Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.721.2017.2.MSU
z 19 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2017 r. (data wpływu 16 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2017r. (data wpływu 29 listopada 2017r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• 8 % stawki podatku VAT dla usług wstępu do parku rozrywki na organizowane imprezy,
  

• 23 % stawki podatku VAT dla usług wynajmu urządzeń dmuchanych,
  

• 8 % stawki podatku VAT dla usług wstępu do parku na podstawie biletu wstępu w cenę, którego wkalkulowany jest poczęstunek i na podstawie biletu wstępu bez poczęstunku
  

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• 8 % stawki podatku VAT dla usług wstępu do parku rozrywki na organizowane imprezy,
  

• 23 % stawki podatku VAT dla usług wynajmu urządzeń dmuchanych,
  

• 8 % stawki podatku VAT dla usług wstępu do parku na podstawie biletu wstępu w cenę, którego wkalkulowany jest poczęstunek i na podstawie biletu wstępu bez poczęstunku.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 listopada 2017r. (data wpływu 29 listopada 2017r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania nr 3 i własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, która między innymi zajmuje się organizowaniem atrakcji dla dzieci kod: PKD-93.21Z oraz PKD-93.29Z.

Są organizowane imprezy dla dzieci na powietrzu, oraz wewnątrz budynku, gdzie najmłodsi mogą skorzystać z takich atrakcji jak:

1. korzystanie z zamków dmuchanych,
2. trampoliny,
3. malowanie twarzy,
4. imprezy plenerowe,
5. organizacja urodzin dla dzieci, przyjęcia okolicznościowe (Dzień Dziecka itp.).
   
   

Wnioskodawca organizuje bezpośrednio imprezy z wykorzystaniem urządzeń dmuchanych (zamki, trampoliny), ale także prowadzi wynajem tych akcesoriów dla innych firm w celu wykorzystania w czasie imprezy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na pytanie Organu, jakie imprezy objęte są zakresem pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1, Wnioskodawca wskazał, iż organizowane imprezy to wstęp na salę zabaw, imprezy urodzinowe na salce urodzinowej, malowanie twarzy, zabawy z animatorem, imprezy z okazji Dnia Dziecka (pokazy, konkursy).

Następnie na pytania Organu: „Jakie świadczenia oferuje Wnioskodawca w ramach biletu wstępu na organizowane imprezy?”, oraz „Czy w czasie trwania imprez Wnioskodawca pobiera dodatkowe opłaty? Jeśli tak, to za jakie świadczenia?” Wnioskodawca udzielił jednej odpowiedzi, iż w zależności od wybranego pakietu dostępne są też takie atrakcje jak: pakiety nagród, wata cukrowa, piniata, fotograf za które pobierana jest dodatkowa opłata.

Na pytanie Organu, co jest podstawowym elementem świadczonych przez Wnioskodawcę usług, Wnioskodawca odpowiedział, iż organizacje imprez i zabawa dla dzieci – wstęp na salę zabaw na podstawie biletu wstępu (cena biletu zależy od pakietu jaki wybierze klient).

Udzielając odpowiedzi na pytanie Organu, czy usługi tj. organizacja urodzin dla dzieci, przyjęcia okolicznościowe (Dzień Dziecka) mieszczą się w ramach nabywanych biletów wstępu? Wnioskodawca wskazał, iż usługi takie jak organizacje urodzin, oraz różnego rodzaju przyjęcia okolicznościowe mieszczą się w ramach nabywanych biletów wstępu.

Odpowiadając na pytanie Organu, czy poczęstunek, tj. napoje, ciastka itp. jest na wszystkich imprezach, jeśli nie to na których konkretnie, Wnioskodawca wskazał, iż poczęstunek można zamówić lub nie, zależy to od klienta.

Następnie na pytanie Organu, czy poczęstunek o którym mowa we wniosku wkalkulowany jest w cenę biletu wstępu na organizowane przez Wnioskodawcę imprezy dla dzieci?, Wnioskodawca wskazał, iż poczęstunek jeśli zostanie zamówiony jest wkalkulowany w cenę biletu wstępu.

Na pytanie Organu: Jaka jest klasyfikacja statystyczna (należy podać pełny siedmiocyfrowy symbol) usług objętych zakresem wniosku świadczonych przez Wnioskodawcę, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r., (…) Klasyfikację należy podać odrębnie dla każdej ze świadczonych przez Wnioskodawcę usług objętych zakresem pytań, Wnioskodawca wskazał PKWiU – 93.21.10.0 – usługi świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Firma jest podatnikiem VAT czynnym.

1. Jaką stawkę VAT należy zastosować przy sprzedaży biletów wstępu na organizowane imprezy?
2. Jaką stawkę VAT należy zastosować w przypadku wynajmu urządzeń dmuchanych innym firmom?
3. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku) Jaką stawkę VAT należy zastosować w przypadku biletu wstępu:
   1. w ramach którego oferowany jest również poczęstunek wkalkulowany w cenę biletu wstępu?
   2. bilet bez poczęstunku?
   
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), sprzedaż biletów wstępu na organizowane imprezy dla dzieci powinny być opodatkowane stawką VAT - 8%.

Przy wynajmie urządzeń dmuchanych innym firmom należy zastosować podstawową stawkę VAT – 23 %.

Poczęstunek, czyli ciastka, napoje należy wliczać w cenę biletu, oraz ewidencjonować na kasie fiskalnej pod stawką 8% (ponieważ stanowi integralną część imprezy).

Stawka VAT na sprzedaż biletów wstępu bez względu czy w cenie jest zawarty poczęstunek czy też nie opodatkować należy stawką 8% VAT.

Wynajem urządzeń dmuchanych dla firm – stawka 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż niniejsza interpretacja dotyczy stawki podatku VAT dla usług wstępu do parku rozrywki: na organizowane imprezy, na podstawie biletu wstępu w cenę którego wkalkulowany jest poczęstunek, na podstawie biletu wstępu bez poczęstunku oraz wynajmu urządzeń dmuchanych innym firmom. Natomiast nie obejmuje atrakcji, takich jak: pakiety nagród, wata cukrowa, piniata, fotograf za które pobierana jest dodatkowa opłata.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Zauważyć należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności obniżone stawki podatku lub zwolnienie od podatku. Zastosowanie tych obniżonych stawek podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy, pod pozycją 186 zostały wymienione „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Powyższe pozycje dotyczą:

Należy wskazać, że przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęć „rekreacja” i „park rozrywki”, aby zatem poznać ich znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”, zaś Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”. Brak jest też jednoznacznej definicji „parku rozrywki”, jak również wesołego miasteczka. W tym celu konieczne jest posłużenie się znaczeniem potocznym tych pojęć i definicją przewidzianą przez słownik języka polskiego. W odniesieniu do wesołego miasteczka definicję taką przewiduje przykładowo internetowy Słownik Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wskazując, że wesołe miasteczko to teren z urządzeniami rozrywkowymi, takimi jak karuzele, strzelnice, kolejki. Natomiast sama rozrywka to coś, co służy odprężeniu, wypoczynkowi. Z kolei park można definiować jako duży ogród z alejkami i ścieżkami spacerowymi, jak również jako teren na którym zgromadzony jest sprzęt. Biorąc pod uwagę powyższe wydaje się, że znaczenie obu pojęć jest w istocie bardzo zbliżone i obejmuje teren służący ogólnie odprężeniu i wypoczynkowi, na którym znajdują się określone atrakcje w tym takie jak karuzele, kolejki i strzelnice.

Tak więc pojęcie „park rozrywki” trzeba rozumieć jako miejsce zarówno otwarte jak i zamknięte, które służy jego klientom do odprężenia się, zabawy, wypoczynku, rozrywki.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu m.in. do parków rozrywki, objęte są stawką podatku w wysokości 8% na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy. Ustawodawca nie określił jednak ani form, ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu (tak jak np. wstęp „na siłownię”, czy do parku rozrywki).

Jednocześnie należy zauważyć, że stawkę obniżoną stosuje się, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy, do usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne, co oznacza, że objęte tym przepisem są tylko te świadczenia, które normalnie (typowo) wchodzą w zakres tych usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, która między innymi zajmuje się organizowaniem atrakcji dla dzieci kod: PKD-93.21Z oraz PKD-93.29Z. Wnioskodawca organizuje imprezy dla dzieci na powietrzu, oraz wewnątrz budynku, gdzie najmłodsi mogą skorzystać z takich atrakcji jak: korzystanie z zamków dmuchanych, trampoliny, malowanie twarzy, imprezy plenerowe, organizacja urodzin dla dzieci, przyjęcia okolicznościowe (Dzień Dziecka itp.). Organizowane imprezy to wstęp na salę zabaw, imprezy urodzinowe na salce urodzinowej, malowanie twarzy, zabawy z animatorem, imprezy z okazji Dnia Dziecka (pokazy, konkursy). W zależności od wybranego pakietu dostępne są też takie atrakcje jak: pakiety nagród, wata cukrowa, piniata, fotograf za które pobierana jest dodatkowa opłata. Nadto Wnioskodawca wskazał, iż można zamówić lub nie poczęstunek, zależy to od klienta. Dla świadczonych usług Wnioskodawca wskazał PKWiU – 93.21.10.0 – usługi świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki.

Należy zauważyć, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy wskazać, iż bilet wstępu upoważnia dzieci do korzystania z takich atrakcji jak korzystanie z zamków dmuchanych, trampolin, malowania twarzy, zabaw z animatorem. Natomiast – jak wskazał Wnioskodawca – usługi takie jak organizacja urodzin, oraz różnego rodzaju przyjęcia okolicznościowe mieszczą się w ramach nabywanych biletów wstępu. Podstawowym elementem świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest organizacja imprez i zabaw dla dzieci – wstęp na salę zabaw na podstawie biletu wstępu. Zatem, świadczona przez Wnioskodawcę usługa jest usługą, której podstawową cechą jest przyznanie prawa wstępu do parku rozrywki, a w jej ramach możliwa jest również organizacja urodzin oraz różnego rodzaju przyjęć okolicznościowych.

Również poczęstunek jak wynika z opisu sprawy jest wkalkulowany w cenę biletu wstępu. Zatem w ocenie tut. Organu, charakter świadczonej przez Wnioskodawcę usługi wstępu na organizowane imprezy z wkalkulowanym w cenę biletu poczęstunkiem, oceniany przez pryzmat przywołanej wyżej definicji „rekreacji” wskazuje, że usługę tą można sklasyfikować jako „usługi związane z rozrywka i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu m.in. do parków rozrywki”.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz przytoczone wyjaśnienia należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi wstępu do sali zabaw, oraz organizowane w jej ramach imprezy okolicznościowe (urodziny, Dzień Dziecka) z poczęstunkiem wkalkulowanym w cenę biletu lub bez poczęstunku, jako usługi związane z rozrywką i rekreacją, które dotyczą wstępu do parku rozrywki, podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146 pkt 2 ustawy i w powiązaniu z poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, iż w zakresie pytania nr 1 i 3 uznano za prawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących sposobu opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług wynajmu urządzeń dmuchanych innym firmom, wskazać należy, iż z szeroko sformułowanej definicji świadczenia usług zawartej w powołanym na wstępie art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

W tym miejscu wskazać należy, iż umowa najmu jest umową cywilnoprawną, nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę– określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm. ), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Na gruncie podatku od towarów i usług wynajem wpisuje się w definicję usługi zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy, zatem czynsz z tytułu wynajmu – jako wynagrodzenie za świadczoną usługę – podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak wskazano wyżej czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi wynajem urządzeń dmuchanych (zamki, trampoliny) dla innych firm w celu wykorzystania ich w czasie imprezy. Dla świadczonych usług Wnioskodawca wskazał PKWiU – 93.21.10.0 – usługi świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki.

Z uwagi na przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że choć głównym zakresem działalności Wnioskodawcy jest prowadzenie parku rozrywki, organizacja imprez i zabaw dla dzieci – wstęp na salę zabaw na podstawie biletu wstępu, to jednak charakter usługi polegającej na wynajmowaniu urządzeń dmuchanych innym firmom w celu wykorzystywania ich w czasie imprezy nie pozwala uznać, że jest to usługa związana z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, a dla której ustawodawca przewidział opodatkowanie podatkiem VAT w wysokości 8%.

Należy podkreślić, że istnieje różnica pomiędzy pojęciem opłaty pobieranej za wstęp do parku rozrywki, a opłaty pobieranej za wynajem urządzeń dmuchanych (zamki, trampoliny) dla innych firm w celu wykorzystania ich w czasie imprezy. Wstęp, jak już wyżej wskazano, należy rozumieć jako możliwość wejścia „gdzieś”. Natomiast w niniejszej sprawie, w odniesieniu do wynajmu urządzeń dmuchanych dla innych firm, nie można twierdzić, że Wnioskodawca nadal świadczy usługę związaną z rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu, o których mowa w poz.183 załącznika nr 3 do ustawy. Zatem opłaty wnoszone przez inne firmy nie należy utożsamiać z „opłatami za wstęp do parku rozrywki”, gdyż opłata ta ma na celu pokrycie kosztu wynajmu urządzeń dmuchanych.

Mając zatem na uwadze powyższa analizę, należy stwierdzić, że poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy nie obejmuje swoim zakresem usługi oferowanej przez Wnioskodawcę, a będącej przedmiotem zapytania nr 2 i w konsekwencji Wnioskodawca powinien opodatkować przedmiotowe usługi podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%, z uwagi na to, że art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy nie znajdzie zastosowania w rozpatrywanej sprawie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i we własnym stanowisku wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności tut. Organ nie dokonał więc oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie sprzedaży poczęstunku jeśli nie jest zawarty w cenie biletu wstępu.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.