Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.343.2017.1.JS
z 15 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2017 r. (data wpływu 30 października 2017 r.) uzupełnionego pismem z dnia 24 listopada 2017 (data wpływu 24 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w świetle art. 18d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonanych po 1 stycznia 2016 r. w związku z wykorzystywaniem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, w tym w przypadku, gdy wdrożenie miało miejsce przed 1 stycznia 2016 r., natomiast odpisy amortyzacyjne są nadal dokonywane (Pytanie Nr 4) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2017 r, został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisy amortyzacyjne dokonane po 1 stycznia 2016 r. w związku z wykorzystywaniem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, w tym w przypadku, gdy wdrożenie miało miejsce przed 1 stycznia 2016 r., natomiast odpisy amortyzacyjne są nadal dokonywane.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jest obecnie największym polskim producentem galanterii mlecznej (jogurty, serki, kefiry, desery mleczne, itp.). Produkty Wnioskodawcy są dostarczane do większości krajów w Europie i na świecie (min. USA, Anglii, Irlandii, Portugalii, Słowacji, Węgier, Rumunii, Rosji, Litwy, Estonii, Kanady, Niemiec, Holandii, Włoch, Chin). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca poszukuje nowych rozwiązań, w tym m.in. poprzez prowadzenie działalności w zakresie badań i rozwoju. Wnioskodawca posiada bardzo rozbudowaną strukturę odpowiadającą za prowadzenie działań w powyższym zakresie.

Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w zakresie możliwości zastosowania dostępnych materiałów i surowców w nowy innowacyjny sposób, który znacznie poprawia właściwości fizykochemiczne w porównaniu z podobnymi produktami produkowanymi przez firmy konkurencyjne (wprowadzanie nowych smaków - produktów, składu chemicznego, wprowadzanie nowych procesów produkcji, co wpływa na wiele różnych aspektów, jak np. termin ważności, wprowadzanie linii pilotażowych itp.).

Inną częścią działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy są projekty wprowadzania nowych technologii (np. obróbki z wykorzystaniem linii aseptycznych, zwiększenia wydajności poprzez automatyzację procesu produkcji, wdrożenie nowych systemów opakowań i nowych systemów zarządzania, optymalizację procesu zgodnie z terminologią Lean Manufacturing, projekty mające za zadanie zmniejszenie zużycia energii czy optymalizację ilości odpadów itp.), które znacznie poprawiają konkurencyjność Wnioskodawcy w porównaniu z innymi przedsiębiorstwami w tej branży.

Wnioskodawca prowadzi zatem działania w celu wprowadzania nowych produktów oraz ulepszenia produktów już istniejących (przede wszystkim w zakresie przetwórstwa mleka), wprowadza nowe procesy (jak innowacyjne procesy przetwórstwa produktów mlecznych) oraz nowe usługi (przede wszystkim dla klientów indywidualnych w dziedzinie logistyki).

Wszelkie projekty prowadzone przez Wnioskodawcę posiadają jasno sprecyzowane cele, są w nich określone ryzyka projektu, a po zakończeniu projektu spisywane jest podsumowanie jego przebiegu i wnioski. Projekty są uważane za rozpoczęte od momentu prowadzenia wstępnych prac koncepcyjnych i trwają do momentu walidacji wyrobu poprzez odpowiednie badania (np. badania prowadzone na zlecenie Wnioskodawcy w celu określenia, w jaki sposób produkt/proces/usługa jest odbierana przez konsumentów; przykładem tego typu badań są analizy prowadzone na zlecenie Wnioskodawcy w celu stwierdzenia, z jakimi emocjami kojarzy konsument elementy opakowania nowego produktu czy reklamy nowego produktu), które wyjaśniają wszelkie ryzyka i nieścisłości występujące podczas wprowadzania nowych rozwiązań. Projekty mają jasno określony harmonogram działań i do każdego z projektów są przypisane odpowiednie zasoby osobowe. Wnioskodawca z przeprowadzonych projektów sporządza raporty i analizy. Tak prowadzona dokumentacja pozwala w sposób systematyczny zbierać, magazynować i dystrybuować nową wiedzę z prowadzonego projektu. Projekty prowadzone przez Wnioskodawcę są projektami prowadzonymi w sposób systematyczny.

Należy również zauważyć, że pewna część projektów badawczo-rozwojowych prowadzona przez Wnioskodawcę zostaje przerwana przed ich zakończeniem. Jest to wynikiem natrafienia na problemy natury naukowo-technicznej dyskwalifikujące dane projekty z dalszego etapu badań bądź wdrożenia. Wnioskodawca chciałby zauważyć, że jest to zgodne z zapisem w Podręczniku Frascati 2015 (OECD (2015), Frascati Manuał 2015: Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development, The Measurement of Scientific, Technological and lnnovation Activities, OECD Publishing, Paris. DOI: http://dx.doi.org/10.1787/9789264239012-en) „To be uncertain about the finał outcome (uncertain)”. Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane w odrębnej ewidencji rachunkowej określonej w art. 9 ust. 1b uCIT.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W związku z wprowadzeniem od 1 stycznia 2016 r. nowej regulacji w zakresie ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca zamierza skorzystać z ww. ulgi w związku z prowadzoną przez siebie działalnością badawczo-rozwojową.

1. Pracownicy
   
   

Wnioskodawca zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę. Część tych pracowników wykonuje prace w ramach wyżej opisanych działań badawczo-rozwojowych. W znacznej mierze prace w ramach działalności badawczo-rozwojowej są wykonywane przez pracowników posiadających zapis w kartach obowiązków służbowych w brzmieniu „Realizuje działalność badawczo-rozwojową przedsiębiorcy”, którzy wykonują tylko działalność badawczo-rozwojową lub wykonują ją częściowo (przy jednoczesnym ewidencjonowaniu jaka część ich czasu pracy jest poświęcana na działalność badawczo-rozwojową) jednocześnie realizując czynności innego rodzaju związane z regularną działalnością Wnioskodawcy (w tym także wykonują prace administracyjne mające na celu np. ewidencjonowanie swojej pracy, rozliczenie wyjazdów służbowych, pisanie sprawozdań z działalności badawczej lub rozwojowej, obliczanie wskaźników oceniających innowacyjność opracowywanych projektów itp.).

Ponadto, działania badawczo-rozwojowe częściowo wykonują również pracownicy nieposiadający odpowiednich zapisów w kartach obowiązków służbowych, zajmujący się m.in. wprowadzaniem rozwiązań badawczo-rozwojowych uzyskanych w wyniku przeprowadzonych prac, którzy wykonują głównie czynności innego rodzaju, związane z rutynową działalnością Wnioskodawcy, a jedynie częściowo realizują czynności z zakresu działalności badawczo-rozwojowej, co wynika z podziału zadań w ramach organizacji przedsiębiorstwa. Natomiast czas, który poświęcają na działalność badawczo-rozwojową, jest ewidencjonowany.

2. Koszty materiałów i surowców.
   
   W związku z prowadzoną działalnością w zakresie badań i rozwoju Wnioskodawca ponosi koszty zakupu odpowiednich materiałów i surowców niezbędnych do wyprodukowania serii pilotażowych, prototypów bądź produkcji testowej, które mogą być następnie sprzedane klientowi docelowemu.
   
   
3. Odpisy amortyzacyjne
   
   

Wnioskodawca wdrożył (w tym także przed 1 stycznia 2016 r.) oprogramowanie oraz maszyny i urządzenia celem zastosowania nowych technologii i optymalizacji procesu produkcji. Od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawca wykorzystuje środki trwałe w działalności badawczo-rozwojowej poprzez wdrożenie nowego i innowacyjnego oprogramowania, czy wdrożenia najnowocześniejszych maszyn i urządzeń celem zastosowania nowych technologii i optymalizacji procesu produkcji. Wnioskodawca wykorzystuje środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne w działalności badawczo-rozwojowej poprzez wdrożenie oprogramowania, czy wdrożenia maszyn i urządzeń usprawniających procesy i usługi w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, co stanowi wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy i technologii do planowania produkcji oraz tworzenia ulepszonych produktów, procesów i usług dla klientów (w szczególności w okresie wdrażania tego oprogramowania, maszyn i urządzeń). Ponadto, Wnioskodawca wykorzystuje powyższe w celu wdrażania nowych produktów do produkcji (seria walidacyjna, produkcja testowa), czy zmiany technologii produkcji (wykorzystanie nowej wcześniej nieużywanej technologii w celu wyprodukowania istniejącego wyrobu) oraz innych działań związanych z realizacją działalności badawczo-rozwojowej, jak walidowanie wyrobów, testowanie rozwiązań technologicznych, optymalizowanie sposobu planowania produkcji itp.

Wnioskodawca pismem z dnia 24 listopada 2017 r. doprecyzował przedstawiony stan faktyczny, wskazując, że ponoszone przez Spółkę wydatki, które chce uznać za koszty kwalifikowane zalicza do kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym. Koszty te odpisywane od podstawy opodatkowania w zeznaniu za rok podatkowy, w którym zostały poniesione.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy należności przysługujące pracownikom wykonującym działalność badawczo-rozwojową u Wnioskodawcy, w opisanym w pkt 1.1 stanie faktycznym, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, stanowią - w części ustalonej na podstawie ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej - koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT?
2. Czy w przypadku pracowników nieposiadających zapisów w kartach obowiązków służbowych odnośnie ich zatrudnienia „w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej”, którzy w główniej mierze wykonują standardową działalność Wnioskodawcy a częściowo realizują także działalność badawczo-rozwojową, jest spełniona przesłanka zatrudnienia tych pracowników w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, w zakresie czynności jakie wykonują w ramach działalności badawczo-rozwojowej, w przypadku gdy okoliczność realizacji działalności badawczo-rozwojowej przez pracownika wynika z poleceń służbowych i prowadzonej ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, która określa, ile czasu dany pracownik poświęca na realizację działalności badawczo-rozwojowej (opis stanu faktycznego w pkt 1.2)?
3. Czy Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT może zaliczyć koszty materiałów i surowców zużytych na wytworzenie prototypu, serii pilotażowej lub produkcji testowej, jeżeli prototypy, serie pilotażowe lub produkcja testowa zostają następnie sprzedane?
4. Czy Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 3 uCIT, może zaliczyć odpisy amortyzacyjne dokonane po 1 stycznia 2016 r. w związku z wykorzystywaniem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych opisanych w pkt III stanu faktycznego do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, w tym w przypadku, gdy wdrożenie miało miejsce przed 1 stycznia 2016 r., natomiast odpisy amortyzacyjne są nadal dokonywane?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 4. Odpowiedź na pytanie Nr 1, 2 i 3 zostanie udzielona w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 18d ust. 3 uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Zdaniem Wnioskodawcy do kosztów kwalifikowanych opisanych w art. 18d ust. 3 uCIT można zaliczyć odpisy amortyzacyjne dokonywane po 1 stycznia 2016 r. W związku z wdrożeniem urządzeń oraz oprogramowania celem zastosowania nowych technologii, wdrożenia nowych lub zmienionych wyrobów i optymalizacji procesu produkcji, także w przypadku gdy ich wdrożenie miało miejsce przed 1 stycznia 2016 r., a odpisy amortyzacyjne nadal są dokonywane (opis w stanie faktycznym w pkt III).

Wdrażane oprogramowanie oraz maszyny i urządzenia charakteryzują się innowacyjnymi rozwiązaniami i ich zastosowanie w działalności gospodarczej stanowi wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki i technologii do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne dokonywane od tego typu nowych i innowacyjnych urządzeń po 1 stycznia 2016 r. powinny być uznane w całości za koszty kwalifikowane prac rozwojowych zdefiniowanych w art. 4a pkt 28 uCIT.

Powyższe, w ocenie Wnioskodawcy wyczerpuje przesłankę wykorzystania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do działalności badawczo-rozwojowej, co pozwala na zaliczenie odpisów amortyzacyjnych takich środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do kosztów kwalifikowanych.

Powyższe stanowisko potwierdzają poniższe interpretacje:

• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 22 grudnia 2016 r., znak: 1462-IPPB5.4510.977.2016.2.MR.
  

• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 16 sierpnia 2016 r., znak: IPPB5/4510-640/16-2/MR;
  

• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 16 sierpnia 2016 r., znak: IPPB5/4510-641/16-3/MR;
  

• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 22 grudnia 2016 r., znak: 1462-IPPB5.4510.977.2016.1.MR;
  

• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 26 stycznia 2017 r., znak: 3063-ILPB2.4510.263.2016.1.AO.
  

• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 20 lutego 2017 r., znak: 3063-ILPB2.4510.255.2016.1.KS
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytania Nr 4 jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że ze względu na zakres pytania, przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia oceny, czy Spółka do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm.) może zaliczyć odpisy amortyzacyjne dokonane po 1 stycznia 2016 r. w związku z wykorzystywaniem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, w tym w przypadku, gdy wdrożenie miało miejsce przed 1 stycznia 2016 r., natomiast odpisy amortyzacyjne są nadal dokonywane.

Ocenie nie podlegało natomiast, jako nieobjęte zakresem wniosku, ustalenie, czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową, w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ww. ustawy.

Zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym Organ przyjął, za Wnioskodawcą, że prowadzi on m.in. działalność badawczo-rozwojową.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Art. 15 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a–16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
   
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
   
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie natomiast do treści art. 16b ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W tym miejscu, należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, definiuje działalność badawczo-rozwojową, której prowadzenie uprawnia podatników do odliczenia kosztów kwalifikowanych w zeznaniu podatkowym.

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ww. ustawy przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

1. badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
3. badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.
   
   

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
   
   

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 1 cyt. ustawy od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo - rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 4 jest kwestia ustalenia, czy Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, może zaliczyć odpisy amortyzacyjne dokonane po 1 stycznia 2016 r, w związku z wdrożeniem nowego i innowacyjnego oprogramowania do projektowania, oraz wdrożeniem najnowocześniejszych maszyn i urządzeń celem zastosowania nowych technologii i optymalizacji procesu produkcji, w tym w przypadku gdy wdrożenie miało miejsce przed 1 stycznia 2016 r., natomiast odpisy amortyzacyjne są nadal dokonywane.

Zaakcentować w tym miejscu należy, że celem ulgi badawczo-rozwojowej jest wspieranie działalności badawczo-rozwojowej, a nie nabywania nowych technologii, innowacyjnych rozwiązań dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki związane z nabywaniem nowych technologii objęte były ulgą technologiczną, która została zlikwidowana z dniem 31 grudnia 2015 r. (art. 18b ww. ustawy).

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik może odliczyć od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową zwane „kosztami kwalifikowanymi”.

Ustawodawca w art. 18d ust. 2 ww. ustawy, wymienia rodzaje kosztów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową uznawane za koszty kwalifikowane. W konsekwencji, aby wspomniane odliczenie mogło mieć zastosowanie koszty uzyskania przychodów muszą być poniesione przez Wnioskodawcę na działalność badawczo-rozwojową oraz stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami kwalifikowanymi są:

1. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej;
   
2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
   
3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r., poz. 1620, z 2015 r. poz. 249 i 1268 oraz z 2016 r. poz. 1020 i 1311) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej,
   
4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ;
   
5. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione przez podatnika będącego mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcom w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, na:
   1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
      
   2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione do momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
      
   3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
      
   4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.
   
   

Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Do kosztów, o których mowa w zdaniu pierwszym, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

Przy czym, w art. 18d ust. 5 oraz ust. 6 ww. ustawy, zawarto zastrzeżenie, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie, a prawo do odliczenia nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Ponadto zgodnie z art. 18d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

• w przypadku gdy podatnik jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej - 50% kosztów, o których mowa w ust. 2 i 3;
  
• w przypadku pozostałych podatników:
  1. 50% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1,
  2. 30% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4 i ust. 3.
  
  

Natomiast zgodnie z art. 18d ust. 8 cyt. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Ponadto, w przypadku podatników, którzy planują skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nakłada dodatkowe wymagania, co do ewidencji kosztów, które podlegają odliczeniu w ramach ulgi. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, tj. z postanowieniami ustawy o rachunkowości. Przy czym, zgodnie z art. 9 ust. 1b ww. ustawy, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d cyt. ustawy, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo – rozwojową,
   
2. koszty na działalność badawczo - rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT,
   
3. koszty na działalność badawczo - rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
   
4. w/w koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o CIT, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
   
5. podatnik nie prowadził w roku podatkowym działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia,
   
6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo - rozwojowej,
   
7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
   
8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych,
   
9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.
   
   
   

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że: „ (…) Wnioskodawca wdrożył (w tym także przed 1 stycznia 2016 r.) oprogramowanie oraz maszyny i urządzenia, celem zastosowania nowych technologii i optymalizacji procesu produkcji. Od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawca wykorzystuje środki trwałe w działalności badawczo-rozwojowej poprzez wdrożenie nowego i innowacyjnego oprogramowania, czy wdrożenia najnowocześniejszych maszyn i urządzeń celem zastosowania nowych technologii i optymalizacji procesu produkcji. Wnioskodawca wykorzystuje środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne w działalności badawczo-rozwojowej poprzez wdrożenie oprogramowania, czy wdrożenia maszyn i urządzeń usprawniających procesy i usługi w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, co stanowi wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy i technologii do planowania produkcji oraz tworzenia ulepszonych produktów, procesów i usług dla klientów (w szczególności w okresie wdrażania tego oprogramowania, maszyn i urządzeń). Ponadto Wnioskodawca wykorzystuje powyższe w celu wdrażania nowych produktów do produkcji (seria walidacyjna, produkcja testowa), czy zmiany technologii produkcji (wykorzystanie nowej wcześniej nieużywanej technologii w celu wyprodukowania istniejącego wyrobu) oraz innych działań związanych z realizacją działalności badawczo-rozwojowej jak walidowanie wyrobów, testowanie rozwiązań technologicznych, optymalizowanie sposobu planowania produkcji itp. (...)”.

Odnosząc się do treści pytania w pierwszej kolejności, wskazać należy, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od dnia 1 stycznia 2016 r. od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, również w przypadku ich wcześniejszego nabycia, czy też wdrożenia, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową, przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże, podkreślić należy, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podlegają odliczeniu jedynie w takiej wysokości, w jakiej wykorzystywane były/są/będą do działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, podatnik może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w ramach limitów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą działalności innej niż badawczo-rozwojowa (np. działalności bieżącej), odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Kosztem kwalifikowanym nie mogą być ponadto koszty pac rozwojowych zdefiniowanych w art. 4a pkt 28 ww. ustawy, dotyczące prac obejmujących rutynowe, okresowe zmiany wprowadzone do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy prawa podatkowego oraz przyjmując za Wnioskodawcą, że realizuje działalność badawczo-rozwojową, stwierdzić należy, że skoro wdrażane oprogramowanie oraz maszyny i urządzenia charakteryzują się innowacyjnymi rozwiązaniami i ich zastosowanie w działalności gospodarczej stanowi wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki i technologii do planowania produkcji, jak i tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, to Wnioskodawca odpisy amortyzacyjne od ww. środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych do prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej dokonane po 1 stycznia 2016 r. może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych, zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, należy uznać, stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Jednocześnie podkreślić należy, że odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej w treści wskazanych interpretacjach w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te, co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.