Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.628.2017.2.BM
z 27 listopada 2017 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2017 r. (data wpływu 12 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 listopada 2017 r. (data wpływu 20 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia 50% podatku VAT z tytułu wydatków związanych z samochodami osobowymi – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia 50% podatku VAT z tytułu wydatków związanych z samochodami osobowymi oraz w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 listopada 2017 r. (data wpływu 20 listopada 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Świadczy usługi rzeczoznawcy majątkowego oraz usługi doradztwa gospodarczego. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Rozlicza się na zasadach ogólnych - Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów (KPiR), nikogo nie zatrudnia. Wnioskodawca posiada jedno auto osobowe zaliczone do środków trwałych, które amortyzuje oraz zalicza do kosztów uzyskania przychodów opłaty eksploatacyjne. Dla celów podatku VAT Wnioskodawca odlicza 50% podatku od wydatków eksploatacyjnych.
Wnioskodawca zamierza kupić lub wziąć w leasing drugie auto do celów mieszanych. Umowa leasingu będzie spełniać warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Auto to nie jest niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza je kupić w celu zabezpieczenia źródła przychodów w wypadku np. awarii pierwszego auta oraz ma zamiar ich używać zamiennie w zależności od okoliczności.
W piśmie z dnia 13 listopada 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał:
W odpowiedzi na pytanie zawarte w wezwaniu, o sprecyzowanie „Czy wskazane we wniosku przeznaczenie obu pojazdów „do celów mieszanych” oznacza, że Wnioskodawca wykorzystuje/zamierza wykorzystywać te pojazdy do celów działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza?”, Wnioskodawca odpowiedział „Tak”.
Na pytanie „Jakie wydatki dla obu samochodów objęte są zakresem pytania dotyczącego podatku od towarów i usług „Czy od wydatków dla obu samochodów będę mógł odliczać 50% VAT?” Informacji w tym zakresie należy udzielić odrębnie dla każdego pojazdu.”, Wnioskodawca wskazał, że „Dla obu samochodów Wnioskodawca zamierza odliczać 50% podatku VAT od wydatków takich jak badanie techniczne pojazdu, koszty napraw/serwisu, części zamienne i eksploatacyjne, paliwo.”
Na pytanie „Na kogo będą wystawiane faktury dokumentujące wydatki związane z samochodami objętymi zakresem pytania?”, Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: „na moją firmę”.
W związku z pytaniem „Należy wskazać rodzaj, typ pojazdu samochodowego, który Wnioskodawca zamierza nabyć, zgodnie z dokumentami o ruchu drogowym.”, Wnioskodawca wskazał, iż „Rodzaj pojazdu - samochód osobowy. Typ - wybór konkretnego typu/marki/modelu zależy od aktualnych ofert na rynku samochodów. Wnioskodawca rozważa zakup samochodu z podwyższonym prześwitem - przestrzenią między nawierzchnią a podwoziem pojazdu (np. Mitsubishi ASX, Nissan Qashqai, Suzuki S-Cross, Suzuki Vitara, VW T-Roc, VW Tiguan, Seat Arona, Seat Ateca, Honda CR-V, Toyota Rav4, Skoda Karoq lub podobne modele) lub samochodu z napędem na 4 koła. Taki samochód w niektórych warunkach drogowych dodatkowo ułatwi poruszanie (np. dojazd do trudno dostępnych nieruchomości lub firm dla których Wnioskodawca świadczy usługi lub musi dojechać ze względu na przedmiot prac, dojazd poprzez zaspy śnieżne itp).”
Na pytanie „Czy pojazd samochodowy, który Wnioskodawca zamierza nabyć, będzie pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221)? Jeżeli tak to należy wskazać, który konkretnie przepis dotyczy pojazdu, którego nabycie planuje Wnioskodawca?”, Wnioskodawca odpowiedział „Nie”.
W odpowiedzi na pytanie „ Jeżeli pojazd samochodowy, który Wnioskodawca zamierza nabyć, będzie pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT, to czy spełnienie wymagań określonych w tym przepisie zostało stwierdzone stosowną adnotacją w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu tych wymagań (dotyczy pojazdu wymienionego w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy o VAT) lub na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym (dotyczy pojazdu wymienionego w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy o VAT)?”, Wnioskodawca wskazał, iż „Nabywany samochód nie będzie pojazdem o którym mowa w art. 86a ust. 9”.
Na pytanie „Do jakich czynności w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie wykorzystywał samochody objęte zakresem pytania, tj. czy do czynności:
- opodatkowanych podatkiem od towarów i usług;
- zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług;
- niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Należy wskazać odrębnie dla każdego z pojazdów.”, Wnioskodawca podał: „Cała moja działalność gospodarcza jest opodatkowana podatkiem VAT więc siłą rzeczy samochód będzie wykorzystywany wyłącznie w działalności opodatkowanej.”
W związku z pytaniem „Jeżeli Wnioskodawca będzie wykorzystywał samochody objęte zakresem pytania zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług bądź niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to należy wskazać czy Wnioskodawca ma obiektywną możliwość przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego jak i czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje?”, Wnioskodawca wskazał, że „Samochód będzie wykorzystywany wyłącznie w działalności opodatkowanej.”
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy od wydatków dla obu samochodów Wnioskodawca będzie mógł odliczać 50% VAT?
Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca może odliczać 50% naliczonego podatku VAT z tytułu wydatków na zakup lub leasing drugiego samochodu. Wnioskodawca uważa że może również odliczyć 50% podatku VAT od kosztów eksploatacji w szczególności paliwa z tytułu używania obu samochodów. Ustawa o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 86a ust. 1 określa, że można odliczać 50% VAT od wydatków na samochody do celów mieszanych i również nie stawia ograniczeń wynikających z ilości samochodów, czy liczby przejechanych kilometrów. Powyższe stanowisko jest zgodne z interpretacjami Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
z dnia 12 kwietnia 2017 r. 3063-ILPP2-3.4512.44.2017.2.IP
z dnia 29 marca 2017 r. 3063-ILPB1-1.4511.66.2017.2.AA.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.
Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:
- wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
- należnego z tytułu:
- świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
- dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
- wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
- należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
- wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:
- nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
- używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
- nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”. Dla celów stosowania tego odliczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych.
Od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki.
Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:
- w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
- wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
- konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
- sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
- konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:
- przeznaczonych wyłącznie do:
- odprzedaży,
- sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
- oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
– jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
- w odniesieniu do których:
- kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
- podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.
Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).
Na podstawie art. 86a ust. 12 ustawy – podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.
W przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia (art. 86a ust. 13 ustawy).
W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z prawa do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego. Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania (w sytuacjach określonych w art. 86a ust. 3 ustawy), wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.
Wątpliwości Wnioskodawcy w rozpatrywanej sprawie dotyczą stwierdzenia, czy od wydatków dla obu samochodów, takich jak: badanie techniczne pojazdu, koszty napraw/serwisu, części zamienne i eksploatacyjne, paliwo, Wnioskodawca będzie mógł odliczać 50% VAT.
Podkreślić należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, przysługuje podatnikowi w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
W rozpatrywanej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione, ponieważ Zainteresowany jest podatnikiem podatku do towarów i usług, a samochody będą wykorzystywane wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (w tej części w jakiej będą użytkowane w działalności gospodarczej).
Zatem, z uwagi na związek ponoszonych ww. wydatków dotyczących obu samochodów z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę, będzie miał on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie, przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z art. 88 i art. 86a ust. 1 ustawy.
Jak wskazano powyżej, podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”, tj. wykorzystywanych nie tylko w działalności gospodarczej, ale również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Ograniczenie to – co do zasady – nie ma zastosowania w przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być jednak rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.
Odnosząc powyższe do analizowanej sprawy należy wskazać, że z uwagi na fakt, że samochody, będące przedmiotem wniosku: obecny oraz drugi samochód, który Wnioskodawca zamierza kupić lub wziąć w leasing, będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, jak i do celów niezwiązanych z działalnością – a więc do działalności „mieszanej”, to Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86a ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy – będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od ww. wydatków dotyczących obu samochodów.
Zauważyć tu należy, że ustawodawca nie przewidział limitów co do ilości samochodów wykorzystywanych w działalności gospodarczej. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.
Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od wydatków dotyczących obu samochodów takich jak: badanie techniczne pojazdu, koszty napraw/serwisu, części zamienne i eksploatacyjne, paliwo, które – jak wynika z opisu sprawy – będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do celów mieszanych. Prawo to będzie przysługiwać z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast, wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.
Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 – rozpatrzone.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ……, w dwóch egzemplarzach (art. 47ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.