Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.488.2017.2.AR
z 11 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2017 r. (data wpływu 28 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 listopada 2017 r. (data wpływu 30 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania zasad ogólnych po przekroczeniu kwoty 1.200.000 euro – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania zasad ogólnych po przekroczeniu kwoty 1.200.000 euro. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 listopada 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Od dnia 1 stycznia 2017 r. rozlicza VAT metodą kasową. Zainteresowany zakłada, że w ostatnim kwartale bieżącego roku wartość wystawionych przez Niego faktur wraz z kwotą podatku VAT przekroczy 1.200.000 euro. Z uwagi na długie terminy płatności, znaczna część faktur nie zostanie w bieżącym roku zapłacona. Kwota opłaconych w bieżącym roku faktur nie przekroczy 1.200.000 euro. Oznacza to, że obowiązek podatkowy w stosunku do tych transakcji powstanie w roku 2017 w wysokości nie przekraczającej 1.200.000 euro.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 listopada 2017 r. o poniższe informacje, będące doprecyzowaniem opisu sprawy:

1. Wnioskodawca prowadzi działalność od dnia 4 września 2015 r. Przedmiotem działalności jest naprawa i konserwacja urządzeń elektrycznych, wykonywanie instalacji elektrycznych, produkcja elektrycznego sprzętu oświetleniowego, usługi montażu sprzętu oświetleniowego, usługi programistyczne. Zainteresowany nie jest producentem ani dystrybutorem energii elektrycznej.
2. Ponieważ Zainteresowany nie dostarcza energii elektrycznej, nie ma odbiorców energii elektrycznej.
3. Wnioskodawca nie zawiera umów z odbiorcami energii elektrycznej.
4. O wyborze metody kasowej od dnia 1 stycznia 2017 r. Zainteresowany zawiadomił Naczelnika Urzędu Skarbowego poprzez złożenie VAT-R dnia 16 grudnia 2016 r., t.j. w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który zastosował metodę kasową.
5. Działalność Zainteresowanego nie obejmuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w myśl art. 20 ust. l-4 ustawy o podatku od towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie zobligowana do stosowania zasad ogólnych po przekroczeniu kwoty 1.200.000 euro wystawionych w bieżącym roku faktur dokumentujących dostawy i usługi czy po przekroczeniu 1.200.000 euro opłaconych w bieżącym roku faktur (obowiązku podatkowego)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy ocenie, czy przekroczony zostanie limit sprzedaży przewidziany dla małych podatników uwzględniać należy wyłącznie sprzedaż, dla której w danym roku powstał obowiązek podatkowy. Ponieważ kwota, dla której powstanie obowiązek podatkowy w roku 2017 nie przekroczy 1.200.000 euro, nie nastąpi przekroczenie limitu określonego w art. 2 pkt 25 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług i w konsekwencji nie nastąpi z dniem 1 stycznia 2018 r. utrata prawa do stosowania metody kasowej.

Jak stanowi art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, mały podatnik traci prawo do rozliczania podatku metodą kasową, począwszy od rozliczenia za miesiąc następujący po kwartale, w którym przekroczył limit sprzedaży przewidziany dla małych podatników. Limit ten, zgodnie z art. 2 pkt 25 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług wynosi obecnie równowartość 1.200.000 euro. Ponieważ wszelkie skutki w podatku VAT czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT powstają w momencie powstania obowiązku podatkowego, można stwierdzić, że do momentu powstania obowiązku podatkowego nie ma sprzedaży w rozumieniu VAT.

W związku z tym, przy ocenie, czy u podatników rozliczających podatek VAT przekroczony został limit sprzedaży przewidziany dla małych podatników, uwzględniać należy wyłącznie sprzedaż, dla której w danym roku powstał obowiązek podatkowy. W przypadku sprzedaży na rzecz podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni oznacza to konieczność uwzględniania tylko tej części transakcji, które zostały opłacone zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Dla Spółki oznacza to, że w roku 2017 nie przekroczy limitu obligującego stosowanie zasad ogólnych nawet, jeśli wartość wystawionych faktur wraz z należnym podatkiem przekroczy kwotę 1.200.000 euro.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Pod pojęciem małego podatnika, na mocy art. 2 pkt 25 ustawy, rozumie się podatnika podatku od towarów i usług:

1. u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro,
2. prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, będącego agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu – jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45.000 euro

• przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
  
  

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, aby podatnik podatku od towarów i usług spełniał definicję małego podatnika – wartość dokonanej przez niego sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie może przekroczyć, w poprzednim (do badanego okresu) roku podatkowym, wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy, mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonanych przez niego dostaw towarów i świadczenia usług powstaje:

1. z dniem otrzymania całości lub części zapłaty – w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny,
2. z dniem otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 180. dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi – w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podmiotu innego niż wymieniony w pkt 1

• po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną dalej „metodą kasową”; otrzymanie zapłaty w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.
  
  

Przepis ust. 1 stosuje się do czynności wykonywanych w okresie, w którym podatnik stosuje metodę kasową (ust. 2 ww. artykułu).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Od dnia 1 stycznia 2017 r. Spółka rozlicza się metodą kasową. Zainteresowany zakłada, że w ostatnim kwartale bieżącego roku wartość wystawionych przez Niego faktur wraz z kwotą podatku VAT przekroczy 1.200.000 euro. Z uwagi na długie terminy płatności, znaczna część faktur nie zostanie w bieżącym roku zapłacona. Kwota opłaconych w bieżącym roku faktur nie przekroczy 1.200.000 euro. Oznacza to, że obowiązek podatkowy w stosunku do tych transakcji powstanie w roku 2017 w wysokości nie przekraczającej 1.200.000 euro.

Wnioskodawca prowadzi działalność od dnia 4 września 2015 r. Przedmiotem działalności jest naprawa i konserwacja urządzeń elektrycznych, wykonywanie instalacji elektrycznych, produkcja elektrycznego sprzętu oświetleniowego, usługi montażu sprzętu oświetleniowego. usługi programistyczne. Spółka nie jest producentem ani dystrybutorem energii elektrycznej.

O wyborze metody kasowej od dnia 1 stycznia 2017 r. Wnioskodawca zawiadomił Naczelnika Urzędu Skarbowego poprzez złożenie VAT-R w dniu 16 grudnia 2016 r., t.j. w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który zastosował metodę kasową.

Działalność Zainteresowanego nie obejmuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w myśl art. 20 ust. 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia czy Spółka będzie zobligowana do stosowania zasad ogólnych po przekroczeniu kwoty 1.200.000 euro wystawionych w bieżącym roku faktur dokumentujących dostawy i usługi czy po przekroczeniu 1.200.000 euro opłaconych w bieżącym roku faktur (obowiązku podatkowego).

W świetle przytoczonych przepisów wskazać należy, że u małego podatnika za moment przekroczenia limitu sprzedaży 1.200.000 euro (art. 2 pkt 25 ustawy) należy przyjąć moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 19a i art. 21 ust. 1 ustawy.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT rozliczającym się metodą kasową, obowiązek podatkowy powstanie w myśl art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy, z dniem otrzymania całości lub części zapłaty. W analizowanej sprawie faktury wystawiane przez Zainteresowanego posiadają długie terminy płatności i znaczna część faktur nie zostanie zapłacona w bieżącym roku. Z uwagi na fakt, że za moment przekroczenia limitu sprzedaży 1.2000.00 euro należy przyjąć moment powstania obowiązku podatkowego u małego podatnika z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 19a i art. 21 ust. 1 ustawy, zatem w analizowanym przypadku obowiązek podatkowy z tego tytułu będzie powstawał:

• z dniem otrzymania całości lub części zapłaty – w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny,
• z dniem otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 180. dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi – w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podmiotu innego niż wymieniony w pkt 1.
  
  

Podsumowując, Wnioskodawca będzie zobligowany do stosowania zasad ogólnych po przekroczeniu limitu kwoty 1.2000.000 euro w bieżącym roku, w przypadku przekroczenia powyższej wartości sprzedaży określonej na podstawie art. 19a i art. 21 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.