INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Gl 350/11, wniosku z dnia 22 października 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 28 października 2010 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 16 grudnia 2010 r. Znak: IBPB II/2/415-1154/10/ŁCz wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 29 grudnia 2010 r.

W dniu 20 stycznia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał indywidualną interpretację Znak: IBPB II/2/415-1154/10/ŁCz, w której uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe stwierdzając, że wnioskodawca nie spełnia wymaganego przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunku dwunastomiesięcznego okresu zameldowania na pobyt stały, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy co oznacza, że brak jest podstaw do stwierdzenia, że wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej.

Pismem z dnia 01 lutego 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 09 lutego 2011 r.) wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 09 marca 2011 r. Znak: IBPB II/2/415W-7/11/ŁCz odmawiając zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa skutecznie doręczono w dniu 14 marca 2011 r.

Pismem z dnia 07 kwietnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura – 11 kwietnia 2011 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną.

Pismem z dnia 11 maja 2011 r. Znak: IBPB II/2/4160-8/11/ŁCz, IBRP/007-85/11 Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 25 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Gl 350/11 uchylił zaskarżoną interpretację. Prawomocny wyrok wpłynął do tut. Biura w dniu 02 listopada 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 16 kwietnia 2008 r. wnioskodawca wraz z małżonką zawarł ze spółdzielnią mieszkaniową umowę o ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienie własności lokalu mieszkalnego. Przed tą datą nie przysługiwało wnioskodawcy własnościowe prawo do tego lokalu. W 2010 r. dokonano sprzedaży mieszkania. W mieszkaniu tym zameldowana była żona wnioskodawcy przez okres powyżej 12 miesięcy tj. od roku 1997 do 2010. Oświadczenie, iż spełnia warunki zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, żona wnioskodawcy złoży w terminie składania rocznego zeznania podatkowego tj. do 30 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca nie był zameldowany w ww. mieszkaniu. Przedmiotowa nieruchomość stanowiła wspólność majątkową małżeńską.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w powyższym stanie faktycznym wnioskodawcy przysługuje zwolnienie z opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia ww. mieszkania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy, przysługuje mu zwolnienie z opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia ww. mieszkania, gdyż zgodnie z art. 21 ust. 22 ustawy z dnia o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ma zastosowanie do obojga małżonków. Biorąc pod uwagę gramatyczne znaczenie tego ostatniego przepisu należy stwierdzić, że w sytuacji gdy nieruchomość stanowi wspólność majątkową małżeńską ulga meldunkowa ma zastosowanie do obojga małżonków. Oznacza to, iż w sytuacji gdy w lokalu była zameldowana żona wnioskodawcy przez wymagany okres, to także i on może skorzystać ze zwolnienia podatkowego.

Sformułowanie „zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków" powinno być interpretowane w ten sposób, że warunki zwolnienia należy rozpatrywać w stosunku do nich łącznie, a nie rozdzielnie. Przepis ten nie stwierdza, że warunki zwolnienia powinny zaistnieć dla każdego z małżonków z osobna lub też, że spełnienie warunków zwolnienia (w tym wymogu zameldowania) przez jednego z małżonków nie wyłącza konieczności spełnienia ich przez drugiego małżonka.

Takie stanowisko zajęły również:

• Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie (sygn. akt I SA/Lu 622/08 w wyroku z dnia 21 lutego 2009 r.),
• Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy (sygn. I SA/Bd 12/09 w wyroku z dnia 24 lutego 2009 r.)
  
  

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 20 stycznia 2011 r. Znak: IBPB II/2/415-1154/10/ŁCz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe stwierdzając, że wnioskodawca nie spełnia wymaganego przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunku dwunastomiesięcznego okresu zameldowania na pobyt stały, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy co oznacza, że brak jest podstaw do stwierdzenia, że wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej.

Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach zarzucając, iż jest ona niezgodna z prawem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach prawomocnym wyrokiem z dnia 25 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Gl 350/11 uchylił ww. interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 2011 r.

Podejmując rozstrzygnięcie Sąd stwierdził, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. b) ustawy podatkowej w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu „jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a) - d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22". Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który, w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika (art. 21 ust. 21 ustawy podatkowej). Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków (art. 21 ust. 22 ustawy podatkowej).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 i 3 ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy zmienionej w art. 1 (ustawy podatkowej), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. (ust. 1). Podatnicy, co do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy zmienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy zmienionej w art. 1, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienionej w art. 1. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin, określony w art. 21 ust. 21 ustawy zmienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Zdaniem Sądu z powyższego wynika, że w 2010 r. przychód (dochód) z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu nabytym lub wybudowanym (oddanym do użytkowania) przez podatnika (osobę fizyczną) w latach 2007-2008 korzysta ze zwolnienia ustanowionego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy podatkowej tylko wówczas, gdy podatnik był zameldowany w tym lokalu na pobyt stały nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia oraz w terminie do dnia 02 maja 2011 r. złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia w urzędzie skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania podatnika, przy czym zwolnienie to ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

W opinii Sądu, wydając zaskarżoną interpretację organ podatkowy ograniczył się wyłącznie do części stanu faktycznego przedstawionego we wniosku nie odnosząc się do okoliczności (zdarzenia przyszłego) wskazanej przez zainteresowanego, że oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy podatkowej, w brzmieniu wymienionym w art. 8 ust. 3 ustawy zmieniającej, złoży nie wnioskodawca, lecz jego żona. Tym samym w przeświadczeniu Sądu organ podatkowy nie dokonał pełnej oceny stanowiska wnioskodawcy odstępując od koniecznej, w zaistniałej sytuacji, wykładni wskazanych wyżej przepisów, w przypadku, gdy wymagane prawem oświadczenie, w przewidzianym do tego terminie, złoży żona podatnika a nie sam podatnik.

Odnosząc się do meritum sprawy Sąd orzekający akceptując poglądy prawne wyrażone w szeregu wyrokach Sądu m. in. o sygn. akt I SA/Gl 383/09, I SA/Gl 771/09 czy I SA/Gl 111/11, dotyczących wykładni przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 i art. 21 ust. 22 ustawy podatkowej stwierdza, że warunkiem omawianego zwolnienia podatkowego jest zameldowanie zbywcy w sprzedawanym lokalu na okres co najmniej 12 miesięcy. Wymóg zameldowania odnosi się do podatnika, którym na mocy art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest osoba fizyczna. Nie zmienia ona swojego statusu poprzez zawarcie związku małżeńskiego - każdy z małżonków jest odrębnym podmiotem podatku (art. 6 ust. 1 ustawy podatkowej), każdy z nich odrębnie osiąga dochód, a zatem odrębnie u każdego z nich zachodzi zdarzenie powodujące powstanie stosunku podatkowoprawnego. Również odrębnie w odniesieniu do każdego z nich ustalane jest prawo dokonywania różnego rodzaju odliczeń czy zwolnień, zmniejszających podstawę opodatkowania.

Jak więc wykazano powyżej, zdaniem Sądu, podatnikiem jest każdy z małżonków odrębnie, a zatem - gdyby ustawodawca nie wprowadził regulacji zawartej w art. 21 ust. 22 ustawy podatkowej - nie budziłoby wątpliwości, że powyższe zwolnienie podatkowe ma zastosowanie jedynie do tego z nich, który był zameldowany w lokalu mieszkalnym na okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed odpłatnym zbyciem. Warunkiem zaś skorzystania ze zwolnienia przez obydwoje małżonków byłoby zameldowanie każdego z nich przez wskazany powyżej okres.

W ocenie Sądu za nieuprawnione uznać jednak należy przedstawione przez organ interpretacyjny odkodowanie normy zawartej w art. 21 ust. 22 ustawy podatkowej. Stanowi on, że ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Wobec tego, że dotyczy przychodów ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych - obejmuje ono całość przychodu ze zbycia nieruchomości (lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość) w przypadku spełnienia warunków zwolnienia przez co najmniej jednego z małżonków. Systemowe odczytanie art. 21 ust. 1 pkt 126 i ust. 22 ustawy podatkowej prowadzi do wniosku, że przewidziane w tym przepisie zwolnienie przedmiotowe ma zastosowanie do obojga małżonków nawet w sytuacji, gdy drugi z małżonków nie spełnia warunku zameldowania (tak wyrok NSA z dnia 17 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 102/10).

Mając na uwadze powyższe, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość),
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca wraz z żoną w dniu 16 kwietnia 2008 r. na prawach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej nabył lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość. W 2010 r. przedmiotowy lokal został sprzedany.

Dokonując zatem oceny skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Przy czym przepis ten nie stanowi o zwolnieniu z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, lecz przewiduje zwolnienie z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia budynku bądź lokalu mieszkalnego. Zwolnieniem nie są objęte przychody z odpłatnego zbycia gruntu (udział w gruncie) lub prawa wieczystego użytkowania gruntu (udziału w prawie) Przychód ze zbycia gruntu lub udziału w gruncie lub w prawie wieczystego użytkowania gruntu będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do budynku lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika – art. 21 ust. 21 ww. ustawy.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, tj. podatnicy, którzy zbywają nieruchomości lub prawa nabyte w okresie od 01 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

• okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,
• terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.
  
  

Jeżeli zatem zostaną spełnione powyższe warunki podatnikowi przysługuje prawo do zwolnienia przychodu uzyskanego ze sprzedaży budynku lub lokalu mieszkalnego w trybie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy (tzw. ulga meldunkowa).

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków co w konsekwencji oznacza, że spełnienie przez jednego z małżonków niezbędnego do skorzystania z ulgi meldunkowej warunku zameldowania na okres stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy w zbywanym lokalu powoduje, że z przedmiotowej ulgi mogą skorzystać łącznie oboje małżonkowie. Jednocześnie podkreślić należy, że warunek złożenia w ustawowym terminie oświadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ww. ustawy dla skorzystania z ulgi meldunkowej przez oboje małżonków jest spełniony, w przypadku złożenia przedmiotowego oświadczenia przez małżonka spełniającego te warunki.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż żona wnioskodawcy była w przedmiotowym lokalu mieszkalnym zameldowana na pobyt stały przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, natomiast wnioskodawca nie był w nim zameldowany.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż dla skorzystania z przewidzianego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy zwolnienia od podatku przez oboje małżonków wystarczającym jest, że warunek zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu przez okres 12 miesięcy spełnia tylko jeden z małżonków. W stanie faktycznym warunek zameldowania na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy w zbywanym lokalu mieszkalnym został spełniony przez żonę wnioskodawcy. Zatem, mimo iż warunek zameldowania spełniła tylko żona wnioskodawcy, to mając na uwadze, że prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej przysługuje również współmałżonkowi, który warunku zameldowania nie spełnił, należy uznać, że wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z ulgi, jeśli w ustawowym terminie tj. do 30 kwietnia 2011 r. złożono w urzędzie skarbowym oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia, przy czym wystarczającym jest aby przedmiotowe oświadczenie złożyła tylko żona wnioskodawcy.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.