Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.131.2017.1.PK
z 8 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 listopada 2017 r. (data wpływu 17 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych przez zagraniczny oddział spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych przez zagraniczny oddział spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka) z siedziba w K., czynny podatnik VAT, świadczący usługi budowlane na terenie Polski w celu rozwoju swojej działalności planuje utworzenie zakładu (oddziału) zagranicznego na terenie Niemiec. Będzie zakładem w rozumieniu ustawy o unikaniu podwójnego opodatkowania miedzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec (art. 5 ust. 1).

Zagadnienia powoływania i funkcjonowania oddziału regulują również przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 5 pkt 4 ustawy o działalności gospodarczej użyte w ustawie określenie „oddział” oznacza wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Oddział posiada jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur jednostki macierzystej), natomiast nie dysponuje możliwością prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, a prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej jednostki macierzystej.

Zakład (oddział) zostanie utworzony z zachowaniem wszelkich wymogów prawnych niemieckiego ustawodawstwa. Zarejestrowany zostanie także w Niemczech jako czynny podatnik VAT i VAT UE. Jako jednostka samobilansująca, prowadzić będzie odrębną od jednostki macierzystej księgowość oraz będzie zobowiązany do rozliczania się z podatku dochodowego i podatku VAT w Niemczech.

Spółka poprzez zakład (oddział) będzie świadczyć usługi budowlane na rzecz niemieckich podatników. Prace te świadczyć będą polscy pracownicy zatrudnieni w Polsce na podstawie umowy o pracę, a następnie oddelegowani do pracy w Niemczech.

Jednostka macierzysta w kraju będzie dokonywać częściowo zakupu towarów i usług, które będą związane z osiągniętymi przez zakład (oddział) w Niemczech przychodami.

Następnie obciąży zakład (oddział) niemiecki notą księgową, w której wyszczególni koszty związane z działalnością niemieckiego zakładu (oddziału), ale ponoszone w Polsce.

Będą to m.in. koszty: najmu biura, sprzątania pomieszczeń, zakupu środków trwałych, wyposażenia, komputerów, oprogramowania, szkoleń pracowników, usług tłumaczenia, materiałów biurowych, kosztów związanych z wynagrodzeniami pracowników oddelegowanych do pracy w Niemczech, usług doradztwa, telekomunikacyjnych, paliwa itp.

Wykazane powyżej koszty ponoszone będą każdorazowo w bezpośrednim związku z działalnością gospodarczą na terenie Niemiec. Zakupione usługi i towary związane będą ze świadczeniem usług opodatkowanych VAT w Niemczech.

Gdyby opisywana działalność wykonywana była na terenie Polski przez jednostkę macierzystą, spółce przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów towarów i usług.

Po uruchomieniu zakładu (oddziału) spółka zadba o to, aby być w posiadaniu dokumentów (zaświadczenie że zakład (oddział) jest czynnym podatnikiem od wartości dodanej w Niemczech, deklaracji VAT składanych do niemieckiego urzędu skarbowego), które potwierdzą związek nabytych w Polsce towarów i usług z usługami świadczonymi przez zakład (oddział) w Niemczech.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy spółka macierzysta w Polsce ma prawo do obniżenia kwot należnego VAT o kwoty VAT naliczonego przy nabyciu w Polsce towarów i usług związanych bezpośrednio z usługami świadczonymi przez zakład (oddział) położony w Niemczech?

Zdaniem Wnioskodawcy jednostce macierzystej w Polsce - przysługuje prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług dotyczących usług świadczonych przez zakład (oddział) położony w Niemczech.

Podatek VAT naliczony przy nabyciu towarów i usług na terytorium kraju zarówno na potrzeby związane z działalnością opodatkowaną w Polsce jak i na potrzeby zakładu (oddziału) w Niemczech świadczącego usługi poza terytorium Polski podlega odliczeniu na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 i art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jeżeli zakup wykorzystywany jest do czynności opodatkowanych na terenie Polski zastosować należy art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Art. 86 ust. 8 pkt 1 ww. ustawy stanowi podstawę do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi poza terytorium kraju.

Podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, jeżeli importowane lub nabyte towary lub usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług wykonywanych przez podatnika działającego poza terytorium Polski, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju. Warunkiem jest posiadanie przez podatnika dokumentów, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Niemożność odliczenia podatku VAT przez spółkę macierzystą od zakupów związanych z prowadzoną przez nią działalnością na terenie Niemiec stanowiłoby naruszenie zasady neutralności podatku VAT dla przedsiębiorców.

W związku z powyższym Spółka w Polsce ma prawo do odliczenia VAT od nabytych w Polsce towarów i usług związanych ze świadczeniem usług na terenie Niemiec.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami (art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy).

Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa w określonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m. in. w art. 88 ww. ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Powyższa zasada znajduje zastosowanie również zastosowanie gdy nabyte towary i usługi są wykorzystywane w działalności gospodarczej podatnika poza granicami kraju. Na mocy art. 86 ust. 8 pkt 1 podatnikowi będzie przysługiwać prawo do odliczenia, jeżeli w sytuacji świadczenia analogicznej czynności w kraju miałby prawo do odliczenia. W celu określenia prawa do odliczenia podatku w związku z wykonywaniem czynności poza krajem, należy stworzyć pewien hipotetyczny model. W ramach tego modelu czynność wykonaną za granicą należy „umieścić w kraju”, następnie ocenić, czy w tym przypadku podatnikowi przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku. Jeśli w ramach tego modelu takie prawo przysługiwałoby, wówczas prawo do odliczenia przy świadczeniu będzie przysługiwać. Jeśli natomiast po „umieszczeniu” danej czynności - w ramach stworzonego modelu - w kraju, prawo do odliczenia nie przysługiwałoby, tzn. że również wykonanie tej czynności za granicą nie daje zasadniczo prawa do odliczenia.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupami towarów i usług dokonywanymi na terytorium kraju, które służą docelowo wykonywaniu czynności opodatkowanych, podlegających obcej jurysdykcji podatkowej. Niemniej w takiej sytuacji winna występować tożsamość podmiotowa między jednostką realizującą zakupy w kraju, a jednostką dokonującą ich „konsumpcji” na cele czynności opodatkowanych wykonywanych poza terytorium kraju.

Wskazać należy, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 23 marca 2006r. w sprawie FCE Bank (sygn. C-210/04), zauważył, że świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą, a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Ponadto stwierdził, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, nie będący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki, do której należy, na rzecz którego spółka świadczy usługi, nie może być uznany za podatnika ze względu na obciążenie go kosztami z tytułu świadczenia tych usług.

Z powyższego wynika m. in. że „centrala” oraz jej zagraniczny oddział stanowią dwie jednostki organizacyjne tego samego podmiotu. Działalność gospodarczą prowadzi osoba prawna i ona jest podatnikiem. „Centrala” oraz oddział zlokalizowany w innym państwie tworzą, z podatkowego punktu widzenia, jednorodny podmiot.

W tym kontekście – w ramach wykładni systemowej zewnętrznej – należy odwołać się również do krajowych regulacji odrębnych. Zagadnienia powoływania i funkcjonowania oddziału regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U.2016 poz. 1829 ze zm.).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy, przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Pojęcie „oddział” zdefiniowane zostało w art. 5 pkt 4 ww. ustawy, jako wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Zatem oddział posiada jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur jednostki macierzystej), natomiast nie dysponuje możliwością prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, a prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej jednostki macierzystej.

Ponadto należy wskazać, że przepisy art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług przewidują sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalnie przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie robót budowlanych. W celu prowadzenia działalności na terytorium Niemiec Wnioskodawca utworzyć tam oddział.

Zakład (oddział) zostanie utworzony z zachowaniem wszelkich wymogów prawnych niemieckiego ustawodawstwa. Zarejestrowany zostanie także w Niemczech jako czynny podatnik VAT i VAT UE. Jako jednostka samobilansująca, prowadzić będzie odrębną od jednostki macierzystej księgowość oraz będzie zobowiązany do rozliczania się z podatku dochodowego i podatku VAT w Niemczech. Spółka poprzez zakład (oddział) będzie świadczyć usługi budowlane na rzecz niemieckich podatników. Jednostka macierzysta w kraju będzie dokonywać częściowo zakupu towarów i usług, które będą związane z osiągniętymi przez zakład (oddział) w Niemczech przychodami. Następnie obciąży zakład (oddział) niemiecki notą księgową, w której wyszczególni koszty związane z działalnością niemieckiego zakładu (oddziału), ale ponoszone w Polsce. Ponoszone koszty będą każdorazowo w bezpośrednim związku z działalnością gospodarczą na terenie Niemiec. Zakupione usługi i towary związane będą ze świadczeniem usług opodatkowanych VAT w Niemczech. Gdyby opisywana działalność wykonywana była na terenie Polski przez jednostkę macierzystą, spółce przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów towarów i usług. Po uruchomieniu zakładu (oddziału) spółka zadba o to, aby być w posiadaniu dokumentów (zaświadczenie że zakład (oddział) jest czynnym podatnikiem od wartości dodanej w Niemczech, deklaracji VAT składanych do niemieckiego urzędu skarbowego), które potwierdzą związek nabytych w Polsce towarów i usług z usługami świadczonymi przez zakład (oddział) w Niemczech.

W opisanej sprawie stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów towarów i usług, które dotyczą świadczenia usług przez Oddział zagraniczny Wnioskodawcy, gdyż podatek ten podlegałby odliczeniu, gdyby czynności te (świadczone usługi) byłyby wykonywane na terytorium kraju a Wnioskodawca posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi przez Oddział.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.