którym mowa w § 1, zawiera następujące dane:

  • datę nabycia;
  • datę powstania obowiązku podatkowego, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia dzień uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia albo wydania europejskiego poświadczenia spadkowego;
  • tytuł nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych;
  • rodzaj dokumentu potwierdzającego nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych;
  • dane dotyczące nabytych rzeczy lub praw majątkowych;
  • dane dotyczące stosunku osobistego nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy lub prawa majątkowe.

Z treści wniosku wynika, że, że wniosek do sądu o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości złożyła U.M. – matka Zainteresowanych, która zmarła w czerwcu 2017 r., w toku postępowania sądowego. Zgodnie z zarejestrowanym aktem poświadczenia dziedziczenia z 14 czerwca 2017 r. spadek po zmarłej U.M. nabyły jej dzieci: córka E.M. i syn Z.M. (Zainteresowani), każde w 1/2 części. Spadkobiercy zgłosili swój udział w postępowaniu sądowym o stwierdzenie zasiedzenia. W skład majątku spadkowego po U.M. wchodzi jedynie nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym, o zasiedzeniu której przez dziadków Zainteresowanych (A.S. i L.S.) orzekł Sąd w postanowieniu z 31 lipca 2017 r. U.M. stała się właścicielem części nieruchomości w związku z nabyciem spadku po A.S. i M.Z.. Postępowanie spadkowe po L.S. i W.Z. nie zostało jeszcze przeprowadzone.

Zainteresowani w celu skorzystania z ustawowego zwolnienia z podatku od spadków i darowizn zgłoszą nabycie w drodze dziedziczenia własności rzeczy właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, to jest od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia.

W odniesieniu do tak przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż niemożliwym jest, aby Zainteresowani wykazali w zeznaniu podatkowym SD-Z2 nabycie w drodze dziedziczenia po U.M. udziałów w nieruchomości, których nabycie przez U.M. nie zostało jeszcze potwierdzone ani przez sąd, ani poprzez akt poświadczenia dziedziczenia. Zainteresowani wiedzą już o fakcie, że do masy spadkowej po U.M. wchodzi własność nieruchomości, jednakże dopóki nie zostaną przeprowadzone postępowania spadkowe po L.S. i W.Z., nie jest możliwym wykazanie nabycia nieruchomości poprzez Zainteresowanych w tej części, skoro brak jest stosownych dokumentów, z których wynika, że matka Zainteresowanych dziedziczy po wszystkich współwłaścicielach nieruchomości opisanej we wniosku. Składając zgłoszenie zatem Zainteresowani są obowiązani do wykazania jedynie części, jaką U.M. odziedziczyła po A.S. i M.Z.

Korekta, na zasadach ogólnych przewidzianych w przepisach ustawy – Ordynacja podatkowa, złożonego już zgłoszenia może dotyczyć wskazania w nim błędnych informacji dotyczących wielkości nabytych udziałów w rzeczy lub prawie majątkowym, miejsca ich położenia lub ich wartości rynkowej.

W pierwotnych drukach SD-Z2 Zainteresowani wskażą nabycie rzeczy (nieruchomości) w części, w której jej status prawny związany z dziedziczeniem jest uregulowany. Nie można zatem uznać, że niewykazanie części (udziału w nieruchomości), której status prawny jest nieuregulowany (nie zostały jeszcze przeprowadzone postępowania spadkowe) stanowi błędną informację wymagającą korekty.

Uregulowanie statusu prawnego pozostałej części spadku, tj. przeprowadzenie postępowań o stwierdzenie nabycia spadku po L.S. i W.Z. przez U.M., spowoduje, iż Zainteresowani obowiązani będą do złożenia kolejnego zgłoszenia w związku z pojawieniem się nowego majątku wchodzącego do masy spadkowej po U.M. Jak już wyżej wskazano, zgodnie z art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a w sytuacji, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu. Zainteresowani zatem winni w terminie 6 miesięcy od powzięcia wiadomości o nabyciu własności rzeczy (tzn. od daty uprawomocnienia się postanowienia sądu o nabyciu spadku odpowiednio po W.Z. i L.S.) złożyć kolejne zgłoszenie (lub zgłoszenia) SD-Z2 w związku z nabyciem spadku po matce w wysokości odpowiadającej majątkowi, jaki matka odziedziczy odpowiednio po L.S. i W.Z. (jeśli takie dziedziczenie zostanie potwierdzone).

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj