Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.621.2017.1.EB
z 7 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2017 r. (data wpływu 13 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku prawa do zastosowania stawki 0% podatku do dostaw opisanych w stanie faktycznym – jest prawidłowe
• prawa do zastosowania stawki 0% podatku do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów opisanej w zdarzeniu przyszłym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do zastosowania stawki 0% podatku do dostaw opisanych w stanie faktycznym oraz prawa do zastosowania stawki 0% podatku do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów opisanej w zdarzeniu przyszłym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży żywnościowej. Prowadzona przez Spółkę działalność gospodarcza koncentruje się na przetwórstwie rybnym, produkcji oraz sprzedaży wyprodukowanych wyrobów i innych towarów handlowych (dalej: Produkty).

Spółka zawarła wchodzącą w życie dnia 23 marca 2017 r. Umowę przechowania oraz dystrybucji dotyczącą magazynu zlokalizowanego na terytorium Wielkiej Brytanii (dalej: Umowa Najmu Magazynu, Magazyn) z przedsiębiorstwem zwanym dalej: Wynajmującym.

Spółka wysyła z Polski Produkty do Magazynu. Spółka przyjęła także na siebie zobowiązanie, że będzie utrzymywała odpowiedni poziom zaopatrzenia Magazynu w Produkty, tak, aby w momencie otrzymania zamówienia Produkty były w nim zawsze dostępne. Biorąc to pod uwagę, Spółka zamierza przewozić Produkty na bieżąco z Polski do Magazynu w Wielkiej Brytanii. Spółka ponosić będzie koszty transportu z Polski do Magazynu w Wielkiej Brytanii. Produkty będą transportowane na podstawie dokumentu CMR. W dokumentach przewozowych jako odbiorca będzie wskazany Wynajmujący i to on będzie potwierdzać odbiór Produktów. Produkty dostarczone przez Spółkę do Magazynu stanowią jej własność. Spółka ponosi koszty składowania Produktów w Magazynie oraz przeprowadzania na tychże Produktach wszelkich operacji logistycznych (np. operacji paletowych). Wynajmujący obciąża Spółkę wszystkimi kosztami związanymi ze składowaniem Produktów w Magazynie. Produkty wysyłane przez Spółkę do Magazynu dostępne będą do wyłącznej dyspozycji brytyjskiego klienta Spółki – przedsiębiorstwa T. zwanego Klientem.

Wynajmujący w ramach zawartej Umowy Najmu Magazynu zobowiązał się do świadczenia usług polegających na:

• przechowywaniu Produktów Spółki,
• odbieraniu, obsłudze i wysyłce Produktów pojazdami (zarządzanymi przez Wynajmującego albo w imieniu Spółki lub trzeciej strony),
• dystrybucji Produktów z Magazynu Wynajmującego do lokalizacji (określonych miejscowości) „wylistowanych” w wykazie dołączonym do Umowy,
• innych świadczeniach stanowiących wartość dodaną na rzecz Spółki, na które Wynajmujący może się od czasu do czasu zgodzić w ramach swojego standardowego wynagrodzenia (stawki).

W zamian za świadczone przez Wynajmującego usługi Spółka zobowiązała się do zapłaty ceny według stawek dla poszczególnych usług, przewidzianych w wykazie dołączonym do Umowy.

Zgodnie z postanowieniem ww. Umowy przechowywanie Produktów oraz inne związane z tym aktywności będą wykonywane z zachowaniem Postanowień Umownych Stowarzyszenia Usług Magazynowych Zjednoczonego Królestwa 2006, które stanowią załącznik do tejże Umowy. Z kolei transport Produktów oraz inne związane z tym aktywności będą świadczone z zachowaniem Postanowień Dotyczących Przewozu Stowarzyszenia Transportu Drogowego 2009, które również stanowią załącznik do tej Umowy.

Produkty przechowywane przez Wynajmującego w Magazynie pozostają własnością Spółki, aż do momentu ich sprzedaży na rzecz Klienta.

T. i Wynajmujący działają w ramach wspólnego Systemu Informatycznego EDI (dalej: System Informatyczny). Spółka planuje, że w przyszłości także jej przedsiębiorstwo zostanie zintegrowane z Systemem Informatycznym. Poprzez ten System Informatyczny zgłaszane będą zamówienia z T. do Wynajmującego na dostawę Produktów do T. (dalej: Zamówienia). Zamówienia będą realizowane na rzecz T. w imieniu Spółki przez Wynajmującego.

Szczegółowy model składania i realizowania Zamówień przedstawiać się będzie następująco. T. poprzez System Informatyczny będzie zamawiać u Wynajmującego określone Produkty (zapasy). Jeżeli w Magazynie znajduje się wystarczająca liczba Produktów (zapasów), Wynajmujący przystąpi do realizacji Zamówienia, a więc w następującej kolejności: odbierze zamówienie, oznaczy je, dokona załadunku i dostarczy Zamówienie do Centrum Dystrybucyjnego T., położonego na terytorium Wielkiej Brytanii. Opłata za dostawę oraz transport na odcinku Magazyn – Centrum Dystrybucyjne T. obciążać będzie Wnioskodawcę. Umowa sprzedaży Produktów zawierana będzie pomiędzy Wnioskodawcą a T. w momencie złożenia przez T. Zamówienia; w tym też momencie Wnioskodawca przenosił będzie prawo własności Produktów na rzecz T. Prawo do dysponowania Produktami przejdzie z Wnioskodawcy na T. w momencie złożenia Zamówienia. Po zrealizowaniu Zamówienia wystawiany będzie raport stanowiący dowód dokonania dostawy, na podstawie którego weryfikowana będzie zgodność ilości zamówionych Produktów z ilością Produktów załadowanych do dostarczenia oraz ostatecznie dostarczonych. Po otrzymaniu raportu Spółka będzie wystawiała fakturę VAT. Jeżeli z raportu wynikały będą różnice między ilością Produktów załadowanych do dostarczenia a dostarczonych, będzie to sprawdzane przez specjalną komórkę organizacyjną T. Jeśli z raportu nie będą wynikały żadne różnice, to może zostać przyjęte rozwiązanie, iż płatność za zamówione Produkty będzie dokonywana na rzecz Spółki jeszcze przed wystawieniem przez nią faktury. Faktura VAT wystawiana przez Spółkę powinna dokumentować sprzedaż Produktów w ilości dostarczonej do Centrum Dystrybucyjnego T.

Zgodnie z aktualnym Stanem faktycznym:

1. T. jest podmiotem zarejestrowanym w Wielkiej Brytanii na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT UE,
2. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT UE w Polsce,
3. Spółka nie jest zarejestrowana dla potrzeb podatku VAT UE w Wielkiej Brytanii.

Spółka planuje zarejestrować się w Wielkiej Brytanii dla potrzeb tamtejszego podatku VAT, w tym także zamierza uzyskać numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez właściwe organy administracji publicznej Wielkiej Brytanii, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej w tym państwie (GB) (dalej: Zdarzenie przyszłe).

W opisanym Stanie faktycznym oraz Zdarzeniu przyszłym nie wystąpią okoliczności wskazane w art. 13 ust. 4 Ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy na gruncie opisanego stanu faktycznego Spółka może, zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, opisaną sytuację polegającą na przemieszczeniu jej Produktów z Polski do Magazynu Wynajmującego położonego na terytorium Wielkiej Brytanii, uznać za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i opodatkować ją w stawce VAT 0%?
2. Czy na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego Spółka może, zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, opisaną sytuację polegającą na przemieszczeniu jej Produktów z Polski do Magazynu Wynajmującego położonego na terytorium Wielkiej Brytanii, uznać za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i opodatkować ją w stawce VAT 0%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. odpowiedź na pytanie nr 1 powinna być negatywna – na gruncie opisanego stanu faktycznego Spółka nie może uznać opisanej sytuacji polegającej na przemieszczeniu jej Produktów z Polski do Magazynu Wynajmującego położonego na terytorium Wielkiej Brytanii za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa jest w art. 13 ust. 3 ustawy i opodatkować jej w stawce VAT 0%.
2. odpowiedź na pytanie nr 2 powinna być pozytywna – na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego Spółka może uznać opisaną sytuację polegającą na przemieszczeniu jej Produktów z Polski do Magazynu Wynajmującego położonego na terytorium Wielkiej Brytanii za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa jest w art. 13 ust. 3 ustawy i opodatkować ją w stawce 0% podatku.

Zgodnie z treścią art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: Ustawa o VAT) przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT), o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem warunków określonych w ust. 2-8. Z treści art. 5 ust. 1 pkt 5 Ustawy o VAT wynika natomiast, że opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in.: wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. W myśl zaś art. 13 ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT, przepis ust. 1 (WDT) stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Specyficzny rodzaj transakcji stanowiącej WDT przewidziany został przez prawodawcę krajowego w treści art. 13 ust. 3 Ustawy o VAT. Jak wynika bowiem z brzmienia tego przepisu, za WDT uznaje się również przemieszczenie przez podatnika VAT lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zaznaczyć trzeba, że o tym, czy w przypadku danej transakcji WDT, opisanej w art. 13 ust. 3, dopuszczalne jest zastosowanie stawki VAT 0% decyduje także to, czy spełnione zostały dodatkowe warunki określone w art. 42 ust. 1-4 oraz ust. 11 i 12 Ustawy o VAT (co wynika z treści odesłania zawartego w art. 42 ust. 14 tej ustawy). Pośród tych warunków akcent należy położyć przede wszystkim na wymóg aby podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Trzeba zauważyć, że w przypadku WDT w rozumieniu art. 13 ust. 3 tej ustawy, pod pojęciem nabywcy należy rozumieć podmiot przemieszczający towary, który występuje w tym przypadku w podwójnej roli, tj. jest on nie tylko „dostawcą”, ale również „nabywcą”. Zgodnie zaś z treścią art. 42 ust. 14 Ustawy o VAT, warunki dotyczące możliwości zastosowania stawki VAT w wysokości 0% winny być spełnione adekwatnie w przypadku przemieszczenia towarów własnych do innego państwa członkowskiego. Mając na uwadze, że w przypadku WDT, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, brak jest zewnętrznego nabywcy, a polski dostawca jest równocześnie nabywcą w innym kraju członkowskim, do którego przemieszcza swoje towary, to warunki, jakie winien spełniać nabywca, mają zastosowanie do dostawcy. Tym samym, dostawca ten powinien posiadać właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Biorąc więc pod uwagę wskazane regulacje prawne należy stwierdzić, że pomimo tego, że w ramach opisanego stanu faktycznego Spółka dokonuje przemieszczenia towarów stanowiących jej własność na warunkach opisanych w treści art. 13 ust. 3 Ustawy o VAT, to ze względu na to, że Spółka nie jest zarejestrowana dla potrzeb podatku VAT UE w Wielkiej Brytanii i nie posiada właściwego i ważnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadanego przez właściwe organy administracji publicznej Wielkiej Brytanii, to dla tej transakcji nie będzie uprawniona aby zastosować stawkę VAT 0% na podstawie art. 42 ust. 1 Ustawy o VAT.

Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce interpretacyjnej organów podatkowych – jako przykład jednego z takich rozstrzygnięć można wskazać pismo wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 maja 2013 r., ITPP3/443-74/13/MD, w treści którego organ wyraźnie zaznaczył, że w stanie faktycznym odpowiadającym dyspozycji opisanej w art. 13 ust. 3 Ustawy o VAT brak rejestracji podatnika (nabywcy) dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie dostawy towarów wyklucza możliwość zastosowania dla tej transakcji stawki VAT 0%. W konkluzjach przywołanej interpretacji organ podkreślił także, że brak podstaw do zastosowania stawki podatku właściwej dla WDT jest równoznaczny z koniecznością zastosowania do przemieszczanych przez podatnika towarów stawek krajowych.

Natomiast w opisanym Zdarzeniu przyszłym, po tym jak Spółka zarejestruje się w Wielkiej Brytanii dla potrzeb tamtejszego podatku VAT, w tym także uzyska numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez właściwe organy administracji publicznej Wielkiej Brytanii, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej w tym państwie (GB), będzie ona uprawniona, aby zgodnie z art. 13 ust. 3 Ustawy o VAT opisaną sytuację polegającą na przemieszczeniu jego Produktów z Polski do Magazynu Wynajmującego położonego na terytorium Wielkiej Brytanii, uznać za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i opodatkować ją w stawce VAT 0%.

Pogląd, że przemieszczenie towarów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pomiędzy dwoma państwami UE stanowi WDT opodatkowane w stawce VAT 0% potwierdza m.in. indywidualna interpretacja podatkowa wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 13 grudnia 2012 r., ITPP2/443-1212/12/AK oraz indywidualna interpretacja podatkowa Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 grudnia 2016 r., znak 2461-IBPP4.4512.96.2016.2.PK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.