Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.456.2017.1.RW
z 27 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2017 r. (data wpływu 27 września 2017 r.) uzupełnionym w dniu 24 listopada 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odszkodowania za wady dostarczanych produktów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odszkodowania za wady dostarczanych produktów. 24 listopada 2017 r. wniosek uzupełniono o należną dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

S.A. (zwana dalej Spółką) zajmuje się produkcją materiałów skóropodobnych, które są stosowane w branży samochodowej i w branży meblarskiej. Spółka dokonuje sprzedaży na terytorium kraju, terytorium Unii Europejskiej oraz sprzedaje poza terytorium Unii Europejskiej. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i VAT-UE. Dokonuje wyłącznie sprzedaży opodatkowanej. Warunki sprzedaży są uzgadniane przed dokonaniem sprzedaży i wysyłki produktów gotowych, a sama sprzedaż jest fakturowana zgodnie z obowiązującymi przepisami. W związku z tymi dostawami zdarzają się przypadki, że dostarczane przez Spółkę produkty są wadliwe, tj. nie spełniają określonych parametrów wymaganych przez Kontrahenta (do spełnienia których Spółka jest zobowiązana).

W takich przypadkach, zgodnie z ogólnymi warunkami realizacji zamówień Kontrahenci Spółki zgłaszają reklamacje jakościowe zgodnie z poniższym opisem:

Kontrahent zamawia w Spółce materiał skóropodobny, który jest następnie wykorzystywany jako materiał obiciowy na fotele samochodowe, kanapy, meble.

Stwierdzenie wystąpienia wad może wystąpić u kontrahenta na różnych etapach:

1. Wykrycie wad przez Kontrahenta w materiale skóropodobnym następuje na etapie przyjęcia zakupionego materiału na magazyn. Wówczas Kontrahent dokonuje sortowania w celu wyeliminowania materiału wadliwego. Kontrahent obciąża Spółkę kosztami sortowania.
2. Stwierdzenie wystąpienia wad dostarczonego przez Spółkę materiału następuje u Kontrahenta w trakcie procesu produkcyjnego lub po zakończeniu procesu produkcyjnego. Kontrahent obciąża wówczas Spółkę kosztami dodatkowymi poniesionymi przez niego, takimi jak:
   • koszty sortowania w celu wyeliminowania wadliwego materiału,
   • kosztami montażu i demontażu,
   • kosztami naprawy elementów, w których zamontowano wadliwy materiał skóropodobny.
   
   

W wystawionej nocie obciążeniowej Kontrahent dokonuje specyfikacji poniesionych kosztów odszkodowawczych. Fakt poniesienia wszystkich kosztów przez Kontrahenta w związku z dostarczeniem przez Spółkę wadliwych materiałów znajduje odzwierciedlenie w dokumentacji z procesu reklamacji, tj.: korespondencji, dokumentacji fotograficznej, dokumentacji z wizji lokalnych u Kontrahenta, notatek ze spotkań dotyczących rozpatrzenia reklamacji. Spółka uznaje całość poniesionych i udokumentowanych w procesie reklamacyjnym przez Kontrahenta kosztów, jako koszty odszkodowania związane z dostarczeniem wadliwych materiałów, a zatem nie ujmuje ich w rejestrze podatku VAT. Spółka nie zamawia ani nie zleca czynności, które wykonuje Kontrahent. Spółka nie ma żadnego wpływu na czynności wykonywane przez Kontrahenta. Są one związane z procedurami lub cyklem produkcyjnym Kontrahenta. Spółka jest obciążana przez Kontrahenta za czynności i koszty, które wynikają z wyłącznej winy Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym jest podejście Spółki, zgodnie z którym w sytuacjach opisanych w punkcie 1 i 2 opisu stanu faktycznego, Spółka traktuje te wszystkie obciążenia jako koszty związane z odszkodowaniem za wady dostarczonych produktów, które w ogóle nie podlegają opodatkowaniu VAT, a w konsekwencji Spółka nie wykazuje ani nie rozlicza z tego tytułu importu usług dla celów VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, obciążenia ujęte w opisie stanu faktycznego jako koszty związane z odszkodowaniem za wady dostarczonych towarów, w ogóle nie podlegają opodatkowaniu VAT. Niewykazywanie ani nierozliczanie z tego tytułu importu usług dla celów VAT jest prawidłowe.

Zakres przedmiotowy opodatkowania VAT określa ustawa o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm. – przyp. tut. organu).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT są między innymi: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, za świadczenie usług uważa się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

W ocenie Spółki, w przypadkach zawartych w opisie stanu faktycznego, nie ma przesłanek niezbędnych dla uznania działań Kontrahenta za świadczenia podlegające opodatkowaniu VAT.

W konsekwencji rozliczenia wynikające z reklamacji jakościowych mają charakter odszkodowania i nie podlegają opodatkowaniu VAT. Wszelkie koszty, którymi Kontrahenci obciążają Spółkę wynikają z wad jakościowych (niespełnienia określonych parametrów technicznych) dostarczonych przez Spółkę materiałów (produktów skóropodobnych).

Trudno zatem uznać, że w takim przypadku, Kontrahenci – ponosząc różnego rodzaju koszty wynikające z wad dostarczonych przez Spółkę materiałów – świadczą na rzecz Spółki jakiekolwiek usługi, które mogłyby podlegać opodatkowaniu VAT.

W ocenie Spółki, w świetle dotychczas przedstawionych uwag, wszelkie obciążenia (zawarte w opisie stanu faktycznego wniosku) nakładane na Spółkę przez Kontrahentów i wynikające z poniesionych przez nich kosztów związanych z wadami dostarczonych przez Spółkę materiałów stanowią w istocie odszkodowania.

W świetle wcześniejszych uwag, w ocenie Spółki odszkodowania rozumiane jako rekompensata za poniesione koszty i straty związane z dostarczeniem wadliwego materiału do Kontrahenta nie stanowią świadczeń, które mieściłyby się w zakresie opodatkowania VAT. Transakcje te pozostają w ogóle poza zakresem VAT.

Zdaniem Spółki trudno bowiem uznać, że w takich przypadkach Kontrahenci wyświadczają na rzecz Spółki jakiekolwiek usługi skoro w istocie obciążają oni Spółkę poniesionymi kosztami i stratami wynikającymi z tego, że dostarczony materiał skóropodobny nie spełniał wymaganych norm jakościowych – zgodnie z zawartymi umowami i późniejszymi wzajemnymi ustaleniami precyzującymi zakres strat i kosztów, które ponieśli Kontrahenci i które zrekompensuje Spółka.

Należy zauważyć, że zapłata za wyrządzone szkody, poniesione przez kogoś straty jest w świetle regulacji Kodeksu cywilnego odszkodowaniem.

Kwestię odszkodowań regulują przepisy art. 361-363 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm. – przyp. tut. organu).

Z wyżej wymienionych przepisów wynika, iż:

• zgodnie z art. 361 § 1 i 2 zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
• jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron (art. 362 K.c.).
  
  

Stanowisko Spółki, że traktowanie odszkodowań za wady dostarczonych materiałów, jako transakcji niepodlegających w ogóle zakresowi zastosowania VAT jest potwierdzane w praktyce:

• przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 2 grudnia 2009 r., nr IBPP3/443-711/09/KO,
• przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 15 października 2010 r., nr IBPP1/443-709/10/AW,
• przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 31 października 2013 r., nr IPTPP1/443-584/13-5/MW.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.