Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPB2/415-404/14/17-8/S/LS
z 8 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 223 Ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 maja 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2526/16 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 26 października 2017 r.), stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2014 r. (data wpływu 26 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z udziałem w Planie przyznania warunkowego prawa rozliczanego pieniężnie –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2014 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z udziałem w Planie przyznania warunkowego prawa rozliczanego pieniężnie.

W dniu 26 sierpnia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia znak: IPPB2/415-404/14-4/PW, w związku z nie udzieleniem jednoznacznej odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytanie.

Wnioskodawca na powyższe postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia z dnia 26 sierpnia 2014 r. znak: IPPB2/415-404/14-4/PW, wniósł pismem z dnia 8 września 2014 r. (data nadania 8 września 2014 r., data wpływu 10 września 2014 r.) zażalenie.

W odpowiedzi na powyższe zażalenie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał w dniu 13 października 2014 r. dla Wnioskodawcy postanowienie znak: IPPB2/4514-404/14-6/PW/AS utrzymujące w mocy postanowienie z dnia 26 sierpnia 2014 r. znak: IPPB2/415-404/14-4/PW.

Wnioskodawca na powyższe postanowienie złożył skargę pismem z dnia 22 listopada 2014 r. (data nadania 22 listopada 2014 r., data wpływu 25 listopada 2014 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 29 października 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 4027/16 uchylił zaskarżone postanowienie z dnia 13 października 2014 r., nr IPPB2/415-404/14-6/PW/AS.

W dniu 18 kwietnia 2016 r. do organu wpłynęło prawomocne orzeczenie wyroku z dnia 29 października 2015 r. sygn. III SA/Wa 4027/14.

W odpowiedzi na powyższe orzeczenie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał w dniu 14 czerwca 2016 r. dla Wnioskodawcy postanowienie znak: IPPB2/415-404/14/16-7/S/LS utrzymujące w mocy postanowienie z dnia 26 sierpnia 2014 r. znak: IPPB2/415-404/14-4/PW.

Wnioskodawca na powyższe postanowienie złożył skargę pismem z dnia 15 lipca 2016 r. (data nadania 18 lipca 2016 r., data wpływu 20 lipca 2016 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 17 maja 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 2526/16 uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2014 r., nr IPPB2/415-404/14-4/PW.

W dniu 26 października 2017 r. do organu wpłynęło prawomocne orzeczenie wyroku z dnia 17 maja 2017 r. sygn. III SA/Wa 2526/16.

Zdaniem Sądu, skarga wniesiona w niniejszej sprawie zasługiwała na uwzględnienie.

Art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, że przedmiotem interpretacji mogą być przepisy prawa podatkowego. W ocenie Sądu nie należy wykładać tego przepisu w sposób, który w istocie niweczy ratio legis instytucji interpretacji podatkowej. Przepisy prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 Op nie funkcjonują w oderwaniu od całego systemu prawa, nie są wyizolowaną, niezależną i zupełnie autonomiczną gałęzią prawa, która normuje w sposób kompletny i wyczerpujący całą problematykę podatkową, i która wyklucza możliwość odwoływania się do innych gałęzi prawa. Trafnie wskazał Skarżący, posiłkując się istniejącym orzecznictwem sądowym, że przedmiotem interpretacji jest raczej norma prawna składająca się z różnych przepisów zawartych w różnych aktach prawa pozytywnego. To właśnie takie przepisy tworzą zazwyczaj normę wskazującą, jak na gruncie podatkowym zachować się powinien jej adresat. Dla odtworzenia takiej normy konieczne jest dokonanie wykładni przepisów zawartych w różnych aktach prawnych, gdyż dopiero taki szeroki proces interpretacyjny pozwala w pełni odkodować powinność zachowania się podatnika, płatnika, inkasenta. Gdyby więc obowiązek interpretacji prawa podatkowego w rozumieniu art. 14b § 1 Ordynacji ograniczyć tylko do prawa podatkowego sensu stricte, tj. zdefiniowanego w art. 3 pkt 2 Op., to radykalnie zmalałaby wartość i przydatność instytucji interpretacji, skoro Organ interpretacyjny nie mógłby wyrażać żadnego stanowiska w kwestiach ściśle związanych z prawem podatkowym, ale nie unormowanych w przepisach podatkowych sensu stricte. Co więcej - notoryjnie znana jest okoliczność, że w wydawanych interpretacjach Organ zazwyczaj dokonuje wykładni tych gałęzi prawa, do których odwołuje się prawo podatkowe - np. prawa cywilnego, handlowego, prawa pracy, prawa konstytucyjnego, a nawet karnego materialnego i procesowego.

Niezrozumiałe jest zatem, zdaniem Sądu, dlaczego w niniejszej sprawie Minister Finansów uchylił się od oceny, czy przyznane Skarżącemu w ramach Planu warunkowe, niezbywalne prawo rozliczane pieniężnie, stanowi pochodny instrument finansowy, czy nie, skoro Skarżący wniósł o potwierdzenie swojego stanowiska, iż uzyskane przychody powinny być opodatkowane właśnie jako przychody z kapitałów pieniężnych, za które - zgodnie z definicją art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Poprzez art. 5a pkt 13 ustawy podatkowej wprost odwołuje się tu do konstrukcji prawnej zawartej w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, zatem dla wydania interpretacji podatkowej Organ zobowiązany był do oceny, czy opisane przez Skarżącego świadczenie stanowi instrument pochodny. Skarżący przyjął twierdzące stanowisko w tej kwestii, ale słusznie nie usytuował tego swojego stanowiska w sferze koniecznych do zadeklarowania faktów, lecz kilkakrotnie zastrzegł, iż jest to jego ocena prawna, wymagająca weryfikacji przez Ministra Finansów.

Sąd wskazał, że występując do Skarżącego z wezwaniem do wyjaśnienia, czy opisane świadczenie stanowi pochodny instrument finansowy, Organ naruszył więc art. 14b § 1 i 3 Ordynacji, gdyż okoliczność ta nie przynależała do sfery faktów, których opis należy do wnioskodawcy, lecz należała do sfery prawnych ocen, których powinien dokonać Organ w akcie interpretacji indywidualnej. W efekcie, pozostawiając wniosek Skarżącego bez rozpatrzenia, Organ naruszył art. 14g § 1 i 3 Op przez nieuprawione zastosowanie.

Sąd podkreślił, że w dalszym postępowaniu Organ wyda żądaną interpretację podatkową.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c i art. 135 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł, jak w pkt 1 sentencji wyroku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zatrudniony na umowę o pracę na stanowisku Dyrektora Rozwoju sieci w spółce prowadzącej działalność telekomunikacyjną w Polsce (Spółka). Spółka ta wraz z innymi podmiotami m.in. ze Słowacji, Węgier i Rumunii tworzy międzynarodową grupę telekomunikacyjną (Grupa). Grupa jest zarządzana przez jej udziałowca, którego reprezentuje spółka zarządzająca z Luksemburga (Organizator Planu). Organizator Planu decyduje o kierunku rozwoju Grupy i podejmuje w stosunku do niej strategiczne decyzje.

Organizator Planu stworzył program „Top Management Incentive Scheme” (Plan), kierowany do pracowników oraz kontrahentów, którzy mogą wpłynąć na rozwój Grupy oraz zwiększenie wartości Spółki. Jako jeden z istotnych z perspektywy powyższych kryteriów pracowników Spółki Wnioskodawca uzyskał możliwość uczestnictwa w Planie.

Zgodnie z założeniami programu jego beneficjentom przyznano warunkowe prawo rozliczane pieniężnie. Prawo to jest przyznawane nieodpłatnie. Na podstawie tego warunkowego prawa w przypadku sprzedaży wszystkich spółek z Grupy przez Organizatora Planu Podatnik ma prawo uzyskać od Organizatora Planu kwotę kalkulowaną w odniesieniu wskaźnika bazowego jakim jest wysokość oczekiwanego zysku, jaki Organizator Planu uzyska ze sprzedaży spółek wchodzących w skład Grupy.

Płatność na rzecz Wnioskodawcy nastąpi w wysokości zależnej od poziomu zysku osiągniętego przez Organizatora Planu ze sprzedaży w jednym z trzech progów:

1. jeżeli oczekiwany zysk wyniesienie pomiędzy 1,6 a mniej 2,5 wartości poczynionej inwestycji
   
2. jeżeli oczekiwany zysk wyniesienie pomiędzy 2,5 a mniej niż 3,0 wartości poczynionej inwestycji
   
3. jeżeli oczekiwany zysk wyniesienie powyżej 3,0 wartości poczynionej inwestycji.

Realizacja powyższego prawa jest dodatkowo uzależniona od spełnienia szeregu dodatkowych warunków m.in. związanych z ciągłością współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką oraz uzyskaniem przez Organizatora Planu zysku ze sprzedaży udziałów spółek z Grupy. Uzyskane przez Wnioskodawcę prawo ma charakter niezbywalny - nie może być przekazane innej osobie. Po sprzedaży przez Organizatora Planu spółek z Grupy realizując prawo przyznane Wnioskodawcy na podstawie Planu Wnioskodawca uzyska w 2014 r. od Organizatora świadczenie pieniężne związane z realizacją przez Organizatora Planu postanowień Planu.

Wnioskodawca nadmienia, że jest pracownikiem Spółki i nie jest pracownikiem Organizatora Planu.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi. W związku z tym pismem z dnia 7 sierpnia 2014 r. Nr IPPB2/415-404/14-2/PW wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wyjaśnienie:

1. czy przyznane Wnioskodawcy warunkowe, niezbywalne prawo rozliczane pieniężnie stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm.)?
   
   

Powyższa informacja została podana w stanowisku Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, natomiast powinna być zawarta w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego mającego być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Wezwanie z dnia 7 sierpnia 2014 r. Nr IPPB2/415-404/14-2/PW skutecznie doręczono w dniu 13 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie pismem z dnia 19 sierpnia 2014 r. (data nadania 19 sierpnia 2014 r., data wpływu 21 sierpnia 2014 r.) informując, że: W ocenie Wnioskodawcy jako składającego wniosek o wydanie interpretacji podatkowej, zdarzenie przyszłe zostało opisane w sposób wyczerpujący. Zgodnie z założeniami Programu przyznano Wnioskodawcy, jako beneficjentowi, warunkowe prawo rozliczane pieniężnie. Prawo to przyznano nieodpłatnie. Na podstawie tego warunkowego prawa w przypadku sprzedaży wszystkich spółek z Grupy przez Organizatora Planu Wnioskodawca ma prawo uzyskać od Organizatora Planu kwotę kalkulowaną w odniesieniu wskaźnika bazowego, jakim jest wysokość oczekiwanego zysku, jaki Organizator Planu uzyska ze sprzedaży spółek wchodzących w skład Grupy.

Ocena czy przyznane w ramach Planu „warunkowe, niezbywalne prawo rozliczane pieniężnie” stanowi pochodny instrument finansowy jest elementem wykładni przepisów prawa podatkowego - Ustawy o PIT w związku z przepisami Ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, których wykładnia jest niezbędna do określenia konsekwencji podatkowych opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego. Zatem, to organ podatkowy w wydanej interpretacji powinien potwierdzić lub zaprzeczyć stanowisku Podatnika w kwestii oceny stosowania w niniejszej sprawie przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy o obrocie instrumentami finansowymi w kontekście art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT.

Konieczność dokonania przez organ w interpretacji oceny nie tylko samych przepisów podatkowych, ale także tych przepisów, z których wynika norma prawna będąca podstawą obowiązku podatkowego, znajduje powszechne odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Jak wskazał WSA w Warszawie z wyroku z dnia 21 listopada 2007 r.:

„Nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość” (III SA/Wa 1737/07). W wyroku tym WSA nakazał organom podatkowym dokonania wykładni przepisów dotyczących zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, gdyż wpływają one na ocenę konsekwencji podatkowych w sprawie podatnika.

Podobne stanowisko zajął WSA w Szczecinie w wyroku z dnia 17 kwietnia 2014 wskazując, że:

„Interpretacji w rozumieniu rozdziału 1a działu II Ordynacji podatkowej podlegać bowiem będą wszystkie przepisy konkretną normę podatkową tworzące, w tym przepisy niepodatkowe, ocena możliwości stosowania i wykładnia których są niezbędne dla zinterpretowania normy prawnopodatkowej.” (I SA/Sz 1524/13, prawomocne). W wyroku tym WSA nakazał organom podatkowym dokonania wykładni przepisów Kodeksu pracy w zakresie pojęcia podróży służbowej.

Z kolei NSA w wyroku z 27 listopada 2013 r. wskazał, że:

„Jeżeli przedmiotem indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) jest regulacja prawa podatkowego, która odwołuje się do przepisów prawa pracy, ocena możliwości stosowania i wykładnia interpretowanej normy podatkowej przepisy te powinna uwzględniać i obejmować”.

Powyższe stanowiska wyrażane w orzecznictwie wskazują jednoznacznie, że:

1. wykładnia przepisów Ustawy o obrocie instrumentami finansowymi nie stanowi elementu opisu zdarzenia przyszłego, ale element oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego,
2. interpretacja nie powinna dotyczyć jedynie przepisów Ustawy o PIT, ale także tych przepisów ustawy, które budują normę prawną stanowiącą o realizacji obowiązku podatkowego.
   
   

Tak też w sprawie Wnioskodawcy, interpretacja organu nie powinna ograniczać się wyłącznie do przepisów Ustawy o PIT, ale także obejmować przepisy Ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Stąd, w ocenie Podatnika nie jest konieczne uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego, bo to zostało precyzyjnie przedstawione we wniosku, a kwestie objęte przedmiotem wezwania dotyczą oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego, co Podatnik również przedstawił w treści wniosku i co powinno być przedmiotem analizy organu podatkowego.

Niezależnie od powyższych uwag i zastrzegając, iż poniższe wnioski nie stanowią opisu zdarzenia przyszłego, lecz element oceny prawnej Podatnika w zakresie opisanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, iż jego zdaniem przyznane Wnioskodawcy na podstawie Planu korzyści stanowią instrument pochodny, którego instrumentem bazowym jest indeks finansowy lub wskaźnik finansowy wykonywany przez rozliczenie pieniężne.

Wnioskodawca jeszcze raz pragnie podkreślić, iż powyższe wyjaśnienia nie powinny być uznane przez organ za element opisu zdarzania przyszłego, lecz jako stanowisko Podatnika odnośnie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego. Stanowisko to zostało zresztą wyrażone w treści wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy Wnioskodawca podlega opodatkowaniu w związku z uzyskaniem opisanego w opisie zdarzenia przyszłego prawa?
2. Jak opodatkować uzyskane przez Wnioskodawcę świadczenie otrzymane przez Organizatora Planu w związku z realizacją przez Organizatora Planu postanowień Planu?
3. Kiedy należy rozliczyć podatek dochodowy z tytułu uzyskanego przez Wnioskodawcę świadczenia od Organizatora Planu w związku z realizacją przez Organizatora Planu postanowień Planu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z nabyciem prze Wnioskodawcę prawa w ramach Planu nie będzie on opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Ewentualne opodatkowanie może wystąpić dopiero w momencie realizacji tego prawa, a więc w chwili gdy Wnioskodawca uzyska płatności od Organizatora Planu w związku z realizacją Planu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16 oraz art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego przepisu, przychód po stronie Wnioskodawcy nie powstanie w momencie uzyskania prawa do określonego świadczenia w przyszłości, gdyż na tym etapie Wnioskodawca nie otrzyma jeszcze żadnych środków pieniężnych, a nabytym prawem Wnioskodawca nie może w żaden sposób rozporządzać. Przyznane Wnioskodawcy na podstawie Planu prawo stanowi jedynie uprawnienie do otrzymania wypłaty na zasadach wskazanych w Planie w przyszłości (po spełnieniu określonych warunków). Prawo, które otrzymał Wnioskodawca w chwili nabycia ma więc jedynie charakter potencjalny.

Tym samym w momencie nabycia prawa do uzyskania określonego w Planie warunkowego świadczenia nie może skutkować powstaniem u Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Takie stanowisko potwierdzają organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych:

„Stwierdzić należy, że samo przyznanie Uprawnionym pochodnych instrumentów finansowych - po spełnieniu warunków programu - nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Zatem otrzymanie Prawa w ramach Umowy stanowiących pochodne instrumenty finansowe nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby otrzymującej instrumenty finansowe. Otrzymanie świadczenia pieniężnego z tytułu Realizacji Prawa stwarza Uczestnikom, potencjalną tylko możliwość uzyskania w przyszłości korzyści majątkowych. Cena nabycia Prawa do otrzymania Kwoty Realizacji uiszczona przez Uprawnionych w kwocie 1 zł odpowiada wartości rynkowej tego Prawa w dniu jego nabycia.” (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 stycznia 2014 r., nr ILPB2/415-1000/13-4/WM)

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę od Organizatora Planu w ramach realizacji Planu powinny być opodatkowane jako przychody z kapitałów pieniężnych w wysokości 19% od różnicy pomiędzy sumą przychodów uzyskanych z realizacji praw uzyskanych w ramach Planu a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Natomiast w świetle art. 5a ust. 13 ustawy o PIT ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W świetle przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi Instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

1. tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
2. instrumenty rynku pieniężnego,
3. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
4. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
5. opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
6. niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
7. instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
8. kontrakty na różnicę,
9. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy przyznane na jego rzecz świadczenie na podstawie Planu stanowi instrument pochodny, którego instrumentem bazowym jest indeks finansowy lub wskaźnik finansowy wykonywany przez rozliczenie pieniężne (art. 2 ust. 1 pkt 2 lit c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi).

Przychód uzyskany z tytułu realizacji instrumentu przyznanego w ramach Planu przez Organizatora Planu - czyli uzyskane środki pieniężne - należy więc kwalifikować jako przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych (art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT), a więc przychód ze źródła, jakim są kapitały pieniężne.

Dochodem podlegającym opodatkowaniu będzie różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a wydatkami związanymi z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych (określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy o PIT), a więc co do zasady otrzymana od Organizatora Planu kwota. Dochód ten będzie podlegać opodatkowaniu według liniowej stawki podatku w wysokości 19% (zgodnie z art. 30b ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT).

Podobne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 26 czerwca 2009 r., nr ILPB1/415-452/09-3/AMN odnośnie przychodów z opcji rozliczanej pieniężne w przypadku której instrumentem bazowym były akcje.

Podobne stanowisko wyrażały organy podatkowe w przypadku innych instrumentów realizowanych pieniężnie:

W konsekwencji w momencie nabycia przez Wnioskodawcę niezbywalnego warunkowego prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy, uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej (uzależnionej od kształtowania się wartości wynikających ze sprawozdania finansowego Spółki za dany okres rozliczeniowy) po stronie Wnioskodawcy nie wystąpił przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w chwili realizacji uprawnień wynikających z nabycia przez Wnioskodawcę warunkowego niezbywalnego prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy, uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej wynikającej z jego realizacji po stronie Wnioskodawcy wystąpił przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z wniosku wynika, że umowa uczestnictwa zawarta pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą przewiduje, że w wyniku realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w postaci prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego Wnioskodawca otrzymał od Spółki kwotę rozliczenia, której wartość wynika bezpośrednio ze sprawozdania finansowego Spółki za dany okres rozliczeniowy. W świetle powyższego należy stwierdzić, że w momencie zrealizowania przez Wnioskodawcę praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w drodze rozliczenia pieniężnego, powstał przychód, który należy zakwalifikować do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w powołanym powyżej art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy 19% uzyskanego dochodu.

(Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 17 lutego 2014 r., nr IPTPB2/415-715/13-4/KR)

Podobne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 17 stycznia 2014 nr IBPBII/2/415-1050/13/NG.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy kwoty uzyskane od Organizatora Planu w związku z realizacją przez Organizatora Planu postanowień Planu jako przychody z kapitałów pieniężnych należy rozliczyć w zeznaniu rocznym za 2014 r. składanym do 30 kwietnia 2015 r. Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on zobowiązany w związku z uzyskanym świadczeniem do uiszczania zaliczek na podatek dochodowy.

Jak podkreślił Wnioskodawca w stanowisku do pytania nr 1 uzyskane przez Wnioskodawcę świadczenie powinno być klasyfikowane jako przychody z kapitałów pieniężnych - przychody uzyskane z realizacji pochodnych instrumentów finansowych.

W związku z powyższym zgodnie z art. 30b ust. 6 ustawy o PIT po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. la pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Zeznanie to należy złożyć do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym Wnioskodawca osiągnął przychód ze świadczeniami uzyskanymi w ramach Planu (art. 45 ust. 1a pkt 1 w zw. z ust. 1 ustawy o PIT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie będą wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.