Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.012.334.2017.2.IP
z 7 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2017 r. (data wpływu 8 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 października 2017 r. (data wpływu 3 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie kontraktu menadżerskiego usług zarządzania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie kontraktu menadżerskiego usług zarządzania. Wniosek uzupełniono w dniu 3 listopada 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz oświadczenie – złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania – zgodne z aktualnie obowiązującym art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nie jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą i nie wykonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zainteresowany z wykształcenia jest prawnikiem, posiada doświadczenie zawodowe i wiedzę do wykonywania funkcji zarządczych.

Do dnia 31 grudnia 2016 r. Wnioskodawca wykonywał obowiązki Prezesa Zarządu w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, w oparciu o akt powołania z dnia 16 lipca 2015 r. oraz umowę o pracę z dnia 27 stycznia 2012 r. odpowiadając za zagadnienia strategiczne związane z działalnością Spółki.

Zatem Zainteresowany posiada wiedzę, doświadczenie zawodowe i kwalifikacje do wykonywaniu funkcji zarządczych zwłaszcza w obszarze działalności gospodarczej firm świadczących usługi zbiorowego transportu.

W dniu 16 lipca 2015 r. Rada Nadzorcza powołała Wnioskodawcę do pełnienia funkcji Prezesa Zarządu.

Ponadto, w dniu 29 grudnia 2016 r. Zainteresowany zawarł z Radą Nadzorczą reprezentującą Spółkę porozumienie o rozwiązaniu ww. umowy o pracę w trybie art. 30 § 1 pkt 1 k.p., tj. na zasadzie porozumienia stron ze skutkiem na dzień 31 grudnia 2016 r. Jednocześnie Rada Nadzorcza w tymże porozumieniu oświadczyła, że uchwałą wyraziła zgodę na zastąpienie dotychczasowej umowy o pracę zawartej z Wnioskodawcą na umowę o świadczenie usług zarządzania. Powyższa umowa obowiązywała od dnia 1 stycznia 2017 r.

W konsekwencji, w dniu 29 grudnia 2016 r. Rada Nadzorcza reprezentująca Spółkę zawarła z Wnioskodawcą umowę o świadczenie usług zarządzania – kontrakt menedżerski.

Z treści tejże umowy wynika, że na podstawie uchwały Rady Nadzorczej Wnioskodawca został powołany w skład Zarządu Spółki i w związku z tym, powierzono mu w ramach ww. umowy zarządzanie Spółką. Umowa ta uległa rozwiązaniu z dniem 30 czerwca 2017 r.

W czasie trwania umowy, jako Menadżer Zainteresowany zobowiązany był do prowadzenia spraw Spółki w stosunkach wewnętrznych i zewnętrznych osobiście.

Strony ustaliły, że do obowiązków Wnioskodawcy należało w szczególności:

1. racjonalne gospodarowanie majątkiem Spółki i zapewnienie jego ochrony,
2. podejmowanie czynności sądowych i pozasądowych związanych z prowadzeniem spraw Spółki,
3. współdziałanie z pozostałymi organami Spółki i wykonywanie ich uchwał wiążących dla Zarządu na podstawie obowiązujących przepisów prawa lub umowy Spółki,
4. współdziałanie z pozostałymi członkami Zarządu, w tym z uwzględnieniem wewnętrznego podziału obowiązków,
5. prowadzenie racjonalnej i zgodnej z przyjętymi założeniami polityki kadrowej,
6. dbanie o terminowość regulowania przysługujących Spółce wierzytelności oraz regulowania zobowiązań Spółki.
   
   

Jeśli chodzi o sposób realizacji obowiązków przez Wnioskodawcę ustalono, że wykonuje je on zgodnie z umową, obowiązującym prawem, umową Spółki oraz uchwałami podjętymi przez organy Spółki, jak również innymi wewnętrznymi regulacjami Spółki i jej organów.

Swoje obowiązki zobowiązany był wykonywać z zachowaniem najwyższej staranności i zobowiązany był informować Spółkę o zamiarze pełnienia funkcji w organach innej spółki handlowej lub o nabyciu w niej akcji (udziałów). Realizując umowę, a także z racji powołania Wnioskodawcy na członka Zarządu Spółki składał on oświadczenia woli w imieniu Spółki i na jej rzecz. Nie ponosił ryzyka gospodarczego za czynności wykonywane w ramach kontraktu menedżerskiego.

Treść umowy przewidywała ponadto, że Wnioskodawca będzie pełnił swoje obowiązki w czasie i miejscu, jakie będą wymagane dla należytego wykonania umowy.

Z racji obowiązku osobistego świadczenia czynności objętych umową Zainteresowany miał obowiązek w przypadku wystąpienia zdarzenia, które uniemoż1iwia lub nadmiernie utrudnia mu sprawowanie powierzonej funkcji w Zarządzie, zagrażając w ten sposób ciągłości prowadzenia spraw Spółki – bezzwłocznie poinformować o tym Przewodniczącego Rady Nadzorczej, a w razie niemożności lub trudności w skontaktowaniu się z nim – jego zastępcę, w każdym razie winien zawiadomić pozostałych członków Zarządu.

W umowie ustalono dla Wnioskodawcy wynagrodzenie za wykonywanie czynności zarządczych, na które składało się stałe wynagrodzenie, płatne z dołu, w okresach miesięcznych, nie później niż do 10. dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, za które to wynagrodzenie jest należne oraz premia roczna.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku od osób fizycznych, stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście. Od tego przychodu Spółka, jako płatnik płaciła zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz odprowadzała należne składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, a także na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe. Wnioskodawca nie dokonał zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług uznając, że przychody z ww. kontraktu nie podlegają opodatkowaniu VAT. Zadania wynikające z umowy Zainteresowany wykonywał osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca wykonywał umowę osobiście.

Ponadto w umowie strony oświadczyły, że łączy je stosunek korporacyjny spółki, którego źródłem jest powołanie Wnioskodawcy, jako Menadżera w skład Zarządu Spółki czego konsekwencją jest obowiązek wykonywania przez niego postanowień umowy z uwzględnieniem zasad obowiązujących w Spółce dotyczących pełnienia funkcji w Zarządzie. W związku z tym Spółka zobowiązała się do zapewnienia mu środków i infrastruktury biurowej, sprzętowej i organizacyjnej wraz z obsługą według standardów i regulacji obowiązującej w Spółce.

Obowiązki Spółki obejmowały w szczególności udostępnienie na koszt Spółki:

1. infrastruktury biurowej i organizacyjnej zgodnie z zasadami obowiązującymi w Spółce dla członków Zarządu Spółki,
2. środków komunikacji elektronicznej umożliwiających porozumienie się na odległość, w tym telefon komórkowy i przenośny komputer, a także inne niezbędne urządzenia elektroniczne,
3. środków transportu, w tym samochodu służbowego,
4. innych narzędzi (zasobów), niezbędnych do realizacji niniejszej umowy.
   
   

Pokrywanie przez Spółkę powyższych kosztów nie stanowiło dla Wnioskodawcy wynagrodzenia ani innego rodzaju świadczeń, lecz stanowiło koszt Spółki wynikający z obowiązku pokrywania kosztów pełnienia przez niego funkcji członka Zarządu z tytułu stosunku korporacyjnego Spółki.

Pokrywanie ww. kosztów będzie weryfikowane przez Radę Nadzorczą Spółki.

Z treści umowy wynika, że Wnioskodawca miał prawo do przerw w wykonywaniu przedmiotu umowy w łącznym wymiarze 26 dni roboczych w każdym roku obrotowym, przy czym o skorzystaniu z tego prawa zobowiązany był powiadomić Radę Nadzorczą Spółki, a termin i okres przerwy miał uzgodnić z pozostałymi członkami Zarządu. Decyzja o terminie i okresie ww. przerwy winna uwzględniać konieczność zapewnienia nieprzerwanego funkcjonowania Spółki i realizacji przedmiotu jej działalności. Uprawnienie do przerwy, o której mowa wyżej, wygasa każdorazowo po zakończeniu roku obrachunkowego.

Wnioskodawca posiadał również prawo do przerw w wykonywaniu przedmiotu umowy, spowodowanej chorobą lub niezbędnymi badaniami lekarskimi, w wymiarze 33 dni w ciągu roku kalendarzowego. Choroba lub badania lekarskie, powinny być potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez odpowiedniego lekarza. O tej przerwie Zainteresowany powinien informować Przewodniczącego Rady Nadzorczej. Wnioskodawcy przyznano również prawo do pakietu medycznego na zasadach stosowanych wobec pracowników Spółki.

Wykorzystanie tychże uprawnień nie powodowało zmniejszenia wysokości wynagrodzenia stałego, premii rocznej lub innych świadczeń wynikających z umowy, ani nie wpływało na skrócenie faktycznego czasu świadczenia usług.

Strony umowy uregulowały również odpowiedzialność Wnioskodawcy w ten sposób, że ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną na skutek niedołożenia należytej staranności przy wykonywaniu obowiązków wynikających z Umowy (odpowiedzialność na zasadach ogólnych). Odpowiedzialność, o której mowa wyżej nie uchybia zasadom jego odpowiedzialności wobec Spółki, określonych w przepisach Kodeksu spółek handlowych i innych właściwych przepisach z tytułu stosunku korporacyjnego Spółki. Jednocześnie wskazano kryteria oceny należytej staranności Wnioskodawcy przy realizacji kontraktu, którymi są:

• profesjonalny charakter działalności Wnioskodawcy,
• charakter i zakres działalności Spółki,
• obowiązek zachowania lojalności wobec Spółki i jej wspólników uwzględniający interes Spółki, w tym zasadę jednakowego traktowania wspólników, zasadę władzy większości i zasadę ochrony praw mniejszości,
• zasada business judgment rule dopuszczająca podejmowanie ryzyka uzasadnionego gospodarczo według wzorca rozsądnego menedżera, ukierunkowanego na realizację interesu Spółki i Strategii,
• związania Wnioskodawcy, zgodnie z art. 207 k.s.h., przepisami prawa, postanowieniami Umowy Spółki, uchwałami Zgromadzenia Wspólników oraz postanowieniami Umowy,
• obowiązek kierowania się przez Wnioskodawcę zasadą długoterminowej budowy wartości Spółki dla jej wspólników.
  
  

W tejże umowie nie został nałożony na Zainteresowanego obowiązek ubezpieczenia się od odpowiedzialności cywilnej. To Spółka objęła go ochroną ubezpieczeniową od odpowiedzialności cywilnej. Zatem Wnioskodawca posiada ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej, którego koszty ponosi Spółka. Jego odpowiedzialność oparta jest o przepisy kodeksu cywilnego oraz kodeksu spółek handlowych. Wnioskodawcę łączył ze Spółką jako Zleceniodawcą, również stosunek korporacyjny. Zatem odpowiedzialność Zainteresowanego za zarządzanie Spółką wynikała również między innymi np. względem wierzycieli Spółki, które są w tym przypadku osobami trzecimi. Obowiązany był on do wykonywania zarządu Spółką przy zachowaniu należytej staranności i był odpowiedzialny względem Spółki za niezachowanie takiej staranności. Odpowiedzialność Wnioskodawcy względem osób trzecich za wyrządzone szkody nie została uregulowana w kontrakcie menedżerskim, a zatem nie można jej domniemywać. Zainteresowany działał w imieniu i na rzecz zarządzanej Spółki, która za jego działania ponosi odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę osobom trzecim. Powyższe wynika z zasad ogólnych określonych w kodeksie cywilnym.

Ponadto, w umowie zobowiązano Wnioskodawcę do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji poufnych i do powstrzymania się od podejmowania działalności konkurencyjnej w podmiotach z branży transportu zbiorowego, na zasadach wynikających z przepisów prawa.

Z treści umowy wynika, że Wnioskodawca przenosi również na Spółkę w całości autorskie prawa majątkowe do utworu, który stworzy w wyniku wykonywania umowy i nie będzie wykonywał autorskich praw osobistych do utworu, w szczególności nie będzie żądał oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem. Zależne prawa autorskie będzie wykonywała Spółka. Wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych do utworu, Spółce przysługuje w zakresie określonym Umową, wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnego prawa autorskiego do utworu, co obejmuje w szczególności prawo do dokonywania opracowań oraz korzystania i rozporządzania opracowaniami utworu i jego poszczególnych części przez Spółkę według jej swobodnego uznania. Opracowanie, o którym mowa powyżej, oznacza także wykorzystywanie poszczególnych elementów utworu, w tym w celu łączenia ich w całość w ramach nowego utworu oraz włączanie ich do nowego utworu.

Wynagrodzenie stałe jakie Wnioskodawca otrzymywał obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie praw własności egzemplarza lub nośnika utworu i autorskich praw majątkowych do utworu na wszelkich polach eksploatacji, udzielenie wszelkich zezwoleń i upoważnień w zakresie określonym w niniejszej umowie oraz korzystanie przez Spółkę z wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego stworzonego przez niego. Zatem nie przysługiwało mu odrębne wynagrodzenie za korzystanie z utworu lub jego opracowania na każdym odrębnym polu eksploatacji. Odmienne postanowienia wymagały zgodnej woli Stron wyrażonej w drodze odrębnej umowy w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Regulacje powyższe nie miały zastosowania do utworu Wnioskodawcy będącego rezultatem jego pracy twórczej w związku z prowadzoną przez niego działalnością niekonkurencyjną wobec Spółki, tj. nie powstałe w wykonywaniu łączącej strony umowy.

Umowa została zawarta na czas określony, pełnienia przez Wnioskodawcę funkcji członka Zarządu. Niemniej jednak w razie wygaśnięcia mandatu członka Zarządu i powołania Zainteresowanego bezpośrednio po wygaśnięciu mandatu na kolejny okres pełnienia funkcji członka Zarządu, umowa mogła ulec przedłużeniu na kolejny okres bez konieczności składania odrębnych oświadczeń woli, chyba że Strony postanowią inaczej, w tym, w związku z wolą dokonania zmian w umowie.

Każda ze Stron mogła rozwiązać umowę z zachowaniem 3 (słownie: trzy) miesięcznego okresu wypowiedzenia, ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego. Jednakże, z zastrzeżeniem pkt 13.3, w każdym przypadku umowa wygasa z chwilą wygaśnięcia mandatu Menedżera, jako członka Zarządu.

W przypadku wygaśnięcia umowy na skutek wygaśnięcia mandatu członka Zarządu. Spółka miała prawo przez okres 1 (słownie: jednego) miesiąca od daty wygaśnięcia umowy, żądać od Wnioskodawcy świadczenia usług dotyczących przekazania spraw związanych z prowadzeniem spraw Spółki osobie wskazanej przez Przewodniczącego Rady Nadzorczej w miejscu i w terminie uzgodnionym z Wnioskodawcą.

W piśmie z dnia 27 października 2017 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał, że umowę o świadczenie usług zarządzania – kontrakt menedżerski zawarł z Spółką z powodu zapisów ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2016 r., poz. 1202).

Do dnia 31 grudnia 2016 r. Wnioskodawca wykonywał obowiązki Prezesa Zarządu ww. Spółki w oparciu o umowę o pracę. Jak przedstawił we wniosku o interpretację indywidualną – Uchwałą z dnia 27 grudnia 2016 r. Rada Nadzorcza wyraziła zgodę na zastąpienie dotychczasowej umowy o pracę z Wnioskodawcą, na Umowę o świadczenie usług zarządzania.

W konsekwencji dnia 29 grudnia 2016 r. Rada Nadzorcza reprezentująca Spółkę zawarła z Zainteresowanym Umowę o świadczenie usług zarządzania – kontrakt menedżerski.

W kontrakcie, przy uwzględnieniu zasad określonych Uchwałą z dnia 20 grudnia 2016 r. Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników A. w sprawie ustalania zasad kształtowania wynagrodzeń członków zarządu Spółki, ustalono m.in. wynagrodzenie stałe (opisane szczegółowo we wniosku) oraz część zmienną wynagrodzenia – w postaci premii rocznej.

Premia roczna została ustalona w zmiennej wysokości zależnej od spełnienia tzw. wskaźników KPI (wskaźniki finansowe i niefinansowe) określonych w załączniku nr 1 do Umowy o świadczenie usług zarządzania, jednakże ostatecznie nie może przekroczyć 50% sumy wynagrodzenia stałego Wnioskodawcy należnego za rok obrotowy (czyli poprzedni rok obrotowy względem roku, w którym wpłacana jest premia roczna).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania – kontrakt menedżerski, należy uznać za odpłatne świadczenie usług wykonywane w ramach samodzielnej działalności gospodarczej, a w konsekwencji, czy czynności te powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności wykonywane przez niego w ramach ww. kontraktu menedżerskiego nie podlegają podatkowi VAT. Wskazują na to następujące okoliczności.

Z analizy postanowień kontraktu łączącego Wnioskodawcę ze Spółką wynika, że realizują się przesłanki z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.).

Przepis ten stanowi, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 ust. 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonaniem tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. W art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały przychody między innymi z kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze. Kontrakty menadżerskie mieszczą się więc w zakresie czynności, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak więc, aby uznać, że wynagrodzenie uzyskiwane z powyższego kontraktu nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT spełnione powinny być pozostałe przesłanki określone w art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy. Przepis ten stanowił implementację art. 4 ust. 4 VI Dyrektywy (obecnie art. 10 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 1 VI Dyrektywy, warunkiem posiadania statusu podatnika jest prowadzenie działalności gospodarczej samodzielnie i niezależnie. Wyjaśnienie terminu „samodzielnie” znajduje się w ustępie 4 tego artykułu. Użycie sformułowania „samodzielnie” ma na celu wyłączenie z opodatkowania pracowników i innych osób, jeśli są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzy między pracodawcą a pracownikiem co do warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Z treści przedstawionego kontraktu menadżerskiego wynika, że ma on cechy charakterystyczne dla stosunku pracy.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest przedsiębiorcą.

Bezwzględnie łączył go ze Spółką stosunek korporacyjny, tj. został powołany na członka Zarządu – Prezesa, niemniej jednak następstwem powyższego było zawarcie z Zainteresowanym umowy o świadczenie usług zarządzania. Umowa ta była ściśle związana i warunkowana wcześniejszym powołaniem do pełnienia funkcji Prezesa. Wynikało to z treści jej obowiązywania i ewentualnego jej przedłużania.

Swoje obowiązki Wnioskodawca wykonywał osobiście. Co prawda nie wskazano konkretnego miejsca i wymiaru czasu wykonywania tychże obowiązków, niemniej jednak skoro wykonywał czynności zarządzania przedsiębiorstwem, to musiał to czynić przy udziale osób zatrudnionych w Spółce i de facto musiał to czynić w czasie i miejscu ich pracy. Ponadto Wnioskodawca obowiązki swoje wykonywał przy użyciu środków i infrastruktury biurowej, sprzętowej i organizacyjnej wraz z obsługą według standardów i regulacji obowiązującej w Spółce. Nie ponosił z tego tytułu żadnych kosztów. Spółka również kierowała i finansowała jego koszty udziału w konferencjach, szkoleniach, wyżywienia, noclegu na warunkach obowiązujących w Spółce, a zatem tak jak pracowników.

Ponadto ustalone dla Wnioskodawcy wynagrodzenie wskazuje również, że jest uzależnione w części od efektów jego pracy, a nie jedynie od staranności przy jej wykonywaniu. Przysługiwało Zainteresowanemu nawet wynagrodzenie, mimo że nie wykonywał obowiązków z umowy. Miał on prawo do tzw. przerwy w wymiarze 26 dni w roku z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, która to przerwa miała cechy urlopu wypoczynkowego, a w czasie choroby, mimo nieobecności usprawiedliwionej zaświadczeniem lekarskim, zachowywał on prawo do wynagrodzenia w wymiarze 33 dni w roku.

Realizując swoje obowiązki Wnioskodawca nie posiadał całkowitej samodzielności. Był związany między innymi, uchwałami podjętymi przez organy Spółki, jak również innymi wewnętrznymi regulacjami Spółki i jej organów. O przerwach w wykonywaniu obowiązków zobowiązany był powiadamiać Przewodniczącego Rady Nadzorczej Spółki jak i uzgadniać je z pozostałymi członkami Zarządu, co dowodzi, że nie posiadał całkowitej swobody w organizacji swojej pracy.

Wnioskodawca co prawda ponosił odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną na skutek niedołożenia należytej staranności przy wykonywaniu obowiązków wynikających z umowy, niemniej jednak jest to tylko odpowiedzialność względem Spółki, a nie względem osób trzecich.

Za działania Zainteresowanego podejmowane w ramach kontraktu, względem osób trzecich odpowiada Spółka. Koszty tej odpowiedzialność w postaci ubezpieczenia go od odpowiedzialności cywilnej ponosi także Spółka, jako Zleceniodawca.

Spółka, jako Zleceniodawca, przejmuje również w całości autorskie prawa majątkowe do utworu, który Wnioskodawca stworzy w wyniku wykonywania umowy i nie będzie wykonywał autorskich praw osobistych do utworu. Przejęcie tych praw następuje bez prawa do odrębnego wynagrodzenia. Podobne regulacje znajdują zastosowanie do osób tworzących utwór w ramach wykonywania umowy o pracę.

Wnioskodawca był również zobowiązany do zachowania zasady poufności oraz związany zasadą zakazu konkurencji.

Wyżej wymienione prawa i obowiązki stron tejże umowy wskazują, że łączył je stosunek prawny analogiczny ze stosunkiem pracy, co w świetle art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług powoduje, że Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT z racji wykonywanych czynności z ww. umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.