Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.256.2017.1.JP
z 1 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 września 2017 r. (data wpływu 2 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania składek członkowskich na rzecz Izb Gospodarczych, jako kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania składek członkowskich na rzecz Izb Gospodarczych, jako kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej także: „Spółka”, „Zakład”)) został powołany do realizacji zadań własnych Gminy i jest Spółką ze 100% udziałem Gminy. Głównym zakresem działalności Spółki jest pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody, odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, wytwarzanie i zaopatrywanie w parę wodną, gorącą wodę i powietrze do układów klimatyzacyjnych.

W związku z charakterem prowadzonej działalności Spółka przynależy do różnych organizacji min. do:

• Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie oraz
• Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie.
  
  

Do zadań Izb Gospodarczych należy w szczególności reprezentowanie interesów gospodarczych ich członków w zakresie ich działalności wobec krajowych organów państwowych, samorządowych, społecznych, instytucji naukowych i gospodarczych, zagranicznych organów i instytucji.

Dzięki członkostwu w Izbach Spółka zapewnia sobie możliwość uzyskania doradztwa branżowego, nawiązywania i zacieśniania współpracy oraz wymianę doświadczeń z innymi podmiotami oraz wsparcie w prowadzonej działalności w obszarze technicznym, ekonomicznym czy prawnym. Zarówno Izba Gospodarcza Wodociągi Polskie jak i Izba Gospodarcza Ciepłownictwo Polskie, działają na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych. Zgodnie z postanowieniami statutów członkowie Izb Gospodarczych są zobowiązani do terminowego opłacania składek członkowskich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów składki członkowskie wpłacane na rzecz Izb, do których przynależność nie jest obowiązkowa, a które działają na podstawie ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych do wysokości limitu określonego w ustawie o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw – do wysokości łącznie nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Aby więc wydatek na opłacenie przedmiotowych składek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:

• wydatek musi spełniać definicję kosztu (zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych),
• organizacje, na rzecz których uiszczane są składki działają na podstawie odrębnych ustaw,
• organizacje, na rzecz których uiszczane są składki, zrzeszają pracodawców i przedsiębiorców,
• kwota opłaconych składek nie przekracza w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.
  
  

Przynależność do ww. organizacji wiąże się z wieloma korzyściami dla Spółki. Dzięki członkostwu Spółka posiada realny wpływ na rozwój branży, w której działa. W ramach członkostwa w Izbach szkoleni są pracownicy Spółki, prowadzone są branżowe konsultacje, zapewniona jest ochrona oraz wsparcie w prowadzonej działalności. Wydatki na opłacenie składek członkowskich, zdaniem Spółki, spełniają definicję kosztu uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop.

Mając na uwadze powyższe, a w szczególności:

• fakt, iż wydatki te są ponoszone w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• członkami izby są przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą,
• izby, o których mowa powyżej działają na podstawie odrębnych ustaw,

wydatki na opłacenie składek członkowskich mogą być, w opinii Spółki, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, do wysokości limitu określonego w art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c) updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 upodp, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Prócz tego, uznanie wydatku za koszt podatkowy wymaga od podatnika wykazania, że wydatek jest racjonalnie i gospodarczo uzasadniony. Każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika winien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej, z wyjątkiem sytuacji gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu a przychodem, bądź zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu.

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że kosztem uzyskania przychodów będzie wydatek, spełniający łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty),
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie został wymieniony w art. 16 updop.
  
  

Podkreślić należy, że w celu wykazania związku pomiędzy kosztem a przychodem podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca został powołany do realizacji zadań własnych Gminy i jest Spółką ze 100% udziałem Gminy. Głównym zakresem działalności Spółki jest pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody, odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, wytwarzanie i zaopatrywanie w parę wodną, gorącą wodę i powietrze do układów klimatyzacyjnych. W związku z charakterem prowadzonej działalności Spółka przynależy do różnych organizacji m.in. do Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie oraz do Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie. Do zadań Izb Gospodarczych należy w szczególności reprezentowanie interesów gospodarczych ich członków w zakresie ich działalności wobec krajowych organów państwowych, samorządowych, społecznych, instytucji naukowych i gospodarczych, zagranicznych organów i instytucji. Dzięki członkostwu w Izbach Spółka zapewnia sobie możliwość uzyskania doradztwa branżowego, nawiązywania i zacieśniania współpracy oraz wymianę doświadczeń z innymi podmiotami oraz wsparcie w prowadzonej działalności w obszarze technicznym, ekonomicznym czy prawnym. Zarówno Izba Gospodarcza Wodociągi Polskie jak i Izba Gospodarcza Ciepłownictwo Polskie, działają na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych. Zgodnie z postanowieniami statutów członkowie Izb Gospodarczych są zobowiązani do terminowego opłacania składek członkowskich.

Na tle przedstawionych okoliczności rozpatrywanej sprawy i obowiązujących przepisów prawnych w tej mierze należy wskazać, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 37 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem:

1. składek organizacji spółdzielczych na rzecz związków rewizyjnych i Krajowej Rady Spółdzielczej, z tym że górną granicę składki określi minister właściwy do spraw finansów publicznych w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Spółdzielczej,
2. (uchylony),
3. składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw – do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę składek na ubezpieczenie społeczne.
   
   

Poddając analizie zacytowany przepis należy zauważyć, że generalnie (co do zasady) składki członkowskie, które podatnik ponosi na rzecz organizacji, do których przynależność nie jest obowiązkowa (a więc taka, która zależy od woli podatnika) nie można uznać za koszty uzyskania przychodów. Jest to reguła. Jednak od tej reguły ustawodawca przewidział dwa wyjątki. Polegają one na tym, że odstępuje się od zasady generalnej i po spełnieniu szczegółowo określonych przesłanek, tj. poprzez ścisłe ich zastosowanie – można zaliczyć określone składki na rzecz organizacji, do których podatnik należy w sposób dobrowolny – do kosztów uzyskania przychodów.

Wyjątek mogący mieć zastosowanie w niniejszej sprawie dotyczy art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c) updop, z którego wynika, że aby móc zaliczyć składki na rzecz organizacji, do których przynależność nie jest obowiązkowa koniecznym jest by:

• wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• organizacja, na rzecz której ponoszone są składki, zrzesza przedsiębiorców i pracodawców,
• organizacja ta działa na podstawie odrębnych ustaw.
  
  

Spółka wskazała, że należy do Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie oraz do Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie. Działanie wymienionych Izb Gospodarczych jest oparte na ustawie z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1218, dalej: „ugos”). Zgodnie z art. 1 ugos, przedsiębiorcy mogą zrzeszać się w izby gospodarcze działające na podstawie niniejszej ustawy i statutów. Izba gospodarcza jest organizacją samorządu gospodarczego, reprezentującą interesy gospodarcze zrzeszonych w niej przedsiębiorców, w szczególności wobec organów władzy publicznej (art. 2 ugos).

Należy zatem stwierdzić, że wymóg, by organizacja działała na podstawie odrębnej ustawy został zachowany. Przy czym, z postanowień zaprezentowanej odrębnej ustawy wynika, że organizacje, do których przynależy Wnioskodawca dobrowolnie, zrzeszają przedsiębiorców. Spółka zaznaczyła również, że dzięki przynależności do ww. Izb Gospodarczych zapewnia sobie liczne korzyści, które mają wpływ na osiąganie przez nią przychodów lub na zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Oznacza to, że Wnioskodawca – zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c) updop – do kosztów uzyskania przychodów może zliczyć składki na rzecz ww. Izb Gospodarczych do wysokości limitu określonego w tym przepisie.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.