Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.503.2017.2.JK
z 22 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2017 r. (data wpływu 2 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania nieodpłatnego przekazania całego przedsiębiorstwa Spółki cywilnej wraz z towarami na rzecz jednego ze wspólników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania nieodpłatnego przekazania całego przedsiębiorstwa Spółki cywilnej wraz z towarami na rzecz jednego ze wspólników. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 listopada 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przedstawienie własnego stanowiska oraz wskazanie sposobu doręczania korespondencji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Małżonkowie prowadzą działalność w dwuosobowej spółce cywilnej. Pomiędzy małżonkami istnieje małżeńska wspólność majątkowa. Udziały małżonków w spółce cywilnej wynoszą: 60% i 40%.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i zajmuje się detaliczną sprzedażą sprzętu sportowego w wyspecjalizowanym sklepie. Spółka zatrudnia jednego pracownika. Majątek spółki to towar handlowy, ruchomości służące prowadzeniu działalności oraz majątkowe prawa związane z najmem lokalu. Wspólnik posiadający 60% udziałów jest jednocześnie współwłaścicielem nieruchomości, w której znajduje się siedziba Spółki i sklep. Razem z drugim współwłaścicielem nieruchomości wynajmują lokal Spółce, której dotyczy pytanie. Spółka otrzymuje dwie faktury za najem odrębnie od każdego współwłaściciela. Współwłasność ta nie wchodzi w skład wspólności małżeńskiej wspólników Spółki.

Wspólnik, który posiada 40 % udziału zamierza zrezygnować z prowadzenia działalności i całość przedsiębiorstwa przekazać drugiemu wspólnikowi (małżonkowi) nieodpłatnie przed wystąpieniem ze Spółki. Przekazanie nastąpi w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi i obejmie wszystko, co wchodzi w skład tej Spółki, w tym w szczególności: nazwę, własność rzeczy, prawo wynikające z umowy najmu nieruchomości, zobowiązania i należności, księgi przedsiębiorstwa oraz pracownika w trybie art. 23 Kodeksu pracy.

Na dzień rozwiązania ww. Spółki cywilnej, nie będzie ona miała żadnego majątku, albowiem przejdzie on razem z przedsiębiorstwem na wspólnika, będącego jednym z małżonków, w ramach prowadzonej przez niego indywidualnej działalności gospodarczej.

Drugi małżonek zamierza kontynuować prowadzenie sklepu w ramach indywidualnej działalności gospodarczej. Małżonek ten obecnie prowadzi działalność gospodarczą jedynie w formie Spółki cywilnej, ale jest czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie wynajmowanych przez siebie lokali. Zarejestruje on działalność przed przejęciem przedsiębiorstwa ze Spółki cywilnej.

Ponadto w piśmie z dnia 20 listopada 2017 r., będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

Majątek Spółki, który będzie nieodpłatnie przekazany na rzecz jednego ze wspólników, będzie stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z nieodpłatnym przekazaniem całego przedsiębiorstwa Spółki cywilnej na rzecz jednego ze wspólników, który będzie kontynuował działalność prowadzoną dotąd przez Spółkę, wystąpi obowiązek zapłaty podatku VAT co do towarów przekazanych wraz z przedsiębiorstwem, czy też nieodpłatne przekazanie przedsiębiorstwa tej Spółki wraz z towarami na rzecz jednego z jej wspólników nie będzie podlegało przepisom ustawy o VAT na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie wyrażonym w piśmie z dnia 20 listopada 2017 r.), nieodpłatne przekazanie przedsiębiorstwa Spółki cywilnej na rzecz jednego ze wspólników, który będzie kontynuował działalność prowadzoną dotąd przez Spółkę, nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku VAT co do towarów przekazanych wraz z przedsiębiorstwem, ponieważ nieodpłatne przekazanie przedsiębiorstwa tej Spółki wraz z towarami na rzecz jednego z jej wspólników nie będzie podlegało przepisom ustawy o VAT na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przepisów tej ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, że transakcje zbycia przedsiębiorstwa oraz zorganizowanej części przedsiębiorstwa w ogóle nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W ustawie VAT nie jest zdefiniowane pojęcie: przedsiębiorstwo. Definicja taka została zawarta w art. 55(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Kodeks cywilny definiuje pod pojęciem przedsiębiorstwa zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Ponieważ po przejęciu jeden ze wspólników będzie kontynuował działalność gospodarczą, nie może być wątpliwości, że składniki majątku Spółki przejęte przez jednego ze wspólników stanowią co najmniej zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej nr IPPP2/4512-619/16-4/AO przez Izbę Skarbową w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). zwanej dalej k.c.

Zgodnie z art. 55¹ k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² k.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Ponadto w przedmiotowej sprawie istotne jest, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, małżonkowie prowadzą działalność w dwuosobowej Spółce cywilnej. Pomiędzy małżonkami istnieje małżeńska wspólność majątkowa. Udziały małżonków w spółce cywilnej wynoszą: 60% i 40%.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i zajmuje się detaliczną sprzedażą sprzętu sportowego w wyspecjalizowanym sklepie. Spółka zatrudnia jednego pracownika. Majątek spółki to towar handlowy, ruchomości służące prowadzeniu działalności oraz majątkowe prawa związane z najmem lokalu. Wspólnik posiadający 60% udziałów jest jednocześnie współwłaścicielem nieruchomości, w której znajduje się siedziba Spółki i sklep. Razem z drugim współwłaścicielem nieruchomości wynajmują lokal Spółce, której dotyczy pytanie. Spółka otrzymuje dwie faktury za najem odrębnie od każdego współwłaściciela. Współwłasność ta nie wchodzi w skład wspólności małżeńskiej wspólników Spółki.

Wspólnik, który posiada 40% udziału zamierza zrezygnować z prowadzenia działalności i całość przedsiębiorstwa przekazać drugiemu wspólnikowi (małżonkowi) nieodpłatnie przed wystąpieniem ze spółki. Przekazanie nastąpi w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi i obejmie wszystko, co wchodzi w skład tej Spółki, w tym w szczególności: nazwę, własność rzeczy, prawo wynikające z umowy najmu nieruchomości, zobowiązania i należności, księgi przedsiębiorstwa oraz pracownika w trybie art. 23 Kodeksu pracy.

Na dzień rozwiązania ww. Spółki cywilnej, nie będzie ona miała żadnego majątku, albowiem przejdzie on razem z przedsiębiorstwem na wspólnika, będącego jednym z małżonków, w ramach prowadzonej przez niego indywidualnej działalności gospodarczej.

Drugi małżonek zamierza kontynuować prowadzenie sklepu w ramach indywidualnej działalności gospodarczej. Małżonek ten obecnie prowadzi działalność gospodarczą jedynie w formie spółki cywilnej, ale jest czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie wynajmowanych przez siebie lokali. Zarejestruje on działalność przed przejęciem przedsiębiorstwa ze Spółki cywilnej.

Majątek Spółki, który będzie nieodpłatnie przekazany na rzecz jednego ze wspólników, będzie stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy nieodpłatne przekazanie przedsiębiorstwa Spółki wraz z towarami na rzecz jednego z jej wspólników będzie wyłączone z opodatkowania na mocy art. 6 pkt 1 ustawy.

Podstawy prawne funkcjonowania spółki cywilnej określają przepisy art. 860-875 ustawy k.c. Zgodnie z art. 860 § 1 k.c., przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Spółka cywilna nie posiada więc podmiotowości prawnej w rozumieniu prawa cywilnego. Nie oznacza to jednak, że inne przepisy nie mogą traktować jej jako podmiotu zawartych w nich stosunków prawnych.

Z brzmienia powołanego wyżej artykułu 15 ust. 1 ustawy wynika więc, że podatnikami są między innymi jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, do których zaliczyć bez wątpienia należy także spółki cywilne, których odrębność jako podatnika od poszczególnych wspólników nie jest kwestionowana. Spółka cywilna jest więc samodzielnym podatnikiem podatku VAT – zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy – podlega ewidencji, wystawia faktury i może odliczać VAT.

Zatem, podatnikiem podatku od towarów i usług jest Spółka cywilna, a nie każdy z małżonków – wspólników odrębnie. Zatem, przekazanie przedsiębiorstwa nastąpi pomiędzy Spółką a osobą fizyczną będącą wspólnikiem w tej Spółce, prowadzącą odrębną od Spółki cywilnej działalność gospodarczą.

Z opisu sprawy wynika, że wspólnicy dwuosobowej Spółki cywilnej zamierzają przed rozwiązaniem Spółki cywilnej przekazać nieodpłatnie cały majątek Spółki na rzecz jednego ze wspólników, który – jak wskazał Wnioskodawca – stanowić będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c. Jak również wynika z opisu sprawy przekazanie nastąpi w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi i obejmie wszystko, co wchodzi w skład tej Spółki, w tym w szczególności: nazwę, własność rzeczy, prawo wynikające z umowy najmu nieruchomości, zobowiązania i należności, księgi przedsiębiorstwa oraz pracownika w trybie art. 23 Kodeksu pracy. Ponadto, w ramach rozpoczętej indywidualnej działalności gospodarczej wspólnik zamierza kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Spółkę. Przedmiot indywidualnej działalności gospodarczej wspólnika będzie tożsamy z przedmiotem działalności prowadzonej aktualnie przez Spółkę.

W analizowanej sprawie należy wskazać, że nieodpłatne przekazanie majątku przez Spółką cywilną na rzecz wspólnika w sytuacji, gdy przekazujący jest podatnikiem podatku od towarów i usług, co do zasady, będzie podlegać przepisom ustawy o podatku od towarów i usług na zasadach ogólnych, chyba że z przepisów tej ustawy wynika, że do dostawy danego towaru (jak to ma miejsce w sytuacji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy) nie stosuje się jej przepisów.

Tak więc, mając na uwadze powyższe, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, wniesienie całego przedsiębiorstwa Spółki cywilnej, o którym mowa w art. 55¹ k.c., do jednoosobowej działalności gospodarczej wspólnika będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy czynność nieodpłatnego przekazania całego przedsiębiorstwa Spółki cywilnej na rzecz jednego ze wspólników, który będzie kontynuował działalność prowadzoną dotąd przez Spółkę, będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przy tym należy wyjaśnić, że Wnioskodawca nie będzie miał również obowiązku zapłaty podatku VAT w odniesieniu do towarów przekazanych wraz z przedsiębiorstwem, ponieważ wchodzą one w skład tegoż przedsiębiorstwa.

Podsumowując, w związku z nieodpłatnym przekazaniem całego przedsiębiorstwa Spółki cywilnej na rzecz jednego ze wspólników, który będzie kontynuował działalność prowadzoną dotąd przez Spółkę, nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku VAT co do towarów przekazanych wraz z przedsiębiorstwem oraz nieodpłatne przekazanie przedsiębiorstwa tej Spółki wraz z towarami na rzecz jednego z jej wspólników nie będzie podlegało przepisom ustawy o podatku od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że – zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej – składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.