Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
S-ILPP4/443-392/14/17-S/BA
z 11 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 314/15 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. akt I FSK 1683/15 (data wpływu 12 września 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2014 r. (data wpływu 31 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 października 2014 r. (data wpływu 30 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe – w zakresie stawki podatku dla zabudowy mebli kuchennych,
• nieprawidłowe – w zakresie stawki podatku dla dostawy sprzętu AGD.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla zabudowy mebli kuchennych oraz w zakresie stawki podatku dla dostawy sprzętu AGD. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 października 2014 r. (data wpływu 30 października 2014 r.) o pełnomocnictwo, opis sprawy oraz własne stanowisko.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 13 listopada 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację nr ILPP4/443-392/14-4/BA, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że wykonując czynności polegające na projektowaniu i realizacji indywidualnych zamówień klientów na meble kuchenne i sprzęt AGD wraz z usługą aranżacji i doborze mebli według potrzeb klienta, a także usługą montażu zabudowy meblowej i urządzeń AGD oraz innych komponentów w meblach do mieszkań, Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 13 listopada 2014 r. nr ILPP4/443-392/14-4/BA wniósł pismem z dnia 27 listopada 2014 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 30 grudnia 2014 r. nr ILPP4/443/W-28/14-2/IM stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 13 listopada 2014 r. nr ILPP4/443-392/14-4/BA złożył skargę z dnia 4 lutego 2015 r. (data wpływu 9 lutego 2015 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 6 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 314/15 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 13 listopada 2014 r. nr ILPP4/443-392/14-4/BA.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 314/15, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu złożył skargę kasacyjną z dnia 29 czerwca 2015 r. nr ILRP-46-229/15-2/MT do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wnioskodawca również złożył skargę kasacyjną z dnia 1 lipca 2015 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. akt I FSK 1683/15 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi kasacyjne.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie stawki podatku dla zabudowy mebli kuchennych oraz w zakresie stawki podatku dla dostawy sprzętu AGD wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca m.in. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie:

• 46.47.Z Sprzedaż hurtowa mebli, dywanów i sprzętu oświetleniowego;
• 46.49.Z Sprzedaż hurtowa pozostałych artykułów użytku domowego;
• 46.65.Z Sprzedaż hurtowa mebli biurowych;
• 46.90.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana;
• 47.19.Z Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach;
• 47.43.Z Sprzedaż detaliczna sprzętu audiowizualnego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;
• 4752.Z Sprzedaż detaliczna drobnych wyrobów metalowych, farb i szkła prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;
• 47.54.Z Sprzedaż detaliczna elektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;
• 47.59.Z Sprzedaż detaliczna mebli, sprzętu oświetleniowego i pozostałych artykułów użytku domowego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;
• 47.7 Sprzedaż detaliczna pozostałych wyrobów prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;
• 95.24.Z Naprawa i konserwacja mebli i wyposażenia domowego;
• 96.09.Z Pozostała działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana.
  
  

W salonach Zainteresowanego znajduje się szeroki wybór mebli: pokojowych, młodzieżowych, wypoczynkowych, kuchennych, dziecięcych, biurowych, do sypialni, do własnej aranżacji. Zainteresowany projektuje i realizuje indywidualne zamówienia klientów na meble kuchenne i sprzęt AGD. Fachowa obsługa pomaga w aranżacji i doborze mebli według potrzeb klienta. W zakresie zamówionych mebli Wnioskodawca świadczy usługi montażu oraz zabudowy meblowej i urządzeń AGD i innych komponentów w meblach do mieszkań.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. nie zawiera umów cywilnoprawnych;
2. zdarzają się zlecenia wykonywania usług w lokalach mieszkalnych lub budynkach mieszkalnych jednorodzinnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem budownictwa mieszkaniowego;
3. cena obejmuje wartość zużytych materiałów, a kalkulacja obejmuje: materiał, robociznę (usługa montażu), aranżację, projektowanie, dobór mebli lub konstrukcji;
4. udział zużytych materiałów w cenie stanowi 76%;
5. nie następuje odrębne fakturowanie zużytych materiałów i robocizny;
6. elementem dominującym nie jest wydawanie towaru;
7. czynności pozostałe nie mają charakteru pomocniczego;
8. montaż szaf wnękowych oraz mebli do zabudowy nastąpi z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu):
   • przytwierdzanie dokonywane jest za pomocą haków, wkrętów i kołków rozporowych, a wykonanie szaf wnękowych oraz mebli do zabudowy polega na projektowaniu i realizacji indywidualnego zamówienia klienta na meble kuchenne i sprzęt AGD wraz z usługą aranżacji i doborze mebli według potrzeb klienta, a także usługą montażu oraz zabudowy meblowej i urządzeń AGD i innych komponentów w meblach do mieszkań i domów mieszkalnych;
   • czasami wykonanie zamówienia wymaga użycia ceramiki budowlanej (cegła, pustak, regips, beton komórkowy) i dopasowanie frontów; używane są wszelkiego rodzaju płyty meblowe (wiórowe, MDF, pilśnia) i drewno;
   • jest możliwy demontaż zabudowy bez uszkodzenia konstrukcji budynku/lokalu w rozumieniu prawa budowlanego, w przeciwnym razie każda ingerencja w konstrukcję budynku wymagałaby pozwolenia na budowę;
   • demontaż szaf wnękowych oraz mebli do zabudowy nie spowoduje naruszenie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu), spowoduje naruszenia struktury ściany bez uszczerbku konstrukcyjnego budynku/lokalu w rozumieniu prawa budowlanego.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wykonując działalność gospodarczą zgodnie z dokonanym zgłoszeniem w zakresie PKD, projektując i realizując indywidualne zamówienia klientów na meble kuchenne i sprzęt AGD wraz z usługą aranżacji i doborze mebli według potrzeb klienta, a także usługą montażu oraz zabudowy meblowej i urządzeń AGD i innych komponentów w meblach do mieszkań, Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę podatku VAT, tj.: 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 41 ust. 12 w zw. z ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) stawka podatku w wysokości 8% znajduje zastosowanie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Stawka preferencyjna nie będzie dotyczyła preferencyjnego systemu mieszkaniowego, do którego nie zalicza się m.in.:

• budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
• lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
  
  

Zainteresowany prowadzi działalność zgodnie z dokonanym zgłoszeniem w zakresie PKD, projektując i realizując indywidualne zamówienia klientów na meble kuchenne i sprzęt AGD wraz z usługą aranżacji i doborze mebli według potrzeb klienta, a także usługą montażu oraz zabudowy meblowej i urządzeń AGD i innych komponentów w meblach do mieszkań i domów mieszkalnych. Montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego, w wyniku którego powstaje trwała zabudowa.

Wykonanie zabudowy polega na wykonaniu projektu, przygotowaniu elementów wg zaprojektowanych wymiarów i trwałym umocowaniu elementów za pomocą kołków rozporowych. Część mebli wykorzystuje konstrukcyjne elementy obiektu budowlanego (ściana), w większości jednak cały mebel wraz z bokami i ścianą tylną są wykonane z płyty meblowej. Sposób zamocowania mebli nie pozwala na ich swobodne przemieszczanie bez uszkodzenia ścian. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego częściami trwałą zabudowę meblową są modernizacją, w związku z czym możliwe jest stosowanie preferencyjnej stawki VAT. Wykonane na wymiar do konkretnego obiektu lub lokalu i trwale powiązane z jego elementami konstrukcyjnymi komponenty meblowe nie funkcjonują w obrocie tak, jak ma to miejsce w przypadku mebli wolnostojących. Z tego względu, do celów podatkowych nie można ich utożsamiać z dostawą towarów w postaci gotowych mebli. Stanowisko Wnioskodawcy wynika bezpośrednio z uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13, które pozwala w sytuacjach takich jak opisana powyżej stosować preferencyjną stawkę VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe – w zakresie stawki podatku dla zabudowy mebli kuchennych,
• nieprawidłowe – w zakresie stawki podatku dla dostawy sprzętu AGD.
  
  

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, ponieważ niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 314/15 i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. akt I FSK 1683/15.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym w myśl art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy – stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – stosownie do art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym – art. 41 ust. 12b ustawy – nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W myśl ust. 12c cyt. artykułu – w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Powołany przepis (art. 41 ust. 12 ustawy) stanowi implementację art. 98 ust. 1 i ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zgodnie z art. 98 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE – państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone. W myśl art. 98 ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE – stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. W załączniku tym, zatytułowanym: „Wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98”, w poz. 10 wskazano na dostawę, budowę, remont i przebudowę budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Mając na uwadze ww. przepisy należy stwierdzić, że zastosowanie stawki preferencyjnej (8%) możliwe jest jedynie dla dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 – zbiorowego zamieszkania.

W tym miejscu należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych do ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) – oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że „czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części”.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca projektuje i realizuje indywidualne zamówienia klientów na meble kuchenne i sprzęt AGD. Fachowa obsługa pomaga w aranżacji i doborze mebli według potrzeb klienta. W zakresie zamówionych mebli Zainteresowany świadczy usługi montażu oraz zabudowy meblowej i urządzeń AGD oraz innych komponentów w meblach do mieszkań. Zdarzają się również zlecenia wykonywania usług w lokalach mieszkalnych lub budynkach mieszkalnych jednorodzinnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem budownictwa mieszkaniowego. Cena obejmuje wartość zużytych materiałów, a kalkulacja obejmuje: materiał, robociznę (usługa montażu), aranżację, projektowanie, dobór mebli lub konstrukcji. Udział zużytych materiałów w cenie stanowi 76%. Nie następuje odrębne fakturowanie zużytych materiałów i robocizny. Elementem dominującym nie jest wydawanie towaru. Montaż szaf wnękowych oraz mebli do zabudowy następuje z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). Przytwierdzanie dokonywane jest za pomocą haków, wkrętów i kołków rozporowych, a wykonanie szaf wnękowych oraz mebli do zabudowy polega na projektowaniu i realizacji indywidualnego zamówienia klienta na meble kuchenne i sprzęt AGD wraz z usługą aranżacji i doborze mebli według potrzeb klienta, a także usługą montażu oraz zabudowy meblowej i urządzeń AGD oraz innych komponentów w meblach do mieszkań i domów mieszkalnych. Czasami wykonanie zamówienia wymaga użycia ceramiki budowlanej (cegła, pustak, regips, beton komórkowy) i dopasowanie frontów; używane są wszelkiego rodzaju płyty meblowe (wiórowe, MDF, pilśnia) i drewno. Jest możliwy demontaż zabudowy bez uszkodzenia konstrukcji budynku/lokalu w rozumieniu prawa budowlanego, w przeciwnym razie każda ingerencja w konstrukcję budynku wymagałaby pozwolenia na budowę. Demontaż szaf wnękowych oraz mebli do zabudowy nie spowoduje naruszenie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu), spowoduje naruszenia struktury ściany bez uszczerbku konstrukcyjnego budynku lokalu w rozumieniu prawa budowlanego.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Zainteresowanego dotyczą zastosowania preferencyjnej stawki podatku w sytuacji, gdy Wnioskodawca projektuje i realizuje indywidualne zamówienia klientów na meble kuchenne i sprzęt AGD wraz z usługą aranżacji i doborze mebli według potrzeb klienta, a także usługą montażu zabudowy meblowej i urządzeń AGD oraz innych komponentów w meblach do mieszkań.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy wskazać, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma to, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzą jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosa P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Także z uzasadnienia uchwały NSA z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13 wynika m.in., że w przypadku świadczeń kompleksowych (złożonych) polegających na trwałej zabudowie meblowej z uprzednio nabytych komponentów wykonywanych w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, gdy elementem dominującym będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W uzasadnieniu wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 6 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 314/15 sąd orzekający w przedmiotowej sprawie stwierdził m.in., że: „z zabudową meblową o charakterze trwałym mamy do czynienia także wówczas, gdy demontaż takiej zabudowy powoduje uszkodzenie elementów tej zabudowy, a także uszkodzenia trwałych elementów konstrukcyjnych budynku (lokalu), wynikające z usunięcia mocowania elementów meblowych, natomiast sama konstrukcja budynku rozumiana jako fundament, nadproża, stropy, ściany, dach nie doznaje uszczerbku poprzez fakt demontażu mebli. We wniosku o wydanie interpretacji skarżący wskazał, że montaż szaf wnękowych oraz mebli do zabudowy następuje z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu); czasami wykonanie zamówienia wymaga użycia ceramiki budowlanej (cegła, pustak, regips, beton komórkowy) i dopasowania frontów; używane są wszelkiego rodzaju płyty meblowe (wiórowe, MDF, pilśnia) i drewno. Skarżący podkreślił również, że sposób zamocowania mebli nie pozwala na ich swobodne przemieszczanie bez uszkodzenia ścian. Z powyższego wynika, że zaprojektowana przez skarżącego zabudowa może być – inaczej niż w przypadku mebli wolnostojących – zamontowana jedynie w konkretnym pomieszczeniu i w ściśle określonej konfiguracji. Po zespoleniu z elementami konstrukcyjnymi budynku (ścianami, stropami) zabudowa ta nie może być w łatwy sposób przeniesiona do innego pomieszczenia. Te okoliczności zasadniczo powodują, że zabudowa ma cechę trwałości, to jest zdatności do użytku przez dłuższy czas. W znaczeniu potrzebnym dla przedmiotowej kwalifikacji podatkowej »trwałość« zabudowy meblowej jest oderwana od faktycznego okresu wykorzystywania, lecz wynika z jej zindywidualizowanego charakteru (dopasowanie do konkretnego pomieszczenia) oraz odpowiedniego połączenia z elementami konstrukcyjnymi budynku, uniemożliwiającego przemieszczanie elementów zabudowy bez ich uprzedniego demontażu (rozłączenia z elementami obiektu budowlanego).

Uwzględniając zatem opisany we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanej uchwały, nie sposób wyprowadzić wniosku, że wykonywana przez skarżącego zabudowa meblowa kuchni nie jest połączona w sposób trwały z elementami konstrukcyjnymi budynku (lokalu), a tym samym, że zabudowa ta nie może być uznana za modernizację budynku (lokalu). (…)

Powyższe uwagi Sądu nie odnoszą się natomiast do wyposażania mieszkań w sprzęt AGD. W tym zakresie za prawidłową uznać należy argumentację organu podatkowego, zgodnie z którą elementy wyposażenia mebli kuchennych winny zostać opodatkowane według stawki właściwej dla danego rodzaju towaru, a zatem nie korzystają z obniżonej, tj. 8% stawki podatku od towarów i usług. Nie można bowiem uznać, że do montażu sprzętu AGD – w wykonanych uprzednio na wymiar meblach kuchennych – zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu)”.

W wyroku z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. akt I FSK 1683/15 wydanym w niniejszej sprawie Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, podzielając ww. stanowisko WSA we Wrocławiu, stwierdził również, że: „z zabudową meblową o charakterze trwałym mamy do czynienia także wówczas, gdy demontaż takiej zabudowy powoduje uszkodzenie elementów tej zabudowy, a także uszkodzenia trwałych elementów konstrukcyjnych budynku (lokalu), wynikające z usunięcia mocowania elementów meblowych, natomiast sama konstrukcja budynku rozumiana jako fundament, nadproża, stropy, ściany, dach nie doznaje uszczerbku poprzez fakt demontażu mebli. W tym kontekście, montaż szaf wnękowych oraz mebli do zabudowy, który następuje z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu), użyciem ceramiki budowlanej (cegła, pustak, regips, beton komórkowy) i dopasowaniem frontów z płyt meblowych (wiórowe, MDF, pilśnia) i drewna, który jednocześnie nie pozwala na swobodne przemieszczanie mebli bez uszkodzenia ścian, uzasadnia przyjęcie, że taka zabudowa ma cechę trwałości, to jest zdatności do użytku przez dłuższy czas. (…)

Natomiast Naczelny Sąd Administracyjny zauważa, że sprzęt AGD stanowi element wyposażenia mebli kuchennych, do montażu którego nie są wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego. Tymczasem – stosownie do interpretacji art. 41 ust. 12 u.p.t.u. zaprezentowanej w uchwale I FPS 2/13 – tylko elementy trwale połączone z konstrukcją budynku korzystają ze stawki preferencyjnej, określonej w ust. 2 tego przepisu. Za trwałe połączenie z konstrukcją budynku nie można zaś uznać zamontowania urządzenia w komponencie zabudowy meblowej połączonej z konstrukcją budynku. Naczelny Sąd Administracyjny wyraził już pogląd, że specjalistyczne podłączenie do mediów sprzętu AGD na pewno nie stanowi, że taką zabudowę uznać można za zabudowę ingerującą w substancję budynku w stopniu uniemożliwiającym demontaż zabudowy meblowej bez uszkodzenia, czy to jej komponentów, czy też elementów konstrukcyjnych budynku (wyrok NSA z 20 listopada 2015 r., I FSK 1075/14). Naczelny Sąd Administracyjny rozpatrujący przedmiotową sprawę pogląd ten całkowicie podziela. (…).

Wnioskodawca w stanie faktycznym przedstawił usługę dostawy mebli do zabudowy polegającą na projektowaniu i realizacji indywidualnego zamówienia klienta na meble kuchenne i sprzęt AGD wraz z usługą aranżacji i doborze mebli według potrzeb klienta, a także usługą montażu oraz zabudowy meblowej i urządzeń AGD oraz innych komponentów w meblach do mieszkań i domów mieszkalnych. Zatem uznał tę usługę za usługę złożoną montażu zabudowy kuchennej wraz z usługą montażu urządzeń AGD. Należy także przypomnieć, że w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jedno świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Ponadto jest tak również, jeżeli jeden lub kilka świadczeń należy uznać za świadczenie główne, natomiast pozostałe świadczenie lub świadczenia stanowią świadczenie lub świadczenia dodatkowe, traktowane z punktu widzenia podatkowego tak jak świadczenie główne. W szczególności świadczenie należy uznać za dodatkowe w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego (zob. np. wyroki z dnia 27 września 2012 r., w sprawie C-392/11; z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05; z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08; z dnia 2 grudnia 2010 r. w sprawie C-276/09; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96; z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych, C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09).

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, o ile nie ma wątpliwości, że zaprojektowanie, produkcję, dostawę i montaż mebli pod zabudowę, z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych należy uznać jedną usługę modernizacji obiektu budowlanego lub jego części, a wydanie towaru w postaci elementów mebli wykonanych i dopasowanych do konkretnego obiektu, które następnie zostaną trwale związane z tym obiektem, ma charakter pomocniczy, to w odniesieniu do montażu trwałej zabudowy kuchennej wraz ze sprzętem AGD nie można mówić o usłudze złożonej, której wiodącym elementem byłaby usługa montażu zabudowy kuchennej. Obie czynności należy postrzegać jako odrębne i niezależne”.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz opis sprawy należy stwierdzić, że przedstawione przez Wnioskodawcę czynności składające się na świadczenie kompleksowe polegające na wykonaniu zabudowy mebli kuchennych, należy uznać za świadczenie usługi. Natomiast odrębnie i niezależnie od usługi wykonania zabudowy mebli kuchennych należy traktować dostawę i montaż sprzętu AGD.

Wskazać należy, że obniżona 8% stawka podatku nie znajdzie zastosowania w odniesieniu do wyposażania mieszkań w sprzęt AGD, gdyż nawet jeżeli jest on przeznaczony do zabudowy, to nie stanowi po zamontowaniu trwałego elementu konstrukcyjnego budynku. Elementy wyposażenia nie mogą być elementem czynności, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy. Elementy wyposażenia jako mogące być odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego, winny zostać opodatkowane według zasad (przepisów) dla nich właściwych, tj. według stawki właściwej dla danego rodzaju towaru.

Obniżona 8% stawka podatku od towarów i usług znajduje natomiast zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). Przy czym nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Zatem montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu.

W świetle wyroków zapadłych w niniejszej sprawie należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na montażu zabudowy mebli kuchennych stanowiły usługę modernizacji, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Reasumując, wykonując czynności polegające na projektowaniu i realizacji indywidualnych zamówień klientów na meble kuchenne wraz z usługą aranżacji i doborze mebli według potrzeb klienta, a także usługą montażu zabudowy meblowej oraz innych komponentów w meblach do mieszkań, Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę podatku VAT w wysokości 8%, o której mowa w art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie stawki podatku dla zabudowy mebli kuchennych jest prawidłowe.

Natomiast dostawa sprzętu AGD wraz z jego montażem w wykonanych uprzednio na wymiar meblach kuchennych jest opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%, o której mowa w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie stawki podatku dla dostawy sprzętu AGD jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.