Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.319.2017.2.AP
z 22 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2017 r. (data wpływu 19 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2017 r. (data wpływu 1 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów uzyskiwanych z rolniczego handlu detalicznego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 10 listopada 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.319.2017.1.AP, Nr 0113-KDIPT1-3.4012.648.2017.1.OS, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 13 listopada 2017 r. (data doręczenia 20 listopada 2017 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 27 listopada 2017 r. (data wpływu 1 grudnia 2017 r.), nadanym za pośrednictwem …. w dniu 27 listopada 2017 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Na skutek zmian w art. 20 i art. 21 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych od dnia 1 stycznia 2017 r. obowiązują nowe zasady ustalania przychodów z rolniczego handlu detalicznego, zaliczanych do przychodów z innych źródeł oraz stosowania zwolnienia od opodatkowania.

Gospodarstwo rolne Wnioskodawcy rozliczające VAT zarejestrowało sprzedaż oleju roślinnego tłoczonego na zimno w ramach rolniczego handlu detalicznego. Gospodarstwo sprzedając olej generuje przychody, zgodnie z kryteriami określonymi w art. 20 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W piśmie z dnia 27 listopada 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jest rolnikiem prowadzącym gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Ponadto jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja roślinna (uprawa roślin okopowych, oleistych i zbóż). Jego gospodarstwo rolne osiąga przychody ze sprzedaży zebranych plonów, a także od dnia 1 czerwca 2017 r. ze sprzedaży oleju roślinnego tłoczonego na zimno w ramach rolniczego handlu detalicznego. Sprzedaż odbywa się wyłącznie w siedzibie gospodarstwa, czyli w miejscu, w którym oleje zostały wytworzone oraz w miejscach do tego przeznaczonych, podczas wystaw, festynów i targów. Wnioskodawca prowadzi ewidencję sprzedaży oleju od dnia 1 czerwca 2017 r. (o której mowa w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - art. 20 ust. 1e) Ewidencja zawiera co najmniej numer kolejnego wpisu, datę uzyskania przychodu, kwotę przychodu, przychód narastająco od początku roku oraz ilość i rodzaj przetworzonych produktów. Olej roślinny sprzedawany jest tylko i wyłącznie konsumentom finalnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Jaki podatek należy odprowadzić, gdy sprzedaż przekroczy limit ilościowy, który w przypadku oleju wynosi 1 000 l rocznie?
2. Czy w ramach rolniczego handlu detalicznego Wnioskodawca może sprzedać olej na rzecz osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej lub na rzecz osób fizycznych na potrzeby prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej do wysokości ilości żywności określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 44a ust. 3 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku):

Ad. 1)

Zgodnie z art. 21 ust. 15a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskany w roku podatkowym przychód powyżej limitów, o których mowa w ust. 1 pkt 71a, podatnik może opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. W przytoczonym ust. 1 pkt 71a mowa jest o dwóch limitach: limit do kwoty 20 000 zł oraz limit ilościowy. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie maksymalnej ilości żywności zbywanej w ramach rolniczego handlu detalicznego oraz zakresu i sposobu jej dokumentowania, limit ilościowy w przypadku oleju wynosi 1 000 l.

Dlatego przychód powyżej limitu 1000 l można opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Zważywszy na fakt, że dochód ze sprzedaży oleju spełnia kryteria określone w art. 20 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stawka ryczałtu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wyniesie 2%.

Wnioskodawca uważa, że na podstawie wyżej przytoczonych przepisów po przekroczeniu limitu ilościowego, który w przypadku oleju wynosi 1 000 l, odprowadzi podatek ryczałtowy od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 2%.

Ad. 2)

Zgodnie z art. 20 ust. 1ea ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ramach rolniczego handlu detalicznego dopuszcza się sprzedaż na rzecz podmiotów, o których mowa w ust. 1c pkt 1, do wysokości ilości żywności określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 44a ust. 3 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia.

Na tej podstawie Wnioskodawca uważa, że może sprzedać olej w ramach rolniczego handlu detalicznego na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 20 ust. 1c pkt 1 cyt. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

-licząc od dnia nabycia.

Działami specjalnymi produkcji rolnej, w myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy, są uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Z informacji przestawionych we wniosku wynika, że sprzedaż oleju roślinnego tłoczonego na zimno w ramach gospodarstwa rolnego zaliczana jest przez Wnioskodawcę do detalicznego handlu rolniczego.

Zauważyć należy, że produkcja oleju roślinnego pozyskanego z własnego gospodarstwa rolnego nie stanowi działów specjalnych produkcji rolnej. Produkcja, a następnie sprzedaż oleju roślinnego, nie stanowi również działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powołanego powyżej przepisu art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, że działalnością rolniczą jest m.in. działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym). Oznacza to, że przychód uzyskany ze sprzedaży produktów roślinnych po ich uprzednim przetworzeniu (przychód ze sprzedaży oleju roślinnego) nie podlega wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Innymi słowy, nie jest to działalność rolnicza, z której przychody podlegają wyłączeniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła przychodów.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 20 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się również przychody ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli:

1. sprzedaż nie jest wykonywana na rzecz osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej lub na rzecz osób fizycznych na potrzeby prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej;
2. przetwarzanie produktów roślinnych i zwierzęcych i ich sprzedaż nie odbywa się przy zatrudnieniu osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze, z wyłączeniem uboju zwierząt rzeźnych i obróbki poubojowej tych zwierząt, w tym również rozbioru, podziału i klasyfikacji mięsa, przemiału zbóż, wytłoczenia oleju lub soku oraz sprzedaży podczas wystaw, festynów, targów przez rolnika prowadzącego działalność w ramach rolniczego handlu detalicznego;
3. sprzedaż odbywa się wyłącznie w miejscach:
   1. w których produkty te zostały wytworzone, lub
   2. przeznaczonych do prowadzenia handlu;
4. jest prowadzona ewidencja sprzedaży, o której mowa w ust. 1e;
5. ilość produktów roślinnych lub zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, użytych do produkcji danego produktu, stanowi co najmniej 50% tego produktu, z wyłączeniem wody.
   
   

W myśl art. 20 ust. 1d ww. ustawy, za produkt roślinny pochodzący z własnej uprawy uważa się również mąkę, kaszę, płatki, otręby, oleje i soki wytworzone z surowców pochodzących z własnej uprawy.

Zgodnie zaś z art. 20 ust. 1e cyt. ustawy, podatnicy osiągający przychody, o których mowa w ust. 1c, są obowiązani prowadzić odrębnie za każdy rok podatkowy ewidencję sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych zawierającą co najmniej: numer kolejnego wpisu, datę uzyskania przychodu, kwotę przychodu, przychód narastająco od początku roku oraz ilość i rodzaj przetworzonych produktów. Dzienne przychody są ewidencjonowane w dniu sprzedaży.

Stosownie do art. 20 ust. 1ea ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ramach rolniczego handlu detalicznego dopuszcza się sprzedaż na rzecz podmiotów, o których mowa w ust. 1c pkt 1, do wysokości ilości żywności określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 44a ust. 3 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2015 r., poz. 594, z późn. zm.).

Natomiast zgodnie z art. 20 ust. 1f cyt. ustawy, ewidencję sprzedaży, o której mowa w ust. 1e, należy posiadać w miejscu sprzedaży przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych.

Wyjaśnić należy, że art. 20 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje zastosowania jedynie w przypadku, gdy zostaną spełnione wszystkie przesłanki wskazane w ww. przepisie. Wówczas, przychody uzyskiwane z tego tytułu będą stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 20 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niemniej jednak, zgodnie z cytowanym art. 20 ust. 1, za przychody z innych źródeł uważa się również przychody nieobjęte zastosowaniem art. 20 ust. 1c ww. ustawy.

Odnosząc się do powyższych przepisów, wyjaśnić należy, że od 1 stycznia 2017 r. rolnicy uzyskali większe możliwości sprzedaży produktów przetworzonych z własnej uprawy, hodowli lub chowu. Mogą oni, np. od uzyskanych przychodów wybrać opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 2%. Przy czym, od 1 stycznia 2017 r., przychody z takiej sprzedaży – o ile spełnia ona definicję rolniczego handlu detalicznego – są całkowicie zwolnione z podatku dochodowego do kwoty 20 000 zł rocznie.

Jak bowiem stanowi art. 21 ust. 1 pkt 71a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody, o których mowa w art. 20 ust. 1c, do kwoty 20 000 zł rocznie, ze sprzedaży produktów nieprzekraczającej ilości, która może być zbywana w ramach rolniczego handlu detalicznego, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia.

Zgodnie zaś z art. 21 ust. 15a cyt. ustawy, uzyskany w roku podatkowym przychód powyżej limitów, o których mowa w ust. 1 pkt 71a, podatnik może opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Stosownie do art. 6 ust. 1d ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157, z późn. zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również przychody, o których mowa w art. 20 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 6 ust. 4 ww. ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli:

1. w roku poprzedzającym rok podatkowy:
   1. uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 250 000 euro, lub
   2. uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 250 000 euro,
2. rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów.
   
   

Zgodnie z art. 9 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w przypadku przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 15a ustawy o podatku dochodowym, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskał te przychody, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód uzyskał w grudniu roku podatkowego.

Prawa do ryczałtu nie ma rolnik, który w roku poprzedzającym dany rok podatkowy (a zatem w 2016 r.) uzyskał z tego tytułu dochód ponad 250 000 euro. Limit ten dotyczy jedynie roku poprzedniego, a nie bieżącego. Oznacza to, że gdy przychody rolnika ze sprzedaży własnych przetworzonych produktów przekroczą w 2017 r. limit 250 000 euro, nie straci on w trakcie roku prawa do ryczałtu. Nie będzie mógł natomiast korzystać z niego w roku następnym, czyli w 2018 r.

Stosownie zaś do art. 12 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 2% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1d.

Tak więc, rolnik uzyskując przychody z produktów przetworzonych z własnej uprawy, hodowli lub chowu, rozliczając przychody z tego tytułu, może według swojego wyboru:

1. płacić 2% ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (uwzględniając zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 71a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), lub
2. płacić podatek dochodowy od osób fizycznych, według skali podatkowej (18% i 32%).
   
   

W odniesieniu zaś do możliwości sprzedaży oleju w ramach rolniczego handlu detalicznego na rzecz osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, lub na rzecz osób fizycznych na potrzeby prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej wskazać należy, że zgodnie z art. 20 ust. 1ea ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ramach rolniczego handlu detalicznego dopuszcza się sprzedaż na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 20 ust. 1c pkt 1, do wysokości ilości żywności określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 44a ust. 3 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, czyli w przypadku Wnioskodawcy do 1 000 l rocznie, co wynika z rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie maksymalnej ilości żywności zbywanej w ramach rolniczego handlu detalicznego oraz zakresu i sposobu jej dokumentowania (Dz. U. z 2016 r., poz. 2159).

Końcowo należy wskazać, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k - 14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.