2017.12.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.452.2017.1.MC
z 1 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2017 r. (data wpływu 5 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT działań podejmowanych w zakresie organizacji Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT działań podejmowanych w zakresie organizacji Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest bankiem posiada osobowość prawną. W wykonaniu swoich zadań Wnioskodawca może współpracować z właściwymi organami RP, jak również z organizacjami międzynarodowymi, zagranicznymi instytucjami bankowymi i finansowymi. Powyższa współpraca odbywa się m.in. z krajowymi bankami centralnymi innych, niż RP, państw członkowskich Unii Europejskiej („UE”) oraz Europejskim Bankiem Centralnym („EBC”), które - zgodnie z postanowieniami TUE (Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r., Nr 90, poz. 864/2, z późn. zm.)) - tworzą wraz z Wnioskodawcą Europejski System Banków Centralnych („ESBC”). Zasady, ramy i cele funkcjonowania ESBC określa Protokół do TUE w sprawie Statusu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, zgodnie z którym (art. 24) „Poza operacjami wynikającymi z ich zadań EBC i krajowe banki centralne mogą wykonywać inne operacje dla celów swojej infrastruktury administracyjnej lub na rzecz swojego personelu”.

W związku z powyższą współpracą, Wnioskodawca ma możliwość uczestniczenia w organizowanych wspólnie z innymi podmiotami przedsięwzięciach z zakresu polityki kadrowej w obszarze działalności sportowo-kulturalnej, tj.:

zawodach sportowych, które są podejmowane w ramach wspólnej inicjatywy przez banki centralne (przede wszystkim państw członkowskich UE oraz EBC, w ramach ESBC), inne zagraniczne instytucje bankowe i finansowe (np. Europejski Bank Inwestycyjny) oraz - w przypadku niektórych z ww. uczestników, ze względu na ich strukturę organizacyjną (nie dotyczy Wnioskodawcy) - przez kluby sportowe, które są finansowane lub współfinansowane przez te podmioty (dalej łącznie „Podmioty współpracujące”).

Zawody sportowe mają zamknięty charakter, tj. mogą w nich uczestniczyć wyłącznie określone osoby - reprezentanci Podmiotów współpracujących: (i) zasadniczo będący pracownikami banków centralnych oraz innych instytucji bankowych i finansowych, (ii) w przypadku niektórych z Podmiotów współpracujących (nie dotyczy Wnioskodawcy), niebędący ich pracownikami, tylko członkami rodzin tych pracowników, którzy jednocześnie przynależą do klubów sportowych, finansowanych lub współfinansowanych przez te podmioty (dalej łącznie „Reprezentanci”).

Zawody sportowe mają międzynarodowy zasięg, np.: są to olimpiady banków centralnych, mistrzostwa banków centralnych w określonych dyscyplinach sportowych, a ich gospodarzem są poszczególne banki centralne.

Na mocy przyjętych nieformalnych zasad organizacji zawodów sportowych, Podmioty współpracujące partycypują w ogólnych kosztach tych wydarzeń. Przy czym organizator (gospodarz) danego przedsięwzięcia zajmuje się formalną stroną jego przygotowania (nabywa towary i usługi niezbędne do zorganizowania zawodów sportowych) oraz pokrywa wydatki z tym związane, dotyczące:

transportu Reprezentantów w trakcie trwania zawodów sportowych do/z miejsca, w których odbywają się rozgrywki (np. koszty wynajmu autokaru, pokrycie kosztów przejazdu komunikacją publiczną),

zapewnienia noclegów w czasie trwania zawodów,

wynajmu obiektów sportowych, na których odbywają się zawody (np. hala sportowa),

profesjonalnej obsługi sędziowskiej oraz medycznej,

wynajmu sprzętu sportowego wykorzystywanego w ramach zawodów (np. żaglówki w przypadku organizacji regat),

zapewnienia wyżywienie w czasie trwania zawodów,

organizacji uroczystej kolacji, w trakcie której wręczane są nagrody,

nabycia ww. nagród (tj. pamiątkowe puchary, medale).

W zależności od indywidualnych ustaleń pomiędzy Podmiotami Współpracującymi, w przypadku poszczególnych zawodów sportowych zakres wydatków ponoszonych przez organizatora może być węższy od zakresu wyspecyfikowanego powyżej (np. Podmioty Współpracujące mogą zapewniać nocleg własnym Reprezentantom samodzielnie). Podmioty współpracujące we własnym zakresie pokrywają koszty podróży do/z miejsca, w którym odbywają się dane zawody sportowe. Organizator zawodów sportowych obciąża Podmioty Współpracujące kosztami uczestnictwa ich Reprezentantów. Koszty uczestnictwa jednego Reprezentanta kalkulowane są jako iloraz sumy kosztów organizacji zawodów oraz ogólnej liczby Reprezentantów.

konferencjach sportowych, które są organizowane przez Podmioty Współpracujące cyklicznie w celu efektywnego skoordynowania ich wspólnych inicjatyw w ramach organizacji zawodów sportowych. Kluczowym obszarem konferencji sportowych jest przede wszystkim porozumienie w zakresie ustalenia harmonogramu zawodów sportowych, ich organizatorów na kolejne lata oraz wymiana doświadczeń pomiędzy osobami odpowiedzialnymi za sport i działalność kulturalną w Podmiotach współpracujących. Udział w danej konferencji sportowej jest dobrowolny.

W konferencjach sportowych biorą udział pracownicy Podmiotów współpracujących.

Na mocy przyjętych nieformalnych zasad organizacji konferencji sportowych, Podmioty współpracujące partycypują w ogólnych kosztach tych wydarzeń. Przy czym organizator (gospodarz) danego spotkania zajmuje się formalną stroną jego przygotowania (nabywa towary i usługi niezbędne do zorganizowania konferencji sportowej) oraz pokrywa wydatki z tym związane, dotyczące:

wyżywienia,

wynajęcia powierzchni konferencyjnej, sprzętu technicznego i kosztów z tym związanych, w szczególności kosztów obsługi technicznej,

tłumaczenia i kosztów z tym związanych,

programu kulturalnego,

materiałów konferencyjnych,

uroczystej kolacji i drobnych upominków.

Podmioty współpracujące we własnym zakresie pokrywają koszty zakwaterowania i podróży do/z miejsca, w którym odbywa się konferencja sportowa. Organizator konferencji sportowej obciąża Podmioty Współpracujące kosztami ich uczestnictwa w tym przedsięwzięciu. Koszty uczestnictwa jednego uczestnika reprezentującego Podmiot współpracujący, kalkulowane są jako iloraz sumy kosztów organizacji konferencji sportowej oraz ogólnej liczby uczestników, biorących udział w tym przedsięwzięciu. Jednocześnie, zgodnie z przyjętymi zasadami, koszty organizacji kolacji i drobnych upominków, jako przejaw gościnności oraz zwyczajowych norm, stanowią wyłączne koszty organizatora (gospodarza) i nie wliczają się do sumy kosztów organizacji konferencji sportowej, stanowiącej podstawę ustalenia kosztu uczestnictwa w konferencji sportowej jednego uczestnika Podmiotu współpracującego.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę polityką kadrową, w ramach której Wnioskodawca obecnie przewiduje określone działania (programy), mające na celu integrację oraz aktywizację fizyczną własnych pracowników, oraz z uwagi na powyżej opisaną współpracę międzynarodową z innymi bankami centralnymi oraz zagranicznymi instytucjami bankowymi i finansowymi, Wnioskodawca umożliwia własnym pracownikom uczestnictwo w powyżej opisanych zawodach sportowych. Reprezentantami Wnioskodawcy w tego typu przedsięwzięciach są pracownicy Banku. W konsekwencji, Wnioskodawca bierze również udział w konferencjach sportowych, na których Bank reprezentują jego pracownicy, wykonujący zadania związane z działalnością kadrową, płacową, zatrudnieniową, szkoleniową i socjalną.

transport Reprezentantów na miejsce/z miejsca, w którym odbędą się Zawody sportowe (np. koszty wynajmu autokaru),

zapewnienie noclegów podczas trwania Zawodów sportowych,

wynajem obiektów sportowych, na których odbędą się Zawody sportowe,

profesjonalną obsługę sędziowską oraz medyczną,

wynajem sprzętu sportowego, który zostanie wykorzystany w ramach Zawodów sportowych,

zapewnienie wyżywienia w miejscu, w którym odbędą się Zawody sportowe,

organizację uroczystej kolacji, w trakcie której wręczone zostaną nagrody,

nabycie ww. nagród (tj. pamiątkowe puchary, medale).

Ponadto, gospodarzem najbliższej konferencji sportowej, która odbędzie się w Warszawie we 2017 r. („Konferencja sportowa”), będzie Wnioskodawca. Podczas Konferencji sportowej ustalony zostanie plan zawodów sportowych na lata 2018 - 2019. Jej Uczestnicy będą mieli również okazje do przedstawienia zasady funkcjonowania/finansowania działalności sportowej i kulturalnej w Podmiotach współpracujących, jak również omówienia i przedyskutowania kierunków rozwoju tej działalności. Dodatkowo podczas Konferencji sportowej wyłoniony zostanie gospodarz kolejnego spotkania oraz sekretarz sportowy, który przez najbliższą 2-letnią kadencję będzie koordynował bieżące działania Podmiotów współpracujących, związane z organizacją zawodów sportowych. Jako gospodarz Konferencji sportowej, Wnioskodawca zajmie się formalną stroną jej przygotowania. W tym zakresie Bank planuje ponieść wydatki m.in. na:

wyżywienie,

wynajęcie powierzchni konferencyjnej, sprzętu technicznego i koszty z tym związane, w szczególności koszty obsługi technicznej,

tłumaczenie i koszty z tym związane,

program kulturalny,

materiały konferencyjne,

uroczystą kolację i drobne upominki.

W ramach organizacji Konferencji sportowej Wnioskodawca przewiduje program dla osób towarzyszących, niebędących pracownikami Uczestników oraz nieuczestniczących w Konferencji sportowej. Koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku z podjęciem ww. gości w całości obciążą dany Podmiot Współpracujący.

W związku z organizacją Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej, Podmioty współpracujące zrefundują Wnioskodawcy koszty organizacji tych przedsięwzięć, stosownie do opisanych powyżej zasad, obowiązujących przy organizacji zawodów sportowych i konferencji sportowych.

Wnioskodawca wskazuje, iż nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia VAT od towarów i usług, które zostaną nabyte na potrzeby organizacji Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy działania podejmowane przez Wnioskodawcę w zakresie organizacji Zawodów sportowych będą stanowić zdarzenia podlegające opodatkowaniu VAT na terytorium RP?
Czy działania podejmowane przez Wnioskodawcę w zakresie organizacji Konferencji sportowej będą stanowić zdarzenia podlegające opodatkowaniu VAT na terytorium RP?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zarówno organizacja Zawodów sportowych, jak i Konferencji sportowej nie będą stanowić czynności mieszczących się w zakresie opodatkowania VAT. Zdarzenia te, jako wykonywane we wspólnym interesie Podmiotów współpracujących, pozostaną dla Wnioskodawcy neutralne na gruncie przepisów o VAT.

Regulacje prawne

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

eksport towarów,

import towarów na terytorium kraju,

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Dla uzyskania odpowiedzi na zadane w niniejszym wniosku pytania, należy rozważyć przede wszystkim, czy działania podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach organizowanych we wspólnym interesie przedsięwzięć - Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej - stanowią świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy nie powinno bowiem ulegać wątpliwości, iż powyższe zdarzenia nie wyczerpują znamion dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tj. przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, pojęcie świadczenia - składającego się na istotę usługi - należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Jak wskazuje art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.), „Świadczenie może polegać na działaniu albo zaniechaniu”. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nie czynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy zauważyć, iż pojęcie świadczenia usług zostało zdefiniowane na potrzeby VAT bardzo szeroko. Definicja wynikająca z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jest bowiem niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.

Niemniej jednak należy podkreślić, że nie każde zaniechanie działania lub tolerowanie czynności uważane jest za świadczenie usług na gruncie VAT. Dla stwierdzenia, czy dana czynność albo brak podejmowania czynności stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT należy bowiem ocenić daną transakcję w kontekście całości regulacji o VAT. Zatem, należy wskazać, iż ze względu na ogólny charakter ww. definicji świadczenia usług, w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „TSUE”) zostały wykształcone przesłanki, przez pryzmat których należy dokonywać oceny, czy dane świadczenie stanowi świadczenie usług na gruncie ustawy o VAT. Ugruntowane orzecznictwo sądów administracyjnych i TSUE wskazuje, iż szerokie określenie przedmiotowego zakresu opodatkowania VAT nie oznacza, że świadczeniem usług jest każda czynność czy zdarzenie, którego efektem jest odpłatne przysporzenie jednej ze stron na skutek działania bądź zaniechania działania innej ze stron (vide: wyrok NSA z dnia 12 sierpnia 2015 r. o sygn. akt I FSK 1373/14; podobnie też: wyrok NSA z dnia 6 sierpnia 2014 r. o sygn. akt I FSK 1288/13, z dnia 25 czerwca 2014 r. o sygn. akt I FSK 1108/13, z dnia 25 czerwca 2014 r. o sygn. akt I FSK 1072/13, z dnia 4 czerwca 2014 r. o sygn. akt I FSK 1012/13, z dnia 12 czerwca 2013 r. o sygn. akt I FSK 1128/12).

Co więcej, orzecznictwo TSUE wskazuje również uwarunkowania/kryteria, które umożliwiają kwalifikację danego zdarzenia jako stanowiące/niestanowiące świadczenie usług w rozumieniu przepisów o VAT. W świetle orzecznictwa TSUE, za odpłatne świadczenie usług, a więc czynność opodatkowaną na gruncie ustawy o VAT, uważane mogą być takie świadczenia, w których:

istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne;
wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy;
istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi;
odpłatność za otrzymanie świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem;
istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego;

(vide: wyrok TSUE z dnia 17 września 2002 r. w sprawie C-498/99, z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93, z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81, z dnia 5 lutego 1981 r. w sprawie C-l 54/80).

Jednocześnie w kontekście powyższego należy podkreślić, iż NSA, uznając za ugruntowane orzecznictwo w zakresie omawianej problematyki, stwierdził, że podział na gruncie ustawy o VAT na świadczenie usług i dostawę towarów nie oznacza, że wypełnia on wszelkie przejawy bogatej aktywności podmiotów gospodarczych, a każdy przepływ środków finansowych, odbywający się w ramach relacji pomiędzy uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia musi być przyporządkowany świadczeniu usług lub dostawie towarów.

Kwestię problematyki wspólnych przedsięwzięć, NSA poruszył m.in. w orzeczeniach: z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. akt I FSK 1128/12, z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. akt I FSK 1012/13, z dnia 25 czerwca 2014 r., sygn. akt I FSK 1108/13, z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. akt I FSK 526/11, z dnia 23 kwietnia 2008 r., sygn. akt I FSK 1788/07, z dnia 9 października 2008 r., sygn. akt I FSK 291/08, z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. akt I FSK 1288/13. W uzasadnieniach przytoczonych wyroków NSA podkreślił, iż zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie stanowiskiem, przy ustalaniu na gruncie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - jako przedmiotu opodatkowania - świadczenia usług o złożonym charakterze, jakie stanowią umowy o współpracy (kooperacyjne), należy uwzględniać podstawowy cel wynikający z takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębniania na potrzeby podatkowe w sposób oderwany od ich sensu gospodarczego poszczególnych czynności służących realizacji tego celu. W uzasadnieniach wskazanych powyżej wyroków podkreślono, że celem kooperacji (współpracy, współdziałania) jest uzyskanie przez skoordynowane i wspólne działania partnerów rezultatu o korzystnym dla nich wymiarze ekonomicznym. Działań takich nie można do celów VAT oceniać jednostkowo, lecz z uwzględnieniem ich charakteru, jako działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość.

Organizacja Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej jako wspólnego przedsięwzięcia Podmiotów współpracujących

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż istotą wspólnych przedsięwzięć jest zrzeszenie co najmniej dwóch podmiotów na konkretny czas i w interesie wspólnego działania prowadzącego do realizacji określonego celu, który może być różnorodny, począwszy od wspólnej realizacji dużych inwestycji i wspólnym pozyskiwaniu zamówień publicznych, a skończywszy na przeprowadzaniu wspólnych akcji marketingowych, wspólnym organizowaniu wydarzeń, konferencji naukowych czy publikacji.

Intencją Podmiotów współpracujących w zakresie organizacji zawodów sportowych oraz konferencji sportowych, jest przede wszystkim integracja pracowników (na szczeblu międzynarodowym) oraz zacieśnienie współpracy pomiędzy tymi podmiotami. Wydarzenia tego rodzaju stanowią bowiem płaszczyznę umożliwiającą poznanie i nawiązanie więzi pomiędzy pracownikami Podmiotów współpracujących, które w przyszłości mogą zaowocować lepszą współpracą pomiędzy tymi instytucjami, co z zamierzenia ma przysłużyć się lepszej realizacji zadań wykonywanych przez Podmioty współpracujące, w szczególności tych, które są wspólnie realizowane w ramach ESBC. Ponadto, powyższe wydarzenia, poprzez popularyzowanie aktywności sportowej, służą także utrzymaniu pracowników w odpowiedniej kondycji psychofizycznej, co służy lepszej wydajności w pracy, zmniejszeniu podatności na wszelkiego rodzaju choroby oraz redukowaniu stresu. Dodatkowo, w przypadku konferencji sportowych, kooperacja uczestników skierowana jest również na wymianę wiedzy/doświadczeń w zakresie działalności sportowej i kulturalnej w Podmiotach współpracujących.

Realizacja powyższych przedsięwzięć (zawodów sportowych, konferencji sportowych) wymaga wspólnego działania Podmiotów współpracujących, zarówno na etapie planowania zawodów sportowych (ustalanie harmonogramu oraz gospodarzy danych wydarzeń sportowych), czemu służy organizacja konferencji sportowych, jak i skoordynowania organizacji poszczególnych zawodów sportowych. W konsekwencji współdziałania Podmiotów współpracujących konieczne jest każdorazowe typowanie jednego podmiotu (niezależnie, czy dotyczy to organizacji konferencji sportowej czy wydarzeń sportowych), który zabezpieczy i skoordynuje techniczno -organizacyjną część danego wydarzenia. Przy czym nie wpływa to na ogólną wspólną intencję Podmiotów współpracujących, sprowadzającą się do realizacji celów z zakresu polityki personalnej. Argumentem potwierdzającym wspólny cel organizowanych przedsięwzięć, jest również fakt, iż wszelkie wspólne działania, związane zarówno z organizacją cyklicznych konferencji jak i zawodów międzynarodowych, pomimo iż od strony organizacyjnej przygotowywane są przez gospodarza danego wydarzenia (w przedstawionych zdarzeniach przyszłych, Wnioskodawcy), każdorazowo koordynowane i nadzorowane są przez wyłonionego wspólnie sekretarza sportowego.

Biorąc pod uwagę powyższe, wskazać należy, iż w przedstawionych zdarzeniach przyszłych, obejmujących organizację przez Wnioskodawcę w ramach wspólnych inicjatyw Podmiotów Współpracujących, Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej, nie wystąpią przesłanki determinujące zakwalifikowanie tych zdarzeń jako odpłatnego świadczenia usług. Działania stron w tym zakresie mają bowiem charakter kooperacji i służą realizacji wspólnych przedsięwzięć (organizacji Zawodów sportowych i Konferencji sportowej), ukierunkowanych na osiągnięcie założonych celów (integracja, współpraca), natomiast świadczenia stron są związane z technicznymi aspektami organizacji Zawodów Sportowych/Konferencji sportowej, polegają na dzieleniu się doświadczeniami/planami i są wykonywane na rzecz realizacji wspólnego celu, a nie na rzecz siebie nawzajem. Rozliczenia finansowe realizowane przez Podmioty współpracujące przybierają natomiast formę partycypacji we wspólnych kosztach wydarzeń, nie zaś wynagrodzenia za świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotów uczestniczących.

W następstwie powyższego nie sposób uznać, iż w ramach przedstawionych zdarzeń przyszłych zaistnieją przesłanki skutkujące uznaniem ich (Zawodów sportowych, Konferencji sportowej) za świadczenie usług objęte zakresem opodatkowania VAT. W rozpatrywanej sprawie wykonanie określonych świadczeń realizowane jest bowiem we wspólnym interesie wszystkich Podmiotów współpracujących. Oczekiwane korzyści po stronie Podmiotów współpracujących są następstwem możliwości podjęcia wspólnego działania. Korzyści te nie wynikają zaś z jednostkowych czynności służących realizacji oczekiwanego celu, gdyż wyodrębnienie ich na potrzeby podatkowe, w oderwaniu od sensu gospodarczego, nie znajdowałoby uzasadnienia w świetle ww. orzecznictwa sądowego.

Reasumując, Wnioskodawca wskazuje, że w zakresie wspólnych przedsięwzięć, stanowiących przedmiot niniejszego wniosku, które zostaną podjęte przez Wnioskodawcę oraz Podmioty Współpracujące, nie dojdzie do świadczenia usług, które będzie podlegało opodatkowaniu VAT, co w ocenie Wnioskodawcy wyklucza możliwość zakwalifikowania Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej, jako czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą, usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też należy stwierdzić, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Usługami, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jest obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest bankiem centralnym RP i pełni trzy podstawowe funkcje: banku emisyjnego, banku banków oraz centralnego banku państwa. W związku ze współpracą z ESBC, Wnioskodawca ma możliwość uczestniczenia w organizowanych wspólnie z innymi podmiotami przedsięwzięciach z zakresu polityki kadrowej w obszarze działalności sportowo-kulturalnej, tj.:

zawodach sportowych, które są podejmowane w ramach wspólnej inicjatywy przez banki centralne (przede wszystkim państw członkowskich UE oraz EBC, w ramach ESBC), inne zagraniczne instytucje bankowe i finansowe (np. Europejski Bank Inwestycyjny) oraz - w przypadku niektórych z ww. uczestników, ze względu na ich strukturę organizacyjną (nie dotyczy Wnioskodawcy) - przez kluby sportowe, które są finansowane lub współfinansowane przez te podmioty (Podmioty współpracujące). Zawody sportowe mają zamknięty charakter, tj. mogą w nich uczestniczyć wyłącznie określone osoby - reprezentanci Podmiotów współpracujących: zasadniczo będący pracownikami banków centralnych oraz innych instytucji bankowych i finansowych, w przypadku niektórych z Podmiotów współpracujących (nie dotyczy Wnioskodawcy), niebędący ich pracownikami, tylko członkami rodzin tych pracowników, którzy jednocześnie przynależą do klubów sportowych, finansowanych lub współfinansowanych przez te podmioty (Reprezentanci). Zawody sportowe mają międzynarodowy zasięg, np.: są to olimpiady banków centralnych, mistrzostwa banków centralnych w określonych dyscyplinach sportowych, a ich gospodarzem są poszczególne banki centralne. Na mocy przyjętych nieformalnych zasad organizacji zawodów sportowych, Podmioty współpracujące partycypują w ogólnych kosztach tych wydarzeń. Przy czym organizator (gospodarz) danego przedsięwzięcia zajmuje się formalną stroną jego przygotowania (nabywa towary i usługi niezbędne do zorganizowania zawodów sportowych) oraz pokrywa wydatki z tym związane, dotyczące: transportu Reprezentantów w trakcie trwania zawodów sportowych do/z miejsca, w których odbywają się rozgrywki (np. koszty wynajmu autokaru, pokrycie kosztów przejazdu komunikacją publiczną), zapewnienia noclegów w czasie trwania zawodów, wynajmu obiektów sportowych, na których odbywają się zawody (np. hala sportowa), profesjonalnej obsługi sędziowskiej oraz medycznej, wynajmu sprzętu sportowego wykorzystywanego w ramach zawodów (np. żaglówki w przypadku organizacji regat), zapewnienia wyżywienia w czasie trwania zawodów, organizacji uroczystej kolacji, w trakcie której wręczane są nagrody, nabycia nagród (tj. pamiątkowe puchary, medale). W zależności od indywidualnych ustaleń pomiędzy Podmiotami Współpracującymi, w przypadku poszczególnych zawodów sportowych zakres wydatków ponoszonych przez organizatora może być węższy od zakresu wyspecyfikowanego powyżej (np. Podmioty Współpracujące mogą zapewniać nocleg własnym Reprezentantom samodzielnie). Podmioty współpracujące we własnym zakresie pokrywają koszty podróży do/z miejsca, w którym odbywają się dane zawody sportowe. Organizator zawodów sportowych obciąża Podmioty Współpracujące kosztami uczestnictwa ich Reprezentantów. Koszty uczestnictwa jednego Reprezentanta kalkulowane są jako iloraz sumy kosztów organizacji zawodów oraz ogólnej liczby Reprezentantów.
konferencjach sportowych, które są organizowane przez Podmioty Współpracujące cyklicznie w celu efektywnego skoordynowania ich wspólnych inicjatyw w ramach organizacji zawodów sportowych. Kluczowym obszarem konferencji sportowych jest przede wszystkim porozumienie w zakresie ustalenia harmonogramu zawodów sportowych, ich organizatorów na kolejne lata oraz wymiana doświadczeń pomiędzy osobami odpowiedzialnymi za sport i działalność kulturalną w Podmiotach współpracujących. Udział w danej konferencji sportowej jest dobrowolny. W konferencjach sportowych biorą udział pracownicy Podmiotów współpracujących. Na mocy przyjętych nieformalnych zasad organizacji konferencji sportowych, Podmioty współpracujące partycypują w ogólnych kosztach tych wydarzeń. Przy czym organizator (gospodarz) danego spotkania zajmuje się formalną stroną jego przygotowania (nabywa towary i usługi niezbędne do zorganizowania konferencji sportowej) oraz pokrywa wydatki z tym związane, dotyczące: wyżywienia, wynajęcia powierzchni konferencyjnej, sprzętu technicznego i kosztów z tym związanych, w szczególności kosztów obsługi technicznej, tłumaczenia i kosztów z tym związanych, programu kulturalnego, materiałów konferencyjnych, uroczystej kolacji i drobnych upominków. Podmioty współpracujące we własnym zakresie pokrywają koszty zakwaterowania i podróży do/z miejsca, w którym odbywa się konferencja sportowa. Organizator konferencji sportowej obciąża Podmioty Współpracujące kosztami ich uczestnictwa w tym przedsięwzięciu. Koszty uczestnictwa jednego uczestnika reprezentującego Podmiot współpracujący, kalkulowane są jako iloraz sumy kosztów organizacji konferencji sportowej oraz ogólnej liczby uczestników, biorących udział w tym przedsięwzięciu. Jednocześnie, zgodnie z przyjętymi zasadami, koszty organizacji kolacji i drobnych upominków, jako przejaw gościnności oraz zwyczajowych norm, stanowią wyłączne koszty organizatora (gospodarza) i nie wliczają się do sumy kosztów organizacji konferencji sportowej, stanowiącej podstawę ustalenia kosztu uczestnictwa w konferencji sportowej jednego uczestnika Podmiotu współpracującego. W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę polityką kadrową, w ramach której Wnioskodawca obecnie przewiduje określone działania (programy), mające na celu integrację oraz aktywizację fizyczną własnych pracowników, oraz z uwagi na powyżej opisaną współpracę międzynarodową z innymi bankami centralnymi oraz zagranicznymi instytucjami bankowymi i finansowymi, Wnioskodawca umożliwia własnym pracownikom uczestnictwo w powyżej opisanych zawodach sportowych. Reprezentantami Wnioskodawcy w tego typu przedsięwzięciach są pracownicy Banku. W konsekwencji, Wnioskodawca bierze również udział w konferencjach sportowych, na których Bank reprezentują jego pracownicy, wykonujący zadania związane z działalnością kadrową, płacową, zatrudnieniową, szkoleniową i socjalną.

Jednocześnie, w 2018 r. Wnioskodawca ma zamiar zorganizować na terytorium RP zawody sportowe, zaplanowane uprzednio z Podmiotami Współpracującymi oraz wpisane do harmonogramu tego rodzaju imprez (Zawody sportowe). Jako gospodarz całego przedsięwzięcia, Wnioskodawca zajmie się formalną stroną jego przygotowania. W tym zakresie Bank planuje ponieść wydatki m.in. na: transport Reprezentantów na miejsce/z miejsca, w którym odbędą się Zawody sportowe (np. koszty wynajmu autokaru), zapewnienie noclegów podczas trwania Zawodów sportowych, wynajem obiektów sportowych, na których odbędą się Zawody sportowe, profesjonalną obsługę sędziowską oraz medyczną, wynajem sprzętu sportowego, który zostanie wykorzystany w ramach Zawodów sportowych, zapewnienie wyżywienia w miejscu, w którym odbędą się Zawody sportowe, organizację uroczystej kolacji, w trakcie której wręczone zostaną nagrody, nabycie nagród (tj. pamiątkowe puchary, medale). Ponadto, gospodarzem najbliższej konferencji sportowej pn. „Conference of Presidents and Secretaries of the Sports and Cultural Associations of the European Central Banks”, która odbędzie się w Warszawie we 2017 r. (Konferencja sportowa), będzie Wnioskodawca. Podczas Konferencji sportowej ustalony zostanie plan zawodów sportowych na lata 2018 - 2019. Jej Uczestnicy będą mieli również okazje do przedstawienia zasady funkcjonowania/finansowania działalności sportowej i kulturalnej w Podmiotach współpracujących, jak również omówienia i przedyskutowania kierunków rozwoju tej działalności. Dodatkowo podczas Konferencji sportowej wyłoniony zostanie gospodarz kolejnego spotkania oraz sekretarz sportowy, który przez najbliższą 2 letnia kadencję będzie koordynował bieżące działania Podmiotów współpracujących, związane z organizacją zawodów sportowych. Jako gospodarz Konferencji sportowej, Wnioskodawca zajmie się formalną stroną jej przygotowania. W tym zakresie Bank planuje ponieść wydatki m.in. na: wyżywienie, wynajęcie powierzchni konferencyjnej, sprzętu technicznego i koszty z tym związane, w szczególności koszty obsługi technicznej, tłumaczenie i koszty z tym związane, program kulturalny, materiały konferencyjne, uroczystą kolację i drobne upominki. W ramach organizacji Konferencji sportowej Wnioskodawca przewiduje program dla osób towarzyszących, niebędących pracownikami Uczestników oraz nieuczestniczących w Konferencji sportowej. Koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku podjęciem ww. gości w całości obciążą dany Podmiot Współpracujący. W związku z organizacją Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej, Podmioty współpracujące zrefundują Wnioskodawcy koszty organizacji tych przedsięwzięć, stosownie do opisanych powyżej zasad, obowiązujących przy organizacji zawodów sportowych i konferencji sportowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy działania podejmowane przez Wnioskodawcę w zakresie organizacji Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej będą stanowić zdarzenia podlegające opodatkowaniu VAT na terytorium RP.

Z cytowanych powyżej przepisów ustawy wynika, że definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem, opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów, przy czym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Wskazać należy, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council TSUE stwierdził, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. w sprawie C-154/80 Staatssecretaris van Financien przeciwko Cooperatieve Aardappelenbewaarplaats GA ETS, które zapadło na tle przepisów Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu - jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Nadto, nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług, w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W analizowanej sprawie w związku ze współpracą podejmowaną w ramach ESBC Wnioskodawca ma możliwość uczestnictwa w organizowanych wspólnie z innymi podmiotami (Podmioty współpracujące) przedsięwzięciach z zakresu polityki kadrowej w obszarze działalności sportowo-kulturalnej, tj. zawodach sportowych oraz konferencjach sportowych. Na mocy przyjętych nieformalnych zasad organizacji zawodów sportowych, Podmioty współpracujące partycypują w ogólnych kosztach tych wydarzeń. Przy czym organizator (gospodarz) danego przedsięwzięcia zajmuje się formalną stroną jego przygotowania (nabywa towary i usługi niezbędne do zorganizowania zawodów sportowych) oraz pokrywa wydatki z tym związane. Organizator zawodów sportowych obciąża Podmioty Współpracujące kosztami uczestnictwa ich Reprezentantów. Koszty uczestnictwa jednego Reprezentanta kalkulowane są jako iloraz sumy kosztów organizacji zawodów oraz ogólnej liczby Reprezentantów.

Ponadto na mocy przyjętych nieformalnych zasad organizacji konferencji sportowych, Podmioty współpracujące partycypują w ogólnych kosztach tych wydarzeń. Przy czym organizator (gospodarz) danego spotkania zajmuje się formalną stroną jego przygotowania (nabywa towary i usługi niezbędne do zorganizowania konferencji sportowej) oraz pokrywa wydatki z tym związane. Organizator konferencji sportowej obciąża Podmioty Współpracujące kosztami ich uczestnictwa w tym przedsięwzięciu. Koszty uczestnictwa jednego uczestnika reprezentującego Podmiot współpracujący, kalkulowane są jako iloraz sumy kosztów organizacji konferencji sportowej oraz ogólnej liczby uczestników, biorących udział w tym przedsięwzięciu. Jednocześnie, zgodnie z przyjętymi zasadami, koszty organizacji kolacji i drobnych upominków, jako przejaw gościnności oraz zwyczajowych norm, stanowią wyłączne koszty organizatora (gospodarza) i nie wliczają się do sumy kosztów organizacji konferencji sportowej, stanowiącej podstawę ustalenia kosztu uczestnictwa w konferencji sportowej jednego uczestnika Podmiotu współpracującego.

Jak już wyżej wskazano, świadczenie usług zakłada istnienie dwóch podmiotów, a więc tego, który świadczy usługę (usługodawcę) i tego, który świadczenie odbiera (usługobiorcę), czyli konsumenta usługi. Skoro opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług, to znaczy, że istnieje stosunek prawny pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą, a rezultatem tego związku jest wzajemne działanie tych podmiotów. Działanie to polega na tym, że wynagrodzenie otrzymywane przez wykonawcę usługi następuje w zamian za wykonanie usługi na rzecz jej odbiorcy. Pomiędzy odpłatną czynnością podlegającą opodatkowaniu, a otrzymywanym z tytułu tej czynności wynagrodzeniem musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek.

W tym miejscu należy odnieść się także do istoty wspólnego przedsięwzięcia. Co do zasady wspólne przedsięwzięcie zrzesza co najmniej dwa podmioty gospodarcze na określony czas, w konkretnym celu. Jest to wspólne działanie w celu realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy lub też szeroki zakres przedmiotowy przekracza możliwości jednego podmiotu. Umowa taka zawarta między podmiotami z reguły wiąże je na czas określony, najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, dla którego została zawarta. Podmioty zawierające porozumienie zachowują niezależność w swoich dotychczasowych działaniach, a w działaniach związanych z realizacją wspólnego przedsięwzięcia działają razem.

Zatem w sytuacjach, w których przedmiotem umowy stron jest wspólna realizacja określonego projektu, można przyjąć, że w zakresie działań każdej ze stron, wynikających z ich obowiązków umownych, nie dochodzi do wzajemnego odpłatnego świadczenia usług. Należy podkreślić, że w tego rodzaju przypadkach obie strony umowy osiągają zamierzone cele, z tym że osiągnięcie tych celów nie jest bezpośrednio związane ze świadczeniem drugiej strony umowy.

W przedmiotowej sprawie nie można mówić o przedsięwzięciu podejmowanym dla realizacji wspólnego celu. W analizowanym przypadku jedynie Wnioskodawca jako organizator podejmuje działania w zakresie organizacji Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej (zajmuje się przygotowaniem Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej, ponosi wydatki związane z ich organizacją), zaś pozostałe Podmioty współpracujące nie podejmują żadnych działań związanych z organizacją przedmiotowych przedsięwzięć. W niniejszej sprawie nie mamy do czynienia ze wspólnym działaniem w celu realizacji konkretnego przedsięwzięcia. Zawody sportowe oraz Konferencja sportowa odbędą się w wyniku działań podejmowanych przez Wnioskodawcę na rzecz pozostałych Podmiotów współpracujących, nie będą zaś efektem wspólnych działań podejmowanych przez wszystkie Podmioty współpracujące.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku działania podejmowane przez Wnioskodawcę w zakresie organizacji Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej stanowią odpłatne świadczenie usług. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jako gospodarz Zawodów sportowych zajmie się formalną stroną przygotowania tego przedsięwzięcia oraz poniesie wydatki między innymi na transport Reprezentantów na miejsce/z miejsca, w którym odbędą się Zawody sportowe (np. koszty wynajmu autokaru), zapewnienie noclegów podczas trwania Zawodów sportowych, wynajem obiektów sportowych, na których odbędą się Zawody sportowe, profesjonalną obsługę sędziowską oraz medyczną, wynajem sprzętu sportowego, który zostanie wykorzystany w ramach Zawodów sportowych, zapewnienie wyżywienia w miejscu, w którym odbędą się Zawody sportowe, organizację uroczystej kolacji, w trakcie której wręczone zostaną nagrody, nabycie nagród (tj. pamiątkowe puchary, medale). Ponadto Wnioskodawca jako gospodarz Konferencji sportowej zajmie się formalną stroną jej przygotowania oraz poniesie wydatki między innymi na wyżywienie, wynajęcie powierzchni konferencyjnej, sprzętu technicznego i koszty z tym związane, w szczególności koszty obsługi technicznej, tłumaczenie i koszty z tym związane, program kulturalny, materiały konferencyjne, uroczystą kolację i drobne upominki. W związku z organizacją Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej, Podmioty współpracujące zrefundują Wnioskodawcy koszty organizacji tych przedsięwzięć, stosownie do zasad obowiązujących przy organizacji zawodów sportowych i konferencji sportowych (Koszty uczestnictwa jednego Reprezentanta kalkulowane są jako iloraz sumy kosztów organizacji zawodów oraz ogólnej liczby Reprezentantów, Koszty uczestnictwa jednego uczestnika reprezentującego Podmiot współpracujący, kalkulowane są jako iloraz sumy kosztów organizacji konferencji sportowej oraz ogólnej liczby uczestników, biorących udział w tym przedsięwzięciu). Zatem w tym konkretnym przypadku otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty z tytułu partycypacji Podmiotów współpracujących w ogólnych kosztach organizacji tych przedsięwzięć stanowią w istocie wynagrodzenie za świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie organizacji Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej. Tym samym stwierdzić należy, że działania podejmowane przez Wnioskodawcę w zakresie organizacji Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej stanowią świadczenie odpłatnych usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Zatem nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że organizacja Zawodów sportowych i organizacja Konferencji sportowej nie będą stanowić czynności mieszczących się w zakresie opodatkowania VAT.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej.

W analizowanej sprawie, jak ustalono powyżej, działania podejmowane przez Wnioskodawcę w zakresie organizacji Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej stanowią odpłatne świadczenie usług. Przedmiotowe usługi Wnioskodawca będzie świadczyć na rzecz Podmiotów współpracujących (banki centralne, inne zagraniczne instytucje bankowe i finansowe oraz w przypadku niektórych uczestników, ze względu na ich strukturę organizacyjną kluby sportowe, które są finansowane lub współfinansowane przez te podmioty), a zatem podatników w rozumieniu art. 28a ustawy. Do świadczonych przez Wnioskodawcę usług organizacji Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. Zatem w niniejszym przypadku do świadczonych przez Wnioskodawcę usług na rzecz Podmiotów współpracujących zastosowanie znajduje ogólna zasada ustalania miejsca świadczenia wyrażona w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którą miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, o ile Podmioty te nie posiadają stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Tym samym usługi organizacji Zawodów sportowych oraz Konferencji sportowej nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium RP.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie była kwestia ewentualnego opodatkowania czynności świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz własnych pracowników, gdyż nie sformułowano w tym zakresie pytania, jak również nie wyrażono własnego stanowiska.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 sierpnia 2015 r. o sygn. akt I FSK 1373/14, z dnia 6 sierpnia 2014 r. o sygn. akt I FSK 1288/13, z dnia 25 czerwca 2014 r. o sygn. akt I FSK 1108/13, z dnia 25 czerwca 2014 r. o sygn. akt I FSK 1072/13, z dnia 4 czerwca 2014 r. o sygn. akt I FSK 1012/13, z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. akt I FSK 1128/12, z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. akt I FSK 526/11, z dnia 23 kwietnia 2008 r., sygn. akt I FSK 1788/07, z dnia 9 października 2008 r., sygn. akt I FSK 291/08 należy podkreślić, że zapadły na gruncie odmiennego stanu faktycznego, niż zdarzenie przyszłe przedstawione w przedmiotowej sprawie. Wskazane przez Wnioskodawcę wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego potraktowane zostały jako element argumentacji Wnioskodawcy. Nie mogły one jednak wpłynąć na ocenę prawidłowości analizowanej kwestii, gdyż orzeczenia te są rozstrzygnięciem w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym. Należy zwrócić uwagę, że Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin