Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.299.2017.2.KF
z 10 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 października 2017 r.), uzupełnionym w dniu 31 października 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży kryptowaluty Bitcoin – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży kryptowaluty Bitcoin.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz § 4 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 16 października 2017 r. nr 0112-KDIL3-1.4011.299.2017.1.KF, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 16 października 2017 r., doręczono w dniu 24 października 2017 r., natomiast w dniu 31 października 2017 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w polskiej placówce pocztowej w dniu 28 października 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zakupił w 2011 r. wirtualną walutę (alternatywnego środka płatniczego) Bitcoin i był w posiadaniu określonej ilości jednostek tego alternatywnego środka płatniczego do dnia dzisiejszego.

Wnioskodawca zamierza dokonać przelewu i następnie sprzedaży wirtualnej waluty Bitcoin na internetowej handlowej giełdzie kryptowalutowej, a następnie przelać kupioną walutę krajową (PLN) na swoje konto w banku, osiągając przez to zysk.

Kupna waluty Bitcoin Wnioskodawca dokonał jako osoba fizyczna, tak jak i sprzedaży (zdarzenie przyszłe) ma zamiar dokonać jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej nierolniczej ani rolniczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. W jaki sposób Wnioskodawca powinien opodatkować przedmiotową sprzedaż Bitcoinów: czy będzie to rozliczenie w formie ryczałtowej – 19% podatek wymieniony w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze źródła jakim są kapitały pieniężne czy też może należy to rozliczyć w inny sposób?
2. Czy omówione wyżej przychody Wnioskodawcy są przychodami ze źródła kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, które opodatkować należy według zasad określonych w art. 30b ust. 1, ust. 2 pkt 3 i ust. 5 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Jaki formularz PIT ma złożyć Wnioskodawca urzędowi w celu rozliczenia i wyjaśnienia powyższych zdarzeń?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, jako iż Bitcoin nie jest tradycyjną walutą wedle jej definicji, niczym nie przypominając w swojej konstrukcji walut takich jak EURO, USD czy Złotych Polskich, a jego budowa jest bliższa zaawansowanemu instrumentowi finansowemu lub papierowi wartościowemu, Wnioskodawca powinien zapłacić za jego sprzedaż podatek w stawce 19% od przychodu ze źródła kapitałów pieniężnych (o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Ponadto, Wnioskodawca uważa, że przychód wymieniony wyżej powinien rozliczyć na formularzu PIT-38.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi w pkt 7 wymienia się przychód z tytułu praw majątkowych. Stosownie do treści tego przepisu, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak stanowi art. 18 cyt. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Katalog zawarty w ww. przepisie nie ma charakteru zamkniętego, co oznacza, że także przychody uzyskiwane przez podatników z innych praw majątkowych (z ich posiadania, wykorzystywania), jak również odpłatnego zbycia tych praw stanowią przychody z praw majątkowych, o których mowa w ww. przepisie.

Zauważyć w tym miejscu należy, że przez prawa majątkowe, o których mowa w ww. art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć prawa podmiotowe, które mogą występować w trzech postaciach: roszczeń, uprawnień kształtujących i zarzutów. Jednym z podziałów praw podmiotowych, jaki jest dokonywany w doktrynie, jest podział na prawa majątkowe i prawa niemajątkowe. Podstawą dokonania tego podziału jest interes, jaki one realizują. Prawa majątkowe związane są z interesem ekonomicznym danego podmiotu. Prawa majątkowe to, najogólniej rzecz ujmując, prawa podmiotowe pozostające w ścisłym związku z ekonomicznym interesem uprawnionego, związane z jego majątkiem charakteryzujące się dwoma podstawowymi cechami, tj.:

• zbywalnością (mogą być przedmiotem obrotu),
• posiadaniem określonej wartości majątkowej.
  
  

Z informacji przedstawionych w treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zakupił w 2011 r. wirtualną walutę Bitcoin. Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży wirtualnej waluty Bitcoin na internetowej handlowej giełdzie kryptowalutowej. Ponadto wskazano, że zarówno kupna waluty Bitcoin, jak i sprzedaży (zdarzenie przyszłe) Wnioskodawca ma zamiar dokonać jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji waluty, banknotów i monet jako środków płatniczych, należy odnieść się do niżej wymienionych przepisów.

W art. 31 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 2017 r., poz. 1373) wskazano, że znakami pieniężnymi Rzeczypospolitej Polskiej są banknoty i monety opiewające na złote i grosze. Natomiast zgodnie z art. 32 ww. ustawy, znaki pieniężne emitowane przez NBP są prawnymi środkami płatniczymi na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że Bitcoin pełni funkcje elektronicznej waluty, a system płatności umożliwia wysyłanie i odbieranie jednostek tejże waluty. Zarówno sama jednostka waluty, jak i cały system, występują pod jedną nazwą „Bitcoin”.

Niemniej jednak, Bitcoin jako system wirtualnej waluty nie posiada uregulowania w przepisach prawa. Waluta ta nie ma żadnego centralnego organu ani jakiejkolwiek instytucji sprawującej nad nią nadzór. Na gruncie polskiego prawa waluty Bitcoin nie można traktować na równi z prawnym środkiem płatniczym, bowiem nie funkcjonuje on jako instrument rynku pieniężnego w rozumieniu odrębnych przepisów. W świetle obowiązujących przepisów prawa Bitcoin nie jest walutą uznawaną jako prawny środek płatniczy. Nie jest również stosowana w rozliczeniach międzynarodowych w sensie prawnym, ponieważ nie posługują się tym żadne instytucje publiczne. Nie funkcjonuje jako instrument rynku pieniężnego.

Bitcoin jakkolwiek pozbawiony substratu materialnego, niewątpliwie posiada określoną i wymierną wartość. Należałoby go zatem zakwalifikować jako rodzaj dobra niematerialnego, będącego mieniem w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Z tych względów, dla celów podatkowych przychód uzyskany z wymiany kryptowaluty Bitcoin na walutę (krajową lub zagraniczną) stanowić będzie przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochodem Wnioskodawcy będzie nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 9 ust. 1a cyt. ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Dochody z praw majątkowych podlegają zatem kumulacji z innymi dochodami i należy je wykazać w zeznaniu rocznym (PIT-36), składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym uzyskano przychód i w tym samym terminie należy wpłacić z tego tytułu podatek (art. 45 ust. 1 w zw. z art. 45 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy), obliczony na zasadach ogólnych, tj. wg skali podatkowej, zgodnie z art. 27 ust. 1 omawianej ustawy.

W świetle powyższego, nie można zaaprobować poglądu Wnioskodawcy, że przychody ze sprzedaży kryptowaluty Bitcoin stanowią przychody z kapitałów pieniężnych, opodatkowane na zasadach wynikających z art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten odnosi się bowiem do dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Przy czym, za papiery wartościowe – w myśl art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – uważa się papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1636 i 1948). Natomiast, stosownie do treści art. 5a pkt 13 ww. ustawy, pod pojęciem pochodnych instrumentów finansowych należy rozumieć instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Zatem, zbycie kryptowaluty Bitcoin, która nie jest ani papierem wartościowym, ani pochodnym instrumentem finansowym nie podlega opodatkowaniu na zasadach uregulowanych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji także formularz PIT-38 nie będzie właściwy do rozliczenia ww. transakcji. Formularz ten przeznaczony jest dla podatników, którzy w roku podatkowym uzyskali przychody:

1. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, pożyczonych papierów wartościowych (sprzedaż krótka), pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających, udziałów w spółkach,
2. z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.
   
   

Formularz ten nie jest zatem przeznaczony dla podatników, którzy (tak jak Wnioskodawca) uzyskali przychody z praw majątkowych. Przychody z praw majątkowych podlegają kumulacji z innymi dochodami i należy je wykazać na formularzu PIT-36.

Podsumowując, przychód z tytułu sprzedaży zakupionej w 2011 r. przez Wnioskodawcę kryptowaluty Bitcoin stanowić będzie przychód z praw majątkowych, zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany dochód należy opodatkować na zasadach ogólnych, tj. wg skali podatkowej zgodnie z art. 27 ust. 1 ww. ustawy i wykazać w zeznaniu rocznym na druku PIT-36, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym będzie miała miejsce sprzedaż Bitcoinów i w tym samym terminie wpłacić należny podatek.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.