2017.11.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.471.2017.1.NF
z 20 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2017 r. (data wpływu 25 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 listopada 2017 r. (data wpływu 16 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że sprzedaż osobom trzecim rzeczy ruchomych stanowić będzie czynności podlegające opodatkowaniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że sprzedaż osobom trzecim rzeczy ruchomych stanowić będzie czynności podlegające opodatkowaniu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 listopada 2017 r. o wskazanie adresu ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r., poz. 814 z późn. zm., zwanej dalej USP), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 USP powiat w celu wykonywania zadań może tworzyć jednostki organizacyjne.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 USP, organami powiatu są rada powiatu i zarząd. Zarząd jest organem wykonawczym powiatu (art. 26 ust. 1 USP), który – w myśl art. 33 tej ustawy – wykonuje zadania powiatu przy pomocy starostwa powiatowego oraz jednostek organizacyjnych powiatu.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1440, z późn. zm.) organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi. W myśl art. 19 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, zarządcą dróg, z zastrzeżeniem ust. 4, 5, 5a i 8, dla dróg powiatowych jest zarząd powiatu.

Zarząd Powiatu jako zarządca drogi, może wykonywać swoje obowiązki przy pomocy jednostki organizacyjnej będącej zarządem drogi, utworzonej przez radę powiatu. Jeżeli jednostka taka nie został utworzona, zadania zarządu drogi wykonuje zarządca (art. 21 ust. 1 cytowanej ustawy).

Powiatowy Zarząd Dróg (zwany dalej PZD), jest nieposiadającą osobowości prawnej powiatową jednostką organizacyjną działającą w formie jednostki budżetowej. Obowiązujące przepisy prawa jednoznacznie przesądzają, że jednostki budżetowe są jednostkami zaliczanymi do sektora finansów publicznych, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, natomiast pobrane dochody odprowadzają na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego (art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych – Dz. U. z 2016 r., poz. 1870, z późn. zm., zwana dalej ustawą o finansach publicznych). Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków (art. 11 ust. 3 ustawy o finansach publicznych). Należy podkreślić, że pobrane przez powiatowe jednostki budżetowe środki finansowe stanowią dochody publiczne w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o finansach publicznych.

PZD został powołany uchwałą Rady Powiatu z dnia 25 stycznia l999 r. w sprawie utworzenia powiatowej jednostki organizacyjnej o nazwie: „Powiatowy Zarząd Dróg”. Do statutowych zadań jednostki należy:

Opracowywanie projektów planów rozwoju sieci drogowej w powiecie;
Opracowywanie projektów planów finansowania budowy, utrzymania i ochrony dróg oraz obiektów mostowych;
Pełnienie funkcji inwestora;
Utrzymanie nawierzchni, chodników, obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą;
Realizacja zadań w zakresie inżynierii ruchu;
Przygotowanie infrastruktury drogowej dla potrzeb obronnych, oraz wykonywanie innych zadań na rzecz obronności kraju;
Koordynacja robót w pasie drogowym;
Wydawanie zezwoleń na zajęcia pasa drogowego, na zjazdy z dróg, na przejazdy po drogach publicznych pojazdów z ładunkiem: o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających wielkości określone w odrębnych przepisach oraz pobieranie opłat i kar pieniężnych;
Prowadzenie ewidencji dróg i drogowych obiektów mostowych;
Przeprowadzanie okresowych kontroli stanu dróg i obiektów mostowych;
Wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających;
Przeciwdziałanie niszczeniu dróg przez ich użytkowników;
Przeciwdziałanie niekorzystnym przeobrażeniom środowiska mogącym powstać lub powstającym w następstwie budowy lub utrzymania dróg;
Wprowadzanie ograniczeń bądź zamykanie dróg i drogowych obiektów mostowych dla ruchu oraz wyznaczanie objazdów gdy występuje bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa dla osób lub mienia;
Dokonywanie okresowych pomiarów ruchu drogowego;
Sadzenie, utrzymanie oraz usuwanie drzew i krzewów oraz pielęgnacja zieleni w pasie drogowym poza obszarami zabudowanymi;
Prowadzenie gospodarki gruntami i innymi nieruchomościami pozostającymi w jego zarządzie;
Zarządzanie ruchem drogowym na drogach powiatowych i gminnych;
Prowadzenie innej działalności gospodarczej.

W wyniku wejścia w życie ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454, z późn. zm.) PZD utracił status samodzielnego podatnika VAT i jest jedną z jednostek organizacyjnych Powiatu – scentralizowanego podatnika VAT.

PZD wykonując zadania statutowe nie działa w charakterze podatnika VAT, wykonywanie przez PZD zadań nie stanowi działalności gospodarczej na gruncie VAT, a więc działalności w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą VAT (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.).

PZD w celu realizacji powierzonych mu przez Powiat publicznych zadań własnych nabywa sprzęt i różnego rodzaju urządzenia (np. komputery, drukarki, samochody osobowe, ciężarowe, kosiarki, piły, piaskarki, przyczepy, rębaki). Wszystkie rzeczy ruchome są nabywane jako towary nowe od osób trzecich, będących podatnikami VAT czynnymi lub podatnikami VAT zwolnionymi podmiotowo. PZD nie nabywa towarów w celu ich odsprzedaży. PZD nie przysługuje też prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów.

W toku bieżącej działalności zdarzają się sytuacje, w których dochodzi do sprzedaży nabytych rzeczy ruchomych innym podmiotom. Wszystkie sprzęty i urządzenia, które nie nadają się do dalszej eksploatacji, posiadające wady lub uszkodzenia, technicznie przestarzałe lub te, które nie nadają się do współpracy używanym sprzętem są przeznaczane do utylizacji lub do sprzedaży.

Wśród rzeczy, które będą odpłatnie zbywane osobom trzecim wyróżnić można w szczególności:

komputery, drukarki, złom (np. zdemontowane znaki, barierki drogowe, inne urządzenia wyposażenia dróg),
wycofane z eksploatacji samochody osobowe, ciężarowe, przyczepy, kosiarki, piaskarki, rębak, inne maszyny i urządzenia służące wykonywaniu przez Powiat publicznych zadań własnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wykonywane przez Powiat przy pomocy Powiatowego Zarządu Dróg czynności, polegające na sprzedaży osobom trzecim rzeczy ruchomych kupionych do realizacji bieżącej działalności jednostki stanowiącej działalność publicznoprawną, będą stanowić czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy VAT (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem VAT, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają przy tym czynności realizowane w ramach statusu podatnika VAT. Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, tym samym, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają tylko te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika (A. Bartosiewicz, Komentarz do art. 15 ustawy VAT, stan prawny na dzień 15 lutego 2016 r., LEX). Podkreślić należy, że obie te cechy powinny być spełnione jednocześnie, co oznacza, że w odniesieniu do czynności polegających na sprzedaży osobom trzecim rzeczy ruchomych kupionych do realizacji bieżącej działalności jednostki stanowiącej działalność publicznoprawną konkretny podmiot powinien występować w charakterze podatnika. Zatem wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu przez podmiot niewystępujący w konkretnym przypadku w charakterze podatnika – nawet gdy jest podatnikiem z innego tytułu – pozostaje poza zakresem opodatkowania.

W orzecznictwie podkreśla się, że „ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo lecz z zamiarem częstotliwości, ani nawet formalny status danego podmiotu jako podatnika, zarejestrowanego, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności – bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika od towarów i usług” (por. m.in. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Po 1015/09).

Status podatnika VAT wyznacza m.in. okoliczność wykonywania działalności gospodarczej bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – na gruncie VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dodatkowo art. 15 ust. 6 ustawy VAT przewiduje, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W tym kontekście należy podkreślić, że kryterium cywilnoprawnej podstawy działania organów publicznych sformułowane w przywołanym art. 15 ust. 6 ustawy VAT, może być stosowane dopiero wówczas, gdy bez wątpienia ustalone zostanie, że działania te spełniają przesłanki działalności gospodarczej określone w ust. 2 ww. artykułu.

Na powyższą okoliczność zwrócił uwagę Trybunał Sprawiedliwości m.in. w postanowieniu z dnia 20 marca 2014 r. w sprawie C-72/13 Gmina Wrocław, interpretując przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 2 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r.), których implementację stanowią analizowane przepisy art. 15 ust. 1-2 i 6 ustawy VAT. Według Trybunału dopiero uznanie istnienia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 112 pozwala zbadać możliwość zastosowania wyjątku przewidzianego w art. 13 ust. 1 akapit pierwszy Dyrektywy 112. Również w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych podnosi się, że do objęcia systemem VAT, nie wystarczy, by dana czynność cywilnoprawna spełniała przesłanki uznania jej z dostawę w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, lecz niezbędne jest by dostawa ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej (wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2016 r., sygn. I FSK 1971/14).

Powiat w zakresie realizacji zadań własnych przy pomocy PZD, nie będzie prowadził działalności gospodarczej na gruncie VAT. Zakres i przedmiot działań (zadań) PZD nie będzie realizowany w ramach statusu podatnika VAT Powiatu. Należy zaznaczyć, że wykonywanie takich czynności jak:

Opracowywanie projektów planów rozwoju sieci drogowej w powiecie;
Opracowywanie projektów planów finansowania budowy, utrzymania i ochrony dróg oraz obiektów mostowych;
Pełnienie funkcji inwestora;
Utrzymanie nawierzchni, chodników, obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch innych urządzeń związanych z drogą;
Realizacja zadań w zakresie inżynierii ruchu;
Przygotowanie infrastruktury drogowej dla potrzeb obronnych, oraz wykonywanie innych zadań na rzecz obronności kraju;
Koordynacja robót w pasie drogowym;
Wydawanie zezwoleń na zajęcia pasa drogowego, na zjazdy z dróg, na przejazdy po drogach publicznych pojazdów z ładunkiem: o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających wielkości określone w odrębnych przepisach oraz pobieranie opłat i kar pieniężnych;
Prowadzenie ewidencji dróg i drogowych obiektów mostowych;
Przeprowadzanie okresowych kontroli stanu dróg i obiektów mostowych;
Wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających;
Przeciwdziałanie niszczeniu dróg przez ich użytkowników;
Przeciwdziałanie niekorzystnym przeobrażeniom środowiska mogącym powstać lub powstającym w następstwie budowy lub utrzymania dróg;
Wprowadzanie ograniczeń bądź zamykanie dróg i drogowych obiektów mostowych dla ruchu oraz wyznaczanie objazdów gdy występuje bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa dla osób lub mienia;
Dokonywanie okresowych pomiarów ruchu drogowego;
Sadzenie, utrzymanie oraz usuwanie drzew i krzewów oraz pielęgnacja zieleni w pasie drogowym poza obszarami zabudowanymi;
Prowadzenie gospodarki gruntami i innymi nieruchomościami pozostającymi w jego zarządzie;
Zarządzanie ruchem drogowym na drogach powiatowych i gminnych;
Prowadzenie innej działalności gospodarczej.

nie będzie stanowiło działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy VAT.

W konsekwencji również zbywanie rzeczy wykorzystywanych w toku wykonywania powyższych działań (niestanowiących działalności gospodarczej w rozumieniu VAT), nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT. Rzeczy stanowić bowiem będą składniki majątku prywatnego Powiatu działającego w tym zakresie przy pomocy PZD. Zauważyć należy również, że nabycie przez PZD Rzeczy nie jest dokonywane w celu ich zbycia, jedynie w celu wykorzystania do działalności niepodlegającej VAT. Odpłatne przekazanie (wydanie) nastąpi dopiero wówczas, gdy określone Rzeczy nie będą nadawały się do dalszego wykorzystania (eksploatacji) lub będą zbędne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Jak wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez pojęcie sprzedaży, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się zarówno odpłatną dostawę towarów, jak i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1868), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami.

Szczegółowe kwestie dotyczące dróg publicznych zostały uregulowane w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1440, z późn. zm.).

Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym, powiat nie może prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej.

Poza tym, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniu 20 marca 2014 r. wydał postanowienie w sprawie C-72/13 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, w którym orzekł, że „dyrektywę 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się ona opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji takich jak te zamierzone przez gminę Wrocław, o ile sąd odsyłający stwierdzi, iż transakcje te stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 9 ust. 1 tej dyrektywy oraz iż nie są wykonywane przez rzeczoną gminę w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu art. 13 ust. 1 akapit pierwszy owej dyrektywy. Jeśli jednak należałoby uznać te transakcje za wykonywane przez wspomnianą gminę działającą w charakterze organu władzy publicznej, przepisy dyrektywy 2006/112 nie sprzeciwiałyby się ich opodatkowaniu, gdyby sąd odsyłający stwierdził, że ich zwolnienie mogłoby prowadzić do znaczących zakłóceń konkurencji w rozumieniu art. 13 ust. 2 tej dyrektywy”.

Mając na względzie powyższe należy każdorazowo badać, czy sprzedaż majątku gminnego podlega wyłączeniu z VAT. Należy pamiętać, że w każdym przypadku konieczna jest ocena spełniania przesłanek art. 9 i 13 dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednio art. 15 ustawy) w konkretnych okolicznościach faktycznych sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że Powiatowy Zarząd Dróg jest nieposiadającą osobowości prawnej powiatową jednostką organizacyjną działającą w formie jednostki budżetowej.

PZD w celu realizacji powierzonych mu przez Powiat publicznych zadań własnych nabywa sprzęt i różnego rodzaju urządzenia (np. komputery, drukarki, samochody osobowe, ciężarowe, kosiarki, piły, piaskarki, przyczepy, rębaki). PZD nie nabywa towarów w celi ich odsprzedaży. PZD nie przysługuje też prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów.

W toku bieżącej działalności zdarzają się sytuacje, w których dochodzi do sprzedaży nabytych rzeczy ruchomych innym podmiotom.

Wśród rzeczy, które będą odpłatnie zbywane osobom trzecim wyróżnić można w szczególności: komputery, drukarki, złom (np. zdemontowane znaki, barierki drogowe, inne urządzenia wyposażenia dróg), wycofane z eksploatacji samochody osobowe, ciężarowe, przyczepy, kosiarki, piaskarki, rębak, inne maszyny i urządzenia służące wykonywaniu przez Powiat publicznych zadań własnych.

W oparciu o opisane zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, należy stwierdzić, że skoro – jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowe rzeczy były faktycznie nabyte i użytkowane dla realizacji celów, które stanowią działalność publicznoprawną (pozostającą poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT) – to należy uznać, że ich sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ Powiat w przedmiotowej sprawie nie działa w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Reasumując, wykonywane przez Powiat przy pomocy Powiatowego Zarządu Dróg czynności, polegające na sprzedaży osobom trzecim rzeczy ruchomych kupionych do realizacji bieżącej działalności jednostki stanowiącej działalność publicznoprawną, nie będą stanowić czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin