Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.620.2017.1.KO
z 1 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 września 2017 r. (data wpływu 2 października 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Spółka prawidłowo rozpoznała moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu opisanej transakcji dotyczącej zakupu usług budowlanych od tzw. małego podatnika, rozliczającego się „metodą kasową” dla której to transakcji ma zastosowanie mechanizm „odwrotnego obciążenia” oraz czy obowiązek podatkowy u nabywcy usługi budowlanej od podwykonawcy powstanie na zasadzie opisanej w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a tj. w dacie wystawienia faktury VAT, nie później niż 30 dnia od daty wykonania usługi, czy też na zasadach opisanych w art. 21 ust. 1 dla małych podatników, którzy wybrali „metodę kasową” tj. z dniem otrzymania całości lub części zapłaty przez małego podatnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Spółka prawidłowo rozpoznała moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu opisanej transakcji dotyczącej zakupu usług budowlanych od tzw. małego podatnika, rozliczającego się „metodą kasową” dla której to transakcji ma zastosowanie mechanizm „odwrotnego obciążenia” oraz czy obowiązek podatkowy u nabywcy usługi budowlanej od podwykonawcy powstanie na zasadzie opisanej w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a tj. w dacie wystawienia faktury VAT, nie później niż 30 dnia od daty wykonania usługi, czy też na zasadach opisanych w art. 21 ust. 1 dla małych podatników, którzy wybrali „metodę kasową” tj. z dniem otrzymania całości lub części zapłaty przez małego podatnika

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność opodatkowaną, polegającą na świadczeniu usług budowlanych. Spółka składa miesięczne deklaracje VAT 7.

W zakresie prowadzonych robót budowlanych Spółka korzysta z usług podwykonawców tj. firm budowlanych mających status małego podatnika, rozliczających się na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Za wykonane usługi budowlane podwykonawca wystawił w sierpniu 2017 roku fakturę oznaczoną „metoda kasowa”, faktura nie zawiera ani stawki ani kwoty podatku Vat, natomiast zawiera adnotacje „odwrotne obciążenie”. Transakcja objęta fakturą spełnia warunki do objęcia jej mechanizmem odwrotnego obciążenia zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka jako zobowiązana do prawidłowego rozpoznania momentu obowiązku podatkowego i do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu ww. transakcji naliczyła podatek należny w dacie wystawienia faktury przez podwykonawcę - małego podatnika, czyli w miesiącu sierpniu 2017 roku. Jednocześnie w tym samym miesiącu Spółka odliczyła podatek VAT na mocy art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Spółka prawidłowo rozpoznała moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu wyżej opisanej transakcji dotyczącej zakupu usług budowlanych od tzw. małego podatnika, rozliczającego się „metodą kasową” dla której to transakcji ma zastosowanie mechanizm „odwrotnego obciążenia”? Czy obowiązek podatkowy u nabywcy usługi budowlanej od podwykonawcy powstanie na zasadzie opisanej w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a tj. w dacie wystawienia faktury VAT, nie później niż 30 dnia od daty wykonania usługi, czy też na zasadach opisanych w art. 21 ust. 1 dla małych podatników, którzy wybrali „metodę kasową” tj. z dniem otrzymania całości lub części zapłaty przez małego podatnika?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że obowiązek podatkowy z tytułu nabycia usług budowlanych wymienionych w zał. nr 14 ustawy o podatku od towarów i usług, dla których ma zastosowanie zasada mechanizmu „odwrotnego obciążenia”, nabytych od małych podatników rozliczających się „metodą kasową” powstanie na zasadach zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy o VAT, czyli zasadniczo z chwilą wystawienia faktury przez podwykonawcę. Przy czym, jeżeli podatnik nie wystawił faktury lub zrobił to z opóźnieniem, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu wystawienia faktury, czyli w przypadku usług budowlanych 30-ego dnia od dnia wykonania usług. Jeżeli przed wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy od otrzymanej kwoty powstaje z chwilą jej otrzymania. Zdaniem Spółki bez znaczenia pozostaje fakt, że usługa została nabyta od podatnika rozliczającego się „metodą kasową”.

Powyższe wynika z Interpretacji 0114-KDIP1-2.4012.136.2017.1.RD - Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14.06.2017 r. tzw. „mechanizm odwrotnego obciążenia” polega na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, przy spełnieniu innych przesłanek o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1 h.

Jak stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, że w sytuacji gdy świadczącym usługę budowlaną w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia jest tzw. „mały podatnik” rozliczający się metodą kasową, nie powoduje to że u odbiorcy świadczonej usługi moment powstania obowiązku podatkowego powstaje na tych samych zasadach, jak dla podatnika rozliczającego się metodą kasową. W tym przypadku obowiązek podatkowy będzie powstawał na zasadach określonych dla usług budowlanych w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy. W konsekwencji w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych robót budowlanych, o których mowa obowiązek powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy), a jeśli faktura nie zostanie wystawiona lub będzie wystawiona z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje 30 dnia od dnia wykonania usług (art. 19a ust. 7 w powiązaniu z art. 106i ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne (art. 5a ustawy).

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W świetle powyższego nabywca usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Jak stanowi art. 2 pkt 25 ustawy, przez małego podatnika rozumie się podatnika podatku od towarów i usług:

1. u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro,
2. prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, zarządzającego alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, będącego agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu - jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45 000 euro

-przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność opodatkowaną, polegającą na świadczeniu usług budowlanych. W zakresie prowadzonych robót budowlanych Spółka korzysta z usług podwykonawców tj. firm budowlanych mających status małego podatnika, rozliczających się na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o VAT. Za wykonane usługi budowlane podwykonawca wystawił w sierpniu 2017 r. fakturę oznaczoną „metoda kasowa”, faktura nie zawiera ani stawki ani kwoty podatku VAT, natomiast zawiera adnotacje „odwrotne obciążenie”. Transakcja objęta fakturą spełnia warunki do objęcia jej mechanizmem odwrotnego obciążenia zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w wyżej przedstawionej sytuacji.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Według art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1, z tytułu świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

W przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności (art. 19a ust. 7 ustawy).

Na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o VAT, mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonywanych przez niego dostaw towarów i świadczenia usług powstaje:

1. z dniem otrzymania całości lub części zapłaty - w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny,
2. z dniem otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 180. dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi - w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podmiotu innego niż wymieniony w pkt 1

-po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną dalej „metodą kasową”; otrzymanie zapłaty w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Przepis ust. 1 stosuje się do czynności wykonanych w okresie, w którym podatnik stosuje metodę kasową (art. 21 ust. 2 ustawy).

Zatem przewidziana w art. 21 ustawy o VAT metoda kasowa przewiduje szczególny sposób ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego, w którym powstanie obowiązku podatkowego zostało powiązane z uregulowaniem należności, tj. z momentem otrzymania przez małego podatnika całości lub części zapłaty.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Fakturę wystawia się nie później niż 30. dnia od dnia wykonania usług – w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a (art. 106i ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy).

Z treści powołanych wcześniej regulacji prawnych wynika, że mechanizm odwrotnego obciążenia polega na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, przy spełnieniu innych przesłanek, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy.

Zatem w sytuacji, gdy świadczącym usługę budowlaną w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia jest tzw. „mały podatnik” rozliczający się metodą kasową, to u odbiorcy świadczonej ww. usługi obowiązek podatkowy powstaje na tych samych zasadach, jak u podatnika rozliczającego się metodą kasową. W takim przypadku obowiązek podatkowy powstaje na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji obowiązek podatkowy powstanie na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mały podatnik rozliczający się metodą kasową będzie wykazywał transakcję objętą odwrotnym obciążeniem w wartości sprzedaży netto w ewidencji/deklaracji za okres w którym otrzyma całość zapłaty z tytułu tej sprzedaży lub za okresy, w którym otrzyma część zapłaty z tytułu tej sprzedaży – w części wartości sprzedaży netto odpowiadającej kwocie zapłaty, jaką w danym okresie otrzymał.

Nabywca towarów lub usług objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia będzie zobowiązany do rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu transakcji nabycia towarów lub usług z dniem otrzymania przez małego podatnika całości lub części zapłaty za te towary lub usługi, w stosunku do wysokości otrzymanej zapłaty – i za te okresy wykazać wartość transakcji netto, stawkę VAT oraz kwotę podatku w ewidencji oraz rozliczyć w deklaracji VAT.

Podsumowując w sytuacji, gdy na wystawionej fakturze poza adnotacją „odwrotne obciążenie” znajduje się również informacja „metoda kasowa”, obowiązek podatkowy dla Wnioskodawcy z tytułu nabycia usług budowlanych od podwykonawcy będącego tzw. małym podatnikiem, rozliczającym się metodą kasową, powstaje zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Jednocześnie zaznacza się, że przedmiotem interpretacji w niniejszej sprawie nie była kwestia zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla nabywanych przez Wnioskodawcę usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej należy wskazać, że interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez danego podatnika. Powołane interpretacje nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Ponadto wskazać należy, iż interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydane przez upoważniony do tego organ, w tym także powołana przez Wnioskodawcę na poparcie własnego stanowiska interpretacja indywidualna z dnia 14 czerwca 2017 r. o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.136.2017.1.RD, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.