2017.11.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.372.2017.1.HW
z 7 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2017 r. (data wpływu 7 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca stosuje prawidłowy sposób określania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca stosuje prawidłowy sposób określania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawcą jest Stowarzyszenie (dalej jako: Stowarzyszenie lub Wnioskodawca), które jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Statut Stowarzyszenia (dalej jako: Statut) przewiduje, że celami Stowarzyszenia są:

Upowszechnianie idei samorządności lokalnej (PKD 94.99 Z),
Zajmowanie stanowisk w sprawach publicznych (PKD 94.99 Z),
Ochrona wspólnych interesów członków Stowarzyszenia (PKD 94.99 Z),
Wspieranie działań zmierzających do racjonalnego planowania przestrzennego (PKD 94.99 Z),
Koordynacja współdziałania gmin i powiatów zmierzająca do podtrzymania dziedzictwa kulturowego (PKD 94.99 Z),
Podejmowanie działań zmierzających do gospodarczego i kulturalnego rozwoju gmin i powiatów zrzeszonych (PKD 94.99 Z),
Podejmowanie działań na rzecz ochrony środowiska naturalnego (PKD 84.12 Z),
Podejmowanie wspólnych przedsięwzięć z partnerami zagranicznymi (PKD 94.99 Z),
Organizowanie i wspieranie wypoczynku dzieci i młodzieży (PKD 94.99 Z),
Wspomaganie członków w realizacji ich zadań własnych i zleconych (PKD 94.99 Z),
Podejmowanie działań na rzecz przeciwdziałania bezrobociu i ograniczania jego skutków (PKD 84.13 Z),
Podejmowanie działań w zakresie rozwoju systemu pomocy społecznej (PKD 88.99 Z),
Podejmowanie działań na rzecz ograniczania skutków niepełnosprawności (PKD 88.11 Z),
Wspieranie turystyki i podejmowanie działań na rzecz regionalnych przedsięwzięć turystycznych (PKD 94.99 Z),
Upowszechnianie wiedzy na temat bezpieczeństwa publicznego i podejmowanie działań na rzecz jego poprawy (PKD 94.99 Z),
Podejmowanie działań w zakresie rozwoju infrastruktury i gospodarki komunalnej (PKD 84.13 Z),
Wspieranie inicjatyw na rzecz rozwoju społeczeństwa informacyjnego (PKD 94.99 Z),
Popularyzowanie wiedzy na temat nowych zasad organizacji edukacji, pomocy społecznej i ochrony zdrowia oraz wspieranie inicjatyw służących dalszemu rozwojowi tych dziedzin (PKD 94.99 Z),
Promocja (…) (PKD 94.99 Z),
Wspieranie działalności sportowej (PKD 93.1),
Działalność wspomagająca edukację (PKD 85.60 Z).
Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKD 85.59 B),
Pozostałe formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKD 85.51 Z),
Pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKD 85.51 Z),
Pozaszkolne formy edukacji artystycznej (PKD 85.52 Z),
Wychowanie przedszkolne (PKD 85.10 Z),
Prowadzenie obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania (PKD 55.20 Z).

Stowarzyszenie realizuje obecnie projekt, w wyniku którego mają zostać zbudowane kampusy w czterech gminach należących do Stowarzyszenia. Realizacja inwestycji wiąże się z dokonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz pozostających poza zakresem regulacji VAT. Ukończenie inwestycji jest planowane na rok 2019. Po przekazaniu inwestycji do używania Stowarzyszenie planuje w tych miejscach prowadzić działalność gospodarczą, która będzie dotyczyć odpłatnego świadczenia usług. Jednocześnie Stowarzyszenie będzie dokonywać także czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT, polegających m.in. na prowadzeniu działalności statutowej takich jak popularyzacja sportu, czy ochrona środowiska.

Powyższe wskazuje na to, że po odbiorze inwestycji będzie ona wykorzystywana przez Stowarzyszenie zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jak i do czynności nieopodatkowanych tym podatkiem. W zakresie w jakim nie ma możliwości wyodrębnienia podatku naliczonego VAT, który będzie alokowany bezpośrednio (w całości) do działalności podlegającej opodatkowaniu VAT lub niepodlegającej opodatkowaniu VAT – Wnioskodawca uważa, że zastosowanie znajduje regulacja art. 86 ust. 2a-22 ustawy o VAT (tzw. prewspółczynnik VAT).

Prewspółczynnik Wnioskodawca określił na podstawie danych powierzchniowych. Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów wydanego na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, nie mają zastosowania do stowarzyszeń, dlatego to podatnik musi ustalić prewskaźnik tak, aby sposób określenia proporcji najbardziej odpowiadał specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Wnioskodawca podkreśla, że wybrany przez niego sposób:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Ponadto Wnioskodawca zakłada, że w przyszłości przez okres 10 lat od momentu przyjęcia środków trwałych do używania będzie dokonywał korekt całej kwoty podatku naliczonego obliczonych na podstawie art. 90c ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim będą dokonywały się zmiany danych powierzchniowych.

Stowarzyszenie nie uzyskuje jeszcze przychodów z prowadzonej działalności w odniesieniu do kampusów, ponieważ projekt jest w fazie wdrożenia, co powoduje, że nie może zastosować danych przychodowych jako danych obiektywnych.

Wnioskodawca stosować będzie jeden prewskaźnik powierzchniowy, przy czym w zależności od danego kampusu przyjmie on inną wartość z uwagi na różne przeznaczenie powierzchni. Poniższe dane odnoszą się do kampusu. Zgodnie z Opracowaniem Koncepcji Programowo Przestrzennej dla Zadania: „…” podział powierzchni kształtować się będzie następująco (dane w mkw):

Piwnica (służąca obu typom działalności, tj. opodatkowanej i niepodlegającej VAT) 267,55 m² Parter i I piętro.
Budynek Główny (w całości związany z działalnością gospodarczą VAT) – 768,00 m² (parter) + 508,57 (piętro).
Budynek Administracyjno-Noclegowy (związany zarówno z działalnością opodatkowaną VAT, jak i niepodlegającą VAT) – 288,56 m² (parter) i 321,34 m² (piętro), przy czym 140,94 m² związane jest wyłącznie z działalnością opodatkowaną VAT.
Budynek Edukacji (związany z działalnością niepodlegającą VAT) – 475,72 m².

Z powyższych danych wynika, że:

powierzchnie związane wyłącznie z DG VAT wynoszą: 1.417,51 m²

powierzchnie związane zarówno z DG VAT oraz działalnością poza VAT wynoszą: 877,45 m²

powierzchnie związane wyłącznie z działalnością poza VAT wynoszą: 475,72 m²

suma powierzchni: 2.294,96 m²

(1417,51+877,45)/(1417,51-877,45+475,72) =(2294,96)/(2770,68) = 0,828 (równe w przybliżeniu) 0,83

0,83 x 100% = 83% (prewspółczynnik) dla kampusu.

Wnioskodawca wyjaśnia, że powierzchne związane z działalnością mieszaną (877,45 m²) to powierzchnie administracyjne przeznaczone dla obsługi administracyjnej obiektu i Stowarzyszenia, z uwagi na to, że w nierozłączny sposób służą zarówno działalności opodatkowanej VAT, jak niepodlegającej nie powinny zachwiać wartości prewspółczynnika i dokonywanych odliczeń VAT przez Wnioskodawcę. Z tego powodu Stowarzyszenie uwzględnia tę wartość powierzchniową zarówno w liczniku, jak i w mianowniku prewspółczynnika.

Należy podkreślić, że Wnioskodawca wykonuje zarówno czynności opodatkowane podatkiem VAT (związane z wykonywaniem działalności gospodarczej), jak i pozostające poza zakresem regulacji VAT (czynności poza zakresem działalności gospodarczej). W zakresie czynności związanych z działalnością gospodarczą, Wnioskodawca świadczy m.in. odpłatnie usługi wyżywienia, zakwaterowania. Wnioskodawca dokonuje także czynności poza zakresem działalności gospodarczej, polegających m.in. na prowadzeniu działalności statutowej takiej jak nieodpłatna edukacja, popularyzacja sportu, czy ochrona środowiska, w tym OZE.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że nie rozpoczął w roku 2017 wykonywania działalności gospodarczej i działalności innej niż gospodarcza, gdyż rozpoczął je przed tą datą. Ukończenie inwestycji jest planowane na rok 2019, i wtedy Wnioskodawca rozpocznie wykonywanie ww. czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu VAT w odniesieniu do kampusów.

Podkreślenia wymaga, że nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi są i będą wykorzystywane, zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów pozostających poza zakresem tej działalności. Wnioskodawca nie jest ani nie będzie w stanie w całości przypisać dokonane zakupy do działalności gospodarczej, co jest związane z charakterem określonych zakupów i prowadzonej działalności mieszanej Wnioskodawcy (statutowej i gospodarczej).

Należy zaznaczyć, że Wnioskodawca stosować będzie jedną metodę: prewskaźnik powierzchniowy, przy czym – tak jak wskazano w treści stanu faktycznego będą to wartości odrębne dla każdego kampusu, bowiem w zależności od kampusu różne będą wartości powierzchni i sposób ich wykorzystania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo wyliczając prewspółczynnik w sposób opisany w stanie faktycznym w świetle przedstawionych okoliczności faktycznych i przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, Stowarzyszenie postępuje prawidłowo wyliczając prewspółczynnik w sposób opisany w stanie faktycznym w świetle przedstawionych okoliczności faktycznych i przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Gminy i powiaty mają prawo tworzyć stowarzyszenia na podstawie art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 446, ze zm.) oraz na podstawie art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 814, ze zm.). Do działalności stowarzyszenia odpowiednio stosuje się przepisy ustawy dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach.

Stowarzyszenie jest podatnikiem podatku VAT na podstawie art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710, ze zm., dalej jako: ustawa o VAT). „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”.

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z kolei art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, przewiduje możliwość stosowania współczynników proporcji przez podatników, którzy dokonują nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe. W takim przypadku współczynnik proporcji jest podstawą do określenia kwoty podatku naliczonego.

Warto podkreślić, że z treści art. 86 ust. 2a i 2b ustawy o VAT, wynika, że sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, a więc „zapewniać dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe”. Tylko zachowanie powyższych elementów pozwala uznać, że proporcje określono w sposób reprezentatywny.

Wnioskodawca zauważa, że nie mają do niego zastosowania przepisy Rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193). Wskazane Rozporządzenie nie zawiera uregulowań dotyczących stowarzyszeń jednostek samorządu terytorialnego, dlatego Stowarzyszenie określając współczynnik proporcji posługuje się jednym ze sposobów określony w art. 86 ust. 2c ustawy o VAT. Przyjęty sposób opiera się na wartościach obiektywnych i dających się udowodnić poprzez pomiar powierzchni. Stowarzyszenia nie uzyskuje jeszcze przychodów z prowadzonej działalności w odniesieniu do kampusów, ponieważ projekt jest w fazie wdrożenia, co powoduje, że nie może zastosować danych przychodowych jako danych obiektywnych.

W doktrynie prawa podatkowego zdania zaś są podzielone. Jedni uważają, że stosowanie kilku prewspółczynników jest koniecznością, tak np. J. Pęczek-Czerwińska, Prewspółczymik odliczenia VAT naliczonego. Warszawa 2016, LEX/el Autorka wskazuje, że „przepisy o prewspółczynniku nie będą miały zastosowania do nabytych towarów i usług, które są w całości przypisane do działalności gospodarczej lub działalności innej niż działalność gospodarcza, tj. możliwa jest bezpośrednia alokacja do poszczególnych typów działalności. Zaznacza także, że bezpośrednia alokacja nabytych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej może wystąpić nawet wówczas, gdy towary i usługi wykazują częściowy związek z działalnością inną niż działalność gospodarcza. W tym aspekcie istotne znaczenie ma wyrok TSUE w sprawie C-126/14, Sveda, w którym Trybunał przedstawił koncepcję celów nadrzędnych i podrzędnych. Jeżeli zasadniczym celem ponoszenia wydatków jest dokonywanie czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to inne cele związane z poniesionymi wydatkami należy uznać za drugorzędne, nawet jeśli same w sobie nie stanowią działalności gospodarczej”. Dalej wyjaśnia: „Jednocześnie, jak wynika z orzecznictwa TSUE, państwa członkowskie powinny, wprowadzając system proporcjonalnego odliczenia naliczonego podatku VAT od nabytych towarów i usług wykorzystywanych jednocześnie w działalności gospodarczej i na cele działalności innej niż działalność gospodarcza, kierować się zasadą neutralności podatkowej.

Oczywiście nie ulega wątpliwości, że pod względem prostoty obsługi administracyjnej sposobu określenia proporcji optymalnym postępowaniem byłoby stosowanie przez podatnika tylko jednej, stałej metodologii dotyczącej określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Wnioskodawca uważa jednak, że w odniesieniu do sposobu określenia proporcji nie ma takich przesłanek. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, sposób określenia proporcji to sposób określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, a w dalszej konsekwencji – do określenia proporcjonalnej części naliczonego podatku VAT, która może podlegać odliczeniu jako powiązana z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, z ewentualnym zastosowaniem dodatkowo współczynnika sprzedaży. Podatnik powinien zatem stosować taką metodologię – nawet jeśli będzie się na nią składać wiele różnorodnych działań – która pozwoli najdokładniej określić zakres wykorzystywania przez niego nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Może być to zatem metodologia rozbudowana i wieloetapowa. Istotne jest jedynie to, aby w jak najpełniejszy sposób odzwierciedlała ona zasadę neutralności podatku VAT z perspektywy specyfiki – działalności podatnika oraz specyfiki dokonywanych przez niego nabyć.

Zasadne może być zatem stosowanie przez podatnika różnych metod – cząstkowych preproporcji – w ramach sposobu określenia proporcji. Należy także pamiętać o tym, że „sposób określenia proporcji” to sformułowanie (skrót), pod którym kryje się „sposób określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej”.

Reasumując, Wnioskodawca postępuje prawidłowo wyliczając prewspółczynnik w sposób opisany w stanie faktycznym w świetle przedstawionych okoliczności faktycznych i przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy – w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów. o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy – sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl art. 86 ust. 2c ustawy – przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Według art. 86 ust. 2d ustawy – w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu (art. 86 ust. 2e ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy – przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy – proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku, gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji (art. 86 ust. 2h ustawy).

Jak stanowi art. 90c ust. 1 ustawy – w przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio.

W przypadku, gdy korekty podatku odliczonego dokonuje podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22, może on uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a (art. 90c ust. 2 ustawy).

Według art. 90c ust. 3 ustawy – dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. Mieszczą się tutaj również działania, czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy, czy nieodpłatna działalność statutowa), a także cele prywatne, które z założenia nie mają nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika. W celach działalności gospodarczej mieścić się będą również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej („towarzyszące” tej działalności), niezależnie od tego czy ostatecznie bezpośrednio generują opodatkowanie. Przykładowo otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów lub też otrzymanie dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze niemających bezpośredniego wpływu na cenę dostarczanych przez podatnika towarów lub usług przez niego świadczonych lecz wykorzystywanych w całości do wykonywania działalności gospodarczej objętej podatkiem od towarów i usług.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powołanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest osobie fizycznej, osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Wobec powyższego, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Oznacza to, że jeżeli w momencie nabycia towarów i usług podmiot nie działał w charakterze podatnika wtedy takiemu podmiotowi nie przysługuje w żadnym momencie prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów wynika, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że statut Wnioskodawcy – będącego czynnym podatnikiem podatku VAT – przewiduje, że celami Stowarzyszenia są:

Upowszechnianie idei samorządności lokalnej (PKD 94.99 Z),
Zajmowanie stanowisk w sprawach publicznych (PKD 94.99 Z),
Ochrona wspólnych interesów członków Stowarzyszenia (PKD 94.99 Z),
Wspieranie działań zmierzających do racjonalnego planowania przestrzennego (PKD 94.99 Z),
Koordynacja współdziałania gmin i powiatów zmierzająca do podtrzymania dziedzictwa kulturowego (PKD 94.99 Z),
Podejmowanie działań zmierzających do gospodarczego i kulturalnego rozwoju gmin i powiatów zrzeszonych (PKD 94.99 Z),
Podejmowanie działań na rzecz ochrony środowiska naturalnego (PKD 84.12 Z),
Podejmowanie wspólnych przedsięwzięć z partnerami zagranicznymi (PKD 94.99 Z),
Organizowanie i wspieranie wypoczynku dzieci i młodzieży (PKD 94.99 Z),
Wspomaganie członków w realizacji ich zadań własnych i zleconych (PKD 94.99 Z),
Podejmowanie działań na rzecz przeciwdziałania bezrobociu i ograniczania jego skutków (PKD 84.13 Z),
Podejmowanie działań w zakresie rozwoju systemu pomocy społecznej (PKD 88.99 Z),
Podejmowanie działań na rzecz ograniczania skutków niepełnosprawności (PKD 88.11 Z),
Wspieranie turystyki i podejmowanie działań na rzecz regionalnych przedsięwzięć turystycznych (PKD 94.99 Z),
Upowszechnianie wiedzy na temat bezpieczeństwa publicznego i podejmowanie działań na rzecz jego poprawy (PKD 94.99 Z),
Podejmowanie działań w zakresie rozwoju infrastruktury i gospodarki komunalnej (PKD 84.13 Z),
Wspieranie inicjatyw na rzecz rozwoju społeczeństwa informacyjnego (PKD 94.99 Z),
Popularyzowanie wiedzy na temat nowych zasad organizacji edukacji, pomocy społecznej i ochrony zdrowia oraz wspieranie inicjatyw służących dalszemu rozwojowi tych dziedzin (PKD 94.99 Z),
Promocja (…) (PKD 94.99 Z),
Wspieranie działalności sportowej (PKD 93.1),
Działalność wspomagająca edukację (PKD 85.60 Z),
Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKD 85.59 B),
Pozostałe formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKD 85.51 Z),
Pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKD 85.51 Z),
Pozaszkolne formy edukacji artystycznej (PKD 85.52 Z),
Wychowanie przedszkolne (PKD 85.10 Z),
Prowadzenie obiektów noclegowych, turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania (PKD 55.20 Z).

Stowarzyszenie realizuje obecnie projekt, w wyniku którego mają zostać zbudowane kampusy w czterech Gminach należących do Stowarzyszenia. Realizacja inwestycji wiąże się z dokonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz pozostających poza zakresem regulacji VAT. Ukończenie inwestycji jest planowane na rok 2019. Po przekazaniu inwestycji do używania Stowarzyszenie planuje w tych miejscach prowadzić działalność gospodarczą, która będzie dotyczyć odpłatnego świadczenia usług. Jednocześnie Stowarzyszenie będzie dokonywać także czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT, polegających m.in. na prowadzeniu działalności statutowej takich jak popularyzacja sportu, czy ochrona środowiska.

Prewspółczynnik Wnioskodawca określił na podstawie danych powierzchniowych. Wnioskodawca podkreśla, że wybrany przez niego sposób:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Piwnica (służąca obu typom działalności, tj. opodatkowanej i niepodlegającej VAT) 267,55 m² Parter i I piętro.
Budynek Główny (w całości związany z działalnością gospodarczą VAT) – 768,00 m² (parter) + 508,57 (piętro).
Budynek Administracyjno-Noclegowy (związany zarówno z działalnością opodatkowaną VAT, jak i niepodlegającą VAT) – 288,56 m² (parter) i 321,34 m² (piętro), przy czym 140,94 m² związane jest wyłącznie z działalnością opodatkowaną VAT.
Budynek Edukacji (związany z działalnością niepodlegającą VAT) – 475,72 m².

Z powyższych danych wynika, że: powierzchnie związane wyłącznie z działalnością gospodarczą VAT wynoszą: 1.417,51 m², powierzchnie związane zarówno z działalnością gospodarczą VAT oraz działalnością poza VAT wynoszą: 877,45 m², powierzchnie związane wyłącznie z działalnością poza VAT wynoszą: 475,72 m² suma powierzchni: 2.294,96 m².

0,83 x 100% = 83% (prewspółczynnik dla kampusu.

Powierzchnie związane z działalnością mieszaną (877,45 m²) to powierzchnie administracyjne przeznaczone dla obsługi administracyjnej obiektu i Stowarzyszenia, z uwagi na to, że w nierozłączny sposób służą zarówno działalności opodatkowanej VAT, jak i niepodlegającej nie powinny zachwiać wartości prewspółczynnika i dokonywanych odliczeń VAT przez Wnioskodawcę. Z tego powodu Stowarzyszenie uwzględnia tę wartość powierzchniową zarówno w liczniku, jak i w mianowniku prewspółczynnika.

Wnioskodawca wykonuje zarówno czynności opodatkowane podatkiem VAT (związane z wykonywaniem działalności gospodarczej), jak i pozostające poza zakresem regulacji VAT (czynności poza zakresem działalności gospodarczej). W zakresie czynności związanych z działalnością gospodarczą, Wnioskodawca świadczy m.in. odpłatnie usługi wyżywienia, zakwaterowania. Wnioskodawca dokonuje także czynności poza zakresem działalności gospodarczej, polegających m.in. na prowadzeniu działalności statutowej takiej jak nieodpłatna edukacja, popularyzacja sportu, czy ochrona środowiska, w tym OZE.

Nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi są i będą wykorzystywane, zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów pozostających poza zakresem tej działalności. Wnioskodawca nie jest ani nie będzie w stanie w całości przypisać dokonane zakupy do działalności gospodarczej, co jest związane z charakterem określonych zakupów i prowadzonej działalności mieszanej Wnioskodawcy (statutowej i gospodarczej).

Stowarzyszenie stosować będzie jedną metodę: prewskaźnik powierzchniowy, przy czym będą to wartości odrębne dla każdego kampusu, bowiem w zależności od kampusu różne będą wartości powierzchni i sposób ich wykorzystania.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Stowarzyszenie postępuje prawidłowo wyliczając prewspółczynnik w sposób opisany w stanie faktycznym w świetle przedstawionych okoliczności faktycznych i przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, że działania stowarzyszeń regulują przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2017 r., poz. 210), zwanej dalej ustawą prawo o stowarzyszeniach.

W myśl art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie jest dobrowolnym. samorządnym. trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności.

Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, statut stowarzyszenia określa w szczególności. m.in. cele i sposoby ich realizacji. Cele stowarzyszenia muszą być ujęte w statucie, ale dopuszczalne jest również ich uchwalenie poza statutem. w szczególności zaś takich celów, które stanowiłyby konkretyzację celów statutowych w określonej sytuacji.

Majątek stowarzyszenia powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków. zapisów. dochodów z własnej działalności, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz z ofiarności publicznej (art. 33 ust. 1 ustawy Prawo o stowarzyszeniach).

W świetle art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków. Działalność statutowa i gospodarcza stowarzyszenia stanowią zatem odrębne rodzaje działalności na gruncie prawa o stowarzyszeniach. Działalność gospodarcza o celach zarobkowych nie może być celem statutowym stowarzyszenia. może być tylko działalnością uboczną, jako jedno ze źródeł dochodów służących realizacji celów statutowych.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Jak już wcześniej wskazano, w sytuacji, gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe – w świetle powołanych przepisów art. 86 ust. 2a ustawy – kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej – „sposób określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że w art. 86 ust. 2b ustawy, ustawodawca precyzuje, kiedy sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Zgodnie bowiem z ww. przepisem ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Należy wskazać, że wśród danych, które można wykorzystać przy wyborze sposobu określania proporcji ustawodawca wskazuje, obok średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej, średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą, średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą, oraz roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca wskazał, że wykonuje zarówno czynności opodatkowane podatkiem VAT (związane z wykonywaniem działalności gospodarczej), jak i pozostające poza zakresem regulacji VAT (czynności poza zakresem działalności gospodarczej). W zakresie czynności związanych z działalnością gospodarczą, Wnioskodawca świadczy m.in. odpłatnie usługi wyżywienia, zakwaterowania. Ponadto Zainteresowany dokonuje czynności poza zakresem działalności gospodarczej, polegających m.in. na prowadzeniu działalności statutowej takiej jak nieodpłatna edukacja, popularyzacja sportu, czy ochrona środowiska. w tym OZE.

Przenosząc powołane przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że w przypadku, gdy dokonywane zakupy (towarów i usług) będą służyć do celów działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, a bezpośrednie przyporządkowanie tych zakupów do działalności gospodarczej nie będzie możliwe, podatek do odliczenia od zakupów ustała się z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Zainteresowany wskazał, że stosować będzie jeden „prewskaźnik powierzchniowy przy czym w zależności od danego kampusu przyjmie on inną wartość z uwagi na różne przeznaczenie powierzchni”.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał jedynie – przedstawiając własne stanowisko w sprawie – że przyjęty sposób opiera się na wartościach obiektywnych i dających się udowodnić przez pomiar powierzchni.

Zdaniem tut. Organu, argumentacja Wnioskodawcy jest nieprecyzyjna, nie zawiera racjonalnych i obiektywnych powodów, dla których metoda powierzchniowa najbardziej odpowiada specyfice działalności Wnioskodawcy.

Jak wynika z opisu sprawy Stowarzyszenie realizuje obecnie projekt, w wyniku którego mają zostać zbudowane kampusy w czterech Gminach należących do Stowarzyszenia. Po przekazaniu inwestycji do używania (zakończenie inwestycji planowane jest na rok 2019) Stowarzyszenie planuje w tych miejscach prowadzić działalność gospodarczą, która będzie dotyczyć odpłatnego świadczenia usług, jak również będzie dokonywać także czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT polegających m.in. na prowadzeniu działalności statutowej takich jak popularyzacja sportu, czy ochrona środowiska.

Przyjęta przez Wnioskodawcę metoda powierzchniowa nie uwzględnia tych elementów prowadzonej działalności, które mają wpływ na jej prowadzenie i funkcjonowanie. Należy wskazać, że ww. powierzchnia nie zawsze będzie odzwierciedlała środki uzyskiwane przez Stowarzyszenie z tytułu działalności gospodarczej i poza nią.

W tym miejscu należy podkreślić, że w celu zastosowania ww. metody niezbędnym byłoby jednoznaczne ustalenie i precyzyjne określenie powierzchni przeznaczonej do czynności związanych z działalnością gospodarczą, jak i poza nią. Tymczasem z opisu sprawy wynika, że np. piwnica w budynku kampusu będzie służyła zarówno czynnościom wykonywanym w ramach działalności gospodarczej, jak również czynnościom wykonywanym poza nią.

Ponadto, Wnioskodawca zauważył, że z uwagi na to, że powierzchnie administracyjne przeznaczone dla obsługi administracyjnej obiektu i Stowarzyszenia (w nierozłączny sposób służące zarówno czynnościom dokonywanym w ramach działalności gospodarczej, jak i poza nią) nie powinny zachwiać wartości prewspółczynnika i dokonywanych odliczeń VAT, Stowarzyszenie uwzględnia tę wartość powierzchniową zarówno w liczniku, jak i w mianowniku prewspółczynnika.

Zainteresowany przyjął, że metoda powierzchniowa najbardziej odzwierciedla specyfikę działalności Stowarzyszenia, jednakże nie przedstawił wiarygodnych przesłanek pozwalających na stwierdzenie, że tzw. metoda powierzchniowa zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, jednakże nie przedstawił wiarygodnych przesłanek pozwalających na stwierdzenie, że tzw. metoda powierzchniowa będzie gwarantowała, że zakres wykorzystywania do działalności gospodarczej nabywanych towarów i usług będzie odzwierciedlony w sposób obiektywny i pełny.

Wskazać należy, że przyjęta przez Wnioskodawcę metoda nie zapewnia obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane, bowiem powierzchnia nie będzie odzwierciedlała w pełni wielkości działalności gospodarczej (tj. odpłatnego świadczenia usług) i czynności wykonywanych poza działalnością gospodarczą, z uwagi na fakt, że w rozpatrywanej sprawie nie można w sposób jednoznaczny przyporządkować powierzchni, na której jest wykonywana działalność gospodarcza, a na której statutowa. Przedstawiona metoda nie jest zatem w pełni obiektywna i nie jest w stanie odzwierciedlać pełnej rzeczywistej kwoty mającej wpływ na ustalenie sposobu proporcji.

Z regulacji zawartych w art. 86 ust. 2b ustawy wynika, że przyjęta metoda określenia proporcji ma nie tylko odzwierciedlać specyfikę prowadzonej działalności, ale również obiektywnie odzwierciedlać część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż ta działalność, tym samym wskazany przez Stowarzyszenie sposób oparty na metodzie powierzchniowej – przedstawiony jako najbardziej odzwierciedlający specyfikę działalności Wnioskodawcy – jest w tak przedstawionych okolicznościach nieprecyzyjny.

Nie można bowiem uznać, zważywszy na charakter prowadzonej działalności przez Stowarzyszenie, że ma ono możliwość przyporządkowania wydatków według wskazanej przez Wnioskodawcę metody w oparciu o określenie powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej w ogólnej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i do czynności wykonywanych poza tą działalnością. Proponowana metoda spowodowałaby, że przyjęty sposób określenia proporcji rozmijałby się z rzeczywistością i mogłoby to prowadzić do uzyskania nieadekwatnego odliczenia podatku naliczonego.

Zatem, zaproponowany przez Wnioskodawcę sposób określenia proporcji w celu ustalenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie jest prawidłowy.

Podsumowując, w odpowiedzi na zadane pytanie, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie postępuje prawidłowo wyliczając prewspółczynnik w sposób opisany w stanie faktycznym, w świetle przedstawionych okoliczności faktycznych i przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 cyt. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W świetle powyższego tut. Organ zaznacza, ze interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko Wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny i projektowane zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego, udzielona interpretacja straci zatem swoją aktualność.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin