Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.462.2017.1.MJ
z 23 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2017 r. (data wpływu 29 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku organizowania i przeprowadzania szkoleń pracowników podmiotów gospodarczych wykonujących prace w ruchu zakładu górniczego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku organizowania i przeprowadzania szkoleń pracowników podmiotów gospodarczych wykonujących prace w ruchu zakładu górniczego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, której główny profil działalności gospodarczej skupia się wokół wydobycia i sprzedaży węgla kamiennego. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności spółka zawiera umowy na wykonanie robót oraz świadczenie usług z innymi podmiotami gospodarczymi. Pracownicy ww. podmiotów (firm obcych) wykonujących prace w ruchu zakładu górniczego w oddziałach (…) zobowiązani są na podstawie „Zarządzenia nr (…) Prezesa Zarządu (…) z dnia (…) w sprawie realizacji wymogów przepisów prawnych w zakresie przeszkolenia pracowników podmiotów gospodarczych wykonujących prace w ruchu zakładu górniczego” do odpłatnego odbycia szkolenia wstępnego z zakresu:

• obowiązujących w zakładzie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy,
• prowadzenia ruchu zakładu górniczego oraz bezpieczeństwa pożarowego,
• występujących zagrożeń,
• porządku i dyscypliny pracy,
• planu ratownictwa,
• zasad łączności i alarmowania,
• zgłaszania wypadków i zagrożeń.
  
  

Przeszkolenia te odbywają się w formie instruktażu, którego treść zawiera tematykę jw. z uwzględnieniem specyfiki danego Oddziału (…) i rodzaju wykonywanych prac przy zastosowaniu m.in. metod wykładu, warsztatu i ćwiczeń. Szczegółowy zakres tych szkoleń, czas trwania, sposób dokumentowania i potwierdzania odbycia takiego przeszkolenia został określony w zatwierdzonym „Programie przeszkolenia podmiotów gospodarczych wykonujących prace w ruchu zakładu górniczego w Oddziałach (…) Szkolenia organizowane są dla wszystkich pracowników firm, obcych (współpracujących), którzy na podstawie odrębnie zawieranych umów wykonują prace na rzecz (…) w tym w szczególności prace pod ziemią. Szkolenie prowadzi inspektor nadzoru/ koordynator odpowiedzialny za realizację prac wykonywanych przez podmiot gospodarczy we współpracy z pracownikiem służby bezpieczeństwa i higieny pracy lub pracownikiem wyznaczonym przez pracodawcę, posiadającym wymagane kwalifikacje, zasób wiedzy i umiejętności zapewniający właściwą realizację programu instruktażu.

Podstawowym aktem normatywnym, z którego wynika obowiązek przeprowadzania ww. szkoleń jest ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks Pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666 tekst jednolity z późn. zm.). Zgodnie z art. 2373 § 1 tego aktu, nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. W zakresie zaś przepisów specjalistycznych wynikających ze specyfiki zakładu górniczego oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, znajomości zagrożeń oraz bezpiecznego wykonywania powierzonych prac przez osoby wykonujące czynności w ruchu zakładu górniczego, należy wskazać na przepis art. 112 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r. poz. 1131 ze zm.), zgodnie z którym ruch zakładu górniczego prowadzi się pod kierownictwem i dozorem osób posiadających wymagane kwalifikacje. Ust. 2 tej ustawy stanowi, że „osoby wykonujące czynności w ruchu zakładu górniczego szkoli się w zakresie znajomości przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym bezpiecznego wykonywania powierzonych im czynności. Osoby te nie mogą być dopuszczone do pracy w ruchu zakładu górniczego, jeżeli nie wykażą się dostateczną znajomością tych przepisów i zasad”. Szkolenia organizuje i prowadzi przedsiębiorca lub na jego zlecenie jednostka organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową (art. 112 ust. 3 ustawy pgig). Natomiast zgodnie z art. 112 ust. 4 ww. ustawy ten kto trudni się szkoleniem osób wykonujących czynności w ruchu zakładu górniczego, jest obowiązany posiadać niezbędne środki umożliwiające właściwe szkolenie.

Ww. przepisy zobowiązują Wnioskodawcę do organizacji i przeprowadzania wyżej opisanych przeszkoleń pracowników innych podmiotów wykonujących prace w ruchu zakładu górniczego.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczone przez (…) usługi organizowania i przeprowadzania szkoleń pracowników podmiotów gospodarczych wykonujących prace w ruchu zakładu górniczego z zakresu przepisów regulujących bezpieczne wykonywanie pracy w zakładzie górniczym na zasadach i formach opisanych w stanie faktycznym korzystają ze zwolnienia z VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), w szczególności przepisem art. 43 ust. 1 pkt 29. zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w punkcie 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak wynika z treści tego przepisu, by świadczenie usług szkoleniowych było zwolnione z VAT koniecznym jest wystąpienie jednej ze wskazanych powyżej sytuacji, w której spełnione zostaną dwa warunki. Dla oceny, czy wykonywane przez (…) usługi są zwolnione na podstawie powołanego przepisu od podatku od towarów i usług koniecznym jest twierdzenie:

1. Czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego,
2. Czy są one prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
   
   

W ocenie (…) zakres świadczonych usług szkoleniowych obejmuje szkolenia bezpośrednio związane z zawodem. W ramach przeprowadzanych kursów, organizowanych tytko dla pracowników firm obcych (współpracujących) wykonujących roboty na rzecz Oddziałów (kopalń), pracownicy zaznajamiają się z zasadami wykonywania prac w zakładzie górniczym (w szczególności pod ziemią, w zakresie wskazanym w stanie faktycznym). Nie wolno zatrudnić pracownika, który nie wykazał się dostateczną znajomością tych przepisów. Już sam obowiązek przeprowadzania szkoleń wynika z przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666 ze zm.).

Należy zauważyć, iż szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy może dotyczyć pracodawcy, pracowników służby bhp, innych pracowników oraz instruktorów i wykładowców tematyki bhp. Szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy są usługami kształcenia zawodowego. Przedmiotowe szkolenia są usługami kształcenia zawodowego również wówczas, gdy dotyczą pracowników pracodawcy niebędących służbą bhp, mają bowiem na celu zapewnienie uczestnikom poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny, niezbędnych do podjęcia i wykonywania pracy w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy. To stan prawny oznacza, że szkolenia te są ściśle związane z wykonywanym zawodem, chociażby z tego powodu, że znajomość tych przepisów jest warunkiem wykonywania (podjęcia pracy) przez pracownika Każdy pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi odbycie odpowiedniego do rodzaju wykonywanej pracy szkolenia, w tym przekazać mu informacje i instrukcje dotyczące zajmowanego stanowiska pracy lub wykonywanej pracy. Obowiązek przeszkolenia podwładnych w zakresie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy nałożony został na pracodawcę ustawą z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tj. Dz. U. z 2016 r. poz. 1686 ze zm.).

Zgodnie z art. 237³ § 1 tego aktu, nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

W myśl art. 237⁵ ustawy Kodeks pracy, minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zakres tego szkolenia, wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia, sposób dokumentowania szkolenia oraz przypadki, w których pracodawcy lub pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.

Stosownie do powyższego zostało wydane rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2004 r., Nr 180, poz. 1860 ze zm.), które zgodnie z § 1 określa:

• szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zwanego dalej „szkoleniem”;
• zakres szkolenia;
• wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia;
• sposób dokumentowania szkolenia;
• przypadki, w których pracodawcy lub pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.
  
  

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, pracodawca zapewnia pracownikowi odbycie, odpowiedniego do rodzaju wykonywanej pracy, szkolenia, w tym przekazanie mu informacji i instrukcji dotyczących zajmowanego stanowiska pracy lub wykonywanej pracy.

W myśl § 3 ww. rozporządzenia, szkolenie zapewnia uczestnikom:

• zaznajomienie się z czynnikami środowiska pracy mogącymi powodować zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników podczas pracy oraz z odpowiednimi środkami i działaniami zapobiegawczymi;
• poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy w zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy, a także związanych z pracą obowiązków i odpowiedzialności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy;
• nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych osób, postępowania w sytuacjach awaryjnych oraz udzielenia pomocy osobie, która uległa wypadkowi.
  
  

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, szkolenie może być organizowane i prowadzone przez pracodawców lub, na ich zlecenie, przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Szkolenie osób będących pracodawcami, pracowników służby bhp oraz instruktorów i wykładowców tematyki bezpieczeństwa i higieny pracy prowadzą jednostki organizacyjne, o których mowa w ust (§ 4 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 6 ww. rozporządzania, szkolenie jest prowadzone jako szkolenie wstępne i szkolenie okresowe.

W myśl § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia programy szkolenia wstępnego oraz szkolenia okresowego, określające szczegółową tematykę, formy realizacji i czas trwania szkolenia, dla poszczególnych grup stanowisk opracowuje pracodawca lub w porozumieniu z pracodawcą – jednostka organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, na podstawie ramowych programów szkolenia.

Programy szkolenia powinny być dostosowane do rodzajów i warunków prac wykonywanych przez uczestników szkolenia, a ich realizacja powinna zapewnić spełnienie wymagań określonych w § 3 (§ 7 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Ramowe programy szkolenia są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia (§ 7 ust. 4 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z art. 237¹⁵ § 2 ww. ustawy Kodeks pracy, ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

Wobec tego, w zakresie szkoleń BHP specjalistycznych, należy wskazać na przepis art. 112 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczna i górnicze (Dz. U. z 2016r., poz. 1131 ze zm.), zgodnie z którym, ruch zakładu górniczego prowadzi się pod kierownictwem i dozorem osób posiadających wymagane kwalifikacje.

Osoby wykonujące czynności w ruchu zakładu górniczego szkoli się w zakresie znajomości przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym bezpiecznego wykonywania powierzonych im czynności. Osoby te nie mogą być dopuszczone do pracy w ruchu zakładu górniczego, jeżeli nie wykażą się dostateczną znajomością tych przepisów i zasad (art. 112 ust. 2 ustawy Prawo geologiczne i górnicze).

Dodatkowo w ww. ustawie określono zasady i warunki, jakie należy spełnić, by móc wykonywać tego rodzaju szkolenia. Zgodnie z artykułem 112 ust. 3 tej ustawy szkolenia organizacje i prowadzi przedsiębiorca lub na jego zlecenie jednostka organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową.

Zgodnie z art. 112 ust. 4 ww. ustawy, ten, kto trudni się szkoleniem osób wykonujących czynności w ruchu zakładu górniczego, jest obowiązany posiadać odpowiednią kadrę oraz niezbędne środki umożliwiające właściwe szkolenie.

Przepis art. 112 ust. 5 ustawy Prawo geologiczne i górnicze, stanowi, iż szkolenie osób, o których mowa w art. 53 ust. 6 oraz osób kierownictwa i dozoru ruchu podziemnego zakładu górniczego odbywa się na podstawie programów szkolenia, zatwierdzanych, w drodze decyzji, przez właściwe organy nadzoru górniczego.

Odmowa zatwierdzenia następuje, jeżeli program szkolenia nie zapewnia przekazania osobom szkolonym niezbędnych informacji dotyczących prawidłowego wykonywania czynności w ruchu zakładu górniczego.

W myśl art. 53 ust. 6 pkt 1 ww. ustawy, osobami wykonującymi czynności specjalistyczne w ruchu zakładu górniczego są w podziemnych zakładach górniczych:

• górnik strzałowy,
• wydawca środków strzałowych,
• instruktor strzałowy,
• sygnalista szybowy,
• maszynista maszyn wyciągowych,
• rewident urządzeń wyciągowych,
• operator samojezdnych maszyn przodkowych, maszyn do robót strzałowych. maszyn do obrywki, maszyn do stawiania obudowy podporowej lub maszyn do stawiania obudowy kotwowej,
• operator pojazdów pozaprzodkowych i samojezdnych maszyn pomocniczych, pojazdów do przewozu osób lub pojazdów do przewozu środków strzałowych,
• maszynista lokomotyw pod ziemią, kolejek podwieszanych pod ziemią lub kolejek spągowych pod ziemią, rewident urządzeń systemów łączności, alarmowania i bezpieczeństwa,
• spawacz,
• elektromonter maszyn i urządzeń elektrycznych o napięciu do 1 kv,
• elektromonter maszyn i urządzeń elektrycznych o napięciu powyżej 1 kv.
  
  

Dodatkowo art. 121 ust. 1 Ustawy Prawo geologiczne i górnicze stanowi, że przepisy niniejszego rozdziału (Ruch zakładu górniczego) stosuje się odpowiednio do podmiotów wykonujących w zakresie swojej działalności zawodowej czynności im powierzone w ruchu zakładu górniczego, zaś z zapisów ust. 2 pkt 3 art. 121 tej ustawy wynika, że podmioty, o których mowa w ust. 1 są obowiązane przeszkolić pracowników w zakresie znajomości przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym bezpiecznego wykonywania powierzonych im czynności. Ponadto z Rozporządzenia Ministra Energii z dnia 23 listopada 2016 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących prowadzenia ruchu podziemnych zakładów górniczych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1118) wynika, że zgodnie z § 15 ust. 1 i 2 ww. Rozporządzenia kierownik ruchu zakładu górniczego, przed przystąpieniem do wykonywania pracy w ruchu zakładu górniczego przez podmiot wykonujący w zakresie swojej działalności zawodowej czynności mu powierzone w ruchu zakładu górniczego, określa między innymi organizację przeszkolenia pracowników wykonujących prace w zakresie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujących w zakładzie górniczym, prowadzenia ruchu zakładu górniczego oraz bezpieczeństwa pożarowego, występujących zagrożeń, porządku i dyscypliny pracy, planu ratownictwa, zasady łączności i alarmowania, znajomości rejonu prac, a także zgłaszania wypadków i zagrożeń.

W sytuacji zatem, gdy opisane szkolenia pracowników podmiotów gospodarczych wykonujących prace w ruchu zakładu górniczego w Oddziałach (…). wynikają z zasad określonych w przepisach Kodeksu Pracy, zostały ściśle określone w przepisach ustawy Prawo geologiczne i górnicze, oraz w powołanych przepisach wykonawczych, stanowią czynności zwolnione z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wyjaśnienia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym tut. organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie, tut. organ informuje, że zgodnie z przepisem art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zatem, interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny i projektowane zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja straci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.